Suor Emanuelle (1977)

Stijlvol Italiaans Erotiek-Drama. Met laura Gemser in de hoofdrol als zuster in een klooster. De film zelf zit redelijk leuk in elkaar en kijkt makkelijk weg....maar......er ontbreekt aan alle kanten de welbekende Joe D' Amato charme en de muziek evenaard ook niet die van Nico Fidenco! Toch een 2*

Het is inderdaad duidelijk dat dit niet gemaakt is door D'Amato. Want hij wist hoe hij een Emanuelle film moest maken. Maar meneer Giuseppe Vari weet ook wel hoe hij een Emanuelle film moet maken. Hij doet het in ieder geval zeker beter dan Bruno Mattei, want als hij het had overgenomen was het resultaat meestal een drol. Maar is dit eigelijk wel een Emanuelle film. Dat is het wel, maar ik vond het er soms niet op lijken (buiten natuurlijk de softporno en de naam Emanuelle). Het verhaal is wel heel anders maar goed, dat is wel eens met de reeks. Er zaten ,zoals bijna gewoonlijk bij de Emanuelle films, mooie shots in. De acteurs doen het ook zeker weer aardig. Vooral Laura Gemser is cool als een verleidelijk non die ook nog eens 'n sigaretje rookt. Haar echtgenote Gabriele Tinti die doet het net zoals in de rest van de Emanuelle films ook wel aardig, Misschien is dit zijn betere prestatie, want soms was hij nogal sullig. De rest van de film is ook wel in orde. 3,5.

'Suor Emanuelle' is een van de Laura Gemser Black Emanuelle-films buiten de officiële-serie. En deze is ditmaal gesitueerd in het "nunsploitation"-genre. Emanuelle probeert haar seksueel getinte leven achter zich te laten en is nu non in een klooster. Als de jonge Monica haar intrede doet in het klooster, om her-opgevoed te worden, gaat het uiteraard mis. Echter van seks tussen nonnen is geen sprake. Wel zien we Laura Gemser een paar een erotische scene spelen met haar (in het echte leven) man. Hij heeft hier misschien wel de langste rol in zijn carrière. Verder komen alle andere erotiek van de toen achttienjarige Mónica Zanchi en in hetzelfde jaar ook zal spelen in Emanuelle and the Last Cannibals (die scene met de rokende aap). Helaas is de film een stuk softer dan die sleazy Joe D'Amato-films uit diezelfde periode of de latere Bruno Mattei-films. Geen verkrachtingen of andere schokkende gebeurtenissen, afgezien van soft erotiek gebeurd maar bar weinig in deze film. En ik zag de ongecensureerde versie want de orale seks scene in de trein en de lesbische scene met de stiefmoeder zaten in de film (de bioscoop-versie blijkbaar niet) Echter ook in die versie schijnt geknipt te zijn want er is sprake van een banaan in bij die laatst genoemde scene. Dit is meer een film voor fans van de Emanuelle -erotiek dan voor kijkers die iets heftiger hadden verwacht. Enfin voor een erotische film was het misschien zo slecht nog niet.

Het klooster lijkt me ook de ideale plek om je seksueel getinte leven achter je te laten. Of toch niet?