• 13.054 nieuwsartikelen
  • 169.545 films
  • 11.118 series
  • 31.844 seizoenen
  • 630.237 acteurs
  • 196.322 gebruikers
  • 9.178.195 stemmen
Avatar
 
banner banner

The Right Stuff (1983)

Avontuur / Biografie | 193 minuten
3,57 450 stemmen

Genre: Avontuur / Biografie

Speelduur: 193 minuten

Alternatieve titel: De Pure Klasse

Oorsprong: Verenigde Staten

Geregisseerd door: Philip Kaufman

Met onder meer: Sam Shepard, Scott Glenn en Ed Harris

IMDb beoordeling: 7,8 (66.829)

Gesproken taal: Engels en Russisch

Releasedatum: 28 augustus 1986

  • On Demand:

  • Pathé Thuis Bekijk via Pathé Thuis
  • Netflix Niet beschikbaar op Netflix
  • Videoland Niet beschikbaar op Videoland
  • Amazon Prime Niet beschikbaar op Amazon Prime
  • Disney+ Niet beschikbaar op Disney+
  • Google Play Niet beschikbaar op Google Play
  • meJane Niet beschikbaar op meJane

Plot The Right Stuff

"How the future began."

Chuck Yeager was testpiloot met een missie door de geluidsbarrière te gaan. Na veel pogingen en een aantal doden lukt het hem. Toch haalt het de kranten niet, het moet geheim blijven omdat het de voorbereidingen zijn voor het Amerikaanse ruimteprogramma. Daarna worden de voorbereidingen begonnen om uit te zoeken wie de ruimte in mogen, het moeten de beste mannen van Amerika worden. Veel tests zullen moeten worden gedaan.

logo tmdbimagelogo tmdbimagelogo tmdbimagelogo tmdbimagelogo tmdbimagelogo tmdbimagelogo tmdbimagelogo tmdbimage

Externe links

Volledige cast

Acteurs en actrices

Chuck Yeager

Alan Shepard

John Glenn

Gordon Cooper

Gus Grissom

Glennis Yeager

Pancho Barnes

Trudy Cooper

Deke Slayton

Video's en trailers

Reviews & comments


Gast

  • berichten
  • stemmen

Let op: In verband met copyright is het op MovieMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.
zoeken in:
avatar van arno74

arno74

  • 8700 berichten
  • 3342 stemmen

Groots aangepakte film over de beginjaren van de ruimtevaart, bekeken vanuit de astronauten, waarbij ook de ontwikkelingen binnen militaire luchtvaart tijdens de koude oorlog de nodige aandacht krijgen. De film weet daarmee wel te boeien al valt het met elke astronaut die de ruimte in gaat behoorlijk in herhaling. Het is een flinke schouderklop op de eigen (Amerikaanse) schouder, en de kijker wordt niet gespaard tijdens het vele strelen van de (grote) ego's van de vliegeniers/ruimtevaarders. Samen met de lange duur en de daarvoor benodigde herhaling van zaken zijn dat wel de enige minpunten aan deze alleen al vanuit historisch punt erg interessante film. Vanwege die minpuntjes hou ik het op 3*, al vond ik het beslist een kijkbeurt waard.


avatar van Lovelyboy

Lovelyboy

  • 3476 berichten
  • 2568 stemmen

The right stuff stond al heel lang op mijn 'to-see-list' en dan gisteren eindelijk van gekomen nadat ik hem eerder deze week bij de kringloop was tegen gekomen voor vijftig cent. Ik bedoel, wie doet je wat...?

Een prima historische film over het Mercury Seven programma en de ruimterace tegen de Sovjets. Eruit springt vind ik het begin. De stoïcijnse Shepard, en bijna onherkenbaar zo jong, die op een desolate en naargeestige vliegbasis keer op keer record breekt en de snelste wil zijn en blijven. Vooral de sfeer van wie is de volgende die zijn dood tegemoet gaat vind ik erg sterk.

De vergadering en plan van aangepakt uitgelegd door Goldblum aan LBJ is op het hilarische af. Hun ideeën eveneens.De selectieprocedure van onder meer Scott Glenn is ook erg vermakelijk.Hoogtepunt zijn toch wel de lanceringen en prachtige beelden. De film is in die zin mooi gemonteerd in combinatie met prima muziek.De acteurs doen ook meer dan hun best en zo zijn Glenn en Harris altijd leuk om te zien en is de jonge en brutale Quiad tegens erg vermakelijk. Op het ergerlijke af die idioten van de pers, verschrikkelijk dat dit toen al zo was.

Toch speelt de lange duur van de film op. Drie uren is erg lang en op bepaalde punten heeft de film de neiging dood te gaan slaan. Desalniettemin een hele aardig film om eens te zien en de film ademt zeker een bepaalde kwaliteit uit vooral voor een film uit '83. Visueel een plaatje in die zin.


avatar van Roger Thornhill

Roger Thornhill

  • 5792 berichten
  • 2314 stemmen

Grappig hoeveel mensen zich hier aan de ene kant storen aan het vermeende Amerikaanse patriottisme en hoeveel mensen er aan de andere juist op wijzen dat veel van die eigen-schouder-klopperij nogal ironisch is. Als in je eentje in een primitieve capsule (pardon, spacecraft) de ruimte ingaan niet heldhaftig is weet ik het ook niet meer, en die heroïek wordt toch ruimschoots gecompenseerd door de ontnuchterende portretten van de achteloos de privacy schendende pers, Lyndon B. Johnson die als een boerenkinkel wordt weggezet, het feit dat het Amerikaanse ruimteprogramma door Duitse ingenieurs wordt geleid, de competitiedrang tegenover de Russen, de talloze exploderende raketten (soms "not with a bang but a whimper"), de PR waarvoor de zeven astronauten zich in Texas moeten lenen enzovoorts.

        Drie uur is lang, maar niet té lang voor dit verhaal; ik heb me in ieder geval geen seconde verveeld, en ik vond hem zelfs veel indrukwekkender dan toen ik hem in de jaren 80 op video zag. Boeiend verteld met prachtige beelden van de ruimte; leuk om die vele acteurs als relatief jonge broekies te zien (hoewel dat soms wel meevalt : aangezien bijvoorbeeld Jeff Goldblum al in 1974 in de allereerste Death wish zijn filmdebuut maakte kun je dit nauwelijks een "vroege film" van hem noemen), maar soms leidt dat ook wel af, al die gezichten die later zo bekend zijn geworden – maar daar kan de film zelf natuurlijk niets aan doen. Als jongetje was ik helemaal verzot op de ruimtevaart, en ik kon van alle vluchten precies opnoemen welke astronauten aan boord waren; als volwassene is die passie geheel weggeëbt, maar voor een film als déze kan ik nog altijd warmlopen.

        Extra compliment voor het visuele aspect. Vaak kun je aan historische films wel zien in welk tijdperk ze zijn gemaakt : in een Western uit de jaren 50 hebben de mannen meestal gewoon kort haar, maar in een film uit de jaren 70 hebben de cowboys vaak lang vet haar en zijn ze ongeschoren, gedeeltelijk omdat ze in de zeventiger jaren een veranderd historisch beeld van 1870 hadden, gedeeltelijk omdat ze in 1970 ook veel langer haar dan in 1950 hadden. Het beeld dat in The right stuff van de jaren 40 en 50 wordt gegeven is echter vrij tijdloos, aan niets is te zien dat deze film in 1983 werd gemaakt, hij zou ook in 2013 gefilmd kunnen zijn, het beeld van de jaren 40 en 50 is als het ware niet aangetast door de geest van de tijd waarin de film werd gemaakt. Dat geeft de film voor mij mede zijn tijdloosheid.

        En als bonus vond ik het als groot fan van The Band natuurlijk geweldig om Levon Helm in zo'n prachtige rol te zien (en te horen – hij is ook de verteller aan het begin en het einde van de film).


avatar van des1

des1

  • 1711 berichten
  • 979 stemmen

Een zalige film die de tijd neemt om veel te portretteren, en als zodanig nooit meer zo gemaakt zal kunnen worden, met de armzalige concentratiespanne die het huidige publiek heeft. Een ieder die van de Thunderbirds generatie is, zal moeiteloos de namen kunnen produceren van 5 van de 7 eerste astronauten. Superieure regie. Alleen awkward intermezzo als de astronauten elkaar veelbetekenend, bijna verliefd aankijken terwijl Debussy's Clair De Lune speelt. Ga dat maar eens zonder veel schatergelach in beeld brengen. Leuk de cameo van Chuck Yaeger zelf in de film, als bartender. Hij leeft nog steeds. Terwijl de acteur die 'm speelt, Sam Shepard, inmiddels overleden is. Idem Yaeger's sidekick gespeeld door The Band drummer Levon Helm. Veel acteurs zijn na deze inmiddels alweer 36 jaar oude film groot geworden. Sommigen die hier een potje wauwelen over Amerikaans patriottisme, hebben geen oog voor de schaduwkanten die aan de faam van een astronaut kleefden. VP Lyndon Johnson werd als een PR geile idioot neergezet. Alan Shepard zou inderdaad naar de maan gaan, de op de persconferentie voor de pers panklare quotejes producerende John Glenn zou later senator worden.


avatar van des1

des1

  • 1711 berichten
  • 979 stemmen

Yaeger trouwde de 41 jaar jongere actrice Victoria Scott D'Angelo (rolletje in Witness) in 2000. Vraag je je af who's the real hotdog now? Gordon Cooper (rol van Dennis Quaid) takelde snel af vanwege Alzheimer en stierf relatief jong op 77 jarige leeftijd. Overigens kreeg Yaeger's huwelijk nog een onvervalst Amerikaanse dimensie omdat zijn kinderen er een rechtszaak van maakten dat zijn vrouw alleen met Yaeger was vanwege z'n fortuin.


avatar van Theunissen

Theunissen

  • 11714 berichten
  • 5437 stemmen

Deze Avontuur / Biografie film heb ik vroeger in de jaren 80 al eens gezien, maar is me helaas totaal ontgaan en daarom heb ik hem gisteravond eens herbekeken en mede omdat het dit jaar 50 jaar geleden (om precies te zijn vandaag, oftewel 21 juli 1969) is dat de mens (in dit geval een man, oftewel Neil Armstrong) voor het eerst een voet op de maan zette.

Ondanks dat deze film een lange zit is en hier en daar misschien ook wat langdradig is, is het wel een mooi portret van de eerste generatie Amerikaanse astronauten en het verhaal begint met testpiloot Chuck Yeager (Sam Shepard), die als eerste op 14 oktober 1947 in een vliegtuig (de "Bell X-1") de geluidsbarrière doorbreekt en eindigt op 15 mei 1963 met Gordon Cooper (Dennis Quaid) met zijn eerste ruimtevlucht (gelanceerd aan boord van de Mercury MA-9), wanneer het Mercuryprogramma van NASA met zeven astronauten een aantal succesvolle (ook een paar minder succesvolle) ruimtevluchten heeft gemaakt.

De film die gebaseerd is op een journalistieke reconstructie in romanvorm van Tom Wolfe, zet de astronauten neer als mannetjesputters, maar niet als superhelden. Zoals al eerder gezegd, is het best een lange zit met circa 190 minuten, maar het is wel vermakelijk (inclusief een heel klein beetje bloot in de vorm van danseres Peggy Davis), meeslepend en soms zelfs wat spannend en dat omdat in de beginjaren van de ruimtevaart er nog wel eens wat fout ging en welke o.a. te zien (met een dodelijk slachtoffer die bijna de geluidsbarrière doorbreekt) is tijdens de zwart/wit opening van het verhaal.

De gehele sterrencast, met o.a. Sam Shepard, Ed Harris (John Glenn), Dennis Quaid, Fred Ward (Gus Grissom) en Scott Glenn (Alan Shepard) in hoofdrollen en Barbara Hershey, Veronica Cartwright, Pamela Reed en Jeff Goldblum in bijrollen, levert prima spel (en de echte Chuck Yeager (die nu zelfs nog leeft) heeft een gastrolletje als barman in stamkroeg "Pancho's Mooie Meiden Manege" van de testpiloten in de Californische woestijn.


avatar van Metalfist

Metalfist

  • 12407 berichten
  • 3964 stemmen

Hey, Ridley, ya got any Beeman's?

Het zal niemand zijn ontgaan dat het gisteren (20 juli 2019) 50 jaar geleden was dat de mens voor het eerst op de maan wandelde. Hoewel er nog steeds hardnekkige complot-theorieën zijn dat het allemaal in scène is gezet (de regisseur van dienst zou zelfs niemand minder dan Stanley Kubrick zijn), vond ik het wel een mooie gelegenheid om die verjaardag te vieren met een astronautenfilm. Bewust niet voor één van de meer gekende sensatiefilms gegaan à la Apollo 13 maar naar een meer historische insteek en dan kom je al snel bij deze The Right Stuff uit.

Met zo'n titel verwacht je een film die bol staat van het patriottisme en hoewel dat voor een groot deel wel klopt, lukt het regisseur Philip Kaufman wel om het allemaal nog behapbaar en binnen de perken te houden. Met zijn speelduur van over de 3 uur is dit bovendien een lange zit en dan is het fijn om te zien hoe hij toch nog de interesse weet vast te houden. Klein minpuntje is dat de personages niet visueel ouder worden (Yeager bijvoorbeeld blijft er gewoon hetzelfde uitzien doorheen heel de tijdspanne van de film) maar de verschillende missies en het breken van allerlei records blijft boeien. Sowieso een interessante film voor eenieder die wat geïnteresseerd is in de ruimtevaart, want The Right Stuff is een uitgebreide geschiedenisles die de waarheid niet schuwt. Hier en daar zelfs ruimte voor wat humor (de montage met gefaalde vluchten die eindigt met een raket die niet vertrekt maar wel zijn parachute uitgooit) maar het is vooral toch ook een film die de moeite waard is voor de samenhang tussen de astronauten.

Voor de zeven Mercury astronauten werden een aantal grote namen ingehuurd en met onder andere Scott Glenn en Dennis Quaid heb je al een aantal degelijke acteurs ter beschikking. De zeven komen weliswaar niet allemaal even frequent aan bod - wat jammer is maar je kunt hier moeilijk nog is een uur extra aan toevoegen - maar het loopt op zich allemaal vlotjes in elkaar over. De beste scènes zijn dan ook de momenten waar ze met zijn allen aan hetzelfde zeel trekken. Onverwachts trouwens om Levon Helm hier te zien opdraven. Legendarisch geworden als drummer van The Band maar die blijkbaar ook nog een acteercarrière heeft gehad met hier zelfs 2 rollen: de voice-over en Ridley, de kameraad van Yeager. Helm doet het in zijn (beperkte) rol goed en ook zijn kompaan Sam Shepard (die de rol van Yeager vertolkt) is overtuigend over de gehele lijn. Visueel trouwens ook nog erg geslaagd met een aantal fraaie shots.

Hoewel de start van de reis van Glenn er bij vlagen wel erg lelijk uitziet.. Vreemd genoeg wordt dat nadien wel één van de mooiste scènes wanneer hij de "vuurvliegjes" (een soort koudevlok die werd verlicht door de zon) ontdekt. Een serieuze zit dus maar wel eentje waar je je niet bij verveel en je leert er zowaar nog iets van bij: een goede ruimtefilm moet dus duidelijk niet altijd op sensatie belust zijn.

Dikke 4*


avatar van Shadowed

Shadowed

  • 10032 berichten
  • 5993 stemmen

193?

Ik snap dat je voor een groot onderwerp in een biografie best een beetje de tijd wil nemen, maar 193 minuten? Serieus? Er zijn duidelijk grenzen, en uiteindelijk vond ik deze biografie ook wel verdacht pro-Amerikaans soms om echt een serieuze biografie te zijn.

Qua regie deed deze film me veel denken aan First Man denken. Vooral de scenes in het ruimteschip zelf zijn vrij identiek aan die film, alleen dat First Man duidelijk veel nieuwer en geavanceerder is dan deze. Maakt ook niet uit, aangezien deze film uiteindelijk wel uit 1983 komt.

Daarmee zijn er enkele scenes dus wel intens en kamp in beeld gebracht. De de zit er zo vol mee, en dan kan je je adem soms wel goed vasthouden. Zeker de scenes als ze echt een risico nemen. Ik kende zelf het verhaal ook niet heel goed, dus dat maakt het voor mij als kijker nog extra intenser.

Echter vertellen de 193 minuten naar mijn mening te weinig om echt zo lang te mogen duren.

Zo'n Quaid is echt geels te Amerikaans en trekt te veel aandacht naar zichzelf toe inblaast van het verhaal zelf wat ruimte te geven.

Ook zit deze eeldnig lang durende film vol met drama die niet ec uit de verf komt, saaie romantiek en slechts enkele keren een scène (voornamelijk in de lucht) die het het een beetje waard maken om te blijven kijken. Voor de rest is dit allemaal en hele Amerikaanse film die niet echt bepaald weet te overtuigen.

Er zal altijd wel een film zijn die behoorlijk de tijd neemt iom zijn verhaal te vertellen. Maar als je het dan gaat volproppen met dit soort onzin hier en daar, maak het dan rond de 130 minuten, en geen ellendige 190.

Wel extra punten voor de intens gefilmde scenes hier en daar. Die maken de film het een beetje waard uiteindelijk.


avatar van K. V.

K. V.

  • 4217 berichten
  • 3662 stemmen

Deze was onlangs op tv en nu maar eens meegepikt. Een lange film, maar weet toch wel te boeien. Een heel bekende cast ook: Ed Harris, Dennis Quaid, ... en visueel zag de film er ook nog altijd goed uit, ondanks dat deze al uit 1983 komt.

Toch wel de moeite om eens gezien te hebben.


avatar van stephan-0115

stephan-0115

  • 1356 berichten
  • 2036 stemmen

193 minuten..? Wie verzint dat voor deze film. Had met gemak een uur af gekund. Echter blijft het wel een vlotte film die geen seconde verveelt en boeiend blijft. Niet bijzonder, wel leuk een keer gezien te hebben. 3,25*


avatar van notsub

notsub

  • 1400 berichten
  • 1385 stemmen

The Right Stuff is eigenlijk de ideale film om te zien voordat je aan First Man begint. Chronologisch sluit het bijna op elkaar aan en er zit zelfs een scene in die in First man opnieuw te zien is. Het moeilijke aan The Right Stuff schuilt hem in de lange speelduur. De actie wordt afgewisseld met lange statische scenes, die ook nog eens "herhaald" worden. Voor lucht- en ruimtevaartfreaks is dit wel verplichte kost, zelf was ik na First Man een stuk meer opgetogen.


avatar van Grindhouse62

Grindhouse62

  • 2065 berichten
  • 16006 stemmen

Ik ben een persoon van herzieningen en aan mijn collectie zal het niet liggen, want al wordt ik 100 jaar, dan zal ik nog lang niet alles hebben herzien. En ik kijk gemiddeld elke dag sowieso 2 films of meer.Ik ben een liefhebber van o.a exploitatiefilms, B-Films en oude films wereldwijd en alle genres. Mij oudste film uit mijn collectie is uit 1915. Als de film engelstalig of duitstalig is gesproken dan ben ik niet afhankelijk van ondertitels, is de film anderstalig bv. Chinees e.d. dan zijn naast nederlandse, de engelse ondertiteling ook prima Ondanks mijn tik van herzieningen, ga ik natuurlijk ook iets nieuws niet uit de weg en hou het aanbod van Netflix en Videoland ook in de gaten Ik had The Right Stuff sinds vanmiddag nog nooit gezien en moet zeggen dat de 194 minuten wel erg lang waren voor deze enig zins toch wel trage, boeiende en visueel mooie filmbiografie. Geeft een hele mooie visie op de ontwikkeling van de ruimtevaart in de USA en de wedloop met Rusland. Er werd door allen fijn geacteerd, prima camerawerk en soundtrack. Heeft mij zeker geboeid en ga zeker het advies van notsub volgen om First Man er zo snel mogelijk achteraan te zien. Van mij een 3.0+ Inmiddels zojuist na het avondeten First Man (2018) gekeken.



avatar van Sir Djuke

Sir Djuke

  • 349 berichten
  • 970 stemmen

Philip Kaufman’s ‘The Right Stuff’ (naar Tom Wolfe’s gelijknamige boek) neemt de space-race tussen de Verenigde Staten en Rusland als uitgangspunt voor een bijzonder vermakelijk en enigszins accuraat avonturenverhaal over testpiloten en ruimtevaarders. Het is zeker geen verfilmde documentaire -daarvoor hebben de scenarioschrijvers zich te veel vrijheden gepermitteerd-, maar dat komt de film alleen maar ten goede. Desondanks was het een flop in de bioscopen met een verlies van 6 miljoen dollar als gevolg. ‘The Right Stuff’ is een zit van ruim drie uur, maar daar krijg je wel memorabele scenes voor terug, zoals de woede-uitbarsting van Donald Moffat (als Lyndon B. Johnson) en de zoektocht naar Sam Shepard (als testpiloot Chuck Yaeger) na een mislukte snelheidsrecordpoging.


avatar van Thomas83

Thomas83

  • 3887 berichten
  • 3501 stemmen

Een film als Apollo 13 vond ik een stuk pakkender en realistischer. De film kent een lange aanloop, waarbij de gedeeltes die vooral om Chuck Yeager draaien niet bijster interessant zijn. Doordat je niet echt iets over de testpiloten te weten komt krijg je vooral de indruk dat ze niet meer zijn dan een stel idioten met een groot ego die hun leven riskeren om de beste te kunnen zijn. Het is op een gegeven moment ook zo over de top macho dat zelfs een Top Gun er nog van zou blozen.

Zo ongeveer vanaf Sputnik en de Space Race komt de film tot leven. De astronauten worden allemaal langzaam geïntroduceerd en vormen een steeds leuker stel samen. Het helpt ook dat de cast vrij leuk is, Harris en Quaid in het bijzonder. De verschillende scènes met de tests die ze moeten doorgaan en al het PR-gedoe is bijzonder amusant. Vooral hier zie je dat Kaufman het allemaal niet al te serieus neemt en niet simpelweg een inspirerende en patriottistische film wilde maken.

Al moet gezegd dat het allemaal dat het vaak wel wat al te flauw wordt en doorslaat naar een soort melige komedie, vooral wat betreft de vele typetjes zoals de ingenieurs. Ik moest ook steeds lachen als de vrouw van John Glenn in beeld kwam. Ze heeft een stotterprobleem, maar de film doet haar wel debiel lijken of zo.

Uiteindelijk duurt de film wel veel te lang en het slotstuk mist een waardige climax. Als je niet met de maanlanding of een of andere voelbaar persoonlijk hoogtepunt eindigt blijft er ook weinig over voor dit verhaal. Ze hadden misschien beter met de rondvlucht van John Glenn kunnen eindigen, dat voelde als het hoogtepunt van de film voor mij. Visueel is de film overigens heel aardig, met soms verrassend tripperige beelden en inventieve overgangen tussen de scènes.


avatar van Lovelyboy

Lovelyboy

  • 3476 berichten
  • 2568 stemmen

Lovelyboy schreef:

The right stuff stond al heel lang op mijn 'to-see-list' en dan gisteren eindelijk van gekomen nadat ik hem eerder deze week bij de kringloop was tegen gekomen voor vijftig cent. Ik bedoel, wie doet je wat...?

Een prima historische film over het Mercury Seven programma en de ruimterace tegen de Sovjets. Eruit springt vind ik het begin. De stoïcijnse Shepard, en bijna onherkenbaar zo jong, die op een desolate en naargeestige vliegbasis keer op keer record breekt en de snelste wil zijn en blijven. Vooral de sfeer van wie is de volgende die zijn dood tegemoet gaat vind ik erg sterk.

De vergadering en plan van aangepakt uitgelegd door Goldblum aan LBJ is op het hilarische af. Hun ideeën eveneens.De selectieprocedure van onder meer Scott Glenn is ook erg vermakelijk.Hoogtepunt zijn toch wel de lanceringen en prachtige beelden. De film is in die zin mooi gemonteerd in combinatie met prima muziek.De acteurs doen ook meer dan hun best en zo zijn Glenn en Harris altijd leuk om te zien en is de jonge en brutale Quiad tegens erg vermakelijk. Op het ergerlijke af die idioten van de pers, verschrikkelijk dat dit toen al zo was.

Toch speelt de lange duur van de film op. Drie uren is erg lang en op bepaalde punten heeft de film de neiging dood te gaan slaan. Desalniettemin een hele aardig film om eens te zien en de film ademt zeker een bepaalde kwaliteit uit vooral voor een film uit '83. Visueel een plaatje in die zin.

Afgelopen week nog even voor de herkijk met mijn vader omdat we komende vrijdag onderandere een dagtochtje gaan ondernemen naar Space Expo in Noordwijk. En wat smaakte deze film nu de tweede keer toch een stuk beter waarop mijn kritiek van de vorige keer eigenlijk wel een beetje wegvalt.

Interessant trouwens ook de comment van Roger over het vermeende patriottisme dat mensen menen te zien, sid st opgeklopte Amerikaanse heldenmoed? Nee, het is gewoon heldenmoed, in zo'n primitief ding in zoveel banen om de aarde. Ik kan me daar juist weer aan storen wat voor blinde vlek sommige mensen krijgen als het Amerika betreft. Maar goed, de ruimte race, de selectie procedure, het haantjesgedrag maar ook de kameraadschap, het komt allemaal voorbij met het nodige aan humor maar ook zeker met een bepaald psychologisch aspect, angst en een bepaalde fatalisme die of geaccepteerd wordt of waarom men denk dat overkomt mij toch niet.

De lengte stoort mij nu al veel minder binnen een film die historisch toch behoorlijk correct is, een sterke cast kent met een geweldige Quaid en Scott Glenn, komt de echte John Glenn ook nog ergens voorbij, visueel voor die tijd top is en als geheelbeeld over de ruimte race met de Russen ontzettend slaagt. Het beeld rond de verschrikkelijke pers en ijdele LBJ zijn aardige en maken het beeld compleet. En zo bevalt The Right Stuff de twee keer al veel beter en zit er wat mij betreft een verhoging in.