The Lovely Bones (2009)

Mooie film met soms spannende momenten en hier en daar ook prachtige beelden.

Heb altijd getwijfeld om deze te gaan zien, en dat doe ik nog steeds...

Op de een of andere manier moet ik qua sfeer en idee aan White Bird in a Blizzard (2014) denken.

Wie kent beide films en kan er evt. wat over zeggen?

'White Bird...' vind wel intrigerend, maar uiteindelijk niet echt overtuigend.

Deze Peter Jackson had ik nog niet eerder gezien. Ik heb er al die jaren maar weinig aan gemist. Het begint een beetje als American Beauty, maar eindigt een beetje als Ghost. In de tussentijd draait het er dus om [i]spoiler]wie de hoofdpersone vermoord heeft en of hij gepakt wordt. Dit wordt afgewisseld door beelden van een soort limbo, maar deze andere wereld ziet er helaas erg kunstmatig uit waardoor het voor mij niet werkt. De hoofdpersone gaat op een gegeven moment ook erg irriteren. De dader komt uiteindelijk weg met zijn misdaden, maar komt toch door een ongeluk aan zijn einde, alsof karma dat vereist. Ook dit voelt erg geforceerd aan. Uiteindelijk wordt de film met een dramatische rotlied afgesloten, waardoor de kater groot is. 1*.

Geinspireerd door de film Hanna (2011) waarin ook Saoirse Ronan de hoofdrol speelt zijn we deze film gaan kijken. De film is geinspireerd op acties van John Douglas die meerdere meisjes heeft misbruikt en vermoord. Susie, de hoofdpersoon, is gebaseerd op een slachtoffer in Norristown, Pennsylvania in de jaren 70. Wederom ben ik onder de indruk van haar acteer prestaties. Een knappe prestatie als ze volwassen zou zijn, maar verbluffend op haar jonge leeftijd! Ze draagt de film. The Lovely Bones is een wat gekke film die zich voor een groot gedeelte afspeelt in het gebied tussen hemel en aarde. Dit is op zich knap vormgegeven, maar je merkt wel dat de film wat op leeftijd is. Met de huidige CGI technieken zou het er veel geavanceerder uit hebben gezien denk ik. Het maakt de film ook traag. Traagheid is niet erg als je in de film wordt gezogen, maar dat gebeurde niet. Je blijft wat op afstand kijken naar de kunstig geconstrueerde beelden en hoe ze gebeurtenissen en objecten op de aarde hebben terug laten komen in de 'tussenwereld'. De overige acteerprestaties zijn okay, maar op de één of andere manier blijft het allemaal wat op afstand. Ook het verdriet van de familie komt niet écht binnen. Al met al is de film visueel aantrekkelijk, prima geacteerd, op momenten ontroerend, spannend of romantisch maar het mist - mede door de traagheid en de vervreemdende beelden uit de tussenwereld - wat aan impact en houd je als kijker wat op afstand. Daarom 3 sterren.

Verfilmde jongvolwassenen-literatuur, ik verwacht er doorgaans weinig van, en dat kwam weer aardig uit. Het begint nog wel OK, Saoirse Ronan doet het (als levend meisje) niet slecht, en dat gedeelte met haar moordenaar was vrij intens en gruwelijk. Maar vanaf het moment dat ze in een soort vagevuur terecht komt verflauwde mijn interesse. Die tussenwereld werd spuuglelijk vorm gegeven, en de gebeurtenissen daar boeiden voor geen meter. De plot rond de rouw om Susie's dood en de zoektocht naar de moordenaar was interessanter, alleen waren de acteerprestaties van Weisz en Wahlberg vrij ondermaats en waren hun personages oninteressant. Blijft over het perspectief van de moordenaar zelf, eigenlijk het enige gedeelte dat redelijk geslaagd was, al zijn over dat perspectief veel betere films gemaakt.

Nogal mwah dus al met al, en dan wordt je ook nog opgezadeld met ongeloofwaardige bakvissenromantiek als Susie via Ruth dan toch haar eerste kus krijgt, en een stupide einde als de zus loopt te twijfelen of ze de identiteit van de moordenaar wel moet prijsgeven omdat papa en mama net weer bij elkaar zijn. Afronden naar beneden dus.

Persoonlijk vind ik The Lovely Bones één van Peter Jackson's beste films, natuurlijk op TLOR en The Hobbit na. Het is een goed verhaal en mooi gemaakt. Saoirse Ronan acteert hier ook best goed, zoals praktisch de hele cast. Voor mij een film die niet snel verveeld.

Had deze nog niet eerder gezien, maar wat een film joh. Deze wist me echt wel te grijpen.

Het meisje speelt het uitermate sterk, vooral tijdens de scènes waar ze zich in een situatie bevindt waar ze niet meer uit zal komen. Ik leefde volop met haar mee en wilde echt dat het haar lukte om te ontsnappen. Daarnaast vond ik het ook een leuk gezin, niet irritant, niet nep.

Het laat zien wat zoiets met een gezin kan doen, er is maar één verderfelijk persoon nodig om het helemaal te verzieken. Ik had geen idee dat het een soort bovennatuurlijk tintje zou krijgen, maar ik vond het goed uitgewerkt, leuk gedaan. Was wel even bang dat de dader ermee weg ging komen, maar karma (i guess?) zorgde ervoor dat dit niet gebeurde. Je gaat bijna denken dat het meisje vanuit de tussen wereld toch iets kan veranderen in de echte wereld, maar dat was niet zo. Dan had ze hem al veel eerder kunnen wegwerken zeg maar.

Bij die scene dat de dader samen met iemand anders die grote kluis het gat in wil rollen dacht ik eerst dat die andere griet een soort van signaal zou krijgen dat haar lijk in de kluis zat. Het lijkt wordt nooit gevonden en de ouders zullen het dus nooit weten, lijkt me vreselijk om niet eens te weten wat er is gebeurd met je dochter.

Echter kan ik het wel begrijpen van de andere dochter, die besluit het boekje aan de oma te geven, en niet aan haar ouders die net weer bezig zijn hun leven op te bouwen.

Andere scene die een beetje apart was...de dader gaat naar huis en hij lijkt al door te hebben dat er iemand in zijn huis is. Hoe dan? Hij had de kelder toen nog niet gecheckt.

Ik deel de kritiek dat de film wat te lang is opgerekt en vrij veel beelden van het in-between. Toch een mooie film met een sterke Stanley Tucci als bad guy.

Een film die ik heel sterk vond in een aantal dingen, vooral het realistischere thrillergedeelte (er zitten echt een paar heel sterke ijzingwekkende scènes in) maar die ook nogal onevenwichtig is in toon en qua fantasy niet helemaal mijn ding was. Ik kon niet zoveel met die fluisterende ‘in-between’-wereld. Het leverde af en toe wel een aardig sfeertje en beelden op, maar uiteindelijk had ik er te weinig mee. Zeker tegen het einde met de 'ontknoping' (die voor mij meer expliciet een ontknoping en closure had mogen zijn voor de familie) zijn het teveel twee losse elementen die voor mij nooit echt een fijn geheel vormden, met aan de ene kant het gruwelijke rauwe en aan de andere kant de zweverige fantasy.

Was ook benieuwd naar een van de eerste rollen van Saoirse Ronan, nu een van mijn favoriete actrices, die op die leeftijd ook al heel erg goed was. Ook wel verbaasd om Stanley Tucci in een voor hem heel a-typische rol te zien. De rol van Susan Sarandon was super overbodig, zeker die scène met dat ze huishouden ging doen was echt extreem out of place met het hele onderwerp en de toon van de film, waar sloeg dat op?

Wellicht, zoals vaker, iets dat als boek beter uit de verf komt dan als verfilming op deze manier. Ik las ook dat de makers hier per se een PG-13 film van wilden maken, terwijl het bronmateriaal veel gruwelijker is. Nu hou je inderdaad wel een enigszins gemarkeerde film over.

3*