The Little Mermaid (1989)

George Bruns? Ja maar samen met Robert B. Sherman en Richard M. Sherman.

"Just look at her! On legs! On human legs!"

Goede film. Na herziening toch wel een beetje goed.

De Cel-animatie in de film (dit is namelijk de laatste Disney met cellen) is erg goed. Maar ik moet zeggen dat er hier teveel gebruik word gemaakt van de 2d-cgi. Stukken die gewoon in cel-animatie konden zijn in de computer gedaan. Wel zijn de cgi-effecten best wel goed af en toe maar deze kunnen niet tippen aan die van The Black Cauldron (een film die twee keer zo veel koste).

De achtergronden waren erg goed. Erg mooi getekend. Visueel is het allemaal erg mooi. Goede personages. Ik vond die oude brit met de pijp erg lijken op Fflewddur Fflam uit The Black Cauldron.

De muziek van Alan Menken is heel erg goed. Al moet ik zeggen dat ik de liedjes erg irritant vind. Ook vind ik die caribische muziek niet echt passen, als Andersen nog leefde zou hij vermoedelijk Typische Zeemans liederen beter hebben gevonden (Alan Menken heeft deze ook in Pocahontas).

De Nederlandse stemmen zijn wel in orde al is de synchronisatie net als in Oliver and Company erg slecht.

Al met al toch een erg vermakelijke film.

De blauwdruk voor de films van de revival eind jaren 80 en begin jaren 90 van Disney. In deze film met Ariël zitten alle ingrediënten die men zou gebruiken voor de films daarna (Rescuers Down Under even nagelaten), maar het is ook duidelijk dat men dat allemaal nog moest verfijnen. Niettemin is dit een heel behoorlijke film.

Ditmaal dus een zeemeermeisje (16 jaar, dat Disney daaraan doet) dat graag mens wil zijn en gek of niet, dat gaat niet zo makkelijk. Maar hé? Wat denk je dat het einde zal zijn? Wat direct opvalt is de uitstekende eerste akte; de hele lange opbouw, de uitwerking van Ariël en haar wens, van haar leefwereld en de introductie van veel belangrijke personage's. Disney neemt echt de tijd, anders dan veel matige films van hen uit de jaren 70. Ook de muziek is heel aardig en de musicalmanier van filmmaken komt al duidelijk naar voren.

Dan alleen volgt de tweede akte die begint te slepen. Disney weet er geen tempo aan te geven, er zitten onzinnige scènes in (Sebastian in de keuken kan er zo uit) en de muziek is maar matig. Wel blijft Disney keurig bezig met lange scènes waarin men niet zomaar voor elkaar valt na twee oogwenkingen. Maar wat het dan is dat dit stuk minder is, ik krijg er mijn vinger niet achter. Wellicht gewoon niet interessant genoeg. Het slot is dan wel weer sterk en mooi uitgewerkt en het voelt niet, zoals vaker bij Disney, afgeraffeld aan.

De animatie is knap met soms mooie camerabewegingen, maar de stijl is niet heel bijzonder. Nee, deze film heeft het van de technieken en verder van het verhaal. Jammer, want juist een mooie tekenstijl houdt vaak de aandacht er nog wel bij. Buiten dat kijk ik daar ook tekenfilms voor. Wel is er af en toe mooi gebruik van belichting (of hoe je dat ook noemen moet) met mooie contrasten. Verder is Ariël lief, Ursula een enge schurk en Erik gewoon de zoveelste saaie Disneyprins. De bijfiguren zijn wat flauw, evenals de slapstick.

Nee, een meesterwerk is dit niet, maar wel de inluiding van een gouden tijdperk met de geweldige films Aladdin, The Lion King en vooral Beauty and the Beast. Maar de blauwdruk van zulke films kan eigenlijk niet slecht zijn. 3,5*.

Zoveel negativiteit over deze Disney klassieker...
Ik weet nog dat ik als kind een erg grote schrik had van Ursula (vooral haar behekst gelach)
De zeemeeuw, Dotje en natuurlijk Sebastiaan blijven deze tekenfilm leuk maken, telkens weer en weer.
Ik heb hem overlaatst terug bekeken, en kreeg toch nog kippenvel van Ursula's gelach
maar ik blijf deze klassieker toch nog altijd mooi vinden.
De 2e film daarentegen en mega slecht!

Toch een van de beste Disneyfilms.
Sprookjesachtig, drama en spanning in 1 film.
Ook de liedjes zijn niet irritant wat bij veel Disney s wel zo is.

Deze behoort tot één van mijn favoriete Disney-films. Ik had het originele sprookje nooit gelezen voor ik de film zag. Ik ben pas achteraf te weten gekomen dat het originele sprookje een droef einde had. Ben ik dus blij dat Disney dat heeft veranderd! Ik heb deze talloze keren gezien, eerst op VHS en nadien op DVD. Het blijft nog steeds vermakelijk na zovele jaren. De liedjes zijn heel leuk en meezingbaar. Sebastiaan is een van mijn favoriete Disney-karakters. Hij is grappig hoewel dat zelden zijn bedoeling is en nooit irritant en dan zijn stem is subliem. Zijn scène met chef Louis is gewoon hilarisch! Omdat hij in de Nederlands dub wordt gevoiced door Trafassi, wiens stem geweldig goed bij het karakter past, is dit een van de weinig tekenfilms die ik meer apprecieer in het Nederlands dan het originele Engels.

Ik als disney fanaat vind dit dus het einde.
Mijn dochter kreeg de film op pakjes avond en onze collectie is nu op alice in wonderland na compleet.
Hij is al meerdere keren afgespeeld (staat op het moment ook weer op ) en ik geniet er van. Geweldige film zoals alle andere. Die muziek, personages, kleuren. Gewoon fantastisch.

Een van de Disney’s die ik nog moest zien; hij heeft nooit hoog op de verlanglijst gestaan, om een of andere reden sprak de getekende versie van het sprookje dat ik als kind prachtig vond me nooit zo aan. Ach hij blijkt toch wel aardig te zijn; de liedjes zijn best leuk en de "sidekick-zeedieren" geinig.
Het verhaaltje vind ik wat matig gebracht (het per se willen/moeten trouwen met de prins vond ik zelfs wat drammerig overkomen) dus een favoriet zal het zeker niet worden, maar het is leuk hem nu eens gezien te hebben.

Van alle Disney Classics, is dit mijn absolute favoriet! Het is imo (samen met Beauty and the Beast) de mooiste romance die Disney al gemaakt heeft. Dit verhaal heeft alles; actie, drama, spanning, humor en vooral veel liefde. Nu ik volwassen ben geniet ik nog evenveel van deze film als toen ik h'm als kind grijsdraaide op VHS, maar dan op een andere manier. Nu zie ik bijvoorbeeld veel meer details waar als ik kind los doorkeek, zoals de gevoelens die Ariel's vader heeft bij het leren loslaten van zijn dochter, of Sebastiaan die ineens de klik maakt dat als dit is wat ze echt wil ze er voor moet gaan. Ook muzikaal komt het bij mij nu pas tot z'n recht met als hoogtepunt part of your world en Kiss The Girl. Kiss The Girl is trouwens één van mijn lievelingsscenes met de hilarische Scuttle, de muziek, de prachtige Ariël die verlegen is en de klunsige prins Eric die de eerste stap niet goed durft te zetten waar ik mezelf wel in herken.

Verder is Ariel zowat het mooiste dat ooit getekend is, ik kan er niet van over hoe prachtig ze er uit ziet. De expressie die je in haar ogen kon aflezen was anno 1989 ongezien in animatie.

Disney Classic #31

Is deze film echt uit 1989? Ik kan mij anders de merchandising die overal in de winkel verscheen nog goed herinneren. Nu vind ik ook nog steeds overal Cars speelgoed, een film van alweer een aantal jaar geleden, maar toch. In Nederland is deze animatiefilm natuurlijk bekend als De Kleine Zeemeermin en volgens critici stond deze aan de vooravond van een grootse wederopstanding van Disney. Ik kan niet anders zeggen dat ik volkomen achter die stelling sta.

Neem alleen al de tekeningen: deze zijn vele malen beter dan de films hiervoor. Het gebruik van schaduwen en zeegolvingen is echt prachtig. Maar ook de levendige ogen van Ariel en de nachtelijke kleuren stralen klasse uit. De warmte van oudere Disney films is weer terug. Een ander pluspunt zijn de sterke karakters. Ursula is een leuke schurk, de zeemeermin zelf prettig eigenwijs en haar vriendjes konden ook wel op mijn goedkeuring rekenen. Dat visje deed mij trouwens denken aan de hoofdpersoon uit de game Freddie Fish. Enkel de prins is wat suf maar in welke Disney is dat niet het geval?

Het verhaal wordt rustig opgebouwd en staat bomvol wendingen en dingen die 'fout' gaan. Precies dat laatste maakte bijvoorbeeld ook The Lion King zo aantrekkelijk. Ariel komt te laat voor een optreden, wordt bijna slachtoffer van een haai en doet alles wat haar vader verbied. Ook de wijze zeemeeuw die haar gevonden voorwerpen totaal verkeerd interpreteert (pijp, vork etc.) is ronduit hilarisch. De krab die bijna slachtoffer wordt van een sadistische kok maakt ook een interessante karakterontwikkeling door. Dat deze kok (hoe cliché) Frans is en een aardige buikomvang heeft mag de pret niet drukken.

Het einde van de film laat zich al na tien minuten raden maar dat is ook meteen één van de weinige zwaktes. The Little Mermaid staat garant voor 83 minuten frisse animaties, fijne personages, leuke liedjes en een vlot verhaal. Een volstrekt tijdloos avontuur dat je met een glimlach achterlaat.

4,5*

Ik vind het jammer dat Disney het einde van dit sprookje zo heeft verandert. Het einde van het originele sprookje vind ik mooier.

Volgens mij moest Ariel de prins doden om weer een zeemeermin te worden, met een magisch mes bezorgd door haar zussen (die dat dan weer van de zeeheks hadden gekregen in ruil voor hun haar). Deed Ariel dat niet de nacht voor de prins trouwde met dat andere meisje waarvan hij geloofde dat hij haar had gered , zou ze oplossen als schuim in de zee. Dat laatste gebeurde dan ook, want ze kon het niet over haar hart verkrijgen om de prins te doden. Is dat het einde dat je in gedachten had of heb jij een ander einde gelezen/gehoord? Dat zou Disney nooit hebben kunnen doen. In het originele sprookje had de zeemeermin ook geen naam dacht ik.

Dat is precies het einde van het originele sprookje, en het einde dat ik gedachten had.

Ik zou niet weten waarom. Misschien wel een tragisch einde, maar wel erg mooi.

Dat is waar.

Omdat ie toch in de eerste plaats op een jong (kinder)publiek is gericht. Het zou ook totaal in strijd zijn met de luchtigheid van de rest van de film. Ik kan me ook geen Disney animatiefilms met zulk tragisch einde voor de geest halen. Ik denk ook dat Disney na de wat donkere animatiefilms van oa "Black Cauldron" en "Great Mouse Detective" ook weer de lichtere toer op wilde.

Daar heb je gelijk in. Dat einde zou bij de rest van de film vloeken. Als ze dat einde zouden gebruiken, hadden ze de hele film anders moeten doen.

Disney heeft ook nooit eigenlijk een film met een tragisch einde gemaakt. Ze hebben ook verhalen als The Hunchback of Notre Dame (1996) (I) verzoetsappigd. Ik vind het best jammer dat Disney nooit zoiets gedaan heeft.

Ik denk dat je gelijk hebt.

Het avontuur van Ariel en kompanen is een middenmotertje. Visueel is het niet zo indrukwekkend als de oudere films, maar ook de muziek en het verhaal is vaak beter gekozen en verteld. De enige echt interessante personage is Ursula. Ariel is het zoveelste naïeve prinsesje met een leuk smoeltje en lief stemmetje. De hele film laten ze je zien hoe ze net misgrijpt op ware liefde, maar in de slotseconden komt dat uiteraard allemaal goed. Hier en daar zie je nog een sinistere toon die je tegenwoordig niet meer tegenkomt, zoals met de tot wormen omgetoverde meerminnen/mannen. Spannend is het zelden en de digitale effecten anno 1989 zijn zo te zien vooral bedoeld om te imponeren. Dat kon destijds nog, maar nu ziet het er spuuglelijk uit. Is dit nou echt een aanvulling op een verder erg leuk ouevre van Disney? Het is niet slecht (en komt gelukkig nergens in de buurt van een Frozen), maar Disney heeft veel leukere (en originelere) films uitgebracht.

The Little Mermaid betekende een comeback van Disney aan de top van animatieland. In de jaren 70 en 80 maakte ze stuk voor stuk animatiefilms die wel succesvol waren in de bios, maar nauwelijks lovende recensies kregen en ook het publiek gaf te kennen, dat ze toch liever films als Snow White, Cinderella of Jungle Book zagen. Dit heeft Disney doen besluiten om voor het eerst sinds 1959 weer een klassiek sprookje te verfilmen. Ditmaal was het beroemde sprookje “Den lille havfrue” van de Deense schrijver Hans Christian Andersen aan de beurt. Het verhaal van Disney wijkt echter nogal sterk af van Andersen’s beroemde sprookje. Met name het einde is compleet anders, maar daardoor wel typisch Disney.

Het bleek een gouden zet, want voor het eerst sinds jaren zien we weer iets terug van de oude glorie van Disney. The Little Mermaid wordt dan ook gezien als het begin van wat men binnen Disney noemde “de Renaissance” van de animatiefilm. Het regisseursdue John Musker en Ron Clements werkten eerder samen aan de film The Great Mouse Detective en zouden later nog succesvolle Disneyfilms als Aladdin en The Princess and the Frog maken. De sterkste nieuwkomer is echter componist Alan Menken die The Little Mermaid voorzag van de muziek en samen met Howard Ashman verantwoordelijk was voor de aanstekelijke liedjes. De muziek en het liedje “Under The Sea” werden bekroond met een Oscar, waarmee Disney zijn eerste Oscar won (voor een animatiefilm) sinds Dumbo uit 1941. De productie van The Little Mermaid begon in 1986. Het zou één van de laatste animatiefilms worden die nog met de hand werd ingekleurd. Hierna werden Disney-tekenfilms met de computer ingekleurd. The Little Mermaid is één van de betere Disney-films van de afgelopen jaren. Qua animatie haalt het ze het misschien niet bij een film als The Black Cauldron, de film ziet er niettemin uitstekend uit met mooie kleuren en een fabelachtige onderwaterwereld.

Hoewel de film wat zoetsappig is, is ze niettemin uiterst vermakelijk. Ursula is weer een echte Disney-schurk en de film bevat ook weer de typische Disney-humor. De film kreeg lovende kritieken en was een groot succes in de bioscopen. In de VS bracht de film destijds maar liefst 84 miljoen dollar in het laatje en ook daarbuiten was de film een groot succes. Tegenwoordig mag The Little Mermaid worden gezien als een echte Disney-klassieker.

Het is 25 jaar sinds en ik had nooit durven denken dat disney's versie dusdanig impact had op het verdraaien van Andersen's boek. We hebben nu generaties, tot het einde der tijden, die niet meer weten hoe het oorspronkelijke verhaal echt gaat. Omdat het maar voor kinderen moet zijn? Ach schei toch uit, Andersen's verhaal werd mij al op zes-jarige leeftijd voorgelezen, behalve een mooi verhaal ook kleine levensles. Ik was gek op dit soort verhalen, de gelukkige prins, meisje met de zwavelstokjes, vrouw holle..allemaal vertelsels die triest aflopen, maar daardoor ging je er over nadenken. En dat Bambi's moeder en Simba's vader doodgingen was toch ook geen probleem? Zeker als je weet dat Lion King jaren later kwam.

De schade is al onomkeerbaar. Ik heb tot mijn verbazing diverse cartoons op internet zien staan die de zeemeermeen afbeelden als een Ariel, waar zij met de prins trouwt en de zeeheks maar even de slechterik was die de overheerser wilde worden van de zeewereld. Wat zou HC Andersen daar van gevonden hebben als hij dit kon zien en weten dat er een voorloper en vervolgdeel op zijn verhaal zou worden gemaakt, plus een tekenfilmserie waarin Ariel ineens weer zeemeermin is, terwijl niemand meer zijn boek kan herinneren? Zal hij vast blij mee zijn geweest. Wat wil je kinderen voorschotelen? Hoe iemand zijn zin krijgt door recht op het doel af te gaan of toch maar liever het verhaal van Andersen dat op honderden manieren kan worden geinterpreteerd.

PEN15, ik sluit mij hier volledig bij aan!
Deze film hadden ze volledig anders moeten doen. Andersen had het ook liever anders gezien, denk ik.

Nu het een hype is om oude sprookjes als live action films te verfilmen, zien we misschien ooit wel eens een donkere versie van Little Mermaid, dichter bij het origineel. Zou wel tof zijn.

Een verfilming die dichter staat bij het origineel hoef niet per se donker te zijn. Gewoon ietwat tragischer, allicht. Maar niet per se donker. Ik zou bijvoorbeeld niet graag een Tim Burtonachtige versie van de Kleine Zeemeermin zien.

ik wilde hier in eerste instantie niets over zeggen, maar dan kom je ineens artikelen tegen zoals deze..het komt over alsof het een grote onthulling is! En niet alleen van de kleine zeemeermin, ook dus van sneeuwitje dat de jager een hart en een lever moest meenemen. Dat weet toch iederen, dacht ik zo.

Destijds wilde ik deze film bijzonder graag zien, maar moest het eerst doen met de stripvorm. Nadat Deze lees ik liever dan dat ik de film kijk, omdat het de verhaalliijn goed weergeeft en tegerlijkertijd al die zang en comic relief van de dieren eruit filtert. of op zijn minst reduceert tot een enkel plaatje Als je de comic nog ergens kunt tegenkomen, ingescand of als stripboek, zou ik willen aanraden het te gaan lezen. absoluut een vergelijking waard.

Overigens vreemd dat Max het enige dier is dat hier niet kon praten..

Een Disney klassieker. Moet zeggen dat het enigszins tegenvalt. Het verhaal is niet al te sterk en ook Ariel kan als hoofdpersonage niet echt indruk maken. De bijrollen zijn op zich wel aardig, met name Ursula en de krab Sebastian. Een degelijke animatie.

Ik vraag me dan toch af, wat je onder typisch Burton verstaat..

Ik denk dat iedereen die twee films van Tim Burton gezien heeft wel de typische stijlkenmerken van die regisseur kan benoemen. Namelijk: zijn voorkeur voor grimmigheid of griezeligheid.
Tegenwoordig is het een soort rage, lijkt het haast, om sprookjesachtige verhalen zeer grimmig te verfilmen. Alsof het anders niet interessant of stoer genoeg is voor een volwassen publiek. Ik vind dat persoonlijk vrijwel altijd afbreuk doen aan de film, want het is vaak zo onnodig. Niet dat enige duisternis in mijn ogen niet past bij een sprookje, maar er moet, vind ik, een zeker contrast in de film zitten tussen licht en donker. In Disneys Sneeuwwitje (1937) is dat subliem gedaan, maar ook in bijvoorbeeld The Black Cauldron. Of neem nou The Lord of the Rings. Dat contrast maakt het mooi. Tegenwoordig is dat contrast nogal omgeslagen naar het duistere. En De Kleine Zeemeermin is juist weer een tegenpool: net iets te licht naar mijn smaak.
Een creatieveling heeft bedacht hoe Disneyfilms eruit zouden zien wanneer Tim Burton de regie voor zijn rekening zou hebben genomen. Dit is volgens hem het resultaat.

Haha, gelukkig zeg je het precies goed.. . Nog steeds nachtmerries van Ursula en haar transformatie.. Dat van Burton had ik moeten weten natuurlijk. Maar ik vind juist dat dat juist niet het geval is, vandaar toch maar even vragen..

Haha. Waarom vind je dat niet? Ik geloof dat mijnheer Burton ook erg zijn best doet om die reputatie te krijgen. Op Wikipedia staat het ook: "Hij valt op door zijn donkere humor, gothicstijl en referenties aan cartoons en horrorfilms." (Tim Burton wiki).
Maar zie jij dat niet zo?

Nee.. Niet direct, nee. Ik haal juist altijd een ietwat melancholisch gevoel eruit.. Er zit best kleur en fleur in, misschien dat ik het daarom niet als gotisch en donker zie. Batman, zoveel jaar geleden, wel. En Edward heeft ook wel donkere trekjes. Maar daarna werd het wat mij betreft juist iets vrolijker, zeg maar. Hoewel Frankenweenie idd niet zo heel vrolijk klinkt.. Het was best wel donker, maar toch net niet helemaal duister zwart..

Superleuke film.

Eigenlijk best raar, want een meisje dat haar toekomst in gevaar brengt voor iemand die ze maar een paar minuten heeft gezien, is nou niet bepaald iets wat me aanspreekt. Maar het personage Ariel is zo mooi geschreven en getekend dat je haar gewoon gunt dat haar wens uitkomt. Ze is ook zo lekker anders dan haar zussen, die gewoon brave prinsesjes zijn.

Ursula is één van de beste Disney-schurken. Ik had als kind gewoon te doen met die zeemeermensen die ze had omgetoverd in haar koninkrijkje. Haar sidekicks met de spionnenogen waren ook eng.

Het enige wat ik niet zo leuk vond, waren de slapstickscenes met Sebastian en de kok. Sebastian vond ik als personage wel heel mooi, hij maakt een leuke ontwikkeling door. En Botje is gewoon te schattig.

We starten de Disney Renaissance met The Little Mermaid, de film die ik als kind het meest heb gezien door de humor en de diversiteit in het verhaal. Jaren na dato is dit nog steeds het geval.

Aan de animatie , de langere speelduur en kleine dingen als een epische opener, een superschurk en een geweldige finale zien we meteen dat Disney de smaak toch wel te pakken heeft. Natuurlijk heeft de studio dit in bepaalde voorgaande films ook goed voor elkaar gebracht maar in deze periode komen er toch wel een rijtje geweldige schurken ten tonele en hebben we ook een paar krachtige openers. De opbouw van het overbekende verhaal zit alleszins goed. Vond het als kind ook altijd leuk dat de film een opdeling maakt tussen de waterwereld en het land. Dit maakt dat het verhaal voor mij geen seconde verveelt.

De personages zijn allemaal goed geslaagd. Triton doet me een beetje denken aan mijn eigen vader (streng maar met een goed hart) , Sebastian is zeer grappig en ook de zeemeeuw en Founder mogen er zijn. Prince Eric is de eerste prins die iets meer zegt dan 5 lijnen, wat uitermate positief is en op hoofdpersonage Ariel was ik vroeger verliefd en nu ziet ze er nog steeds knap getekend uit.

De animatie is mooi, vloeiend en een enorme evolutie met de eerdere Disneyfilms. Het ziet er gelikter uit maar ik blijf toch houden van de charme die de oude animatie uitstraalt. Ook vind ik de onderwaterwereld er soms wat sober en donker uitzien (geen wonder dat Ariel het daar beu was). Zelfs in combinatie met het lied 'Under The Sea' bleef het er zeer kaal uitzien.
De liedjes zijn stuk voor stuk memorabel te noemen. Part of your World, Under The Sea en het lied van de schurk 'Poor Unfortunate Souls' zijn prachtige catchy nummers.

Die schurk is trouwens ook geweldig. Ik hou van haar design, haar karakter. Ursula is ijdel, is zeker van zichzelf , bedaard maar kan toch scherp en gek uit de hoek komen. Haar lach is ook heerlijk. De vrouw die haar stem inspreekt mag zich naar mijn mening zeker meten met Vincent Price die Ratigan heeft ingesproken in The Great Mouse Detective. Zeer naturel en levensecht ingesproken.

Echt schokkende en donkere momenten zijn er niet , maar de film heeft wel een paar geweldige scenes. De twee handen die grijpen naar Ariel haar nek, Ursula die op het eind van haar lied helemaal doordraait en de transformatie van mens naar zeeheks naar het einde toe vond ik gewoon gruwelijk goed.

The Little Mermaid blijft een van mijn favoriete en zet de toon voor een reeks geweldige Disneyfilms die de revue moeten passeren. 4,5*

Voor mij is dit samen met de Lion King het beste wat Disney te bieden heeft. Mooi romantisch verhaal en heerlijke slechteriken, wat is die Ursula een angstwekkend figuur. 5 sterren

Als kleine jongen heb ik De kleine zeemeermin grijsgedraaid. Uren en uren kon ik genieten van deze Disney. In mijn ogen samen met The lion king één van de beste producties van die tijd al zijn er nog wel enkele. Dergelijke Disneyproducties waren vaak doorspekt met songs waardoor het een halve musical lijkt. Beetje melig op die manier, maar het slaat aan. "Diep in de zee" van de zoetsappige krab Sebastiaan spookt alweer dagen door mijn hoofd. Maar ook de andere songs zoals "Kus me dan" blijven geweldig.

De film heeft zo goed als alles: fijne uitstekende personages met op kop Sebastiaan, Jutter, Botje, de majestueuze Triton, de verschrikkelijke angstaanjagende Ursula met haar vettige lach, de tweeling moeralen, enz. Ook Ariël is een prachtige verschijning en als kind was ik er stiekem verliefd op. Van alle schoonheden was zij toch wel het neusje van de zalm! Alleen het personage van Erik was een beetje duf.

De film is een aaneenschakeling van zang, actie, drama, spanning, maar ook vooral humor. Enkele fijne momenten zoals de scène tussen de kok en Sebastiaan. Mooie kleurrijke beelden ook van de zee. Finding Nemo heeft duidelijk zijn inspiratie hier gehaald waarbij naast de kleurrijke zeeën ook gekeken is naar Botje en Jutter. De kleine zeemeermin is een klassieker uit de oude doos. Fijn hem nog eens terug gezien te hebben.