- Home
- Films
- J'ai Tué Ma Mère
- Filtered
J'ai Tué Ma Mère (2009)
Genre: Drama
Speelduur: 96 minuten
Alternatieve titel: I Killed My Mother
Oorsprong:
Canada
Geregisseerd door: Xavier Dolan
Met onder meer: Xavier Dolan, Anne Dorval en François Arnaud
IMDb beoordeling: 7,4 (31.341)
Gesproken taal: Frans
Releasedatum: 25 februari 2010
On Demand:
- Niet beschikbaar op Netflix
- Niet beschikbaar op Pathé Thuis
- Niet beschikbaar op Videoland
- Niet beschikbaar op Amazon Prime
- Niet beschikbaar op Disney+
- Niet beschikbaar op Google Play
- Niet beschikbaar op meJane
Plot J'ai Tué Ma Mère
"Sons forget their mothers can die."
Hubert Minel haat zijn moeder. Zestien jaar lang zag hij met verachting alleen maar de smerige truien die ze droeg en de broodkruimels in haar mondhoeken, wanneer ze luidruchtig at. Naast deze dingen ziet hij ook nog iets positiefs in haar. Verward door hun relatie met liefde en haat, maakt Hubert een paar puberale dingen mee.
Externe links
Acteurs en actrices
Chantale Lemming
Hubert Minel
Antonin Rimbaud
Julie Cloutier
Hélène Rimbaud
Eric
Denise
Richard Minel
Young Hubert
Boarding School Principal
Video's en trailers
Reviews & comments
Montorsi
-
- 9620 berichten
- 2272 stemmen
Winnaar van de Moviesquad Award op het IFFR.
En dat hebben ze goed gezien wat mij betreft. Prima film over een moeder-zoon-relatie. Tot op zekere hoogte kent het veel herkenbaarheid, al is dit wel wat extremer. Soms ook grappig, misschien ook wel onbedoeld vanwege de hardheid. Ook visueel wordt er het een en ander gedaan, met een mooie scene met veel verf als hoogtepunt.
Knap gedaan door Xavier Dolan, die dit eigenhandig uit de grond heeft gestampt.
3.5*
Edit: Verrek, ik dacht die Dolan al te herkennen, maar hij speelt dus blijkbaar de zoon van de familie in het begin van Martyrs!
starbright boy (moderator films)
-
- 21292 berichten
- 4462 stemmen
Tegelijk prettig ambitieus en prettig klein. Dolan's film is in de basis eenvoudig en blijft waarschijnlijk vrij dicht bij zijn wereld. J'ai Tué Ma Mére gaat vooral over het loskomen van een volwassen wonderde jongen van zijn moeder. Dat doen ze door elkaar heel hevig af te stoten. Zowel moeder en zoon ergeren zich in alles aan elkaar. En Hubert verwart dat met haat. Een tamlijk klein gegeven dat ook vrij klein wordt uitgewerkt.
Daartussen wil Dolan ook zien dat hij ideeén heeft en kan filmen. Dus zijn er tussenstukjes met elkaar snel opvolgendebeelden, stukjes video,. extreme close ups en slowmotion. En soms, zoals in de verfscene, maar met name in de discoscene lukt dat ook heel goed. Een enkele keer voelt het ook wat gemaakt, maar het is makkelijk om de film dat te vergeven.
Als aan het einde de liefde wint door en heel simpel beeld is het bijna jammer dat de videobeelden daar nog achter zitten.
Jái Tué Ma Mère is geen verpletterend debuut of meesterwerk, wel een goede veelbelovende film.
3.5*
maxcomthrilla
-
- 15565 berichten
- 2761 stemmen
Je kunt goed zien dat Xavier Dolan naar andere films heeft gekeken voor de totstandkoming van deze film. Allereerst, de muziek was prachtig, vooral de muziek die meerdere malen terugkwam gedurende de film. Het was net alsof ik in Wong Kar Wai `s film: Fa Yeung Nin Wa zat, tijdens het noedels halen ritueel. Hier volgden wij immers ook de hoofdpersoon vanaf zijn rug gezien, muziekknop aan, even geen dialogen.....Prachtig!
De thematiek in deze film is echter geheel eigen aan deze regisseur. Natuurlijk zijn er al meerdere films geweest die ruis in de relatie tussen moeder en zoon behandelden, maar op de een of andere manier voelt deze film gewoon heel eerlijk en oprecht aan, alsof de regisseur uit zijn eigen leven verhaalt. Het constante aantrekken en afstoten tussen moeder en zoon, kon mij echter nooit bij de kraag vatten, aangezien ik voor beiden personages te weinig sympathie koesterde en de film mij bij momenten niet intens wist te boeien. Een 3*
Zandkuiken
-
- 1696 berichten
- 1360 stemmen
Aardig debuut.
Aanvankelijk stoorde ik me toch wat aan de manier waarop Hubert zijn moeder beledigde, maar al gauw werd duidelijk dat ze zo met elkaar communiceren. Zorgt ook wel voor een aantal komische passages.
Na een tijdje zat ik dus goed en wel in de film, maar naar het einde toe viel me op dat J'ai Tué Ma Mère een beetje evenwicht mist. Er zijn zóveel hysterische uitvallen, dat ze na een tijd gewoon geen impact meer hadden bij mij. Hetzelfde geldt voor de momenten van sereniteit die telkens volgen na de razernij. Begon me er naar het einde toe wat aan te ergeren.
Ook op audiovisueel vlak is het soms nogal rommelig. Hier en daar komt Dolan wel indrukwekkend voor de dag, maar er is weinig samenhang. Veel losse ideeën waar geen lijn in gebracht werd, geen visie.
Nu klink ik erg streng, en da's eigenlijk niet de bedoeling. J'ai Tué Ma Mère verraadt zeker het talent van de jonge Canadees. Wat een taaltje overigens. Ben zo goed als tweetalig, maar met Canadees Frans blijf ik moeite hebben.
3*
Movsin
-
- 7704 berichten
- 8096 stemmen
Het is wel even wennen aan het extreem naar gedrag van moeder en zoon, maar dit is toch een goede film die mogelijke relatieproblemen in het gezin (de moeder) en ook daar buiten (de vader, de vriend, de school, de invloeden...) met de jongere zeer scherp stelt.
Alle acteurs zijn prima en de scene waarbij "moeder" Anne Dorval het hypocriete van de buitenwereld (lees samenleving) in de grond boort is heel mooi weergegeven.
Awake78
-
- 1022 berichten
- 496 stemmen
Zeer sterk drama die je een paar draaien om de oren geeft.
Het mooie vond ik dat de film op zichzelf geen kant koos. In de meeste films heb je goed/slecht, maar deze film balanceert constant tussen slecht/slecht. Je krijgt, hoe raar soms ook, respect voor beide kemphanen.
De dialogen en discussies zijn gewoon perfect opgezet waardoor je niet onevenredig meer symphatie krijgt voor de één of de ander. Komt het nou door de moeder dat de zoon zo is, of komt het door de zoon dat de moeder zo is. Beetje kip en het ei verhaal. Maar absoluut zeer geloofwaardig in elkaar gedraaid.
Verder gewoon een prima drama met dus zeer sterk acteerwerk, eigenlijk van de gehele cast. Ook de juf (zeer prettig om naar te kijken ) deed het goed. En er zat zelfs een goedbedoeld humor-momentje in (dat telefoongesprek van de moeder naar de directeur van het internaat). Muziek ook tiptop in orde!
Voor nu een 4*. Misschien ooit nog eens wat hoger.
scorsese
-
- 11780 berichten
- 10190 stemmen
Goeie film waarin de haat/liefde-verhouding tussen een 16-jarige jongen en zijn moeder centraal staat, en waarvan die verhouding soms wel wat scheef zit. Ondanks de vaak harde beledigingen die ze naar elkaar toe gooien, zijn de dialogen toch geloofwaardig (wat ook toegeschreven kan worden aan de twee hoofdrolspelers). Op een gegeven moment wordt het allemaal wel een beetje repitief en komen sommige shots wat gekunsteld over. Maar dit is zeker te vergeven aangezien het hier om een regiedebuut gaat van de slechts 20-jarige Xavier Dolan (wat ik overigens van te voren niet wist, en deze film toch wel een beetje bijzonder maakt).
Aapje81
-
- 2121 berichten
- 4946 stemmen
Deze film riep een ontzettend dubbel gevoel bij mij op. Groot pluspunt was in ieder geval de smaakvolle muziek. Daarnaast zaten er af en toe best dialogen bij die de moeite waard waren.
Groot nadeel is echter dat er nauwelijks spraken is van een scenario waardoor het een en ander nogal monotoon is. Nu zou dat op zich geen probleem zijn als de personages interessant genoeg waren. Maar helaas is het zeer moeilijk om ook maar iets aan te kunnen vangen met zowel moeder als zoon.
Kleine tegenvaller.
Nicolage Rico
-
- 20126 berichten
- 2220 stemmen
Zag na afloop pas dat Dolan ook de regisseur is. Met acteren en regisseren verdient hij twee ruime voldoendes, en dat op slechts 19-jarige leeftijd. Ook Anne Dorval doet het uitstekend.
Ook zijn keuze voor muziek en de manier van filmen zijn prima, alleen mistte de film wat aan diversiteit.
Het is een eindeloze situatie; de relatie tussen moeder en zoon die, op luttele momenten na, nooit goed zal komen als ze bij elkaar blijven wonen. Dan is zelfs het smakken op broodkorsten, het nonchalant kuchen of het vrolijk neuriën al hoogst irritant.
Ook al heeft de moeder haar eigen problemen en een niet al te opgewekt leventje, toch mist ze de feeling met haar zoon en zijn gedachtegang. Mede daardoor zou ik - mocht dat nodig zijn - partij kiezen voor de zoon. Al hebben ze beiden stevige mankementen, waardoor er een toestand ontstaat waarin ze wel tegen elkaar zeggen dat ze van elkaar houden, maar het ze niet lukt om die woorden gemeend uit hun mond te krijgen (terwijl ze diep van binnen juist veel van elkaar houden). Een bekend verhaal voor velen.
Zwaarmoedig filmpje, zonder écht hartverscheurende scènes.
Ruime 3*.
Decec
-
- 6629 berichten
- 8339 stemmen
Een matige dramafilm...
Geen boeiend/mooi verhaal...
Moeilijk communiceren over zijn moeder en haar zoon...
Redelijk acteerwerk...
Komt uit Canada? Jammer geen goede film...
HD kwaliteit aanwezig...
Geen moeite waard...
K. V.
-
- 4106 berichten
- 3595 stemmen
Bij deze film had 'k niet echt verwachtingen, maar hij is me erg goed bevallen. Het verhaal wist me eigenlijk al van het begin te boeien. De spanningen tussen de jongen en moeder werden goed gebrachten kwamen wel overtuigend over.
Ook qua cast zat het wel snor. Moeder en zoon waren goed gekozen.
Ook opvallend was het Belgische liedje van Vive La Fête, waar we toch wel trots op mogen zijn dat ze dit in een Canadese film stoppen.
Voor de rest zat de speelduur goed, niet te lang en niet te kort.
Wie eens een drama wil zien, zit hier wel goed.
Leland Palmer
-
- 23740 berichten
- 4699 stemmen
Deed me helaas maar weinig. Een paar dagen geleden gezien, maar er is me (te) weinig bijgebleven. Knap dat Xavier Dolan dit op 19-jarige leeftijd wist te maken, maar er is dan ook duidelijk te zien dat-ie qua cameravoering, muziek, etc. veel afgezien heeft van andere films / regisseurs.
Het thema zelf is redelijk uitgewerkt; acteerwerk is zeer goed, maar ik kon maar weinig met het feit dat moeder en zoon op het ene moment elkaar wel wouden afmaken en daarna weer vreselijk klef waren en zoveel van elkaar hielden.. en dat geintje maar bleven herhalen. Het zal allemaal wel.
Toch mooi om zoiets op jonge leeftijd al te kunnen maken. De film ziet er prima uit en is redelijk goed gemaakt, maar ik kon er niet écht iets bijzonders in ontdekken. Zowel qua vorm als inhoud.
MRDammann
-
- 657 berichten
- 3250 stemmen
Hele mooie film over de relatie tussen een moeder en haar zoon. Geen bijzonder verhaal, maar de emoties en het acteerspel zijn erg goed. Je leeft met de hoofdpersonages mee, zonder voor een bepaald personage meer sympathie te hebben.
Kortom, gewoon een hele mooie film.
Fortune
-
- 4088 berichten
- 2536 stemmen
Ik heb gehoord van Xavier Dolan en dat het een jong ventje is dat films maakt en dat hij best wel goede films maakt en dat Mommy een geweldige film is dat hoog staat in de top lijsten van 2014 en toen dacht ik dat het beste was om bij zijn debuut te beginnen om dan omhoog te werken naar Mommy dat schijnbaar zijn beste film is.
J'ai Tué Ma Mère is uiteindelijk een film die akelig dicht in de buurt komt bij de relatie die ik vroeger had met mijn moeder. En met akelig dicht bedoel ik ook echt heel dicht en heel akelig.
Behalve dat het een nachtmerrie van herkenning was en dat Xavier Dolan mij daar schijnbaar nog een keer aan moet herinneren vond ik het echt een toffe film.
Door die herkenning kon ik er in ieder geval vaak héél hard om lachen. Dolan laat hier op een artistieke maar ook psychologische manier zien hoe erg je van je moeder kan houden en haten tegelijkertijd. Ik ga niet heel veel dieper op in want dit is geen psychologie forum maar voor film dus ik laat het verder hierbij.
De film zou je enigszins pretentieus kunnen noemen door de slow-mo's afgewisseld met zwart-wit beelden waar Dolan iets wijs zegt afgewisseld met meer slow-mo's en kunstzinnige beelden maar ik vond het allemaal wel verrassend goed werken. Door deze afwisseling blijft de film fris en interessant tot het einde. Chapeau Dolan het is je gewoon gelukt om mij te boeien voor relationele film tussen zoon en moeder. Op naar de volgende Dolan!
eRCee
-
- 13346 berichten
- 1923 stemmen
Mijn derde van Dolan, en ik ben om: we hebben te maken met een supertalent.
Gek genoeg vind ik dit debuut eigenlijk iets evenwichtiger dan de twee films die daarna kwamen. Ik kan me ook meer verplaatsen in de personages. Dat gezegd hebbend blijven personages en vooral dialogen het zwakke punt van Dolan. Bijna elke dialoog zit in de hoogste versnelling, en al vanaf het begin van de film wordt je gebombardeerd met irrationele woede-uitbarstingen. Dit maakt de personages minder echt en hun problemen minder geloofwaardig. Een klein maar niet weg te poetsen smetje.
Verder vond ik J'ai tué ma mère inhoudelijk wel boeiend. Het centrale thema, van personages die niet van elkaar kunnen houden maar ook niet zonder elkaar kunnen, heeft me ook in de literatuur altijd aangesproken (bijvoorbeeld in Stiller van Max Frisch). Meestal gaat het dan trouwens om een liefdesverhouding, niet om een moeder-zoon relatie. Verder mixt Dolan er nonchalant nog een ratjetoe van symbolen doorheen, van Oedipus tot de Moeder Gods en Michelangelo's Schepping van Adam. Uitgewerkt wordt het niet echt, maar qua sfeersetting werkt het.
Tegen het einde krijgt het drama steeds sterkere dimensies, met de woede-uitbarsting van de moeder tegen de directeur van het internaat als fantastisch hoogtepunt. De manier waarop Hubert teleurgesteld raakt in andere personen om hem heen (waarvan het zijpaadje met de lerares overigens intrigerend is) leek me wat erg nadrukkelijk maar dit is wel nodig om naar het einde toe te werken. Gelukkig blijft het niet bij het ietwat clichématige beeld op de rotsen: de jeugdfilmpjes zijn naast feel-good ook een pijnlijke herinnering aan het feit dat dergelijke momenten van harmonie al vaker hebben plaatsgevonden en weer uiteen zijn gespat. Een relativering derhalve.
Tot zover het narratieve aspect. Maar dan de vorm. J'ai tué ma mère is soms werkelijk bloedmooi: het shot op de achterbank van de bus, de dripping-scene (!) en de bruid in het bos, waanzinnig. Ook een simpele dialoog op een bankje krijgt iets bijzonders doordat je er maar niet achter komt hoe de personages zitten ten opzichte van elkaar. De aankleding is eveneens perfect doordacht. Wat opvalt is dat Dolan erin slaagt onnadrukkelijk mooi te filmen: hij heeft zoveel ideeën dat het niet nodig is om een shot overdreven lang aan te houden of terug te laten komen, en dat haalt de angel uit bepaalde kritiek ("artistiekerig!" "pretentieus!").
Wat ik verder bijzonder knap vind is dat je als 19-jarige al zo'n eigen stijl kunt hebben. Want die is consistent gebleven in de overiges films die ik van hem zag. Natuurlijk laat Dolan zich inspireren door andere cineasten; met name Wong Kar-Wai wordt vrij nadrukkelijk gekopieerd hier (de slow-motions in combinatie met de muziek, de kadrering) maar er wordt wel een eigen draai aan gegeven. Elk los onderdeel is wel eens eerder gedaan, het geheel vormt echter een unieke esthetiek.
Een debuut dus dat inslaat als een komeet, van een ster die alleen nog maar zal rijzen. Xavier Dolan is de naam (maar dat wist iedereen al (en dat zegt eigenlijk genoeg)).
ton190552
-
- 1 berichten
- 1 stemmen
Mooie film, vooral omdat hij voor mij zo herkenbaar is. Uitstekend acteerwerk, prachtige muziek!
leatherhead
-
- 3556 berichten
- 1812 stemmen
Ook mijn tweede Dolan bleek een ontgoocheling. Vooral weinig subtiel allemaal. Navenant Mommy kun je rekenen op een hoop hysterisch geschreeuw en oeverloos gekibbel, dat elke keer weer uitgeblust wordt met wat geforceerde lieve woordjes. Dolan gaat meermaals ten onder aan overacting, en ook zijn in bontjas flanerende moeder acteert wat teveel met het grote gebaar naar mijn smaak. Bij dit soort dramafilms gaat mijn voorkeur toch uit naar wat subtieler spel dan de theatrale 'kijk! emoties!' aanpak van deze film.
Visueel ziet de film er consequent wel verzorgd uit, waarbij vooral het kleurgebruik eruit springt tijdens sommige scenes. Boeiendste aan de film vond ik eigenlijk nog het zijplotje met de lerares, welke in ieder geval soelaas boodt van alle drukdoenerij. Aardige rol ook wel van Clément, die ik in Mommy ook al ver boven de rest uit vond steken. 2,0*.
AnyaH
-
- 357 berichten
- 299 stemmen
Mijn derde Dolan-film na Tom al la ferme en Les amour imaginaires. Het is een goede, wat zwaarmoedige dramafilm. Heel typerend voor pubers, want die hebben nou eenmaal een haat-liefde verhouding met hun ouders (momenteel erg herkenbaar bij onze oudste). Dat hoort bij je losmaken, daar ontkom je niet aan. Ik houd wel van de stijl van Xavier Dolan, die zeker herkenbaar is. Bepaalde manier van filmen, soort scenes, muziek en cinematografie. Toch zijn de films niet allemaal hetzelfde...... Ik vind ook dat er een stijgende lijn in zijn films waarneembaar is, steeds meer diepgang in het scenario. Ja, knap gemaakte film voor een 19-jarige jongen!
Baboesjka
-
- 891 berichten
- 1613 stemmen
Het deed mij niet heel veel. Het acteerwerk van Xavier Dolan voelde soms iets te dik aangezet. De verhaallijn interesseert mij, maar de emoties kwamen niet erg binnen. Mommy deed mij veel meer. Ik vind de zoon in die film ook een leuker persoon. Mooie beelden en kleuren, Suzanne Clément vind ik een prachtige vrouw en haar rol deed mij het meest in deze film, maar het geheel heeft dus weinig indruk op mij gemaakt. Jammer! Een 6. 3*
GoodOldJack
-
- 1206 berichten
- 4492 stemmen
Ik heb een kutband met mijn moeder en ik ben een tiener, wat nu? Anders maak ik er een intense harde ontroerende herkenbare film van die raakt waar het pijn doet en zalft waar het nodig is, ja laten we dat eens doen we zien wel waar we uitkomen, dat het hier en daar wat oneffen is dat zou toch niks mogen uitmaken want ja ik ben een tiener. Ik zorg natuurlijk wel dat er top actrices meedoen, te beginnen met de meest belangrijke rol die van de moeder zelf. Daarnaast laat ik zien dat ik gerust niet enkel de film kan maken maar ook met glans de rol van de zoon kan spelen. Ik regel de soundtrack uiteraard zelf want ja ik heb nu eenmaal nu al zo'n arsenaal aan songs dat ik ervoor zorg dat ze perfect passen bij de momenten die ik wil creëren, het zij als loutere ondersteuning het zij als cruciaal element in een scène. Ik gooi er nog homosexualiteit in maar nergens op een manier dat het de aandacht afleidt van de rest, neenee ik pas het naturel in in de rest van het verhaal, had ik iedereen wel efkes goed liggen seg toen ze dachten dat er een standaard romantisch verhaaltje met een lievelingsprof, nog een schoon vrouw ook , ging komen. We verheffen tegen elkaar schreeuwen ook maar meteen voor de eerste maal tot een kunst (een vijftal jaar later zal ik het pas echt perfectioneren met mijn ander meesterwerk Mommy maar goed, details). Het camerawerk ja dat neem ik er dan ook maar bij, hier en daar wet originele editing, een paar close ups die veel bevatten en je komt al redelijk ver. Ahja een prima voice over waarin ik nog even kernachtig bepaalde zaken samenvat die moet er ook zeker in. Ik gooi het er allemaal in zodat het misschien al is overkomt als chaotisch en veel aan één stuk maar hey het is mijn film en ik kies hoe het hier allemaal gaat gebeuren, in het sappig Québécois natuurlijk, fuck, excuseer tabernak quoi.
Ik vond het precies nogal goed, nogal heel goed, nogal héél goed. Xavier Dolan gij heldhaftig bazeke.
T.O.
-
- 2206 berichten
- 2463 stemmen
Op zich knap gemaakt door de jonge Dolan, maar voor mijn gevoel was het verhaal qua dramatiek iets te overtrokken, waardoor het mij toch niet helemaal greep.
Het laatste nieuws
Rebel Wilson doet boekje open over wangedrag 'Borat'-acteur Sacha Baron Cohen, Austin Butler speelt alcoholverslaafde oud-honkballer | MovieMeter Recap
'Red Oaks' op Prime Video snijdt serieuze onderwerpen aan met veel humor: 'Dit verdient een cultstatus'
Welke films worden vanavond uitgezonden op televisie?
Eerste trailer uitgebracht van nieuw seizoen 'Mayor of Kingstown' met Jeremy Renner die is teruggekeerd na zijn heftige ongeluk
Bekijk ook
La Vie d'Adèle
Drama / Romantiek, 2013
683 reacties
Juste une Question d'Amour
Drama, 2000
16 reacties
La Jaula de Oro
Drama, 2013
38 reacties
Mommy
Drama, 2014
151 reacties
Prayers for Bobby
Biografie / Drama, 2009
57 reacties
Mysterious Skin
Drama, 2004
232 reacties
Nieuwsbrief MovieMeter
Het laatste film- en serienieuws per e-mail ontvangen?
Populaire toplijsten
- Top 250 beste films aller tijden
- Top 250 beste sciencefiction films aller tijden
- Top 250 beste thriller films aller tijden
- Top 250 beste familie films aller tijden
- Top 250 beste actie films aller tijden
- Top 100 beste films van de laatste jaren
- Top 100 beste films op Netflix
- Top 100 beste films op Disney+
- Top 100 beste films op Pathé Thuis
- Top 50 beste films uit 2020
- Top 50 beste films uit 2018
- Top 50 beste films uit 2019
- Top 25 beste films in het Nederlands
Corporate & Media
Realtimes | Publishing Network
Innovatieweg 20C
7007 CD, Doetinchem, Netherlands
+31(315)-764002
Over MovieMeter
MovieMeter is hét platform voor liefhebbers van films en series. Met tienduizenden titels, die dagelijkse worden aangevuld door onze community, vind je bij ons altijd de film, serie of documentaire die je zoekt. Of je jouw content nou graag op televisie, in de bioscoop of via een streamingsdienst bekijkt, bij MovieMeter navigeer je in enkele klikken naar hetgeen dat voldoet aan jouw wensen.
MovieMeter is echter meer dan een databank voor films en series. Je bent bij ons tevens aan het juiste adres voor het laatste filmnieuws, recensies en informatie over jouw favoriete acteur. Daarnaast vind je bij ons de meest recente toplijsten, zodat je altijd weet wat er populair is op Netflix, in de bioscoop of op televisie. Zelf je steentje bijdragen aan het unieke platform van MovieMeter? Sluit je dan vrijblijvend aan bij onze community.
Social media
Realtimes | Publishing Network
- Registreer |
- Contact ons |
- Over ons |
- Adverteren |
- MovieMeter Films Wiki |
- Series Wiki |
- Algemene voorwaarden en privacybeleid |
- Consent wijzigen |
- RSS Feeds |
- API
© 2024 MovieMeter B.V.