Gettysburg (1993)

4, en bijna een half uur. Dat is een behoorlijke zit. Wel zeer benieuwd

Het is dan ook een zeer gedetailleerde film. Verwacht dus niet de hele tijd grote gevechten (in feite komen er 2 grote gevechten voor, die elk ongeveer een 40-tal minuten duren, best lang dus).

Net daarom vind ik de film zo degelijk. Het klopt historisch en de generaals worden haast perfect neergezet, vooral die van Lee. Knap!

Ook positief zijn de onderlinge dialogen, leuk om te volgen en vooral goed uitgewerkt tussen de verscheidene meningen van zowel het Noorden als het Zuiden.

En niet te vergeten, de mooie muziek die een paar keer zijn intrede maakt. Past uitstekend bij de film.

Besluit: voor liefhebbers van gedetailleerde en correcte oorlogsfilms kan ik deze alleen maar aanraden! Goede film, 3,5 sterren.

Alweer een tijdje geleden heb ik deze film gezien. Ik stond toendertijd versteld van de geweldig gevechten die in de film uitgevochten werden. Ook het acteerwerk is in gettysburg vooral goed. Alleen de eindeloze gesprekken die in de film gevoerd worden zijn gewoon irrietant. Ondanks dat blijft dit gewoon een goed oorlogsfilm die je wanneer het je genere is echt gezien moet hebben.

*4.0

Leuke film. Vooral wanneer je van slachtvelden houdt. Ik vond het eigenlijk meer een nagebootste slag zonder een extra verhaallijn. Dat vond ik wel een beetje jammer, omdat de film toch wel een beetje lang duurt. Dat had zeker een stuk korter gekund. Dan kun je beter een docu van een halfuurtje kijken.

Gettysburg is zo'n typisch episch Amerikaanse oorlogsfilm vol heroiek en patriotisme ondersteund met bombastische muziek. Je moet er van houden, ik kan er persoonlijk niet zo veel mee. Niet dat ik oorlogsfilms kan waarderen, maar dan wel in een wat realistischere vorm in plaats van geromantiseerd.

Shrink gaf het hierboven al aan, de film is een lange plichtmatige aaneenschakeling van historische feitjes over de slag. Het zag er indrukwekkend uit qua omvang, gevoelsmatig deed het me (op de veldslag in het bos na dan) niet veel. Net als bij The Patriot zit je ook telkens weer met een verbaasd gezicht te kijken naar veldslagen waarbij hele hordes soldaten netjes in een rij kannonvuur inlopen. Zo ging dat in die tijd...

Het acteerwerk kan er mee door, Daniels is absoluut wel de uitblinker. Maxwell verliest alleen een beetje de realiteit uit het oog door personages neer te zetten die larger than life zijn en diepzinnige wijze woorden verkondigen.

2,5* dan maar, was in ieder geval een stuk beter dan de afschuwelijke prequel Gods and Generals.

Heb de film in 3 delen gezien en vond 'm geweldig. Historisch zeer goed gedocumenterd en een geweldig optreden van een paar duizend re-enactment vrijwillegers (zo heet dat toch?).

Ik dacht dat na deze film en God's and Generals er een derde deel zou komen. Weet iemand daar iets van?

Interessante verfilming van de meest bloederige slag tijdens de ACW. Je moet wellicht de achtergrond en context van de oorlog begrijpen. Verder zoals Sisko vermeld is het inderdaad goed gedocumenteerd. Ik vind alleen dat Longstreet niet goed uit de verf komt, dat had beter gekund. Pickett's Charge had ook iets beter in beeld kunnen worden gebracht. Daarnaast sprak Lee volgens mij over een "copse of trees", iets wat in de film niet echt naar voren kwam, maar dat is een detail. Wat ik goed vond was dat er veel aandacht aan de figuren wordt besteed en de slag veelal op een objectieve manier wordt weergegeven voor zowel het noorden en het zuiden. De dramatiek van vele oorlogsfilms (nadruk op de gewone soldaat, etc.) wordt gelukkig achterwege gelaten. De meeste drama zit vooral in de reactie van Lee wanneer blijkt dat zijn besluit uiteindelijk uitloopt op de nederlaag van de Confederatie. Al met al is deze visualisatie zeer interessant, en ik zal hem binnenkort ook eens kijken met het commentaar van J. McPherson erbij. Overigens een schitterende soundtrack.

Klopt er zou een derde deel komen opvolgend op gettysburg en gods maar dat kan denk ik nog tussen gods en gettysburg zat ook wel haast 10 jaar geloof ik. Prachtige film met een mooie soundtrack. Heb hem poos terug in één ruk uitgekeken en ik moet zeggen de uren vlogen voorbij. echt boeiende film en de gesprekken etc vond ik eigenlijk wel heel erg interessant. prachtige soundtrack ook....

Erg goede oorlogsfilm over de slag om Gettysburg.

Er wordt fantastisch geacteerd en de veldslagen zijn interessant om te zien. De hele productie is van begin tot eind goed uitgevoerd. Ik heb de film wel in 2 delen gekeken, want hij duurt inderdaad wel lang, maar dat is geen minpunt.

4.0*

Een historisch drama, en dat is precies wat ik van de film vond. Saai en oubollig. De slag bij Gettysburg was letterlijk een massale gebeurtenis en een waar bloedbad. Dit komt in de film(-beelden) niet echt naar voren. Kleine groepjes soldaten hier, kleine groepjes cavaleristen daar, een paar kanonnen links en rechts, maar waar zijn die legers van 10.000 manschappen? Een veldslag als Gettysburg (het is tenslotte een film uit 1993) zou in deze tijd toch wel iets realistischer, rauwer en grootser gefilmd worden. Kortom, ik vond het matig verfilmd, 2,5 ster.

Ik heb de film gisteren en vanavond nog eens herzien. Een lange zit, dat zeker, maar mijns inziens absoluut een topfilm. In alle opzichten. Wanneer je geen interesse hebt in geschiedenis is deze film vermoedelijk niets, maar het is overweldigend in beeld gebracht. Wel buitengewoon zonde dat een acteur als Berenger na deze film alleen nog maar in goedkope B-films heeft geacteerd.

Pfoeh, wat een klus om dit uit te zitten, is me uiteindelijk ook niet gelukt. 271 minuten stoffige quotes zo vanuit het geschiedenis boekje zonder enig passie die overgebracht werd. Toch redelijk bekende old school acteurs maar bij elkaar misschien een historisch feit, maar laten we het daar alsjeblieft bij houden.

Verre geschiedenis, in ieder geval wat deze film betreft.

Kleurloze, passieloze regie en verspilling van budget.

Het zal voor velen inderdaad wel een heel karwei zijn om deze film uit te zitten. Ik geloof niet dat ik veel films/miniseries ken die een trager eerste uur hebben dan deze. De Amerikaanse Burgeroorlog is ook niet echt iets dat ons, Europeanen, tot de verbeelding spreekt. Zelfs tijdens de opleiding geschiedenis, zal er niet meer dan een of twee colleges aan besteedt zijn.

Dat het leeft onder Amerikanen mag duidelijk zijn. Menig redneck heeft nog een vlag van de confederatie binnen en/of buiten hangen en met veel gevoel voor Amerikaans drama wordt het verhaal gebracht. Echt diep wordt er op de situatie niet ingegaan. Men gaat er toch van uit dat de kijker op de hoogte is van de geschiedenis, wat vooral concludeert dat de film uitsluitend voor de Amerikaanse markt bedoeld is. Ik lees me echter graag nog even in voor dit soort producties, maar toch had men er wel iets meer mee mogen doen, in plaats van de vele oeverloze dialogen in het eerste stuk.

Wanneer de veldslag begint, wordt de film meteen een stuk interessanter. Niet alleen vanwege de actie, maar ook omdat de meeste generaals wel voldoende geïntroduceerd zijn. Die karakters komen nu juist goed naar voren in soms kille, maar soms ook erg emotionele beslissingen die genomen moeten worden. Sommige aanvallen verlopen glorieus, andere dramatisch. Het is en blijft wel een beetje het Amerikaanse gevoel voor drama, maar de film krijgt er wel een sterke lading door. Zeker de generaals van de confederatie worden prachtig vertolkt. Je ziet als kijker geen veldslagen waarin tienduizenden het beeld vullen, maar je krijgt wel een goede indruk van de slachting die daar plaatsgevonden heeft. Of het verhaal je interesseert, zal ook mede bepalen of het een film voor je is. Ik vond het uiteindelijk toch een best interessante zit.

We hebben zojuist in de geschiedenisles het eerste halfuurtje gezien. Zie ik dat 'ie 271 min. duurt.... jeetje, dat worden nog heel wat lesjes voor ie af is.

Prima film tot nu toe met een zeer goede soundtrack !

Deze film duurt 4,5 uur, maar is het toekijken meer dan waard.

Interesse in de Amerikaanse Burgeroorlog en historie in het algemeen is wel enigszins op z'n plaats : anders is het een lange zit.

In stukken is de film prima te kijken. Onderbouwd door een geweldige soundtrack, een goede cast

en op z'n tijd zeer mooie scenes.

De drie dagen durende slag bij Gettysburg was de meest bloederige slag die tijdens de Amerikaanse Burgeroorlog gevochten is. Duizenden mensen kwamen erbij om het leven. Deze bekende slag verdient dan ook een goede film en als er één film is die allen die er hebben gevochten eer aan doet, is het wel deze. Gettysburg is namelijk een ongelooflijk sterke film die prachtig weergeeft wat er destijds moet hebben plaats gevonden.

Onlangs zag ik Gods and Generals (de later gemaakte voorloper van deze film) en ik kon me moeilijk voorstellen dat ik deze film, die ik daarvoor al een maal gezien had, zoveel beter had beoordeeld dan die film. Nu ik deze film nogmaals bekeken heb kan ik echter alleen maar zeggen dat ik daar nog altijd volledig achter sta. Waar in de zojuist genoemde film meerdere slagvelden aan de orde komen en er daarnaast ook veel bijzaken behandeld worden, richt Gettysburg zich maar op één slagveld en daarnaast enkel op dingen die daarmee te maken hebben. Sommigen zullen zich er aan ergeren dat we hiermee in een mannenwereld zijn beland, maar ik heb me daar niet aan gestoord (en realiseerde het me eigenlijk pas toen ik las dat er in de gehele film maar één maal iets door een vrouw gezegd wordt).

Vier en een half uur waren er nodig om drie dagen van keiharde oorlog te reconstrueren en voor zo een lange film valt het eigenlijk erg mee hoe saai het over het algemeen is. De film bevat weinig dode momenten (tenzij je dat letterlijk neemt natuurlijk) en op elk van de drie dagen is er plek voor meer dan een half uur aan oorlog in optima forma. Vooral voor de spetterende wanhoopspoging van de laatste dag is ruim de tijd genomen en die maakt dan ook veel indruk.

Er komen tal van helden voorbij in de vorm van generaals en kolonels. Allemaal worden ze erg goed neergezet. Jeff Daniels is de uitblinker in de rol van kolonel Chamberlain, maar ook Tom Berenger, Martin Sheen en Stephen Lang komen erg sterk over. Daarnaast ziet de rest er ook erg realistisch uit. Zowel de overige acteerprestaties als de aankleding van het geheel zorgen er voor dat je het gevoel hebt dat je er zelf bij bent.

Voor wie graag een oorlogsfilm kijkt zoals Braveheart of Saving private Ryan waar de lichaamsdelen je rond de oren vliegen die zal bij deze film teleurgesteld zijn. Want ondanks dat de soldaten hier bij bosjes sneuvelen krijgen we dat hier niet te zien.

Maar daarvoor is deze film voor mij niet minder realistisch, integendeel zelfs want vanaf het begin weet deze film mij te interesseren waardoor ik de film die toch al niet aan de korte kant is in een zit weet af te kijken zonder dat het mij ook maar een moment minder boeit.

Misschien is deze film nog wel het best vergelijkbaar met The longest day die ook net als in deze film maar om een ding draait en dat is de alles beslissende slag die de oorlog zal doen veranderen.

Waar het in The longest day om D day gaat zo gaat het (zoals de titel al doet vermoeden) hier om Gettysburg. Ook in Gettysburg neemt men alle tijd voordat men pas bij de uiteindelijke veldslag uitkomt.

Zo krijgen we alle tijd om met de verschillende legerleidingen kennis te maken. Wat ik zelf belangrijk vind van een oorlogsfilm is dat er ook over tactiek gesproken wordt waardoor je je nog beter in de film kunt inleven.

Als ze tegen mij zouden zeggen dat de film met veel liefde gemaakt is dan zou ik daar zeker niet aan twijfelen. Wie de film kijkt zal toch zeker niet ontgaan zijn dat er veel aandacht is besteed aan b.v. de kostuums en andere gebruiksvoorwerpen die men in die tijd gebruikte.

Dit alles en de meer dan prima bijdrage van de acteurs maken dit voor mij een film waar ik helemaal in meeleef. Zo erg zelfs dat ondanks dat ik weet hoe het afloopt ik toch nog telkens hoop dat wanneer de zuidelijken eenmaal de muur bereikt hebben het toch nog gaan redden.

Zelfs als de film al afgelopen is blijft deze mij bezig houden. Er blijven vragen door mijn hoofd spelen als bijv. : ”Wat als Stonewall Jackson niet door een ongelukkige manier dood was geschoten maar er gewoon bij was geweest en de aanval had geleid in plaats van Ewell die niet met de aanval doorging op Cemetery Ridge maar stopte zodat de Union het betere terrein wisten te behouden? “

Of de vraag waarom Generaal Lee het niet eens was met het plan van Generaal Longstreet om zich terug te trekken om de strijd ergens anders voort te zetten waar wel het terrein in hun voordeel was. Lee wist immers zeker na de mislukte aanval op Little Round Top dat het er slecht voor stond om deze slag nog te kunnen winnen. Wat Lee die dag bezielde om toch maar door te gaan met de aanval zullen we misschien nooit weten .

Feit is wel dat die aanval nu bekend staat als Pickett's Charge en behoort tot de domste militaire manoeuvres aller tijden.

Voor een film die mij de volle 244minuten weet te interesseren en zelfs daarna nog weet bezig te houden kan ik niet anders dan vijf sterren geven.

Het probleem met films over de Amerikaanse burgeroorlog is dat het echt voor een Amerikaans publiek gemaakt lijkt te zijn, of ze gaan er vanuit dat je er al veel vanaf weet of er een bepaalde interesse in hebt.

Dan kan lastig zijn voor mensen die er niet veel vanaf weten. Waarvoor vechten ze nu, en vooral in het begin van de film, wie is nu wie. Als je er eenmaal in zit krijg je een prima film met een hele hoop details van een aantal momenten die plaatsvonden in de slag om Gettysburg. De film bevat veel dialoog, soms net even wat te veel. Dan is het vooral de zoveelste lange monoloog die even tegenzit. De film wil daar even te veel op je sentiment inspelen. Dat is merkbaar, alleen moet dat niet merkbaar zijn. Veel veldslagen zijn er niet, maar degene die er in zitten zijn wel erg lang. De choreografie had misschien iets beter gekund hier en daar, maar voor de rest ziet het er prima uit. Die kanonnen scene is echt schitterend in beeld gebracht. Ook het terugkerend element van broeders die tegen broeders vechten komt elke keer mooi terug. Iedereen is zat van de oorlog en snapt niet eens meer waarvoor ze nu vechten.

Het meest heb ik nog wel genoten van het acteerwerk en de design van de film. Je kunt echt zien dat er veel aandacht is besteed aan props, sets en de kostuums. Iedereen ziet er echt authentiek uit. Je gelooft echt dat je naar de real deal zit te kijken. Ook het feit dat er op de echte locatie's is gefilmd maakt het net even wat echter. Daarnaast zitten alle acteurs er erg lekker in. Sheen als Lee is echt perfect. Berenger laat ook fantastisch werk zien. Jeff Daniels steelt hier echter de show. Misschien wel zijn beste performance ooit.

Een must voor iedereen die interesse heeft in Geschiedenis of de Amerikaanse burgeroorlog. Echt iets leren doet de film niet. Al wordt in de film wel mooi uitgelegd. "Same land, same God, different dreams"

Gettysburg bewijst maar weer eens dat niet alle Amerikaanse films Hollywood-producties zijn. De film is niet bedoeld als blockbuster maar als een gedetailleerd en meeslepend verslag van een Historische veldslag. Zodoende is het ook de langste Amerikaanse film ooit gemaakt.

De film verteld het verhaal van de slag om Gettysburg waar de Noorderse en Zuiderse legers elkaar ontmoeten. We volgen aan Noorderse kant Joshua Lawrence Chamberlain, een schoolmeester die het tot kolonel heeft geschopt en zijn mannen en aan Zuiderse kant Lieut. Gen. James Longstreet en Gen. Robert E. Lee, de populairste generaal uit de geschiedenis van Amerika.

Wat ik persoonlijk erg kon waarderen was dat de filmmakers niet overduidelijk een kant kiezen. Noch het Zuiden noch het Noorden worden als slecht afgebeeld. Geen zwart-wit, zoals in Hollywood zo gewoon is. Uiteraard bevat de film een flinke dosis patriottisme, maar dat kan natuurlijk niet anders met dit onderwerp. Kort wordt de aard van de burgeroorlog behandeld. De Noorderlingen willen heel Noord-Amerika verenigen onder een vlag waarin iedereen vrij burger is, dat betekend het einde van de slavernij. Het Zuiden is afhankelijk van slavernij, maar hun voornaamste reden is dat ze de soevereiniteit van hun staten willen behouden en niet door Washington geregeerd willen worden.

Met name de muziek van Randy Edelman was patriotistisch. Toch vond ik de muziek zeker niet verkeerd. Het maakte de veldslag erg meeslepend en zorgde zelfs voor kippenvel momenten in combinatie met de prachtig geschoten beelden van de veldslag. De slag was sterk in beeld gebracht door de Nederlandse cinematograaf Kees van Oostrum (regisseur van Het Bittere Kruid). Naast opnames met acteurs bevat de film voor een groot gedeelte beelden van een re-enactment van de beroemde veldslag voor het 125 jarig jubileum van de slag in 1988. Gefilmd op de exacte plek waar de slag plaatsvond, wat toch wel een grote authenticiteit geeft.

Wat ook authenticiteit gaf was het feit dat de acteurs geen modern Amerikaans maar historische varianten (die nog wat meer op Brits lijken) en lokale dialecten spraken. Zo wist Martin Sheen een overtuigende General Lee neer te zetten (terwijl hij zelf uit Ohio komt).

Amerikaanse geschiedenis vind ik eigenlijk niet bijzonder interessant en naast de 80 jarige oorlog of de Rozenoorlog (die al genoemd werd door de Britse afgevaardigde) verbleekt de Amerikaanse Burgeroorlog toch een beetje. Toch ben ik altijd een Geschiedenis-freak en een film die de tactiek en achtergrond van een veldslag op deze manier behandelt is dan ook smullen. Ondanks de lange speelduur blijft de film voldoende boeien. Ik beveel echter wel aan om de film in meerdere etappes te kijken.

Apart dat deze zo hoog scoort, vond het maar een vrij povere tv film, duurt ook veel te lang, ook leuk al die plakbaarden en snorren en al die hele schone uniforms. Leuke reconstructie van de veldslag maar als verhaal echt heel saai.

Met ruim vier uur speelduur een behoorlijke kluif en zeker niet overal even onderhoudend. Het spektakel is daarnaast niet bepaald virtuoos in beeld gebracht. Gelukkig is de cast dik in orde en zijn de dialogen van niveau. Bij vlagen erg saai en langdradig; sporadisch meeslepend en best spannend.

Goede en interessante film.

Grote veldslagen en eigenlijk ook merkwaardige veldslagen in onze huidige tijden bekeken.

Lekker met zijn allen op elkaar af met musketten bewapend en dekking zoeken is niet nodig dus knal er maar lekker op los en het maakt niet uit of je daarbij sneuvelt.

Dan knallen we er lekker op los in een slag die 3 dagen duurt en dan ons klaarmaken voor de volgende afslachtpartij.

Dan ook in deze film de waanzin van de oorlog.

Van de Noordelijke partij kan je de zin en het idealisme nog een beetje indenken als je vecht voor de bevrijding van de zwarte slaven.

Maar van de Zuidelijke partij zie je dat toch helemaal niet.

Dat de generaals en kolonels er lekker op af gingen voor hun eigen eer is te snappen maar wat in godsnaam bereikten de arme sloebers van soldaten hiermee die massaal sneuvelden.

Welke eer en glorie zat er voor hun in?

Huilende moeders en echtgenotes, dat was wat het hen en de hunnen bracht.

Zo zwart-wit was het in feite niet.

Er waren vooral grote economische belangen mee gemoeid.

Het Noorden heeft het Zuiden na afloop dan ook danig leeggeplunderd.

De zwarte bevolking ging het achteraf na de "bevrijding" ook niet echt voor de wind.

Had deze lange zit er graag voor over. Ondanks de soms lange dialogen heb ik geboeid naar de film zitten kijken. Ik viel ook gelijk voor de muziek. Inderdaad, hier en daar bombastisch en patriottistisch maar ook gevoelig. Diverse scenes die mij echt geraakt hebben zoals de 'sterfscene' van generaal Amistead (in werkelijkheid overleed hij enkele dagen later aan de verwondingen een been/arm) en de afgeslagen aanval op Little Round Top. Zeer goede rol ook van Jeff Daniels. Kan deze film zeker aanbevelen.

Een film waar ik veel van verwachte en in eerste instantie toch behoorlijk tegenviel. Vooral de lengte vormt nogal een struikelblok, nu hoeft een lange film absoluut niet te vervelen, maar de lengte moet wel degelijk wat toevoegen en in het geval van Gettysburg is dat wat mij betreft niet het geval.

Om meteen maar de deur in te trappen wat de mindere punten van de film betreft kom ik meteen op de lengte terug. Vanaf het begin wordt er zelfs in de kleinere scenes al met een overdaad aan figuranten gewerkt, kleine niet zoveel toevoegende scenes die meteen dan al een duur hebben van minuten. In het eerste uur is dat nog niet storend maar naarmate de film langer duurt wel. Zo vind ik de toejuiching van Generaal Lee door eigen troepen, de inleidende beschietingen door de Confedereerde en de de uiteindelijke oprukkende troepen in de laatste slag een overdaad aan herhaling en overbodige shots. En maar weer een overview van die kanonnen die afgaan, en nog een keer en nog een keer...het zelfde met de optrekkende troepen. Shot na shot...als dit bedoeld is om de 'grote' van de slag uit te beelden dat werkt dat voor mij totaal niet.

Dan de personages die mij eigenlijk totaal niet aanspreken, bovendien lijkt iedereen opelkaar met die giga snorren en baarden. Natuurlijk zijn Sheen, Berenger en Daniels nog wel te herkennen, en Longstreet en Chamberlain zijn veruit de meeste interesante personen maar verder kan ik me totaal niet inleven. Zie overigens nu pas dat George Lazenby ook mee doet, heb ik toch behoorlijk gemist, of was hij weinig in beeld?

Dan bepaalde dialogen waarvan een aantal tussen Lee en Longstreet het pijnlijkste waren, nu weet ik dat het andere tijden zijn en men vooral vanuit die militaire rangen veel gereserveerder op elkaar reageert, maar godnondeju wat zitten daar toch een rare dialogen tussen die enkel als uitleg voor de kijker zijn. Ze kijken nog net niet als in Sesamstraat in de camera om de kindertjes uit te leggen hoe het zit. Gewoon erg gekunsteld...

Als laatste de soundtrack, die volgens sommigen erg goed is, ik vind hem abominabel. Klinkt vaak als een product dat elektronisch vervaardigd is en de momenten dat het beter wordt ontstijgt de track amper het niveau van andere heroïsche eenheidsworsten. Ronduit slecht op de meeste momenten en niets zeggend op de betere...

Da nu naar de goede punten. Wat de film wel biedt is uiteraard een bijna minitues beeld van de dagenlange slag rond Gettysbrug die niet alleen beslissend was maar ook ontelbaar veel levens kostte. Eerste wereldoorlog-achtige getallen. Er is ondanks de overdaad aan herhaling zeer zeker een beeld van authenticiteit met de vele decorstukken en figuranten. Prachtige natuurshots natuurlijk en gedurende de gevechten zijn er aan aantal erg mooie beelden voornamelijk uit de verte van de slag. Het strijdgewoel met een paar ontploffen kartetsen in de lucht en op de achtergrond kruipende gewonden en een paar die geholpen worden. Generaal Lee die de laatste dag van zijn slag op zijn paard een mistige heuvel afdaalt is ook erg filmisch. De titel 'Baard van de film' gaat natuurlijk naar Berenger, de mooiste snor van de film is echter weer van Daniels.

Verder komt er in sommige dialogen, verhalen en details zeer zeker het beeld naar voren wat voor drama deze oorlog was en wat voor litteken het veroorzaakte. Een litteken dat begin Eerste Wereldoorlog nog actueel was en een reden waarom de bevolking wilde dat Wilson de VS buiten de oorlog hield. Een beeld overigens dat toch wel aangeeft dat het soms maar toeval betrof wie aan welke kant vocht, dat er toch wederzijds respect was in sommige gevallen, dat het officiersgilde elkaar kende van de academie. Longstreet voelt zich niet voor niets bezwaard, Armistead was eveneens niet voor niets geschokt over het feit dat zijn tegenstander Hancock gewond was.

Gettysburg, zonder twijfel een monument betreffende de slag met veel oog voor details, maar de film beklijft mij persoonlijk niet, en heeft simpelweg qua karakters en lengte heel veel moeite te blijven boeien. Ik ben er van overtuigd dat de film gemakkelijk een 40 minuten ingekort had kunnen worden. Jammer maar helaas. Met de tijd nog maar eens proberen. Glory is wat mij betreft vele malen beter.

Gettysburg voor de herziening, en waar de film circa drie jaar geleden niet echt meteen een onuitwisbare indruk achterliet scoort de film aanmerkelijk beter deze tweede keer.

De behoorlijke speelduur is nog steeds wel een issue, net als de bij tijd en wijlen schrijnend slechte soundtrack, toch maakt de film ditmaal een veel betere indruk met zijn veelvoud aan personages, achtergronden en redenen waarom ze moeten vechten, en eigenlijk allemaal tegen hun zin, een overmoedige of geestdriftige generaal daar gelaten. Er is het aloude beeld van kanonnenvlees, de kritiek op de hoge heren en de verspilling. Maar vooral het verhaal dat verschillende malen gebracht wordt over de duur van de oorlog en de enorme tol die verschillende slagen eiste is toch hetgeen wat me deze keer het meeste opvalt en boeit.

Verder heeft Gettysburg het gebruikelijke beeld van sommige generaals die hun mannen liever niet opofferen tegenover officieren die het alleen om de roem te doen is, alle voors en tegens betreffende tactische besluitvorming op verschillende momenten, de trots en eer van verschillende officieren te mogen strijden uiteraard hoofdzakelijk uit traditionele families, maar beklijft toch ook vooral het beeld van een immense wanorde op het slagveld waar tactische en communicatie onmogelijk lijkt en winst of verlies een kwestie van geluk lijkt.

En zo maakt Gettysburg een veel betere indruk en heb ik vooral meer voeling met hoe de makers het bedoeld hebben. Een halve ster erbij.