Dekalog, Jeden (1988)

Mooie start van de Dekalog-serie dit deel. Een prachtig begin en een fantastisch eind, kippenvel en kwijldruppels wanneer het kaarsenvet als lopende tranen druppen op het schilderij op de wang van de maagd Maria. De zoektocht van papa naar zijn zoontje was niet helemaal gelukt, alsof het onduidelijk was wat er met hem gebeurd was...maar ja, de laatste minuten maakten dus veel goed. Ik was er stil van.
Benieuwd naar de overige delen, helaas vind ik deel 2 een fikse tegenvaller, waardoor mijn enthousiasme ietwat getemperd is.
4 sterren voor Dekalog 1.

Misschien wilde Kieslovski ervoor zorgen dat dit filmpje absoluut geen afgod werd. Voor de variatie begonnen met kijken naar aflevering 5 & 6 en daarna 1. Vond deze Dekalog dus tegenvallen. Soms wat langdradig, afgewisseld met een paar sterke vondsten.
De tranen op de schildering zijn prachtig sentimenteel correct, evenals het moment dat hij zich bezint tijdens het haastig de trap oprennen om voor een oud baasje met stok de liftdeur open te houden ondanks de enorme stress.

Typisch in deze aflevering vond ik de onduidelijkheid wat de moeder betreft. Leeft ze nog, was ze op reis of zijn de vader en moeder gescheiden? Kieslowski bleef voor mij in dit deel een beetje te veel in raadselen filmen. Ook met de man bij het vuur naast het ijs. Dat maakte het mij misschien wat tegen tijdens het kijken.

Misschien moet je de verschillende afleveringen niet al te snel achter elkaar bekijken. De thema’s in de filmpjes die ik tot nog toe gezien heb zijn ook niet echt om er heel erg vrolijk van te worden. Maar toch blijft het een mooi kwetsbare zeer menselijke regisseur met veel warmte.

Begon erg mooi, het einde was wonderschoon. De muziek van Preisner is weer eens echt bloedmooi. Het verhaal daarintegen was me net te voor de hand liggend, te makkelijk.

Maar al met al een mooi begin.

3.5*

Berichten verplaatst naar De Site > Algemeen > zelf films toevoegen aan de site

Prachtig hoe men zoveel symboliek en moraal in zo'n korte speelduur krijgt. Erg knappe beelden en muziek.

4.0*

En dat bij een les Godsdienst zeg...

Ben nooit een groot bewonderaar geweest van de Trois Coleur serie, maar na het zien van dit eerste deel uit de Dekalog serie heb ik ineens toch weer interesse in Kieślowski's werk.

De openingssequentie straalt al direct een mystieke sfeer uit, geweldig hoe muziek en beeld hier tezamen aan bijdragen. En eigenlijk blijft dit doorheen de film stand houden, is het niet in het audiovisuele dan wel in de dialogen en het thema. Spiritueel versus rationeel wordt hier op een simpele, doch effectieve wijze belicht, met Paweł als ‘mediator’. Zijn fascinatie voor beide aspecten komt me erg bekend voor.

Een kleine, vrij simpele film, maar weet met zijn korte speelduur mooi tot de essentie van het eerste der tien geboden te komen. (En wat een bijzondere kerk is hier te zien overigens.)

Vanaf zaterdag 15 maart gaat Arte deze film in delen uitzenden. Wat betreft taal en ondertiteling doe ik geen uitspraken.

En er is een Nederlands ondertitelde DVD-box in voorbereiding bij Moskwood. Zou op 25 maart uit moeten komen, maar moskwood is een klein bedrijf dat nog weleens releases uitstelt.

Pakkend eerste deel, welke hoge verwachtingen schept voor de rest. Mooi gefilmd, prachtige muziek en de jonge hoofdrolspeler is geweldig.

Treffende kijk op wetenschap versus religie. Mooi in beeld gebracht dat de vader niet kan geloven dat zijn zoon door het ijs is gezakt ondanks zijn wetenschappelijke berekeningen. Ook de kaarsvet druppels op het gelaat van Maria en het massale bidden wanneer de brandweer mensen uit het ijs vist, zijn absolute hoogtepunten.

Kieslowski is een unieke filmer. 4 sterren. Hopen dat het hoge niveau blijft.

De box is binnen: prachtig uitgegeven met van die dunne doosjes in stemmig zwart.

Deel 1 gezien. Ik was zeer onder de indruk: de sfeer , het naturelle spel, de fenomenale close-ups, de intiem geschoten scénes. De belichting....orignele shot's. Dat enorme dreigende kruis in de kerkmuur dat het somber besneeuwde landschap overheerst. Erg Pools. Het verhaal eindigt dan ook stichtelijk.....maar lijkt door het kaarsvet te worden gerelativeerd....of niet....? (Waren de financiers merendeels Katholiek en moesten die op het verkeerde been gezet worden.....?)

Je zou de film kunnen afdoen als een erg katholieke en pathetische film met inderdaad een voor de hand liggend plotje....

En natuurlijk dat eeuwige christelijke thema van schuld.....

En die close-ups lijken ook Christelijk geinspireerd:

"Van aangezicht tot aangezicht"

Maar....de grootste (persoonlijke) drama's schuilen meestal in het voor de hand liggende.

Ik heb me door het gevoel dat de film oproept laten meeslepen....het verhaal wordt gewoon perfect cinematografisch verteld.

Alleen het wak in het ijs vond ik niet erg geloofwaardig.......na 8 dagen vriezen.....(de ijverzuchtige en/of wraakzuchtige God kon het niet laten )

Thematiek deed me aan de "The Fountain" denken.....er zijn raakvlakken.......

Een Poolse parel: 4,5*

DVD nu in de aanbieding bij play.com.

Deel 2 is niet meer in de aanbieding, zie ik nu.

Prima eerste deel van de Dekaloog, met name dankzij de sterke acteurs. Het siert Kieslowski dat hij zijn ongelovige personages niet onsimpathieker maakt dan zijn gelovige personages. Daar komt nog eens bij dat de band tussen vader en zoon erg mooi in beeld gebracht wordt. Het scheelt ook dat het jochie goed acteerd.

Ik ben niet zeker of ik het uitwerking van het gebod nu sterk vind. Leuk om de computer hier als afgod te nemen, in plaats van een meer voor de hand liggende god van een ander geloof, maar of de bekering van de vader op het einde helemaal oprecht is betwijfel ik. Misschien geloofd de vader nu wel in God, maar na zo'n rotstreek zou ik Hem waarschijnlijk niet aanbidden. Gelukkig laat Kieslowski niet al te duidelijk zien of de vader zich nu bekeert of niet.

Het is uiteindelijk wel een geslaagde introductie in de Dekalogreeks. De andere 9 delen wil ik ook wel zien, al kan dat nog eventjes gaan duren.
3,5*

Johan Simons, één van die enkele succesvolle dramaturgen die ons dierbaar vaderland rijk is, heeft de Dekaloog vertaalt naar de planken. Omdat ik die in april ga zien, wil ik nog voor de jaarwisseling Kieślowski’s versie zien, om deze dan weer langzaam te vergeten en mij in april te laten verrassen. En de eerste decaloog is meteen al zo’n twijfelgeval: ik ben niet over de streep gehaald, noch ben ik ontgoocheld.
Maar wat dacht u ervan om, vooraleer werkelijk te gaan “azijnpissen”, te beginnen met de componist in het bijzonder te vermelden? Iedereen is het er schijnbaar over eens dat mede dankzij de muziek zowel de begin- als de eindsequens gelden als bijzonder sterke cinema: integer, zonder veel ornament en om die reden ook contemplatief. Ik kan het daar volmondig mee eens zijn, maar helaas is datgene wat er tussenin gebeurt niet zo bijzonder - in mijn ogen althans.

Met de computer als “afgod” had ik persoonlijk geen problemen: Kieślowski schept een bepaalde gelaagdheid door de God met een andere te confronteren. Spijtig genoeg vult hij zijn reflectie rond de 10 geboden verder nogal droogjes in. “De waarheid komt uit een kindermond”, zo blijkt ook hier – en dat zorgt ervoor dat moeilijker vragen geen kans krijgen. Het euvel is dus niet “het simpele verhaal”, maar wel “het simpele kader” waarin deze historie zich afspeelt. Gaat Kieślowski er werkelijk van uit dat de vragen die het kind zich stelt nog niet bij ons zijn opgekomen, laat staan dat we vrede nemen met de halfslachtige antwoorden van vader- en zusterfiguur?
En wat moeten wij, agnosten, met het bizarre einde? Kan het verliezen van een naaste leiden tot een erkenning van God? Het tegendeel lijkt me waarschijnlijker. Mijn wetenschap heeft gefaald, dus zoek ik zomaar toevlucht tot een andere? Ik zie het realistische figuren niet meteen doen – of ligt dat aan mij?

Toch is de eerste decaloog niet louter kommer en kwel: de vader-zoon-relatie wordt heel oprecht gekentekend, en het zou achterbaks zijn om niet toe te geven dat het einde ons even naar de strot greep. Alleen verwacht ik van de Dekaloog meer diepgang, in plaats van louter een verhaal dat het hart op de goede plaats draagt.

Voorlopig 2,75* - de afronding zal geijkt worden naar de kwaliteit van de andere delen...

Mooie verfilming van een relatief eenvoudig verhaal met een voor de hand liggend plot. Rollen prachtig ingevuld.

Gij zult geen afgoden vereren, maar Mij alleen aanbidden en boven alles beminnen

De Dekalog reeks was onder mijn ogen gekomen door de trilogie Trois Couleurs. De films leken me wat en ik ging eens kijken of ik nog iets van de regisseur kende en deze tiendelige reeks leek me best wel interessant maar ik vond ze niet direct en ze verdwenen uit mijn gedachten. Mijn verrassing was dan ook groot toen mijn leraar Godsdienst opeens met het eerste deel afkwam...

De Dekalog reeks concentreert zich vooral op de 10 geboden waarvan het eerste over Godverering gaat. Gelukkig legt Kieślowski het er niet al te dik op maar laat hij vooral de kijker ontdekken wat nu goed en slecht is en slaagt hij er bijna in om vooral niet zelf een oordeel te vellen. Ik zeg bijna want ik kreeg het gevoel dat hij probeerde te insinueren dat de mens meer en meer vertrouwde op hedendaagse technologie en dat dat geen goede zaak is. Iets wat zeer duidelijk wordt naarmate de film vordert en dat vader en zoon bereken hoe dik het ijs is met de computer maar dat er ergens een fout gebeurt en dat de jonge Pawel sterft. Ook kwam het effectieve einde waar Krzysztof ineens toch van God 'switcht' te geforceerd over en doet het afbreuk aan de gehele film. De zoektocht die daaraan vooraf ging waar hij toch probeert zijn kalmte te behouden maar zich langzaam realiseert dat zijn zoon dood is was dan wel weer ijzersterk weergegeven. Eén ding snap ik nog wel niet zo goed, wat was er nu met de jongen zijn moeder? Was ze weggegaan of was ze gestorven?

Dit eerste deel bevat niet veel personages. Ruw gezegd heb je eigenlijk maar 2 hoofdrollen en 1 bijrol. De hoofdrollen van vader en zoon worden respectievelijk door Henryk Baranowski en Wojciech Klata zeer sterk neergezet maar de bijrol van tante Irena, neergezet door Maja Komorowska, stelt teleur. Ze slaagt er niet in om haar personage geloofwaardig neer te zetten en wordt daardoor overklast door Baranowski.

Interessant gegeven deze Dekalog reeks. Misschien toch eens achter de vervolgen gaan.

3.5*

het eind raakte me heel diep.

Vandaag weer Dekalog 1 gekeken, ik denk voor de 8e keer. De eerste keer was in Plaza Futura (Krabbedans) zo'n 20 jaar geleden denk ik. Destijds al gegrepen door de muziek, het camerawerk, het verhaal en de jongen. Het einde maakt me steeds bedroefd, zeker nu ik zelf een zoontje heb van 9 jaar...

De andere Dekalog nooit allemaal meer gezien omdat geen enkele de eerste wat mij betreft kon overtreffen maar dat is natuurlijk heel persoonlijk.

Mijn eerste Kieślowski, Trois Couleurs: Rouge, was mij niet zo goed bevallen, maar op zich was ik wel benieuwd naar de Dekalogfilms over de tien geboden. Het eerste deel beviel mij in ieder geval wel. Best wel knap hoe Kieślowski in zo’n korte tijd een boeiend verhaaltje weet te brengen. De film bevat een sterke sfeer, degelijke,aangemane muziek en daarnaast behoorlijk sterk acteerwerk van zowel vader en zoon. Alleen de vrouw is iets minder overtuigend. Het gebod van “U zult geen andere afgoden vertrouwen” ligt er op een gegeven moment natuurlijk wel erg dik bovenop, maar toch werkt het in de film. Aan het einde van de film, als de vader op het ijs wacht, slaagt de film er zelfs in enigszins te ontroeren en dat is best knap voor zo’n kort filmpje. Ik ga zeker verder met deze reeks.

3,5*

Ik denk niet per se dat het een moralistisch verhaal is dat met de vinger wijst en vertelt dat we in God moeten geloven. Het probleem wat aangekaart wordt naar mijns inziens is dat ons vertrouwen in technologie/wetenschap nog onvoorziene problemen met zich meebrengt, die we niet kunnen inschatten. Dit hele vertrouwen in de computer die uitrekent, wat geen fouten zou moeten kunnen maken, dit vertrouwen is wellicht het centrale problematische wat er in dit deel naar voren komt.

Het concept van de Dekalog reeks intrigeert mij en ben een groot liefhebber van Kieslowski. Veelbelovend begin van de Dekalog reeks.

Wat vooral erg opvalt is de mooie muziek van Preisner. De vader en zoon band en daarmee rekening houdend met het mogelijke feit is spanningsboog genoeg om boeiend te blijven. De traan over de wang van Maria is toch wel het absolute hoogtepunt. Lastig om te beoordelen omdat ik het niet echt zie als film maar als filosofisch vraagstuk. Het heeft mij getriggered, dus opzet geslaagd.

Het voelt een beetje vreemd Dekalogals afzonderlijke delen te beoordelen, aangezien het toch als mini-serie is bedoeld en uitgezonden. Maar aangezien dit toch zo uit elkaar is getrokken doen we daar toch maar aan mee.

Het begin van de reeks is zeer veelbelovend, vooral vanwege de schitterende muziek, aardige uitwerking van het thema van dit verhaal en een paar plaatjes van scenes. Ook sterk geacteerd door de drie voornaamste rollen. 4*

Een eindje terug de soundtrack kunnen kopen op vinyl samen met de vinyl van la double vie de Veronique.

Fantastisch eerste deel van de reeks, sterk acteerwerk, muziek en beeld. En dan te denken de we nog een tijdje goed zitten met nog 9 andere delen.

Mocht de 4k restauratie ook hier in de bios komen, en mijn extatisch gejubel ontbreekt hier nog, trek me dan alsjeblieft even aan de mouw?

Dekalog Review: The Best 10 Hours You Will Ever Spend At The Movies | IndieWire

Krzysztof Kieślowski on Dekalog

Mooi.

Opening is prachtig neergezet visueel, dmv prachtige kaders, sfeervolle winterlandschappen en de bijna surreële belichting waarbij het blauw eruit springt.

De film heeft zeker een religieus tintje, al interpreteer ik het niet dat de film probeert te zeggen dat we moeten geloven in religie in plaats van vooruitstrevende technologie. Eerder dat mensen (het hoofdpersonage in dit geval) hun geloof hebben gezet in wetenschap maar dat er niks zo confronterend is als het noodlot, dat we niet kunnen voorspellen. Want bij verdriet komt ook altijd woede kijken, maar tegen wie kun je die woede uiten als je iemand waarvan je houdt verliest?

Geweldig wat Kieslowski je allemaal kan laten voelen binnen een uur.

Het eerste verhaal binnen de Dekalog serie komt meteen heel hard binnen en belooft heel veel goeds voor de andere 9 delen. De onderliggende thematiek komt goed over, al hoef je niet perse kennis te hebben van enige vorm van religie. En de onderwerpen die hier worden aangekaart zijn allen interessant. De vader en zoon relatie is heel erg fijn om naar te kijken. De chemie tussen beide is duidelijk aanwezig. Het begin en einde zijn van een ongekende schoonheid. Maar hetgeen wat daar tussen in gebeurd is ook meer dan de moeite waard.

Preisner is hier van groot belang. Hij zorgt er voor meer dan de helft voor dat alle emoties die Kieslowski wil over brengen juist overkomen. De cinematografie is geweldig. Mooi hoe Kieslowski en Zdort hier de gebouwen in beeld brengen. Worden haast zelf een personage binnen dit verhaal. Kleuren pallet past hier ook heel erg goed. Zeker bij het einde.

Heel erg fijn begin van de Dekalog serie.

Heb hem inmiddels ook liggen. Staat op de lijst voor dit jaar, zin in

Hij is de Beschermengel van Pawel die aan het begin van de film een traan laat voor hetgeen wat hem te wachten staat. Ook is hij de enige 'persoon' die de vierde wand doorbreekt en ons aankijkt. Overigens geeft hij de vader genoeg signalen wat hem te wachten staat als hij zich niet bekeert. Denk bijvoorbeeld aan het moment van het oogcontact de avond ervoor als hij het ijs gaat uitproberen, of de ketting van mensen om de kerk of de inkt(pot) dat zich uit het niets verspreid - het moment waarop Pawel door het ijs zakt. De bekering is overigens het moment dat de Zwarte Madonna van Częstochowa huilt en hij zichzelf wil laten (her)dopen bij de doopvont met het bevroren wijwater.

Overigens ging deze eerste aflevering door merg en been heen en gaf het weer een hoop stof om over na te denken. Petje af voor Kieslowski.