Sling Blade (1996)

Sling Blade is een krachtige film met lange statische scenes die meestal in een shot zijn gedraaid. BB Thornton is echt Karl Childers, ongelooflijk! Echt zo'n personage dat je niet snel zal vergeten.

Bijrollen zijn allen goed ingevuld en het verhaal, al is het redelijk voorspelbaar doet de rest. Topfilm.

Een boeiende, persoonlijke en intieme film, die op een mooie en ontroerende wijze het neerslachtige verhaal verteld van een eenvoudig maar tragisch leven. Het psychologische drama is een prachtig karakterportret van een geestelijk uitgedaagde man. Billy Bob Thornton imponeert als de stoïcijnse, stijve, voortslepende, merkwaardige en onbeholpen overkomende hoofdpersoon (met een bedachtzame spraak die voortdurend naar zelfbevestiging zoekt).

Wow. Prachtige rol van Billy Bob Thornton in erg mooie film.
De film had 5-10 min eerder mogen eindigen, dat had ik net wat sterker gevonden;
toen hij met dat grasmaaierblad nog buiten het huis stond dat had net wat meer aan de verbeelding van de kijker overgelaten.

Ik heb een aantal kritieken over Thornton hierboven gelezen, maar vindt de uitwerking van zijn rol als Karl juist wel heel sterk. Zonder te veel te willen prijs te geven: een diep beschadigde man, die door de jaren heen (geïnstitutionaliseerd) (verder) is afgestompt, maar wel een innerlijk normen- en waardenbesef heeft (ontwikkeld), zich na vrijlating aardig blijkt te kunnen aanpassen, maar dan weer niet met een groot innerlijk conflict kan omgaan, vanwege die vroege(re) beschadiging . Het is m.i. heel realistisch neergezet.

Een film die zeer de moeite waard is om te zien.
Zit wat mij betreft heel dicht tegen een must-see aan.

4,5

Meesterlijke film

Mooi drama met uitstekende rol van Thornton en zeer goede muziek. Absolute aanrader.

Een goede dramafilm...

Goed verhaal...

Goed acteerwerk...

Goed achtergrond geluid

(geen Dolby Digital aanwezig)...

Goed kwaliteit breedbeeld

(geen HD aanwezig)...

Bewonderenswaardig dat Billy Bob Thornton, die ik nooit als een groot talent heb ingeschat, deze film heeft geschreven, geregisseerd en hem ook nog eens volledig draagt. Maar hoe pittig en verrassend de eerste scènes ook zijn (de beginscène met de verkrachter en het interview in het donker), voor de rest van de film grijpt hij iets te vaak naar de viool. Zo is zijn personage Karl uiteraard een ruwe bolster met een blanke pit, en trekt hij natuurlijk op met een kind dat het niet zo makkelijk heeft. Daarbij duurt deze film dan nog eens te lang, waardoor hij zijn aanvankelijke kracht en frisheid verliest. Jammer, want hier had een ijzersterke tragedie voor de eeuwigheid ingezeten.

De mooie hoofdrol weegt niet op tegen het onafwendbare einde en de te lange speelduur. Sling Blade slaat voor mij toch naar links uit en laat toch wat mogelijkheden liggen om echt als film creepy en meesterlijk te worden. Te veel scenes zijn echt te gewoontjes, te veel uit het dagelijks leven gegrepen en daar kijk ik geen film voor. Het begint zo mooi, maar al snel wordt het wachten op het einde, wat er voorspelbaar genoeg nog komt ook. Ja, dan is er echt een kans gemist. De hoofdpersoon blijft mij zeker bij, zo uniek is hij wel.

Inderdaad. Is echt onzin. Dit is een van de beste rollen die ik iemand ooit heb zien spelen.

Jouw mening komt bizar overeen met wat ik wou gaan schrijven, dus kopiëren plakken is voldoende.

Tegenvaller dus.

Uiterst boeiend. Genoten van het prachtige Amerikaans dat de hoofdrolspeler praat.

Een vriendschap tussen een klein jongetje en een oude vent blijft toch wel een beetje vreemd zo in deze tijd.

Het gemak waarmee de moeder zegt "oh kom maar lekker in onze garage wonen want mijn zoon mag je graag" is nu natuurlijk ondenkbaar.

Zo aimabel was B.B.T. nu ook weer niet in die rol. Ik kreeg er vooral in het begin een unheimisch gevoel bij. Dat rare stemmetje ook. Vooral in Red Neck Country vraag ik me af of Karl niet al eerder klappen zou hebben gehad.

Afijn, film keek ondanks de trage setting redelijk prettig weg maar ik deel niet de mening dat het zo een geweldige film is.

Film die mijn aandacht meteen pakte met name door het spel van de heer Thornton. Wat volgt valt dan toch wat tegen. Het blijft allemaal wat aan de oppervlakte en hierdoor zijn sommige zaken niet echt invoelbaar.

Pffff vanaf “ik wil mijn gitaar” lijkt t wel een grap!!

Goeie film waarin een man uit een inrichting wordt ontslagen waar hij al vanaf zijn twaalfde zat. De hele gemeenschap waar de film zich afspeelt wordt goed neergezet. Een mooie vriendschap tussen het hoofdpersonage en de jongen. Een aangenaam rustig tempo, maar de film gaat wat te lang door en het einde is onvermijdelijk. Een prima regiedebuut van Billy Bob Thornton die hier ook met verve de hoofdrol voor zijn rekening neemt. Met gemak 3.5 sterren.

Met veel verwachtingen voor gaan zitten en helaas niet helemaal beantwoord.

BB Thorton is nagenoeg onherkenbaar, ik heb maar liefst twee keer op IMDB gekeken of het wel klopte. Een glansrol zonder weerga dat moet gezegd. Een heerlijke naive op het kinderlijk af voorkomen waarvan je denkt die man doet geen vlieg kwaad. Het tegendeel blijkt waar natuurlijk, maar laten we zeggen dat Karl dit doet uit bescherming. Dat hij wel het verschil ziet tussen goed en kwaad. Dwight Yoakam is natuurlijk een ronduit walgelijke vent en mijn handen jeukten werkelijk toen hij zich zo stond aan te stellen en het huis niet wilde verlaten. Godnondeju, wat had ik die graag op zijn bakkes geslagen.

Afijn, de film bezit een soort kinderlijke naïeve sfeer vooral gericht op Karl. Op het aandoenlijke af hoe iedereen zich met hem bemoeid. Toch kan ik me amper voorstellen dat iedereen zo eager een moordenaar die ze niet kennen in de armen willen sluiten. De mens is van nature achterdocht en wantrouwig. Bovendien komt hij uit het dorp zelf en dan zal niemand weten dat hij die 12-jarige was die zijn moeder en een vrijer met een zeis doodde? Nah...dat geloof ik niet helemaal.
Vervolgens weet je dat de film een bepaalde kant op gaat, of hij gaat die Doyle wat aan doen of men komt achter zijn geschiedenis of hij begaat een 'Lenny' achtige fout. Maar dat duurt allemaal wel erg lang. In die zin duurt het wat te lang allemaal, zat er niet echt veel spanning in of miste het en goed opbouwend en spannend plot die naar een climax leidt. Dat had wellicht wat beter gekund.

Een best aardige film vooral de acteerprestaties van BBT, Lucas Black daar al te herkennen als een van de soldaten in Jarhead, en JT Walsh die over het algemeen toch een schoft is speelt hier ook een prima engerd. Desondanks had de opbouw van het verhaal en het plot met wat meer sjeu, vaart en sfeer gekund.

Is dat niet supertriest om te moeten constateren ?

Verder vind ik de film sterk en vooral de rol van Billy Bob Thornton is heel goed die ik overigens ook niet zomaar herkende .

Geweldige mooie integere film.

Hoe is het mogelijk dat iemand zo een karakter kan neer zetten,dan ben je een echte acteur.

En dat jochie op zo natuurlijk wijze speelt.

Inhoudelijk een triest verhaal maar mooi neer gezet.

Duurde zeker niet te lang,goed en rustig naar het einde,dus geen af rafeling .

DE rest van de cast speelde aardig maar niet indruk wekkend.

Even laten bezinken voor een tweede maal kijken,want dat is het waard.

Kortom een film om niet snel te vergeten.

Deze film dus al eens eerder gezien, maar toch herinnerde ik me er nauwelijks wat van. Alleen het bijzondere accent van de hoofdpersoon. De man praat als een raceauto. Een zwakbegaafde man die op zijn twaalfde twee moorden had gepleegd is "genezen" verklaard en moet weer terug in de maatschappij als hij inmiddels 50 á 60 (?) is. De leeftijd wordt niet bekend gemaakt volgens mij. Hij sluit vriendschap met een jongetje van een jaar of twaalf. En dat is ook het mooiste aan de film. Er zitten hele mooie scenes in de film. Vooral tussen de man en de jongen. Maar er zitten helaas ook hele zwakke, ongeloofwaardige en onevenwichtige scenes in de film. En dat is heel jammer. Die scenes hadden er vaak ook best uit gekund. Want de film is ook best aan de lange kant. Ook worden er af en toe verhaallijntjes opgestart die verder geen vervolg meer krijgen. Goed aan de film is verder ook dat er een constante spanning hangt. Je voelt dat het uiteindelijk toch niet goed zal aflopen. En je weet ook al vrij snel wie het volgende slachtoffer zal zijn. De film doet ook verder geen moeite om nog een verrassende plotwending te verzinnen. Toch slaat de balans aan het einde nog steeds door naar de goede kant, want het is wel een mooie film. Maar hij had dus nog veel mooier kunnen zijn.

Opnieuw na vele jaren terug gezien.

Maar dit blijft een zeer sterke drama film.

Met hoog niveau acteer werk vooral van Billy Bob Thornton in de hoofdrol alsook de regie die hij voor zijn rekening nam.

Een film van kwaliteit en met een aangrijpend verhaal.

Een ontzettend goede en prachtige film.