Sicko (2007)
Genre: Documentaire
Speelduur: 120 minuten
Oorsprong:
Verenigde Staten
Geregisseerd door: Michael Moore
Met onder meer: Michael Moore en George W. Bush
IMDb beoordeling: 8,0 (76.758)
Gesproken taal: Spaans, Frans, Russisch en Engels
Releasedatum: 22 november 2007
On Demand:
- Niet beschikbaar op Netflix
- Niet beschikbaar op Pathé Thuis
- Niet beschikbaar op Videoland
- Niet beschikbaar op Amazon Prime
- Niet beschikbaar op Disney+
- Niet beschikbaar op Google Play
- Niet beschikbaar op meJane
Plot Sicko
"This might hurt a little."
Michael Moore onderzoekt ditmaal het gezondheidsstelsel in de Verenigde Staten en vooral waarom talloze patiënten niet de zorg krijgen die ze moeten hebben, omdat verzekeringsmaatschappijen alles doen om onder de kosten uit te komen en farmaceutische bedrijven hun winsten zo hoog mogelijk willen hebben. In deze documentaire probeert Moore zelf de levens van bepaalde individuen te redden.
Externe links
Video's en trailers
Reviews & comments
Quentin
-
- 10188 berichten
- 8384 stemmen
Interessant onderwerp, maar veel te lang en Moore's typische trucjes kennen we ondertussen wel. Zit soms op het randje van 'socialistische' propaganda, in plaats van het Amerikaanse stelsel eens gronding onder de loep te nemen is hij het meeste van de speelduur bezig met andere landen te promoten.
Jordy
-
- 22567 berichten
- 2952 stemmen
Weer een erg grappige en schrijnende documentaire van Moore. Het volgt inderdaad de inmiddels bekende structuur (droge feiten, Moore gaat op onderzoek uit, en een spectaculaire actie op het eind), maar mij verveelde het nog niet.
Erg mooi om Moore de ignorant Amerikaan te zien spelen die in een Engels ziekenhuis op zoek gaat naar de plek waar hij moet betalen, of even bij een gemiddeld Frans gezin gaat kijken welke verschrikkelijke gevolgen de hoge belasting zouden moeten hebben.
3,5*
Macmanus
-
- 13726 berichten
- 3630 stemmen
Viel me nog mee, maar nog steeds niet mijn smaak.
Moore blijft een vervelende voice-over stem hebben. En het hele extra aandikken van dingen blijft jammer en onnodig. Er is iets niet helemaal goed met het zorgsysteem in Amerika, en opzich is het wel goed dat je het dan aan de kaak stelt. Maar net als in Fahrenheit 9/11 (en eigenlijk als zijn docu's) dikt die het zo erg aan met bombastische soundtracks en verontwaardige een voice over toon. Dat het bij mij niet werkt en bijna averechts werkt. Je kunt misschien zeggen dat dit het grote publiek wel meer aanspreekt en het daarom wel meer invloed heeft. En dat zou kunnen, maar ik kijk de documentaire vanuit mijzelf. En ik hou daar helemaal niet van.
Hoewel 2 uur wel wat lang is, blijft het over het algemeen wel boeiend en zitten er inderdaad geinige stukjes in. Maar die worden te vaak afgewisseld met huilende Amerikaantjes die maar al te goed weten dat het rode lampje boven de camera aan staat.
2.5 sterretjes.
Co Jackso
-
- 21924 berichten
- 2764 stemmen
Al zal Moore zijn film wat melodramatisch hebben gemaakt, en ook vond ik dat hij wel heel veel landen heeft bezocht. Het staat vast dat dit wederom een krachtige documentaire van zijn hand is. Hopelijk wordt er daadwerkelijk actie in de VS ondernomen, maar eigenlijk acht IK die kans vrij klein.
Ik vond het overigens jammer dat Moore niet zelf in actie kwam en de directeuren of leidinggevenden van de grote maatschappijen opzocht. Opvallend was, misschien niet geheel relevant, dat ongeveer alle Amerikanen die aan het woord kwamen overgewicht hadden. Wat dat betreft zou "gratis" zorg ongeveer het einde van de VS zijn.
Linn
-
- 3289 berichten
- 3798 stemmen
Erg krachtige documentaire die mij heeft geshockeerd in sommige momenten.
Moore zet weer een tamelijk goed beeld neer van de domheid maar tevens ook de geslepenheid en ongevoeligheid van de Amerikaanse overheid.
Met momenten heb ik met tranen in mijn ogen gezeten van medelijden en ongeloof voor dit alles wat ik gezien heb. Misschien heeft Moore dit alles aangedikt maar ik vraag me af in hoeverre? De mensen die in deze documentaire aan het woord komen zullen niet liegen.
Na het zien van documentaires van Moore blijft bij mij altijd een soort woede hangen. Hoe kun je zo met mensen omgaan? Daarbij heb ik een afschuw voor dit land ontwikkeld die al met al steeds groter lijkt te worden.
Het Cuba gedeelte vond ik dan wel weer heel mooi en aandoenlijk. Al met al heeft Moore hier weer een meesterlijke documentaire van gemaakt en ik neem daar dan ook mijn petje voor af. Zelf denk ik nog wel eens 10 keer na voor ik Amerika eens zal bezoeken.
En voor Moore ontzettend veel bewondering voor zijn lef.
4,5*
otherfool
-
- 18470 berichten
- 3397 stemmen
Na de megahits Bowling for Columbine en Fahrenheit 9/11 gaat Moore terug naar de kern van zijn eerste film Roger & Me; gewone mensen die buiten hun schuld in de problemen komen. Als er 1 ding blijkt, dan is het wel dat Moore in de afgelopen jaren ontzettend is gegroeid.
Waar Roger & Me cynisch was, de schuld op verkeerde plekken neerlegde en ronduit domme en kortzichtige standpunten voortbracht, heeft Sicko ons veel meer te vertellen, en vaak op een indrukwekkende manier. De horrorverhalen die voorbij komen laten niemand onberoerd, en Moore's queeste voor een nationaal zorgsysteem, tegen de liberale Amerikaanse volksaard in, is toe te juichen of (voor de tegenstanders) toch in ieder geval om over te contempleren; Moore heeft een duidelijke agenda en heeft ditmaal geen flauwe illustraties, dubieuze editing of leugenachtige statistiekjes nodig.
Natuurlijk gaat hij soms weer over de schreef en uit de bocht; de verhalen vanuit Europa en Canada zijn wel *erg* eenzijdig en het slotstuk in Cuba moeten we maar met een korreltje zout nemen (zag ik Cuba nu onder de VS staan in de beruchte lijst aan het begin van de film?), maar opzet, doel en argumentatie van de film zijn in orde en zal veel mensen (en niet alleen in de VS) een levensgrote spiegel voorhouden.
Ik blijf het een naar mannetje vinden (en dat zal ook wel nooit meer veranderen), maar Moore heeft er toch weer een boeiende documentaire van weten te maken.
3,5*.
kappeuter (crew films)
-
- 72624 berichten
- 5779 stemmen
Overtuigende documentaire.
Belangrijk om misstanden als deze aan de kaak te stellen en de Amerikanen een spiegel voor te houden.
Eindigt sentimenteel maar ik ging er in mee. Van mij mag het.
Onderhond
-
- 87215 berichten
- 11971 stemmen
De nieuwste van Moore is wat mij betreft weer allerminst overtuigend.
Sicko toont veel gelijkenissen met programmas als Jambers. Grappig om met de uitwassen van de maatschappij te lachen, maar een correct of overzichtelijk beeld krijg je van die maatschappij niet. In tegendeel.
Ook Moore lijkt voor zijn reportage weer de uitwassen en de marginale gevallen uitgezocht te hebben. Misschien is het niet zo, maar daarvoor is geen enkel bewijs te vinden in zijn docu.
De tegenstelling tussen het arme Amerika en de idylische tegenvoorbeelden wordt zo simplistisch geschetst dat er niet veel meer overbleef dan een wat bedenkelijke blik naar Moore. Aan het eind van de reportage had ik het idee dat een reportagemaker gewoon ook de tegengestelde stelling zou kunnen ondersteunen. Haal wat Amerikanen voor de camera die wel geholpen werden, haal wat "buitenlanders" voor de camera die wel problemen ondervonden in eigen land en hey!
De docus van Moore zijn zo doorzichtig dat ze het onderwerp gewoon geen eer aan doen, want ik geloof best dat er heel wat mis is met de macht die verzekeringsmaatschappijen uitoefenen (niet alleen in de zorgsector trouwens, maar daar kan er natuurlijk wel het hardst geweend worden voor de camera).
Moore is wat mij betreft gewoon een slecht documaker. De show die hij opvoert is redelijk entertaining maar komt niet boven het niveau uit van wat men kan zien in een aflevering van Man Bijt Hond. En het enige appeal van zulk programma is dat je onnozele mensen kan uitlachen. Niet bepaald wat een onderwerp als dit verdiend.
Grappigste moment is een boot vol vatsige Amerikanen, met Moore voorop. En maar voorbeelden aanhalen van Amerikanen die sneller sterven dan mensen in omliggende landen ... hmmmmm.
1.5*
Hannibal
-
- 9037 berichten
- 3017 stemmen
De uitwassen van de maatschappij, onnozele mensen, misschien vind jij het erg entertaining om ze uit te lachen, maar ik vond de verhalen van deze mensen niet bepaald lachwekkend.
Moore overdrijft graag, en wil een punt maken met zijn film, en dat lukt hem door extreme voorbeelden te geven. Andersom zal het ook wel eens fout gaan, maar hey, hij wil graag laten zien dat het Amerikaanse zorgsysteem niet deugt en dat lukt op deze manier prima.
Propaganda, het zal best. In Europa is het ook geen paradijs zoals Moore ons voorschotelt, en in Cuba is het vast ook niet altijd fijn vertoeven. Laat dat het stukje entertainment dan maar zijn wat er in de film zit.
Moore laat zien dat de zorg in de VS slecht is geregeld, en dat doet ie goed.
Zinema (crew films)
-
- 10116 berichten
- 6903 stemmen
Het probleem dat Moore ditmaal aan de kaak stelt bestaat wel degelijk maar word zo ontzettend over the top en eenzijdig belicht dat deze "docu" een nare smaak in de mond achterlaat. Moore slaat de plank volledig mis.
De zogenaamde feiten worden dusdanig ongeloofwaardig gebracht o.a. door met een groep zieken naar Guantanamo Bay af te reizen en een belachelijk bezoek aan Frankrijk, dat hij eigenlijk zijn eigen doel onderuit haalt. Om van sommige interviews nog maar te zwijgen. Waar Bowling het absolute voordeel van de twijfel verdiende en Farenheit nog een beetje entertainmentswaarde had schiet deze film zijn doel voorbij. Jammer voor Moore en zijn geloofwaardigheid misschien leuk voor mensen zonder algemene kennis..
Goedkoop gebrachte "documentaire" over een serieus probleem.
Freud
-
- 10772 berichten
- 1153 stemmen
Schitterende Moore-umentary alweer. Ik denk niet dat ik ooit al eens zo'n vlijmscherp bijtend politiek pamflet gezien heb als deze film - walgelijk om te zien hoe erg de situatie in Amerika soms is, en even walgelijk om te beseffen hoe je door de maker van de film gestuurd wordt om dat te vinden! Ik heb een mateloze bewondering voor de perfecte opbouw van deze film, de schaamteloze zwart-witvergelijkingen en het schitterende spel met beeld en geluid. De boodschap is duidelijk en zou eigenlijk vanzelfsprekend moeten zijn, maar wordt er zo door en door ingehamerd dat je je afvraagt of er één Amerikaan zou zijn die dit gezien heeft en vervolgens niet begonnen is zijn eigen polici uit te moorden of zo De beste stukken vond ik die waar Moore de haast panische angst die in de VS heerst voor socialistische maatregelen, genadeloos onderuithaalt en compleet ridiculiseert - hilarische beelden uit sovjet-propaganda en de ultieme afgang als blijkt dat de toestand in het duivelse Cuba stukken beter is dan in eigen land Zeker niet alle argumenten houden steek en veel verhalen komen erg karikaturaal over, maar Moore wedt op zoveel paarden tegelijk dat hij toch overtuigt. Het zou zijn geloofwaardigheid bij zijn tegenstanders ten goede komen mocht hij wat kritischer zijn over zijn eigen bronmateriaal, maar het maakt zijn films wel leuker (want 'stouter'...).
Flipman
-
- 6396 berichten
- 1069 stemmen
Mijn kritiek is dat je vast even schokkende voorbeelden in Engeland en Frankrijk kan vinden. Is de zorg daar meteen dan ook maar slecht geregeld ?
Zoals ik al zei, net als Jambers. Een berg hopeloze en schrijnende gevallen dikwijls, maar allesbehalve representatief. Moore keldert gewoon z'n eigen thema.
Hier kan ik me enigszins in vinden. Slechte voorbeelden uit het buitenland -behalve Slovenië - krijgen we niet te zien. En inderdaad, objectief zijn de films van Michael Moore nooit, zeker niet met de ondertoon waarmee hij zijn beelden brengt. Freud geeft al aan dat je mening erg door Moore wordt gestuurd, maar dat gaat wellicht zo gemakkelijk omdat hij een Amerikaan ís.
Objectief of niet, uit de film blijkt wel dat er inderdaad een strijd bestaat in het Amerikaanse zorgstelsel om de patiënt te weren en zo geld te besparen. Keer op keer komt de film met feiten -wellicht aangedikt door Moore, maar toch- die mijn mond steeds verder deden openvallen. De verhalen van de patiënten zijn hartverscheurend en het is ongelooflijk dat Amerika op #37 staat van de World Health Organization, een ranglijst van zorgstelsels. Natuurlijk zijn de Amerikanen eigenlijk net als The Party in George Orwell's Nineteen Eighty-Four en proberen ze het volk, 'the Proles', arm en dom te houden. Maar dan nog!
Daarnaast hou ik erg van Moore's stijl, volop metaforen met oude filmbeelden en andere visuele grapjes. Wellicht rommelt de man wat met de feiten, maar toch kan ik zijn werk alleen maar waarderen.
®Tc
-
- 8212 berichten
- 1087 stemmen
Michael Moore doet het na Fahrenheit 9/11 toch weer voor mij. Enorm boeiende documentaire.
Moore weet te verkopen en interessant over te komen. Wat hem ook vooral siert is dat hij heel de wereld rondreist om zijn standpunt duidelijk te maken. Wat een gedreven man.
Hopelijk leert de politiek hier wat van in de States want zo is het daar echt geen doen.
3,5*
MNV2
-
- 6932 berichten
- 1869 stemmen
Wederom een sterke documentaire van Moore, juist doordat hij sommige situaties uitvergroot en er een schepje bovenop doet komt de realiteit extra hard over, iets wat voor een eye-opener van dit formaat wel nodig is. De voorbeelden zijn dus soms wel wat overdreven, zo pikt hij er mensen uit in Frankrijk die nooit pech hebben of die alles in de schoot geworpen krijgen. Verder wordt een gemiddeld Frans gezin er voorgesteld als een gezin met een gezamenlijk inkomen van bijna 8000 euro per maand, dat terwijl Frankrijk ook kampt met werkloosheid en heel veel mensen er ook maar net het bestaansminimum hebben. Maar het stoort allemaal niet zo hard aangezien Moore alleen maar zijn standpunt probeert duidelijk te maken. Verder is de documentaire gewoon vermakelijk en goed opgebouwd, het is trouwens niet alleen interessant voor Amerikanen maar ook voor ons als Europeanen kan dit wel eens interessant zijn. Zijn voorbeelden worden ook altijd mooi geïlustreerd door vergelijkbare beelden te nemen van oude films/series of door indrukwekkende getuigenissen met mensen die in een pijnlijke situatie terecht zijn geraakt en dat geeft Moore dan ook nog eens een sentimentele laag door er de juiste muziek bij 'op te plakken'.
Een documentaire van dit kaliber hoort te choqueren om geslaagd te zijn en dat doet hij ook.
3.5
polopolo150
-
- 194 berichten
- 556 stemmen
Weer een geweldige documentaire van MIchael More.
Een komische documentaire over de Amerikaanse ziektekosten verzekeringen... Iets wat echt triest is om te zien en te horen....
rep_robert
-
- 27289 berichten
- 3855 stemmen
Enigzins ben ik het helemaal eens met Moore, maar aan de andere kant zet ik ook soms mijn vraagtekens bij een aantal standpunten van hem.
Laat ik voorop stellen dat ik het wel eens ben met Michael Moore, de documentaire laat op een harde manier zien hoe schandalig de Amerikaanse verzekeringsmaatschappijen met de Amerikaanse burgers omgaan. Het doet me pijn aan mn hart om te horen dat mensen(ook kinderen!!!!) zijn overleden door het op geld beluste beleid van de Amerikaanse maatschappijen. Het is een schande, in dat opzicht kan en moet Amerika gewoon hun Canadese en Europese voorbeelden volgen.
Gelukkig brengt Moore vaak ook een scheut humor in zijn documentaires, waardoor het prima te vertoeven valt. Heerlijk om hem onnozel door een Londense ziekenhuis te zien dwalen met "domme" vragen. Tuurlijk is het vrij eenvoudig allemaal, maar als ik eerlijk ben hoef ik de standpunten van die maatschappijen ook niet te horen, want je weet dat ze alles en iedereen voor staan te liegen. Dan maar de "eenzijdige" blik van Moore.
Helaas zijn een aantal standpuntjes/voorbeelden van Moore redelij discutabel, zoals bijvoorbeeld het Cuba gedoe. Tuurlijk is het meer dan prima dat het zorgstelsel daar allemaal gratis is, maar ik heb toch mijn vraagtekens bij bijvoorbeeld die medicijnen die allemaal maar 5 cent of zo kosten. Ligt dat aan het geweldige zorgstelsel of aan het feit dat de mensen geen reet verdienen in Cuba? Waarom proberen ze allemaal anders in bootjes richting de V.S. te verhuizen?
Ook het voorbeeld met dat gezin in Frankrijk met hun dubbele inkomen van 8000 Dollar of zo vind ik een beetje raar. Dat is nou niet bepaald weinig geld en je kan daar prima van leven, zoals je ook zag in de docu. Vele mensen in Amerika kunnen alleen maar dromen van zo'n maandelijks inkomen. Hier schiet hij toch een beetje z'n doel voorbij.
Gelukkig eindigt de boel wel op de typische, vermakelijk manier door op een boot richting Guantanamo Bay te varen, omdat die gevangenen(geen terroristen) wel gratis universele zorg krijgen. Maar het probleem van de vele sterfgevallen ligt niet alleen aan de slechte zorg, daarvoor zijn er teveel problemen(fast-food generatie bv.). Maar het is zeker iets wat op een harde, maar toch ook leuke en humoristische manier wordt weergegeven in Sicko.
3,5*
Bombong
-
- 480 berichten
- 2704 stemmen
Een redelijk onderhoudende documentaire met een belangrijke boodschap, maar met helaas ook de bekende Michael Moore-tekortkomingen. Zoals gewoonlijk bij Moore duurt het allemaal te lang en had hij hetzelfde in minstens een half uur minder kunnen vertellen en valt hij veel in herhaling.
Verder is het bij Moore vaak zo dat als hij een argument denkt te hebben gevonden dat zijn stelling onderstreept hij niet meer lijkt na te denken of er nog andere verklaringen kunnen zijn. Zo vertelt hij hier dat uit de statistieken blijkt dat arme Engelsen zelfs langer leven dan rijke Amerikanen. En dat komt volgens hem door het slechte Amerikaanse systeem en het goed Engelse. Hij lijkt daarbij te vergeten dat juist het Amerikaanse systeem ertoe zou moeten leiden dat degenen met veel geld de beste gezondheidszorg krijgen. Wellicht is er dus ook wel een andere reden, bijvoorbeeld het overgewicht van veel Amerikanen, wat ook in deze documentaire weer schrijnend zichtbaar is, niet in de laatste plaats bij Moore zelf.
En als Moore iets heeft gevonden dat in zijn ogen goed is (het Engelse, Franse, Canadese of Cubaanse healthcare systeem) dan mag daar ook helemaal niks meer mis mee zijn. Dus in die landen hoef je volgens de mensen die Moore interviewt nooit lang te wachten, niet op je behandeling, maar ook niet in de wachtkamer. Nou is het mogelijk dat het in die landen allemaal véél beter geregeld is dan in Nederland, maar iedereen die in Nederland wel eens iets met gezondheidszorg te maken heeft gehad weet dat je vooral aan het wachten bent.
En al dat blije medische personeel in die landen dat je meteen begint te knuffelen als je voor wat pillen komt...ik weet het niet hoor...
Pitakaas
-
- 2962 berichten
- 246 stemmen
Op MM is het altijd gebruikelijk dat men een film beoordeelt op basis van het genre. Ten minste, dat is wat ik aanneem als ik zo’n beetje alle posts lees hier. Zeg voor de grap eens dat het verhaal in ‘The Expendables’ slecht is, en je hebt 10 man over je heen die beweren dat het verhaal er totaal niet tot doet omdat het een slechte actiefilm moet voorstellen. Ook moet je natuurfilms beoordelen op basis van beelden, en mindfucks op basis van mysterie. Ok, accepted, ik kan me er ook wel in vinden.
Bij documentaires lijkt dit trouwens totaal niet het geval. Docu’s worden hier beoordeeld op basis van boodschap, en niet op basis van kwaliteit (heb ik het gevoel). Het perfecte voorbeeld hiervan is Michael Moore.
Michael Moore is namelijk nogal direct. Hij draait er niet graag omheen. Als Michael Moore je iets wilt vertellen, slaat hij je op je bek, schreeuwt je wat na als je op de grond ligt bij te komen en spuugt vervolgens in je gezicht. Het is Amerikaans, het is direct, het is grof. Typisch Michael Moore.
Sicko is ook geen variatie op deze manier. Is het echter een goede manier van documentaire maken?
Tijdens de film gaat Moore is langs wat Amerikaanse gezinnen. Vervolgens zien we lange tijd de volgende opbouw: ‘Jan heeft z’n been gebroken, en moest z’n huis verkopen. Piet had 2 keer een hartaanval en moest bij z’n kinderen wonen. Klaas mocht niet het ziekenhuis in en stierf een langzame dood’. Schokkend. Ongelofelijk.
Maar is het interessant? Is het relatief? Michael Moore probeert totaal niet om uit te leggen of dit enkele gevallen zijn, of dat dit op reguliere basis voorkomt. Enige feitje dat we te horen krijgen is dat 15 miljoen Amerikanen geen health insurance hebben. That’s it.
Vervolgens vertrekt Moore de grens over, om te laten zien dat Canadezen, Fransen en Engelsen het allemaal veel beter voor elkaar hebben. Nu laat Michael Moore het precies andersom zien. ‘Jan brak z’n been, krijg gelijk hulp en hoefde niets te betalen. Jean-Pierre woont in Parijs en krijgt bijna gratis kinderopvang’. Weer wordt het totaal niet in perspectief bekeken. Zo schildert Moore de Verenigde Staten af als een living hell, en de rest van de wereld is het Paradijs (zelfs Cuba blijkt).
Het einde is ook zo lekker ongenuanceerd. Moore beweert dat Guantamo Bay het enige plekje in de USA is waar het wel kan. Moore vaart er met een bootje heen, mensen worden geweigerd, en gaan dan maar naar Cuba.
Nog erger wordt het als duidelijk wordt dateen Moore hater zelf ook te maken krijgt met het probleem. Moore blijkt de moeilijkste niet en geeft de man 12000 dollar. Ik vrees dat dit geld eerder als publiciteitsgeld kan worden gezien, dan een Samaritaanse gift.
Voor de boodschap zal de film ongetwijfeld hoog scoren, maar uiteindelijk is het maar rommelige ‘journalistiek’.
Madecineman (moderator films)
-
- 7484 berichten
- 1695 stemmen
Even ter reactie op het bericht van royals hierboven. Natuurlijk is preventieve geneeskunde een belangrijk goed maar... We leven tegenwoordig allemaal veel langer en gezonder dan pak hem beet 50 jaar geleden. Dat maakt de zorg duur. Peperdure behandelingen, apparatuur en onderzoeken die 10 jaar geleden nog niet mogelijk waren worden (terecht) ingezet om mensen te genezen of om de kwaliteit van leven te bevorderen (en het einde is nog lang niet in zicht). We worden ouder en willen zo gezond mogelijk oud worden, de wetenschap biedt die mogelijkheid en we maken er massaal gebruik van maar dat is niet gratis natuurlijk.
Afijn... Michael Moore. Tja, die man maakt natuurlijk nooit objectieve documentaires. Vind de genre-aanduiding ook wel wat misleidend. Ik heb zijn films wel eens vergelijken met een column in de krant bv. een meer persoonlijke mening en benadering van een bepaald probleem dus. Wat niet wil zeggen dat Moore meestal wel degelijk een punt heeft.
Zo ook in Sicko, wat toch een ontluisterend beeld geeft over de toestand van de Amerikaanse gezondheidszorg. Moore gaat daarbij inderdaad erg zwart/wit te werk. Amerika is echt de hel op aarde als je hem moet geloven en de rest van de wereld een waar paradijs met gratis(?) gezondheidszorg. En tuurlijk kan je ook een docu maken over fouten en misstanden binnen de gezondheidszorg in Canada of Europa. Alsof iedere chemotherapie patiënt het zich kan veroorloven om na zijn kuren 3 maanden aan het strand van St Tropez te liggen omringt met aantrekkelijke bikini-babes... Denk dat je daar een beetje door heen moet prikken, zijn illustraties zijn vooral scherp, veneinig en vaak ook gewoon grappig. De manier waarop Moore inspeelt op de angst voor zogenaamd socialisme in de VS is echt hilarisch, geweldig hoe het er op uit draait dat hij zijn landgenoten in Amerika"s aartsvijand, de socialistische heilstaat Cuba laat verzorgen en behandelen
De gezondheidszorg in de VS is voor de onderkant van de samenleving natuurlijk gewoon bagger, of gewoon in zijn geheel niet aanwezig. Illustraties van verslagen uit de eerste hand van wel heel trieste gevallen over de macht van de zorgverzekeraars (zo ver zie ik het hier niet komen iig). De bekentenis van een medisch directeur onder ede voor het congres is toch wel erg onthutsend en Moore of niet, dit zijn dus gewoon de feiten. Ook dat verhaal van het doodzieke meisje dat in het 'verkeerde ziekenhuis' is binnengebracht en waar de zorgverzekeraar de benodigde medicatie en diagnostiek weigert. Tegen de tijd dat ze in het 'juiste ziekenhuis' aankwam schoot ze in een hartstilstand waarbij reanimatie niet meer mocht baten Ik vraag me dan toch af, ik werk al 11 jaar in de gezondheidszorg en een knappe jongen of meisje die het mij verbied een doodziek persoon (kind of volwassenen) de hulp te bieden die binnen mij kunnen en vermogen ligt. Hoe kunnen die lui daar in godsnaam werken???
Iig het is wel een onderwerp wat me aan het hart gaat. ben benieuwd in hoeverre Obama's nieuwe wet een einde gaat maken aan de macht van de zorgverzekeraars in de VS? Denk dat het oor veel Amerikanen eerst zien dan geloven is.
Moore kaartte het probleem al aan voordat Obama echt in beeld was iig en dat spreekt toch wel voor hem.
Geslaagd, 3.5*
Ghola
-
- 426 berichten
- 906 stemmen
Weer een meeslepend pamflet, maar misschien iets te lang en herhalend. Vooral de delen waarin de werkwijze van de verzekeringsmaatschappijen aan bod komt vond ik indrukwekkend, de interviews met ex-medewerkers waren schokkend.
Minder overtuigend vond ik de persoonlijke drama's die getoond werden, en de uitstapjes naar de "gratis" gezondheidszorg in het buitenland die Moore er tegenover probeerde te stellen. Een groot deel van de speelduur ging op aan deze doelbewuste simplificaties, maar ik ben het met de meningen hierboven eens dat je na een internetoproep net zoveel Europese tragedies op kunt tekenen, zoals er ook genoeg Amerikanen zullen zijn die kunnen vertellen hoe goed ze in hun land werden geholpen. Neemt niet weg dat het voorlopig een bijzonder actuele film zal blijven, niet alleen vanwege het huidige gezondheidszorgdebat in de VS maar ook gezien de snel toenemende macht van zorgverzekeraars in ons eigen land.
3*
Denveen
-
- 355 berichten
- 288 stemmen
Door het zeer eenzijdige karakter heel schokkend. Treffend voorbeeld is hoe de verdediging van Guantanamo Bay uit zijn context wordt gehaald. Desondanks heeft Moore ook deze keer weer een goed punt en is blijven sommige geschetste situaties onverklaarbaar. Zeer interessant.
Donkerwoud
-
- 8026 berichten
- 3576 stemmen
In Michael Moore hebben de Democraten een meesterlijke propagandamiddel gevonden. Zijn documentaires maken van ingewikkelde politieke issues iets simpels wat direct appelleert aan de onderbuikgevoelens van de kijker. Iedereen die Sicko ziet, kan niet anders dan concluderen dat de reporter gelijk heeft en dat het absoluut belachelijk is dat een wereldmacht als Amerika zo met zijn minderbedeelden omspringt.
Maar het is natuurlijk maar een deel van het grote verhaal, en wanneer een documentaire met zo'n pittig statement zo vlak voor de verkiezingen wordt uitgebracht dan riekt het naar politieke motieven boven journalistieke neutraliteit . Dat is niet noodzakelijkerwijs een slechte zaak, maar het is wel iets wat de kijker in zijn achterhoofd dient te houden. Ook Michael Moore is maar de representatie van een politieke opvatting en niet iemand die volstrekt neutraal in de discussie staat. Of hij wel of niet gelijk heeft met deze film, daar waag ik me niet aan. Ik weet simpelweg te weinig ervan af om met zinnige uitspraken daarover te komen.
Sicko is geen goede documentaire, daarvoor speelt het teveel in op de onderbuikgevoelens en makkelijke emoties van de kijker. Feiten worden amper voorzien van een tegengeluid (fuck you, hoor en wederhoor!) en het is alleen maar de bedoeling dat we meevoelen met de zielige verhalen van de mensen die we zien. En de verhalen zijn zielig, Oprah-zielig. Van die tearjerkers waarin arme hardwerkende Amerikanen tegen zoveel onrecht aanlopen dat ze zelfs uit moeten wijken naar het buitenland omdat ze daar beter af zijn.
Ik zou hier verder kunnen gaan met een tirade over de gebrekkige werkwijze die Moore door laat gaan als journalistiek, maar dan ga ik aan een essentieel punt voorbij; Michael Moore is namelijk sympathiek in zijn rol als de eenling die het hier opneemt tegen de boze verzekeringsbedrijven. Het maakt eigenlijk niet meer uit dat hij volstrekt ongenuanceerd is, want deel van het vermakelijke zit hem in de botte bijl die de reporter hanteert. Zijn droogkomische opmerkingen en goed gevonden oneliners werken op de lachspieren. Op een ludieke manier zet Moore zijn statement neer en weet toch een groot publiek in discussie te brengen over de moeilijke onderwerpen die hij aansnijdt.
K. V.
-
- 4106 berichten
- 3595 stemmen
Er was de laatste tijd zoveel te doen op Obama's gezondheidsplannen, dus eens deze bekeken. 'k moet zeggen, het was een erg indrukwekkende documentaire. 'k wist eigenlijk niet dat het zo erg gesteld was met hun ziekenhuisbezoeken. 'k vond deze documentaire zeker het bekijken waard, zeker niet alleen voor de Amerikanen, maar ook wij worden zo eens goed wakker geschud, dat we het zo goed hebben.
De film is wel niet totaal objectief en Michael Moore stelt het soms iets te rooskleurig voor (bv bij dat Franse "rijke" koppel), maar desondanks heeft hij het wel bij het rechte eind.
De docu wordt voor de rest leuk gebracht, 'k zou zeggen als je de kans hebt om deze docu eens te bekijken, zeker doen.
JJ_D
-
- 3769 berichten
- 1304 stemmen
Belabberd.
De misstanden van het Amerikaanse gezondheidszorgsysteem kunnen niet vaak en grotesk en pijnlijk en schrijnend genoeg te kijk worden gezet. Alleen gaat Michael Moore deze keer wel erg duidelijk voorbij aan de essentie van het verhaal. Alsof het uitgebreid doch eenzijdig in beeld brengen van het Franse, het Britse en het Cubaanse alternatief een excuus zijn om niet te moeten ingaan op waar het schoentje in de VS fundamenteel wringt: het idee dat solidariteit en de idee van 'the American dream' onverzoenbaar zijn.
Waar het mij om gaat is dit: doet het er toe dat de Franse overheid de was en de plas van jonge gezinnen ondersteunt? En vooral: wie spreekt over de NHS, moet ook spreken over de twee-sporen-geneeskunde, de lange wachttijden in het door de staat gefinancierde systeem en de ongelijkheid die de nadrukkelijke aanwezigheid van een privaat luik met zich meebrengt. Daar ging de film natuurlijk niet over, maar het contrast dat Moore probeert te schetsen, klopt niet helemaal. Het eeuwige 9/11-trauma verbinden aan de Cuba-crisis van destijds en 'Sicko' op die manier naar een sentimenteel hoogtepunt duwen: het heeft iets absurd, en het is als kitscherige en expliciet emotionele laag eigenlijk volslagen overbodig. En, nogmaals: het is een gemiste kans om het ware pijnpunt te benoemen.
Ik heb de dokters gemist, de politici, de academici, de sociologen en filosofen die het probleem meer intellectueel dan gevoelsmatig benaderen. Toch maar weer naar dag- of weekbladen grijpen dus, in plaats van deze wat monotone zit.
2,5*
Lovelyboy
-
- 3085 berichten
- 2260 stemmen
Potdikke! Wat was ik hier aan toe met een avond louter bestaande uit tegenvallende en matige films. Een swept of my feet achtige ervaring was wel waar ik naar opzoek was, en dat kreeg ik meer dan. En dat terwijl ik al de nodige kwaliteit verwachtte van de maker van Fahrenheit 9/11 en Bowling For Columbine, docu's die het ook al zo goed doen bij mij.
En ik moet zeggen dat ik vaak pro-Amerikaans ben. Het Amerika bashen dat sommige gebruikers hier doen, aan de hand van films die Amerika propaganda of te patriottische zijn, valt mij soms slecht, want kunnen we vanaf deze kant van de wereld werkelijk beoordelen wat daar allemaal speelt? Hoe de psyche is van de gemiddelde Amerikaan is in combinatie met eeuwenoude mechanismen en het land en al zijn gedragingen in zijn hele complexiteit? Je kan niet iets veroordelen op basis van onbegrip lijkt mij, en de meeste argumenten zijn subjectief. Maar daar zat ik dus met Sicko er voor, en toen zat ik toch met mijn mond vol tanden. Het land van de onbegrensde mogelijkheden, en tevens het land van onbegrensd lijden zo blijkt. Amerija is prachtig, maar alleen als je niets onder de leden hebt.
En het is uiteraard Moore zoals we de kritische dikkerd kennen, compromisloos, scherp, analytisch, recht voor de raap en vooral ontstellend. De kleine persoonlijk drama's van fysieke problemen die uitzichtloze situaties omwerpen omtrent werk, inkomen en huisvesting zijn pijnlijk. De gang en wandel rond verzekeringen, het afwijzen wegens ziektes, en het tegen houden van behandelingen en uitbetaling is schrijnend te noemen en het terugvorderen van betalingen en het afwijzen van behandelingen voor winst, winst voor het bedrijf is belangrijker dan een geholpen patiënt, is eigenlijk zo bruut en grof dat ik niet een woord in de overtreffende trap kan bedenken die daar geschikt voor is. En dan laat ik de gevallen en vergeten helden van 9/11 nog buiten beschouwing.
To top it all gaat Moore op bezoek Engeland, Canada en Frankrijk om te zien hoe het zorgstelsel daar is opgebouwd. Het laat het Amerikaanse zorgsysteem in een kwader daglicht staan, iets dat bijna onmogelijk lijkt, maar de beerput is nog maar amper open zo blijkt uit al die mensen met boter op hun hoofd, miljoenendeals voor de regering en de behandeling van mensen die met het ziekenhuis schort nog voor in taxi's geduwd worden. Is een land dat naar eigen zeggen groot in alles is zo kortzichtig en kort door de bocht als het de zorg betreft? Kennelijk wel. Het is Amerika in de notendop wat rijk en arm betreft, de Democraten versus de Republikeinen met een vleugje 'I'll take care of my own business ', de typische Amerikaanse pioniers gedachten. Iets wat perfect aansluit op de woorden van de hoogleraar over de vraag socialistisch van de zorg. Nee, stel dat de mens gelukkig en blij wordt, gezond in lichaam en hoofd, weldenkend en met een stem. Dan beter het volk ziek en bang houden, en het idee alleen tegen het systeem te staan. Het is een kwestie van de verkeerde mensen met macht.
En zo geeft Moore met zijn Sicko toch weer heel wat stof om na te denken en blijkt dit toch weer een schot in de roos die met ontzag en een brok in de keel voorbij trekt. Top docu wat mij betreft van deze regisseur die niet alleen toont een goed mens te zijn maar net zo goed kritisch is en heilig huisjes durft omver te schoppen.
Het laatste nieuws
Rebel Wilson doet boekje open over wangedrag 'Borat'-acteur Sacha Baron Cohen, Austin Butler speelt alcoholverslaafde oud-honkballer | MovieMeter Recap
'Red Oaks' op Prime Video snijdt serieuze onderwerpen aan met veel humor: 'Dit verdient een cultstatus'
Welke films worden vanavond uitgezonden op televisie?
Eerste trailer uitgebracht van nieuw seizoen 'Mayor of Kingstown' met Jeremy Renner die is teruggekeerd na zijn heftige ongeluk
Bekijk ook
Children Underground
Documentaire, 2001
8 reacties
Samsara
Documentaire, 2011
45 reacties
Senna
Documentaire / Biografie, 2010
157 reacties
War Photographer
Documentaire, 2001
11 reacties
Anvil: The Story of Anvil
Documentaire / Muziek, 2008
98 reacties
The Cove
Documentaire, 2009
280 reacties
Gerelateerde tags
bureaucracyvscorruptiecubageneesmiddelguantanamo bayhealth care reform assurancehealth care geldziekenhuisdokterziekteexistenceinsurance company
Nieuwsbrief MovieMeter
Het laatste film- en serienieuws per e-mail ontvangen?
Populaire toplijsten
- Top 250 beste films aller tijden
- Top 250 beste sciencefiction films aller tijden
- Top 250 beste thriller films aller tijden
- Top 250 beste familie films aller tijden
- Top 250 beste actie films aller tijden
- Top 100 beste films van de laatste jaren
- Top 100 beste films op Netflix
- Top 100 beste films op Disney+
- Top 100 beste films op Pathé Thuis
- Top 50 beste films uit 2020
- Top 50 beste films uit 2018
- Top 50 beste films uit 2019
- Top 25 beste films in het Nederlands
Corporate & Media
Realtimes | Publishing Network
Innovatieweg 20C
7007 CD, Doetinchem, Netherlands
+31(315)-764002
Over MovieMeter
MovieMeter is hét platform voor liefhebbers van films en series. Met tienduizenden titels, die dagelijkse worden aangevuld door onze community, vind je bij ons altijd de film, serie of documentaire die je zoekt. Of je jouw content nou graag op televisie, in de bioscoop of via een streamingsdienst bekijkt, bij MovieMeter navigeer je in enkele klikken naar hetgeen dat voldoet aan jouw wensen.
MovieMeter is echter meer dan een databank voor films en series. Je bent bij ons tevens aan het juiste adres voor het laatste filmnieuws, recensies en informatie over jouw favoriete acteur. Daarnaast vind je bij ons de meest recente toplijsten, zodat je altijd weet wat er populair is op Netflix, in de bioscoop of op televisie. Zelf je steentje bijdragen aan het unieke platform van MovieMeter? Sluit je dan vrijblijvend aan bij onze community.
Social media
Realtimes | Publishing Network
- Registreer |
- Contact ons |
- Over ons |
- Adverteren |
- MovieMeter Films Wiki |
- Series Wiki |
- Algemene voorwaarden en privacybeleid |
- Consent wijzigen |
- RSS Feeds |
- API
© 2024 MovieMeter B.V.