Het Echte Leven (2008)

Een film moet charisma hebben zegt Rose... Daar moet ik heel even over nadenken... er gaat een wereld voor mij open...

Ik was er zelf ook niet van bewust dat het buiten Utrecht draaide, maar dat maakt dit soort films dubbel tragisch. Als het gaat om publiciteit wordt steevast gekozen voor het winnende paard, terwijl er juist niet geïnvesteerd wordt in het dier dat deze publiciteit het meest nodig heeft.

Nu is dat ook waar van het charisma: een film als Vox Populi komt sneller in de aandacht vanwege het onderwerp en de wat kleurrijkere beelden (vergeet ook vooral niet de poster). Het Echte Leven kent ook nog eens een vrij onopvallende stijl, wat daardoor meteen een stuk minder indruk achterlaat bij de meeste mensen.

Maar ach, dat onrecht is al zo lang en sterk aan de gang het zinloos wordt om je er druk over te maken (of er moet eindelijk eens wat rigoureus gebeuren op dit vlak). Deze film trekt mij, wist mij daarnaast heerlijk te verrassen en ik probeer het te promoten waar ik kan. Er zal altijd een publiek bestaan voor goede films en ik vermoed stiekem ook dat het een langer leven beschoren is dan je op basis van critici en bezoekersaantallen zou denken. Ik hoop maar dat Robert Jan daar genoegen mee kan nemen.

Deze film vond ik dus helemaal niks net zoals zijn voorganger "Phileine zegt sorry". Ik vond deze film een rommeltje, zit totaal geen ritme in. Aan het verhaal kon ik gewoon geen touw meer aan vastknopen en op een gegeven moment interesseerde me het ook helemaal geen bal meer. Deze film boeide mij geen moment en dan te bedenken dat ik mij onlangs bij het herzien van "Zusje" mij zo ontzettend geamuseerd heb. Neen, voor mij is Robert Jan Westdijk een eendagsvlieg die met "Zusje" zijn enige goede film gemaakt heeft en ik verwacht niet dat hij nog ooit een goede film zal maken.
Snel vergeten deze film én regisseur.

1,0*

Als ik je verhaal zo lees ben ik bang dat het toch echt meer aan jezelf ligt, dan aan de film. Als je er geen touw aan vast kan knopen, kan je er ook niks mee, op geen enkel niveau...

Films die gaan over het maken van een film behoren over het algemeen niet tot mijn favoriete genre. Het feit dat ik onlangs zijn film "Zusje" weer gezien had, was voor mij de reden om deze film te bekijken, hoewel ik er geen hoge verwachtingen van had. Die verwachtingen klopten dus ook.

Ik zie deze film meer als een luchtige, uiterst vermakelijke komedie. Op dat 'film in een film'-aspect wordt veel te veel nadruk gelegd.

erg prettig om weer eens een nederlandse film te zien waar niet heel bekend nederland zo nodig even zijn gezicht moet laten zien... ik moet zeggen dat de film mij enorm mee viel... ik dacht van te voren dat ik het hele film over film maken wel een beetje had gehad,,maar het echte leven maakt er een leuke, soms verwarrende, maar daarom alleen maar leukere, luchtige en vaak erg grappige comedy, met hier en daar een leuke vondst de screentest ipv van de echte dialoog ... de acteurs waren allen geloofwaardig en prettig om naar te kijken...robert jan westdijk wist gisteren na de film dan ook te vertellen dat zowel harmsen als loek peters genomineerd zijn voor een gouden kalf...

Ik begrijp het wel. Aantrekkingskracht. Iedereen kan de film wel mooi vinden als hij hem ziet er moet wel eerst een kaartje gekocht worden en daar is aantrekkingskracht voor nodig.

Misschien dat de kalveren helpen, qua publiek. Ieder geval script lijkt me.

Dat is idd wat ik daarmee bedoelde...

Moeten ze niet mijn recensie lezen, want die was vernietigend .
btw Toen ik deze film bekeek, was de zaal gevuld met hoogstens 10 bezoekers. Enthousiasme was niet te bespeuren. Ik denk dat als 10 maal zo veel bezoekers deze film gaan bekijken, het gemiddelde cijfer van deze film op MM drastisch omlaag gaat. Het gemiddelde filmpubliek houdt volgens mij helemaal niet van dit filmgenre; film in een film dus. Veel te moeilijk.

Maar waarom zo moeilijk naar een lichtvoetige komedie kijken?

Wat een hoop aandacht voor zo'n mislukking van een film.
Aan alles zie je dat het leuk op papier was, maar niet op het scherm te krijgen was.
Echt Veronicapulp van de bovenste plank.

Wat draait deze in weinig bioscopen? Moet er bijna 1 uur voor gaan rijden om deze te kunnen gaan zien...

Dat wordt verhuizen...

Dat is wel heel drastisch...

Pure is de film bevallen zie ik!
Waar blijven de recensies / stemmen van de andere prijswinnaars?
Yak, SelmaDuim, rose?

Zeker weten! Maar het was al wat laat dus heb ik mijn schrijfsel voor vandaag bewaard.

Allereerst: mocht je Het Echte Leven nog gaan zien, ga niet wanhopig proberen de film direct te vatten. Niet alleen omdat het haast onmogelijk is alles tijdens de film op een rijtje te hebben, maar vooral omdat de scènes op zichzelf al een fraai schouwspel vormen (en die spontaniteit kan verloren gaan als je zit te peinzen wat nou 'echt' is, en wat niet).

Mijn advies: laat de eerste pakweg 50 minuten Het Echte Leven gewoon over je heen komen. De humor komt als vanzelf voort uit de personages die hun rol spelen. Zo vormt 'goedzak' Dirk (Loek Peters) een geweldig contrast met de excentrieke Milan (ramsey Nasr) en confrontaties tussen beiden zijn hilarisch (bijvoorbeeld het moment waarop Dirk Milan het huis uit stuurt ). Ook de 'audities' die er af en toe doorheen geweven zijn, zijn fantastisch.

Eigenlijk komt na deze zeer luchtige en grappige eerste helft van de film het 'drama' pas echt op gang. Helaas schuilt de kracht van de film daar juist net niet in; hier wil het geheel af en toe nog wel eens inzakken.

Gelukkig heeft Westdijk goed gesnapt dat hij terug kan vallen op het basis-idee en dit gebeurt dan ook regelmatig. Overigens, ik zie iedereen hier schrijven over 'een film in een film' maar volgens mij gaat het zelfs om 3 niveau's: Martin maakt namelijk een film over Milan (1) die een film maakt over Milan (2) die een liefdestest met zijn vriendin Simone doet (3). Aanvankelijk dacht ik ook dat het om twee niveau's ging, maar ergens in de film wordt er door een opmerking van Martin/Milan één niveau 'toegevoegd'. Dit zorgt ook voor de nodige verwarring en schudt een aantal aannames nog even flink door elkaar. Ik kan het moment nu niet concreet benoemen, daar moet ik de film nog eens voor zien.

Ook wil ik nog even apart zeggen dat de cast echt fenomenaal bezig is en het duidelijk naar zijn zin heeft. Sallie Harmsen is gewoon subliem; en Loek Peters eigenlijk ook; en Ramsey Nasr ook. Het zijn prestaties waar ze normaliter de show mee zouden stelen; helaas lukt dat niet met zijn 3'en.

Het Echte Leven is een erg charmante film waarin Westdijk en zijn cast ongeremd los gaan. Als kijker is het vooral zaak zoveel mogelijk te absorberen, en het grootste deel valt uiteindelijk wel op zijn plek. Voor de rest is een herziening nodig, en die gaat er van mijn kant zeker komen!

A-Film & MovieMeter bedankt!

P.S.: ik zie nu dat de film geen 'Komedie' als genre-aanduiding heeft; dat lijkt me wel op zijn plaats, toch?

Wat ik er van zag, zeker.

Ja, mee eens.

Wij gaan waarschijnlijk morgen.

Een goede film waar ik zeker van heb kunnen genieten, maar die me eigenlijk toch nogal tegenviel. Het grootste nadeel stond op het recensiebord in Lumen ook vrij prominent te lezen: "Nieuwe Westdijk mist vooral ritme". De film leek inderdaad wel voortdurend vast te lopen, de vele hele en halve onderbrekingen van de verhaallijn haalden het ritme uit de film, zetten voortdurend op een nogal vervelende manier de rem erop. Het gepuzzel en door elkaar gesmijt van verhaallijnen kwam soms erg geforceerd over. Soms leek het wel alsof er een onderbreking werd ingelast puur en alleen om een komische noot te raken, bijvoorbeeld Simone die nadat Dirk per ongeluk in de spiegel stond te gapen nog een paar keer in de lach schiet, of de vele scènes die moeten worden overgedaan. Vrij storend vond ik dat, als het geen verdere bedoeling heeft ga dan gewoon door met het verhaal.

Door al die onderbrekingen en verschuivingen biedt de film de kijker nergens de kans om zelf achter het ware verhaal, ow wacht, leuk om in de metafoor van de film te blijven: de kans om zelf achter "Het Echte Leven" te komen. Ik wil films die in eerste instantie ondoorgrondelijk lijken best een kans geven, en deze film ook. Maar het beeld is nu wel heel erg vertroebeld door hele, halve, wel ter zake doende, niet ter zake doende, bij- en tussen-scènes van de secundaire vertakking van de vertakking van de verhaallijn, die pas in derde instantie te zien was want de eerste twee pogingen werden op een zeer grappige wijze verpest doordat de geluidsman in beeld stond. Bij wijze van spreken, natuurlijk.

Het verhaal dát er was vond ik eerlijk gezegd nogal vergezocht. Het op de proef stellen van je relatie is een interessant uitgangspunt om een film over te maken, en ook de uitwerking die Westdijk in zijn film heeft gekozen (een film over je relatie maken, met jezelf en je vriendin in de hoofdrol) is boeiend. Maar meteen na de eerste scene waar Simone door haar gestuntel Milan op zijn fiets ten val brengt, en hij haar daarna achtervolgt tot haar huis is het eigenlijk al niet erg geloofwaardig meer. Ja oke, het is ook in de film een gespeelde scene, maar het lijkt gewoon niet te kloppen, in het echt nooit zo te kunnen gebeuren. Om dan te roepen dat "je als kijker toch ook naar een film zit te kijken die niet echt is gebeurd" vind ik eerlijk gezegd een beetje flauw. Zo kun je je als filmmaker wel uit heel veel ongeloofwaardige scènes zwetsen.

Wat blijft over? Een zeer goed geacteerde, op momenten erg ontroerende, en op andere momenten erg, érg grappige film. Ook een film die naar mijn gevoel teveel hooi op de vork nam en die nogal geforceerd overkwam. Maar in elk geval zeker een film die ik nog een keer wil zien om te kunnen bepalen wat voor indruk hij bij een tweede poging op me achterlaat. Misschien valt alles dan wel Mulholland Drive'esque perfect op zijn plaats.

3*

Film was goed, niet altijd even duidelijk, maar het is daarom ook geen domme wegkijk film.

De hele film zat goed in elkaar, terechte Gouden Kalveren daarvoor, en de film in de film werd door bepaalde scenes waarin eigenlijk wat "fout" ging nog eens extra geaccentueerd.

Sallie Harmsen maakt een prima debuut.

Ga hem vandaag zien..ben benieuwd!

Tja...Ik vond de film nergens echt interessant worden. Leuk geprobeerd om het ingewikkeld te willen maken, maar dat haalde idd de vaart uit de film. Maar wat speelde de meeste van de cast voortreffelijk !Van Sally gaan we nog veel zien denk ik. Ze is echt een natural woman als je het mij vraagt.
Conclusie van de film: Het echte leven valt niet door een ander te regisseren...

Na 20 minuten opgestapt. Wat ik niet gezien heb, zal ik vast wel ergens anders maar dan beter gezien hebben. 1*

Dan heb je toch echt wat gemist.

Had nog een kleine steun geleverd door de laatste voorstelling bij de lokale bioscoop bij te wonen. Westdijk is toch wel een bijzondere filmmaker, die dicht bij zichzelf blijft. Dat hij er ook bijzonder lang over doet past er ook bij, maar ik kan wel begrijpen dat recensenten willen dat hij zijn grenzen toch meer verlegd. Maar toch: op zijn eigen manier is het fantastisch. Wat een controle en vooral speelsheid. Niet bedoeld om lekker uit te zitten, maar wanneer je met de film meespeelt geniet je des te meer.

Dat half puntje extra is waarschijnlijk ook vanwege mijn persoonlijke voorkeur voor dit soort films, met name wanneer het ook de liefde uit voor het filmmaken zelf. Maar zelfs als je dat buiten beschouwing laat is het gewoon van begin tot eind fantastisch in elkaar gezet. Het was eigenlijk tijd om hem hiervoor te belonen met lof en hem dan aanmoedigen vooral verder te gaan. Ik hoop dat hij in ieder geval gewoon zijn eigen weg blijft volgen. Hoe prachtig dit zijpaadje wel niet is, hij kan misschien nog wel mooiere dingen bereiken zolang hij dat maar wil en hij de kans ervoor krijgt.

Misschien vergis ik me, maar had jij je 4* al niet klaar liggen voordat de film af was? In hoeverre kan je dan objectief deze Nederlandse productie beoordelen?

Je vergist je. Hij was zo goed als af. Qua montage zat ie al op slot. Geluidsmixage was alleen nog niet afgerond.