Sicko (2007)

Ik vind het ook schrikbarend hoeveel tegenstanders die health care regeling heeft. Niet meer dan normaal lijkt me.

Wow! Wat kun jij je mening goed onderbouwen.

Ik help het je hopen. Als ik me goed herinner was juist een deel van het betoog van Moore erop gericht dat mensen die goed verzekerd leken, in de praktijk er niets aan hadden omdat de verzekeringsmaatschappijen administratieve fouten zochten waardoor ze niks hoefden uit te keren. De kans bestaat dus dat dat zo blijft.

@Bombong: een heleboek tekst maar weinigs zinnigs dat naar voren komt. Enkel persoonlijke ongenoegen. Reageer eens inhoudelijk? blijkt voor jou lastig te zijn

Enorm goede documentaire. Je kunt zeggen wat je wilt over deze film: maar deze docu heeft bereikt wat Michael Moore wilde bereiken: een discussie over het Amerikaanse zorgstelsel. Natuurlijk is het probleem van maar één kant belicht en laat Moore belangrijke feiten weg én overdrijft hij als een bezetene, maar hij heeft een overtuigende en schokkende documentaire neergezet die mij in ieder geval aan het denken heeft gezet.

Natuurlijk is Michael Moore weer zo ongenuanceerd als wat en hij laat opnieuw uitsluitend de uiterste zien, maar Sicko heeft een goed hart en shockeert op een manier die wél nodig is.

4*

Op MM is het altijd gebruikelijk dat men een film beoordeelt op basis van het genre. Ten minste, dat is wat ik aanneem als ik zo’n beetje alle posts lees hier. Zeg voor de grap eens dat het verhaal in ‘The Expendables’ slecht is, en je hebt 10 man over je heen die beweren dat het verhaal er totaal niet tot doet omdat het een slechte actiefilm moet voorstellen. Ook moet je natuurfilms beoordelen op basis van beelden, en mindfucks op basis van mysterie. Ok, accepted, ik kan me er ook wel in vinden.

Bij documentaires lijkt dit trouwens totaal niet het geval. Docu’s worden hier beoordeeld op basis van boodschap, en niet op basis van kwaliteit (heb ik het gevoel). Het perfecte voorbeeld hiervan is Michael Moore.

Michael Moore is namelijk nogal direct. Hij draait er niet graag omheen. Als Michael Moore je iets wilt vertellen, slaat hij je op je bek, schreeuwt je wat na als je op de grond ligt bij te komen en spuugt vervolgens in je gezicht. Het is Amerikaans, het is direct, het is grof. Typisch Michael Moore.

Sicko is ook geen variatie op deze manier. Is het echter een goede manier van documentaire maken?

Tijdens de film gaat Moore is langs wat Amerikaanse gezinnen. Vervolgens zien we lange tijd de volgende opbouw: ‘Jan heeft z’n been gebroken, en moest z’n huis verkopen. Piet had 2 keer een hartaanval en moest bij z’n kinderen wonen. Klaas mocht niet het ziekenhuis in en stierf een langzame dood’. Schokkend. Ongelofelijk.

Maar is het interessant? Is het relatief? Michael Moore probeert totaal niet om uit te leggen of dit enkele gevallen zijn, of dat dit op reguliere basis voorkomt. Enige feitje dat we te horen krijgen is dat 15 miljoen Amerikanen geen health insurance hebben. That’s it.

Vervolgens vertrekt Moore de grens over, om te laten zien dat Canadezen, Fransen en Engelsen het allemaal veel beter voor elkaar hebben. Nu laat Michael Moore het precies andersom zien. ‘Jan brak z’n been, krijg gelijk hulp en hoefde niets te betalen. Jean-Pierre woont in Parijs en krijgt bijna gratis kinderopvang’. Weer wordt het totaal niet in perspectief bekeken. Zo schildert Moore de Verenigde Staten af als een living hell, en de rest van de wereld is het Paradijs (zelfs Cuba blijkt).

Het einde is ook zo lekker ongenuanceerd. Moore beweert dat Guantamo Bay het enige plekje in de USA is waar het wel kan. Moore vaart er met een bootje heen, mensen worden geweigerd, en gaan dan maar naar Cuba.

Nog erger wordt het als duidelijk wordt dateen Moore hater zelf ook te maken krijgt met het probleem. Moore blijkt de moeilijkste niet en geeft de man 12000 dollar. Ik vrees dat dit geld eerder als publiciteitsgeld kan worden gezien, dan een Samaritaanse gift.

Voor de boodschap zal de film ongetwijfeld hoog scoren, maar uiteindelijk is het maar rommelige ‘journalistiek’.

Alles is wel wat uit z'n verband getrokken, maar in de kern heeft MM gewoon gelijk. Het systeem deugt niet meer in de VS. Zeer leerzaam voor ons als we meer marktwerking willen. Lijkt me een goede zaak, maar een precieze regulering is hoogst noodzakelijk voor succes.

Goede documentaire over het harde zorgstelsel in de VS en in vergelijking met elders.

Michael Moore is een goede kerel.

Je kan alleen mensen echt wakkerschudden als je iets op een meest confronterende en ongescensureerde, harde manier laat zien. Films over onze gezondheid, de voedingsindustrie, wapenindustrie en tabakindustrie gaan ons allemaal aan. Omdat het om leven en dood gaat. Die industrieën liegen gewoon keihard over hun producten en verdienen geld over onze ruggen terwijl wij maar ziek worden. Snap niet dat meer mensen of de regering zelfs hun aanpakken.

Gelukkig gaan mensen steeds meer wakker worden en realiseren wat voor een rotzooi ze in hunzelf stoppen. Ik snap ook nooit waarom gezondheidkosten zo hoog moeten zijn. Als je beter voor jezelf zorgt en gezonder eet, leeft dan hoef je minder naar de dokter. Een gezondere leefstijl is minder kosten. Zo simpel. Waarom snappen mensen dat niet. Altijd de vinger wijzen en klagen waarom de ziektekosten zo hoog zijn maar geen verantwoordelijk nemen. Niet dat extra gebakje, snoepje, cigaretje laten staan maar gewoon eigenwijs doorgaan aan hun eigen gezondheid vernietiging en hogere stapeling van hun eigen kosten. Verkeerde voeding, alchohol, drugs kunnen allerlei ziektes en infecties doen ontstaan. Zelfs kanker en diabetes. Mensen vragen zich af waarom ze zo hyper en leeg in hun hoofd zijn. Hmm misschien komt dat doordat je de hele dag koffie slurpt (cafeine en verbrande bonen die kanker kunnen veroorzaken). Kinderen worden zo vet, hmm miscchien komt dat door de junkfood en het suiker? .

Een simpele oorzaak en gevolg! Maar ja sommigen denken nog echt, als het maar lekker is! Zonder na te denken wat ze tot zich nemen. Dom kuddegedrag waar deze kwade industrieën juist aan verdienen. Doden en zieken als gevolg van roken kost de EU jaarlijks nog steeds één biljoen euro. Reguliere shampoos, make-up en cremes vernietigen onze huid en gezondheid, eten met bestrijdingmiddelen, vol kleurstoffen en suikers ook. Gebruik dan ook alleen maar natuurlijke produkten. Als je jezelf, anderen en de goede industrieën wil sparen. Als een soort statement, een dikke vinger naar de foute industrieën

Waarom help je dan hieraan mee? Je moet het zelf weten maar klaag dan ook niet. Als je dit niet snapt zal je altijd blijven betalen. Top documentaire zoals hij altijd maakt.

Even ter reactie op het bericht van royals hierboven. Natuurlijk is preventieve geneeskunde een belangrijk goed maar... We leven tegenwoordig allemaal veel langer en gezonder dan pak hem beet 50 jaar geleden. Dat maakt de zorg duur. Peperdure behandelingen, apparatuur en onderzoeken die 10 jaar geleden nog niet mogelijk waren worden (terecht) ingezet om mensen te genezen of om de kwaliteit van leven te bevorderen (en het einde is nog lang niet in zicht). We worden ouder en willen zo gezond mogelijk oud worden, de wetenschap biedt die mogelijkheid en we maken er massaal gebruik van maar dat is niet gratis natuurlijk.

Afijn... Michael Moore. Tja, die man maakt natuurlijk nooit objectieve documentaires. Vind de genre-aanduiding ook wel wat misleidend. Ik heb zijn films wel eens vergelijken met een column in de krant bv. een meer persoonlijke mening en benadering van een bepaald probleem dus. Wat niet wil zeggen dat Moore meestal wel degelijk een punt heeft.
Zo ook in Sicko, wat toch een ontluisterend beeld geeft over de toestand van de Amerikaanse gezondheidszorg. Moore gaat daarbij inderdaad erg zwart/wit te werk. Amerika is echt de hel op aarde als je hem moet geloven en de rest van de wereld een waar paradijs met gratis(?) gezondheidszorg. En tuurlijk kan je ook een docu maken over fouten en misstanden binnen de gezondheidszorg in Canada of Europa. Alsof iedere chemotherapie patiënt het zich kan veroorloven om na zijn kuren 3 maanden aan het strand van St Tropez te liggen omringt met aantrekkelijke bikini-babes... Denk dat je daar een beetje door heen moet prikken, zijn illustraties zijn vooral scherp, veneinig en vaak ook gewoon grappig. De manier waarop Moore inspeelt op de angst voor zogenaamd socialisme in de VS is echt hilarisch, geweldig hoe het er op uit draait dat hij zijn landgenoten in Amerika"s aartsvijand, de socialistische heilstaat Cuba laat verzorgen en behandelen
De gezondheidszorg in de VS is voor de onderkant van de samenleving natuurlijk gewoon bagger, of gewoon in zijn geheel niet aanwezig. Illustraties van verslagen uit de eerste hand van wel heel trieste gevallen over de macht van de zorgverzekeraars (zo ver zie ik het hier niet komen iig). De bekentenis van een medisch directeur onder ede voor het congres is toch wel erg onthutsend en Moore of niet, dit zijn dus gewoon de feiten. Ook dat verhaal van het doodzieke meisje dat in het 'verkeerde ziekenhuis' is binnengebracht en waar de zorgverzekeraar de benodigde medicatie en diagnostiek weigert. Tegen de tijd dat ze in het 'juiste ziekenhuis' aankwam schoot ze in een hartstilstand waarbij reanimatie niet meer mocht baten Ik vraag me dan toch af, ik werk al 11 jaar in de gezondheidszorg en een knappe jongen of meisje die het mij verbied een doodziek persoon (kind of volwassenen) de hulp te bieden die binnen mij kunnen en vermogen ligt. Hoe kunnen die lui daar in godsnaam werken???

Iig het is wel een onderwerp wat me aan het hart gaat. ben benieuwd in hoeverre Obama's nieuwe wet een einde gaat maken aan de macht van de zorgverzekeraars in de VS? Denk dat het oor veel Amerikanen eerst zien dan geloven is.
Moore kaartte het probleem al aan voordat Obama echt in beeld was iig en dat spreekt toch wel voor hem.

Geslaagd, 3.5*

Weer een meeslepend pamflet, maar misschien iets te lang en herhalend. Vooral de delen waarin de werkwijze van de verzekeringsmaatschappijen aan bod komt vond ik indrukwekkend, de interviews met ex-medewerkers waren schokkend.

Minder overtuigend vond ik de persoonlijke drama's die getoond werden, en de uitstapjes naar de "gratis" gezondheidszorg in het buitenland die Moore er tegenover probeerde te stellen. Een groot deel van de speelduur ging op aan deze doelbewuste simplificaties, maar ik ben het met de meningen hierboven eens dat je na een internetoproep net zoveel Europese tragedies op kunt tekenen, zoals er ook genoeg Amerikanen zullen zijn die kunnen vertellen hoe goed ze in hun land werden geholpen. Neemt niet weg dat het voorlopig een bijzonder actuele film zal blijven, niet alleen vanwege het huidige gezondheidszorgdebat in de VS maar ook gezien de snel toenemende macht van zorgverzekeraars in ons eigen land.

3*

Onthutsende film! Zelfs al zou Michael Moore de Amerikaanse misstanden overdrijven en tergelijkertijd de Europese gezondheidszorg te rooskleurig voorstellen, dan is het nog heel erg....

Sommige dingen zijn echt niet goed te praten, zoals dat meisje dat na een autoongeluk bewustloos wordt afgevoerd, maar wie achteraf de kosten van de ambulance in de maag wordt gesplitst omdat ze geen toestemming had gegeven...

Ook denk ik dat je in Amerika wel moet overdrijven om sowieso nog een beetje gehoord te worden...

Film is een beetje langdradig aan het eind, maar de droog-komische stijl van Michael bevalt me wel.

De film waardoor ik niet meer in Amerika wil wonen! Ook al is het duidelijk dat je redelijk wat info met een korreltje zout moet nemen vind ik de verhalen van de geïnterviewden heel schokkend. Kut Anglo-Amerikaans economisch systeem is het toch!!

Interessante documentaire. Raar om te zien dat het amerikaanse zorgsysteem zo slecht en ziek in elkaar zit. Inmiddels heeft Obama natuurlijk voor enige verandering gezorgd, maar het zal nog wel even duren voordat het systeem echt goed op elkaar is afgestemd.

Een documentaire waarin Moore het onderwerp weer ontzettend goed in beeld weet te brengen door alle feitjes op een rij te zetten. Hij bewijst zich bij deze een erg goed documentaire maker te zijn.

Vond het uiteindelijk allemaal iets te lang duren en erg veel van het zelfde, maar het einde maakte een boel goed!

Deze docu net op VPRO zitten kijken. Is er iemand die weet of de situatie sinds 2007 al verbeterd is in VS. Nu met Obama zal er toch wel het een en ander veranderd zijn?

Ik heb ook net gekeken, maar volgens mij gaat de voorgestelde 'change' niet zonder slag of stoot. Vergeet niet dat de lobby's in Amerika erg machtig zijn.

Door het zeer eenzijdige karakter heel schokkend. Treffend voorbeeld is hoe de verdediging van Guantanamo Bay uit zijn context wordt gehaald. Desondanks heeft Moore ook deze keer weer een goed punt en is blijven sommige geschetste situaties onverklaarbaar. Zeer interessant.

In Michael Moore hebben de Democraten een meesterlijke propagandamiddel gevonden. Zijn documentaires maken van ingewikkelde politieke issues iets simpels wat direct appelleert aan de onderbuikgevoelens van de kijker. Iedereen die Sicko ziet, kan niet anders dan concluderen dat de reporter gelijk heeft en dat het absoluut belachelijk is dat een wereldmacht als Amerika zo met zijn minderbedeelden omspringt.

Maar het is natuurlijk maar een deel van het grote verhaal, en wanneer een documentaire met zo'n pittig statement zo vlak voor de verkiezingen wordt uitgebracht dan riekt het naar politieke motieven boven journalistieke neutraliteit . Dat is niet noodzakelijkerwijs een slechte zaak, maar het is wel iets wat de kijker in zijn achterhoofd dient te houden. Ook Michael Moore is maar de representatie van een politieke opvatting en niet iemand die volstrekt neutraal in de discussie staat. Of hij wel of niet gelijk heeft met deze film, daar waag ik me niet aan. Ik weet simpelweg te weinig ervan af om met zinnige uitspraken daarover te komen.

Sicko is geen goede documentaire, daarvoor speelt het teveel in op de onderbuikgevoelens en makkelijke emoties van de kijker. Feiten worden amper voorzien van een tegengeluid (fuck you, hoor en wederhoor!) en het is alleen maar de bedoeling dat we meevoelen met de zielige verhalen van de mensen die we zien. En de verhalen zijn zielig, Oprah-zielig. Van die tearjerkers waarin arme hardwerkende Amerikanen tegen zoveel onrecht aanlopen dat ze zelfs uit moeten wijken naar het buitenland omdat ze daar beter af zijn.

Ik zou hier verder kunnen gaan met een tirade over de gebrekkige werkwijze die Moore door laat gaan als journalistiek, maar dan ga ik aan een essentieel punt voorbij; Michael Moore is namelijk sympathiek in zijn rol als de eenling die het hier opneemt tegen de boze verzekeringsbedrijven. Het maakt eigenlijk niet meer uit dat hij volstrekt ongenuanceerd is, want deel van het vermakelijke zit hem in de botte bijl die de reporter hanteert. Zijn droogkomische opmerkingen en goed gevonden oneliners werken op de lachspieren. Op een ludieke manier zet Moore zijn statement neer en weet toch een groot publiek in discussie te brengen over de moeilijke onderwerpen die hij aansnijdt.

Volgens mij is het een van de punten waarop Obama nogal vast zit met de Republikeinen in de Senaat.

Na het lezen van zijn reactie, moet ik het toch wel eens zijn met Donkerwoud. Het gebrek aan wederhoor is achteraf toch wel erg jammer aan deze documentaire en dat is iets wat ik nu heel graag wil wten.

Het is zo enorm voor de hand liggend om te zien dat het systeem zo fout is, dat ik me haast niet voor kan stellen dat het genuanceerder ligt dat een algemene Amerikaanse vrees voor socialisme.

Barack Obama's healthcare bill passed by Congress | World news | guardian.co.uk

Patient Protection and Affordable Care Act - Wikipedia, the free encyclopedia - en.wikipedia.org

Toch weer mooi in beeld gebracht door Moore. Jammer dat ie niet meer verzekeraars aan t woord liet. En bij zijn eurotrip kwam ie toch vooral langs bij de goede klasse..

Donkerwoud: je verwoordt het goed en dat maakt het juist zo'n goede documentaire. Je hoeft niet geleerd te zijn om stelling in te nemen. Het laat op een wijze zien hoe je tegen deze problematiek aan kan kijken en hoe je daar mee om zou kunnen gaan.

Het is echter maar één wijze en dat maakt een "documentaire" als deze erg gevaarlijk. Hij lijkt gemaakt om juist het deel van de bevolking dat "dom" gehouden wordt door de "overheid"/"rijken" etc te laten stemmen om zodoende een ommekeer te zorgen in de Amerikaanse politiek.

Wanneer je daar doorheen weet te prikken en je niet laat overtuigen door enkel deze denkbeelden, maar daarna op zoek gaat naar meer informatie, is het doel (voor mij) daadwerkelijk bereikt. Het gaat erom een verantwoorde keuze te maken, in plaats van het zwart /wit kijken. Wat dat betreft is deze docu een echte "eye-opener" die ook hier in Nederland actueel kan zijn: wat is de taak van de overheid, waar moet zij voor zorgen en wat kunnen wij over laten aan de "vrije-markteconomie".

Prachtig en integer met een keihard randje

omdat je hartverscheurend dingen ziet.Ik ben ook wel geschokt wat ik gezien

heb.Ik wist dat Amerika een slechte en corrupte gezondheidzorg had.Maar

dat ze werkelijk leven of dood laten afhangen van geld of verzekerd zijn. Is

gewoon een misdaad tegen de menslijkheid.Dat Amerika haar mensen laat geloven

dat het veel te duur is.Hoe het in andere land gaat.Gewoon top

@Pitakaas

Helemaal mee eens. Ik heb me om die reden ook behoorlijk geïrriteerd aan deze documentaire.

Iets wat ik niet zo had bij Bowling for Columbine.

Heb ik niets aan toe te voegen. Inderdaad.

@nognooit: fijn om te lezen. Bowling for Columbine kan ik me niet zo goed voor de geest meer halen. Maarja het berichtje boven je bewijst maar wel dat zulke subjectieve bewijslast onwijs goed werkt. Je zou bijna écht zeggen dat je been breken je bankrupt zal maken. Knap gedaan van Moore .

Er was de laatste tijd zoveel te doen op Obama's gezondheidsplannen, dus eens deze bekeken. 'k moet zeggen, het was een erg indrukwekkende documentaire. 'k wist eigenlijk niet dat het zo erg gesteld was met hun ziekenhuisbezoeken. 'k vond deze documentaire zeker het bekijken waard, zeker niet alleen voor de Amerikanen, maar ook wij worden zo eens goed wakker geschud, dat we het zo goed hebben.

De film is wel niet totaal objectief en Michael Moore stelt het soms iets te rooskleurig voor (bv bij dat Franse "rijke" koppel), maar desondanks heeft hij het wel bij het rechte eind.

De docu wordt voor de rest leuk gebracht, 'k zou zeggen als je de kans hebt om deze docu eens te bekijken, zeker doen.

Belabberd.

De misstanden van het Amerikaanse gezondheidszorgsysteem kunnen niet vaak en grotesk en pijnlijk en schrijnend genoeg te kijk worden gezet. Alleen gaat Michael Moore deze keer wel erg duidelijk voorbij aan de essentie van het verhaal. Alsof het uitgebreid doch eenzijdig in beeld brengen van het Franse, het Britse en het Cubaanse alternatief een excuus zijn om niet te moeten ingaan op waar het schoentje in de VS fundamenteel wringt: het idee dat solidariteit en de idee van 'the American dream' onverzoenbaar zijn.

Waar het mij om gaat is dit: doet het er toe dat de Franse overheid de was en de plas van jonge gezinnen ondersteunt? En vooral: wie spreekt over de NHS, moet ook spreken over de twee-sporen-geneeskunde, de lange wachttijden in het door de staat gefinancierde systeem en de ongelijkheid die de nadrukkelijke aanwezigheid van een privaat luik met zich meebrengt. Daar ging de film natuurlijk niet over, maar het contrast dat Moore probeert te schetsen, klopt niet helemaal. Het eeuwige 9/11-trauma verbinden aan de Cuba-crisis van destijds en 'Sicko' op die manier naar een sentimenteel hoogtepunt duwen: het heeft iets absurd, en het is als kitscherige en expliciet emotionele laag eigenlijk volslagen overbodig. En, nogmaals: het is een gemiste kans om het ware pijnpunt te benoemen.

Ik heb de dokters gemist, de politici, de academici, de sociologen en filosofen die het probleem meer intellectueel dan gevoelsmatig benaderen. Toch maar weer naar dag- of weekbladen grijpen dus, in plaats van deze wat monotone zit.

2,5*

Potdikke! Wat was ik hier aan toe met een avond louter bestaande uit tegenvallende en matige films. Een swept of my feet achtige ervaring was wel waar ik naar opzoek was, en dat kreeg ik meer dan. En dat terwijl ik al de nodige kwaliteit verwachtte van de maker van Fahrenheit 9/11 en Bowling For Columbine, docu's die het ook al zo goed doen bij mij.

En ik moet zeggen dat ik vaak pro-Amerikaans ben. Het Amerika bashen dat sommige gebruikers hier doen, aan de hand van films die Amerika propaganda of te patriottische zijn, valt mij soms slecht, want kunnen we vanaf deze kant van de wereld werkelijk beoordelen wat daar allemaal speelt? Hoe de psyche is van de gemiddelde Amerikaan is in combinatie met eeuwenoude mechanismen en het land en al zijn gedragingen in zijn hele complexiteit? Je kan niet iets veroordelen op basis van onbegrip lijkt mij, en de meeste argumenten zijn subjectief. Maar daar zat ik dus met Sicko er voor, en toen zat ik toch met mijn mond vol tanden. Het land van de onbegrensde mogelijkheden, en tevens het land van onbegrensd lijden zo blijkt. Amerija is prachtig, maar alleen als je niets onder de leden hebt.

En het is uiteraard Moore zoals we de kritische dikkerd kennen, compromisloos, scherp, analytisch, recht voor de raap en vooral ontstellend. De kleine persoonlijk drama's van fysieke problemen die uitzichtloze situaties omwerpen omtrent werk, inkomen en huisvesting zijn pijnlijk. De gang en wandel rond verzekeringen, het afwijzen wegens ziektes, en het tegen houden van behandelingen en uitbetaling is schrijnend te noemen en het terugvorderen van betalingen en het afwijzen van behandelingen voor winst, winst voor het bedrijf is belangrijker dan een geholpen patiënt, is eigenlijk zo bruut en grof dat ik niet een woord in de overtreffende trap kan bedenken die daar geschikt voor is. En dan laat ik de gevallen en vergeten helden van 9/11 nog buiten beschouwing.

To top it all gaat Moore op bezoek Engeland, Canada en Frankrijk om te zien hoe het zorgstelsel daar is opgebouwd. Het laat het Amerikaanse zorgsysteem in een kwader daglicht staan, iets dat bijna onmogelijk lijkt, maar de beerput is nog maar amper open zo blijkt uit al die mensen met boter op hun hoofd, miljoenendeals voor de regering en de behandeling van mensen die met het ziekenhuis schort nog voor in taxi's geduwd worden. Is een land dat naar eigen zeggen groot in alles is zo kortzichtig en kort door de bocht als het de zorg betreft? Kennelijk wel. Het is Amerika in de notendop wat rijk en arm betreft, de Democraten versus de Republikeinen met een vleugje 'I'll take care of my own business ', de typische Amerikaanse pioniers gedachten. Iets wat perfect aansluit op de woorden van de hoogleraar over de vraag socialistisch van de zorg. Nee, stel dat de mens gelukkig en blij wordt, gezond in lichaam en hoofd, weldenkend en met een stem. Dan beter het volk ziek en bang houden, en het idee alleen tegen het systeem te staan. Het is een kwestie van de verkeerde mensen met macht.

En zo geeft Moore met zijn Sicko toch weer heel wat stof om na te denken en blijkt dit toch weer een schot in de roos die met ontzag en een brok in de keel voorbij trekt. Top docu wat mij betreft van deze regisseur die niet alleen toont een goed mens te zijn maar net zo goed kritisch is en heilig huisjes durft omver te schoppen.

Ik vindt de boodschap van deze documentaire na weerzien toch wel er erg dik bovenop liggen. Hij laat simpelweg feiten zien, maar gaat er niet dieper op in doormiddel van experts aan het woord te laten. Hij wil het lijden van de gewone man weer laten zien. We weten allang dat Europe een betere (gratis) gezondheidszorg heeft, vooral Scandinavia is daar ver vooruit in. Die landen mis ik trouwens wel in zijn verhaal. Ze klagen over hoe duur de behandelingen allemaal kosten, en hoe goedkoop deze kosten in anderen landen.

Maar wat ze daar nu aan gaan doen om dat te veranderen is mijn een vraag? Misschien minder suiker, fastfood, snacks eten, minder roken en drinken? En meer bewegen? Michael Moore is ook niet echt een goed voorbeeld voor gezondheid met zijn overgewicht.