• 13.087 nieuwsartikelen
  • 169.696 films
  • 11.134 series
  • 31.882 seizoenen
  • 630.524 acteurs
  • 196.365 gebruikers
  • 9.180.013 stemmen
Avatar
 
banner banner

Le Notti di Cabiria (1957)

Drama | 110 minuten
3,73 264 stemmen

Genre: Drama

Speelduur: 110 minuten

Alternatieve titel: Nights of Cabiria

Oorsprong: Italië / Frankrijk

Geregisseerd door: Federico Fellini

Met onder meer: Giulietta Masina, François Périer en Franca Marzi

IMDb beoordeling: 8,1 (54.230)

Gesproken taal: Italiaans

  • On Demand:

  • Netflix Niet beschikbaar op Netflix
  • Pathé thuis Niet beschikbaar op Pathé Thuis
  • Videoland Niet beschikbaar op Videoland
  • Amazon Prime Niet beschikbaar op Amazon Prime
  • Disney+ Niet beschikbaar op Disney+
  • Google Play Niet beschikbaar op Google Play
  • meJane Niet beschikbaar op meJane

Plot Le Notti di Cabiria

"The story of a betrayed but unquenchable little Roman street-walker."

Cabiria is een prostituee in een arme wijk in Rome, die door de louche straten van Rome dwaalt. Ze is op zoek naar liefde en een uitweg uit haar rommelige leven. Ze vindt echter alles behalve dat.

logo tmdbimagelogo tmdbimagelogo tmdbimagelogo tmdbimagelogo tmdbimagelogo tmdbimagelogo tmdbimagelogo tmdbimage

Externe links

Volledige cast

Acteurs en actrices

Maria 'Cabiria' Ceccarelli

Oscar D'Onofrio

Alberto Lazzari

The wizard

Amleto, 'il magnaccia'

Uncle of Amleto

Spectator on the Stage of the Cinema (onvermeld)

Man on the Stage (onvermeld)

Reviews & comments


Gast

  • berichten
  • stemmen

Let op: In verband met copyright is het op MovieMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.
zoeken in:
avatar van timbo_

timbo_

  • 13112 berichten
  • 3789 stemmen

De grootste irritatie in films zijn voor mij zonder twijfel personages die dingen doen die ik totaal niet begrijp. Dat is ook de reden dat La Notti di Cabiria niet voor mij is weggelegd. Het begint al meteen in de eerste scéne waarin de prostituee Cabiria meer dood dan levend uit een rivier komt nadat ze door haar vriend is beroofd. De manier waarop zij vervolgens toch weer op zoek gaat naar deze man is totaal onbegrijpelijk en ongeloofwaardig. La Notti di Cabiria was mij door bovenstaande gebeurtenis en soortgelijke momenten al snel kwijt. Maar mocht dat nog niet het geval zijn geweest dan had het acteerwerk dat wel voor elkaar gekregen. Vooral hoofdrolspeelster Giulietta Masina is de overtreffende trap van irritant. Masina acteert zo theatraal dat het bijna pijn doet aan de ogen en haar extreme geschreeuw is minsten net zo verschrikkelijk. Het moge duidelijk zijn dat La Notti di Cabiria voor mij de zoveelste totaal mislukte Fellini was.


avatar van trebremmit

trebremmit

  • 3005 berichten
  • 1428 stemmen

Mijn eerste film van Fellini en meteen al onder de indruk, een aangrijpend verhaal over een vrouw die de hoop heeft dat er ooit iemand van haar gaat houden maar dit blijkt telkens weer een illusie. Prachtige beelden en een glansrol van Masina, vooral de hypnose-scene was ik zwaar van onder de indruk, wat een emotioneel stukje was dat.


avatar van Skinny Binny

Skinny Binny

  • 72 berichten
  • 761 stemmen

Ik stel me zo voor dat het in 1957 heel controversieel was om een film te maken over een prostituee. In het bijzonder over een vrouw die grofgebekt is en geen bijzonder goede opvoeding genoten heeft. 55 jaar na dato zag Skinny Binny een vervelende vrouw die haar klep niet kan houden; ze zou nu one of the guys genoemd worden. Op IMDb staat dat het een drama / romance is, ik vermoed zonder gekheid dat het bedoeld is als komedie. Je ziet vaker dat jaren later een status wordt toegedicht aan een werk terwijl het in eerste instantie helemaal niet zo serieus bedoeld is. De liedjes van de Beatles gaan immers nergens over en Hitchcocks waren de blockbusters van de jaren vijftig. Le notti di Cabiria is eigenlijk een opeenvolging van bizarre situaties waar Cabiria in verzeild raakt - ik vond het niet bijzonder grappig. Een heel ander slag film dan Otto e mezzo. (Juliet Maizena speelt haar rol trouwens wel goed.)


avatar van ThomasVV

ThomasVV

  • 1112 berichten
  • 494 stemmen

Mooie film en mooie thematiek: geluk en ondeluk zijn niet elkaars tegengestelden, maar elkaars verlengden en complementen... Zo begrijp ik ook de eindscène...

Alleen vond ik Masina niet echt overtuigend als straathoertje. Daar is ze voor mij wat te "intellectueel" voor, wat resulteert in... overacting...


avatar van Movie Kris

Movie Kris

  • 71 berichten
  • 78 stemmen

Gewoon: wondermooie film van de grootmeester. Ben wel helemaal verzot op Fellini. Verhaal zat best wel goed. Visueel toch ook al een voorbode van wat hij in latere werken laten zien. Dialogen die ook hier al schijnbaar pas naderhand aangepast zijn. Thema's zoals circus die ook weer naar voren komen in zijn film. Ik vond het een absolute aanrader!


avatar van BBarbie

BBarbie

  • 12893 berichten
  • 7675 stemmen

Ik heb deze film heel erg lang geleden in de bioscoop gezien en wat mij altijd is bijgebleven, is de mooie slotscène met de ontroostbare Cabiria, die door haar tranen heen begint te glimlachen te midden van vrolijk feestende jongelui. Die tegengestelde gevoelens vormen de rode draad in de film, die een haast wanhopige, maar tegelijkertijd blijmoedige zoektocht is naar liefde en een beter leven.

Tijdens deze zoektocht laat Fellini de kijker aan de hand van Cabiria kennismaken met diverse aspecten van de Romeinse samenleving in de jaren na de oorlog, zoals straatprostitutie, armoede, decadentie, barmhartigheid, devotie, misbruik van vertrouwen en hoop. Het hele verhaal is continu af te lezen op het gezicht van Giulietta Masina, die een geweldige rol vertolkt.

Een erg mooie film, al vind ik Fellini’s eerdere La Strada –ook met Masina– nog mooier. Maar dat is naar mijn mening dan ook een meesterwerk.


avatar van 93.9

93.9

  • 3124 berichten
  • 4203 stemmen

Mooie film. Fantastische Giulietta Masina. Zag de in 2006 verschenen DVD uit Nederland. Wat een onduidelijke verschrikkelijke DVD hoes trouwens.


avatar van royals

royals

  • 489 berichten
  • 836 stemmen

Erg goede film in typische avontuurlijke Fellini stijl. 207 stemmen?


avatar van John Milton

John Milton

  • 22700 berichten
  • 12503 stemmen

Mijn vierde Fellini na La Strada, La Dolce Vita en 8 1/2. And nothing much changed.

Zoals ook bij die andere films, blijft het bij mij toch een soort oppervlakkige, intellectuele filmhistorische bewondering die ik voor de mans werk heb. Er is toch een soort afstand. Waar anderen wel geëmotioneerd raken door de persoon Cabiria, wat haar overkomt en hoe ze in het leven staat, krijg ik op de een of andere manier in het grootste gedeelte van de film de suspension of disbelief maar niet voor elkaar. Dit zou met de manier van acteren te maken kunnen hebben, maar ook de drukke, wat schreeuwerige manier van praten werkt niet mee. Theatraal is geen gekke kwalificatie. Dat lijkt bij Fellini en Masina overigens een bewuste stijlkeuze (Ebert meent dat ze Chaplins the tramp echoot in La Notti di Cabiria), maar het is er een die mij op zekere afstand lijkt te houden, er er wellicht voor zorgt dat ik Fellini nooit helemaal ten volle zal kunnen waarderen.

Los van sommige stijlkeuzes, is het verhaal an sich erg aangrijpend. Het is niet moeilijk je te verplaatsen in de met grote penseelstreken neergezette zoektocht naar liefde van deze vrouw. Maar helaas ook in de sleutelscènes aan het einde van de film tonen Fellini en Masina zich net wat teveel liefhebbers van het grote gebaar, rollend en klauwend in het zand, de handen verkrampt ten hemel geheven. Zonde, want de scène daaropvolgend, waarin Cabiria huilend voortschrijdt in een processie van lachende, muziekmakende mensen en door haar tranen heen nog steeds een gemeende lach heeft, is misschien wel een van de mooiste eindshots uit de filmgeschiedenis.

Fellini is wel degelijk een meester, maar het is jammer voor me dat sommige aspecten van zijn cinema een 'onvoorwaardelijke' liefde in de weg staan, waardoor volledige waardering buiten bereik blijft. Het zij zo.

4* (door de eindscène, anders was het 3,5* geweest)


avatar van Sir Djuke

Sir Djuke

  • 349 berichten
  • 970 stemmen

'Le Notte Di Cabiria' is de verbindende schakel tussen Fellini's meer bekende 'La Strada' en 'La Dolce Vita'. Cabiria is net zo onnozel (en innemend) als Gelsomina (uit 'La Strada), maar komt wel in aanraking met de Romeinse jet-set (die we later leren kennen in 'La Dolce Vita'). Het hoerenbestaan van Cabiria is al niet vrolijk en de mannen die ze uitkiest duwen haar nog verder in de shit. Toch eindigt de film met een optimistische scene en een lachende hoofdrolspeelster Giulietta Masina.


avatar van ThomasVV

ThomasVV

  • 1112 berichten
  • 494 stemmen

Vond je Masina niet wat te "beschaafd" voor haar rol als straathoertje, Sir Djuke?


avatar van Flavio

Flavio

  • 4718 berichten
  • 5008 stemmen

Een leuke Fellini die zich afspeelt in het milieu van aan lager wal geraakten: hoertjes, pooiers, gladjanussen. Masina is geweldig en draagt de film. Was ze in La Strada een naief en niet helemaal 100 % kindvrouwtje, hier is ze een grofgebekte maar emotioneel onstabiele vrouw van de straat. Maar ook hier heeft ze weer iets kinderlijks en onschuldigs, iemand die zich makkelijk laat meevoeren door vage beloftes- iemand van wie keer op keer misbruik wordt gemaakt. Haar acteren mag soms theatraal overkomen, toch vond ik het niet gekunsteld over komen- Italianen zijn nu eenmaal meer van het grote gebaar.

Verder mooi camerawerk, fijne muziek van Nini Rota, en een prachtige eindscene- haar leven ligt min of meer in duigen maar een enkel vriendelijk woord en vrolijke jongelui met instrumenten maken dat er toch iets van hoop aan de horizon gloort.


avatar van durange

durange

  • 101 berichten
  • 61 stemmen

Jezus deze is heftig om te zien. Deed me heel erg denken aan Vivre Sa Vie maar dan portretteert Masina een wat minder elegante prostituee dan Karina. En daar waar Vivre Sa Vie nogal donker eindigt, eindigt Notti Di Cabiria met hoop. Van dat einde krijg je gewoon kippenvel.

Cabiria is een niet op d'r mondje getrapte vrouw die al van kinds af aan de lelijke wereld van de prostitutie is ingesleurd door haar moeder. Ze heeft felle standpunten en meningen en wil ook zeker geen bescherming van een pimp, met alle consequenties van dien. We volgen haar de nachten door terwijl ze op zoek gaat naar liefde, stabiliteit en vergiffenis, al deze dingen lijken echter niet voor haar weggelegd te zijn. Ze wordt het slachtoffer van roof, ze wordt uitgelachen tijdens een show en wordt telkens verliefd op de verkeerde man. Alles wat ze bereikt wordt weer van haar weggenomen, en dat is inderdaad hoe het gaat in die wereld. Een krachtige kritiek van de prostitutie.

Ik las op sommige sites dat dit een 'sekswerkpositieve' film is. Nou dat vind ik juist niet. Het laat zien hoe destructief deze wereld is en hoe het juist niet om keus gaat.


avatar van tbouwh

tbouwh

  • 5750 berichten
  • 5261 stemmen

U vraagt, wij draaien. Komt morgen op mubi. Nu The White Sheik.


avatar van Woland

Woland

  • 4437 berichten
  • 3600 stemmen

Ik snap aan de ene kant de reputatie van de film wel, maar Le Notti di Cabiria raakte me toch minder dan bij velen hierboven het geval was. We zien de zoektocht naar liefde van Cabiria, een prostituee in Rome die de eindjes aan elkaar probeert te knopen en niet veel geluk heeft in haar zoektocht naar de juiste man - ook omdat ze nogal eens zelf haar eigen glazen in wil gooien als het geluk te nabij komt. Regelmatig voelde ik mee met haar sores, en er zitten prachtige scenes in de film, maar toch pakte de film me niet echt.

En hoewel veel geprezen, is de reden daarvan voornamelijk Giulietta Masina. Gelukkig wordt het gedurende de film wat minder, maar ik stoorde me enorm aan haar theatrale acteerwerk, haar maniertjes, en wat meer in-karakter aan haar gedrag en (voor mij) onbegrijpelijke keuze. Überhaupt vind ik haar niet zo'n gelukkige keuze voor een rol als deze, ik vond haar niet geloofwaardig overkomen als prostituee. Ik heb ook meerdere keren gelezen dat haar rol enigszins geïnspireerd is door de Tramp van Charlie Chaplin, en dat zou het euvel wel deels verklaren: ik vind ook de Tramp een verschrikkelijk irritant, overdreven theatraal karakter waar ik de charme niet van in kan zien. En daarbij ben ik dan misschien in de minderheid, maar het is niet anders.


avatar van clubsport

clubsport

  • 3492 berichten
  • 6762 stemmen

Was dit dezelfde actrice uit La strada ? volgens mij wel , hier zet ze wel een goede acteerprestatie neer

die alhoewel theatraal toch wel geloofwaardig overkomt .

Het drama is wel volop aanwezig maar word toch wel goed gebracht op verschillende manieren .

In de echte wereld zijn de dames van plezier ( om ze maar zo te noemen) heel wat minder onschuldig dan in dit voorbeeld maar goed .

het eind zag je wel een beetje aankomen maar hakt er toch wel flink in


avatar van Onderhond

Onderhond

  • 87411 berichten
  • 12422 stemmen

Nieuwe Fellini, dezelfde problemen.

Ik heb gewoon enorm veel moeite met de luidruchtigheid van zijn films. Zowel de personages als de muziek maken erg veel (schel) geluid, zo erg dat ik meestal het volume wat lager moet zetten bij zijn films. Dat neemt scherpte er een beetje vanaf, maar de irritatie blijft wel jammer genoeg.

Een film die staat of valt met de acteerprestatie van Masina. Ergens zie ik wel hoe iemand haar een best leuk personage kan vinden, maar extreem overacting en gedrag dat het bloed van onder m'n nagels haalt maken haar voor mij een compleet onuitstaanbaar personage. Daarmee valt het drama ook meteen in het water.

En verder haal ik gewoon niet zoveel uit Fellini's films. Het kwettert allemaal tegen een redelijk vlot tempo door, zodat de bijna 2 uur eigenlijk niet al te saai hoeven zijn, maar als het verder niet weet te boeien dan baat het ook gewoon niet. Rest een leuk postertje, dat dan weer wel.

1.0*


avatar van Brix

Brix

  • 19499 berichten
  • 4876 stemmen

Vandaag te zien op TV > ARTE > 21:45 uur


avatar van Movsin

Movsin

  • 8074 berichten
  • 8295 stemmen

Fellini houdt van contrasten: geluk tegenover ongeluk, armoede tegenover weelde, naïeviteit en goedgelovigheid tegenover bedrog...
Tussen de beginscene en de scene naar het einde toe waarin Cabiria telkens van haar geld wordt beroofd ligt haar ganse leven: de prostitutie om de armoede te omzeilen, de hoop uit de vernederingen te geraken met de zucht naar ware liefde...
Fellini voert het aan in enkele losstaanden onderdelen, het leven op straat, de filmster, de processie, de hypnotiseur, de charmeur en zoals nogal dikwijls een sfeertje van fatalisme dat over het arm zijn en het zich niet kunnen losmaken aan dit minderwaardig bestaan hangt. Wordt trouwens bevestigd door de eindscene waarbij Cabiria precies in haar droefheid een zeker levenskracht terugvindt. Zij is niet alleen en hier hoort ze wel thuis...
Giuliette Masina is een certitude voor dergelijke rol.


avatar van TMP

TMP

  • 1835 berichten
  • 1667 stemmen

Hoewel het niet echt een compliment is moet ik zeggen dat dit de minst vervelende Fellini is die ik heb gezien. De film lijdt wel aan de gebruikelijke euvels van een Fellini film. Niet al te veel verhaal, laat staan een echt boeiend verhaal, en veel drukdoenerij. Net als in La Strada heeft Fellini zijn vrouw Giulietta Masina in de hoofdrol gecast. Een matige actrice helaas. Toch weet zij, met name tegen het einde van de film, wel enige sympathie voor haar personage op te wekken. Dat is dan ook de reden dat ik deze film beter vind dan de overige drie films die van Fellini heb gezien (8½, La Dolce Vita en La Strada), maar ik houd het nu voor wat betreft zijn films wel voor gezien, want ook aan deze film heb ik weinig plezier beleefd.


avatar van cinemanukerke

cinemanukerke

  • 1411 berichten
  • 848 stemmen

Goed. Fellini kijkt met een neo realistische bril naar een Rome waar een kloof gaapt tussen rijk en arm (die mensen die in de grotten leven bv). Rijk zoals de zelfingenomen en ijdele acteur, arm zoals Cabiria met een wil van zelfstandigheid (eigen huis) en waardigheid. Dit is een Italië die we niet kennen van de toeristische folders met pittoreske pleintjes en een trattoria van pasta en pizza. Winderige, koude stranden komen vaak voor, desolate plaatsen tijdens haar nachtelijke escapades. De woonplaats van Cabiria is ergen gesitueerd in een 'wasteland', een afvalberg. De personages zijn marginalen, verschoppelingen van de maatschappij. Le notti di Cabiria gaat over illusie en hoop (magnifieke scene met hypnotiseur) waarin oa religie als drug wordt voorgesteld (de Maria scene). De lotgevallen van Masina zijn anekdotisch en daarom wat afstandelijk maar blijven wel boeien. Toch wordt er bij mij geen snaar geraakt. Het blijft steken bij observatie. Het hoofdpersonage is in elk frame, we volgen uitsluitend haar POV. Actrice Masina draagt dan ook de film met haar mimiek. Het einde blijft hoopvol ondanks de vernederingen en ontgoochelingen die ze daarnet had meegemaakt (ze heeft haar plekje dan toch gevonden, zo interpreteer ik dit). Schitterende zwart wit fotografie van Aldo Tonti en een multi gevarieerde score van Nino Rota.