

Genre: Drama / Muziek
Speelduur: 85 minuten
Oorsprong:
Ierland
Geregisseerd door: John Carney
Met onder meer: Glen Hansard, Markéta Irglová en Geoff Minogue
IMDb beoordeling:
7,8 (122.856)
Gesproken taal: Tsjechisch en Engels
Releasedatum: 20 september 2007
On Demand:
Bekijk via CANAL+
Niet beschikbaar op Netflix
Niet beschikbaar op Pathé Thuis
Niet beschikbaar op Videoland
Niet beschikbaar op Amazon Prime
Niet beschikbaar op Disney+
Niet beschikbaar op Google Play
Niet beschikbaar op meJane
Plot Once
"How often do you find the right person?"
Een jongeman zingt en speelt dagelijks gitaar op straat, maar het meeste van de tijd helpt hij stofzuigers repareren in de zaak van zijn vader in Dublin. Op een avond staat een Tsjechische immigrante voor hem, die hem tien cent geeft. Ze raken in gesprek en toevallig heeft zij een kapotte stofzuiger, én kan zij piano spelen en zingen, zo blijkt. Ze trekken vervolgens veel met elkaar op, spelen en zingen samen, en krijgen gevoelens voor elkaar. Ze zijn echter ook verwikkeld in andere liefdesperikelen.
Externe links
Acteurs en actrices
Guy
Girl
Timmy Drummer
Lead Guitarist
Bassist
Eamon
Guy's Dad
Girl's Mother
Heroin Addict
Bill
Video's en trailers
Reviews & comments

Julie
-
- 574 berichten
- 318 stemmen
Hmm niet mijn ding. Niet alle musicals moeten gepolijst zijn, maar dit lage inzicht aan een beetje cinematografie stoort me enigzins. Zelfs in een lowbudgetfilm wil ik toch enige vorm van kwaliteit zien in de mise-en-scene.
Verhaalsgewijs ook zozo... Liedjes zijn soms enorm saai, soms enorm mooi
2,5*

ArnoldusK
-
- 571 berichten
- 1990 stemmen
Mooi promotiemateriaal voor the Swell Season, gemaakt door een van de ex-bandleden van the Frames (van hoofdrolspeler Hansard). Als je op musicmeter naar het debuutalbum van Hansard en Irglová kijkt, zie je ook genoeg reacties die via de film bij de muziek zijn uitgekomen. Het is eigenlijk een lange videoclip bij een (gedeelte) van een album. Niet meer en niet minder.
Desalniettemin is de muziek geweldig en is het verhaal van Hansard (die als solo-artiest op z'n 13e begon op dezelfde straten als in de film) veel interessanter dan dit flauwe, semi-romantische verhaal dat ons wordt voorgelegd. Als filmproduct waardeloos, als introductie tot the Swell Season top!. 1,5*

John Milton
-
- 22689 berichten
- 12485 stemmen
Mooi promotiemateriaal voor the Swell Season...(...)..... Als filmproduct waardeloos, als introductie tot the Swell Season top!. 1,5*
Klets... Ik had nog nooit van The Swell Season gehoord tot voor deze film en hij staat prima op zichzelf. Ik heb hem 2 jaar terug voor het eerst gezien en vanavond herzien en hij maakte evenveel indruk als de eerste keer.
Als je had gezegd dat de film erg steunt op de muziek had ik daar schoorvoetend in mee kunnen gaan (want 'Once' heeft meer te bieden), maar als je het waardeloos noemt (als in 'eigenlijk een kutfilm') dan heb je echt een hoop gemist, of heb ik een hoop gezien dat er niet was. Of het doet je gewoon weinig, dat kan natuurlijk ook. Ik kan onaangedaan naar 22 rennende mannen kijken terwijl 50.000 toeschouwers uit hun dak gaan alsof het de rapture is. It happens...
'Once' is voor mij redelijk bijzonder, in de eerste plaat omdat ik een hekel heb aan romantische films. Niet omdat ik niet van romantiek houd, maar omdat het altijd zo slècht is uitgevoerd in films. Hier is het voor mij anders. De karakters lijken echt, de Chemie is echt. De geweldige liedjes lijken te verwoorden wat er gebeurt... Dat zal gerust deels slimme regie zijn, maar bij Once is het meer dan dat... Ik zie die Ierse man en dat lieve, cute Tsjechische meisje naar elkaar kijken en ik vòel het. I don't know about you, maar voor mij is dat zeldzaam...

ArnoldusK
-
- 571 berichten
- 1990 stemmen
Klets... Ik had nog nooit van The Swell Season gehoord tot voor deze film en hij staat prima op zichzelf. Ik heb hem 2 jaar terug voor het eerst gezien en vanavond herzien en hij maakte evenveel indruk als de eerste keer.
Oke.
Nou, nou. Ik geef aan dat ik het als filmproduct waardeloos vind ja. Het verhaal is flinterdun evenals het acteerwerk en bovendien is het gewoon wachten totdat de twee hoofdrolspelers weer tezamen komen en een prachtig nummer neerzetten. De film doet me weinig omdat het niets toevoegt aan de muziek, het lijkt een trage, geforceerd emotionele videoclip.
Wat leuk voor je! Ik zag dat zo dus niet en ik geef toe dat het zeldzaam is wanneer je het wél ziet.

John Milton
-
- 22689 berichten
- 12485 stemmen
You're right, het verhaaltje stelt niet bijzonder veel voor, en dat geldt tot op zekere hoogte ook voor het acteerwerk. Hoezo nu die twijfeltaal? Nou, omdat zowel Hansard als Irglova geen getrainde acteurs zijn en dit af en toe ook naar voren komt in een niet geweldig geacteerde scène. Anderzijds waren er voor mij af en toe momenten die juist zo echt waren (and perhaps they were) dat het acteren simpelweg oversteeg. De manier waarop die twee naar elkaar kijken, soms getroebleerd, soms verlangend en soms gepijnigd (vooral Hansard) was bij tijd en wijle zo echt als ik het zelden tegenkom. Wellicht verschuift mijn frame of reference bij zo'n indiefilmpje, maar ik zou het acteerwerk in zijn geheel genomen zeker niet als slecht bestempelen. Ongepolijst zeker, amateuristisch misschien ook, niet consistent? Absoluut. Bij vlagen zeer indrukwekkend? Toch echt wel.
Maar ik bezie de film fundamenteel anders. Ik zie een klein filmpje waarin de acteurs zelf de geweldige muziek schreven, waarbij leven en fictie door elkaar heen gingen lopen met de echte liefde die erbij kwam. Voor mij is de film de dynamiek tussen Irglova en Hansard en in de eerste plaats de muziek, dat het verhaaltje verder niet zoveel voorstelt is voor mij nauwelijks van belang. Wat er wèl is is er ook in bijzondere mate. Dat je de muziek ook los kunt koppelen is achteraf een feit geworden, maar toen de film uitkwam was er nog geen 'The Swell Season'. Dat kwam daarna pas, het is dus in die zin geen videoclip of promomateriaal, maar gewoon de film met geweldige muziek, waarvan de muziek naderhand een staartje kreeg en een eigen leven. Maar dat is voor mij een soort spin-off.
Maar goed, als het er niet is voor je, is het er niet Arnoldus.

Mars4i
-
- 257 berichten
- 1809 stemmen
Hoewel ik af en toe het gevoel had naar een afstudeerproject te kijken, kon deze film mij enorm boeien. Vooral omdat de muziek goed is, goed geïntegreerd in de film is en ook nog eens met heel veel gevoel gebracht wordt.
Favoriete song: Broken hearted Hoover fixer Sucker guy
Toch maar 4 sterren geven

Spetie
-
- 38830 berichten
- 7049 stemmen
” It's fucking brilliant.”
Wow, wat een heerlijke film is dit zeg! Ik zal niet direct zeggen dat ik geen muziekliefhebber ben, maar de films in dit genre missen vaak net iets. Once is echter een schot in de roos. 85 heerlijke minuten, vol fijne muziek en een romantisch verhaal, dat zeer natuurlijk overkomt en nergens geforceerd aanvoelt.
Het verhaal is simpel, maar het pakte me vanaf de eerste seconde. De openingsscène is, net als het einde, echt geweldig. Daartussenin is het gelukkig ook meer dan goed. De keuze voor niet al te bekende acteurs werkt hier ook goed. Het acteerwerk is naturel en de twee hebben een ontzettend sterke chemie met elkaar. De manier van filmen is fijn en geeft je soms het gevoel naar een documentaire te kijken. De camera zit dicht op de huid en het ziet er allemaal erg losjes en goed uit.
Tenslotte maakt de regisseur gelukkig niet de fout, om op het romantische vlak in de valkuil te stappen. Het wordt nooit klef of overdreven en vals sentiment is er ook nergens te bespeuren. De muziek is fijn, goed en het nummer van de aftiteling, zit op dit moment nog steeds in mijn hoofd. Dat vind ik totaal niet erg, want het is erg fijne muziek.
Wat mij betreft, is dit dan ook absoluut een aanrader. Het kijkt heerlijk weg en je wordt er ook nog eens vrolijk van. Fijne, sympathieke, maar vooral ook levensechte mensen, die vol zijn van de muziek en dat gevoel wordt op een zeer fraaie manier naar de kijker overgebracht.
4,5*

Leland Palmer
-
- 23767 berichten
- 4812 stemmen
Zo zit dat! Weet nog wel dat ik het ook een zeer aangename verrassing vond toen ik 'm voor het eerst zag. Krijg nu weer zin om 'm weer eens te zien!

John Milton
-
- 22689 berichten
- 12485 stemmen
Oh dat duurde bij mij niet lang hoor, al vrij vlot herkeken. Heerlijke film. Heerlijke soundtrack. Mooie achtergrond qua life imitates art. Voor even althans

Z*RO
-
- 34 berichten
- 276 stemmen
Ik was deze film beginnen te kijken zonder te weten dat het de zanger van The Frames was. Na een 20-tal minuten begon hij Falling Slowly te neuriën, en viel ineens het kwartje. Fijn! Ik heb enkel 'The Cost', maar vind dat een zeer mooi album.
Ik behoor ook tot het kamp dat de chemie voelt tussen de hoofdrolspelers, en vond het dan ook een zeer goede film. Het verhaal is op zich flinterdun, maar de mooie muziek en de chemie tussen de acteurs maakt alles goed.
4*

james_cameron
-
- 6479 berichten
- 9423 stemmen
Simpel maar tegelijkertijd krachtig en puur lichtvoetig drama over twee muzikanten die elkaar toevallig treffen en kortstondig samen muziek maken. De twee hoofdrolspelers zijn ontwapenend; vooral Glen Hansard (in het echt zanger van de Ierse rockband The Frames) is uitstekend. Van de folk-muziek die ten hore wordt gebracht moet je houden; ik kan er niet zo heel veel mee, maar binnen de context van de film werken de songs erg goed. De film kabbelt ogenschijnlijk maar een beetje voort, maar toch zijn er vele mooie, haast magische momenten.

patrickman
-
- 149 berichten
- 159 stemmen
wat een mooie film maar wat een !@#!#$ einde scheelt echt 2 sterren bij me

John Milton
-
- 22689 berichten
- 12485 stemmen
wat een mooie film maar wat een !@#!#$ einde scheelt echt 2 sterren bij me
Wat had je graag anders gezien dan (even tussen spoilertags natuurlijk)?
Ik vond het einde juist verfrissend anders dan het Hollywoodformule-einde wat we doorgaans te zien krijgen, en behoorlijk realistisch.

patrickman
-
- 149 berichten
- 159 stemmen
Wat had je graag anders gezien dan (even tussen spoilertags natuurlijk)?
Ik vond het einde juist verfrissend anders dan het Hollywoodformule-einde wat we doorgaans te zien krijgen, en behoorlijk realistisch.
Ik ben gek op het Hollywoodformule-einde john.
Er is de laatste jaren weinig om van te genieten in onze wereld en juist daarom geniet ik enorm van die formule in een film.
Mbt deze film die echt geweldig was miste ik een uur en de Hollywood formule

Zo abrupt terwijl er nog zoveel meer kon komen.

The One Ring
-
- 29974 berichten
- 4109 stemmen
Hoewel het aardig lang heeft geduurd voordat ik Once zag had ik er altijd hoge verwachtingen van. Het is echt zo'n film waar veel mensen je graag over vertellen als was het een soort geheim dat alleen zij kennen, maar toch juist met jou willen delen. De liedjes had ik intussen al meerdere malen voorbij horen komen, maar de film stond nog op de wachtlijst.
Misschien doordat anderen zo'n speciale aura om Once geplaatst hadden, maar hoe dan ook viel het ietwat tegen. Het is een schattig klein filmpje, in zowel positieve als negatieve zin. Ik hou wel van kalme, voortkabbelende projectjes als dit met acteurs die vooral zichzelf lijken te zijn en gewoon hun ding doen. Daar zit hem ook een probleem in, want juist die authenticiteit miste ik in Markéta Irglová. Haar performance vond ik te gemaakt schattig, een beetje te veel het excentrieke, ultra-lieve meisje van 101 indie-films. Ze is geen professionele actrice en dat merk je, terwijl Glen Hansard juist wel heel geloofwaardig overkomt. Zo lang ze zingt of muziek maakt heb ik geen problemen met Irglová, maar tijdens de dialogen werd de magie toch vaak verpest. Ook keuzes om haar op een bepaald moment in pluizige dierensloffen over straat te laten lopen of haar een stofzuiger te laten meeslepen werken averechts. Je merkt dat Carney en Igrlová haar iets te hard aandoenlijk proberen te maken.
Echter, de muziekscènes zijn ontegenzeggelijk mooi. Eigenlijk vond ik de scènes in de tweede helft in de opnamestudio nog het leukst. Vermakelijk om die mensen met een passie zo'n plaat te zien opnemen. Ook wel verfrissend na tientallen films over ego's die botsen tijdens zoiets. Daarbij, de performances zijn gewoon uitstekend. Mooie liedjes, al wist ik dat al voor de film. Als verhaal over beginnende muzikanten met grote dromen is het aandoenlijk op een oprechte manier.
Toch, het voelt allemaal net iets te vluchtig aan. Echt sterk hangen blijft Once bij mij niet een ook dat warme gevoel dat velen hier aan overhouden heb ik tijdens het kijken niet gehad. Ik voel me kil om het te zeggen, maar helaas was Once voor mij vooral een aangenaam tussendoortje dat ik waarschijnlijk snel zou vergeten als mensen de titel niet zouden blijven fluisteren.
3*

Zwolle84
-
- 8022 berichten
- 0 stemmen
Naar aanleiding van Begin Again (heb jij die trouwens nooit gezien, John Milton?) heb ik diens halfbroertje ook blindelings aangeschaft. Achteraf gezien blijk ik ze in de verkeerde volgorde te hebben gezien, want Once is vooral een voorschot op het magistrale Begin Again.
De basis is in grote lijnen gelijk, waarbij de liefde voor muziek - maar dan échte liefde voor muziek - als leidraad dient voor het menselijke drama eromheen. Waar Begin Again doorspekt is met perfecte popliedjes (waar ik dol op ben) staat in Once gevoelige singer-songwritermuziek centraal, wat me helaas minder doet. Voor een groot deel zorgt dat ervoor dat ik deze film mooi vind, maar hij nooit echt op m'n gevoel inspeelt.
Maar dat heeft ook andere redenen, zoals hierboven ook al vermeld. De cinematografie is kaler dan bij Begin Again en het acteerwerk een flink pak minder. Dat heeft hier en daar zijn charme, maar geeft de film tegelijk vrij weinig smoel. Alles moet nu worden gedragen door de liedjes, dus hadden die wel een flink pak beter mogen zijn.
Toch een rijtje negatieve punten dus voor een film die ik nog steeds met een 7 beoordeel. Dat komt vooral doordat Begin Again wat mij betreft een van de mooiste films aller tijden is en Once "gewoon prima". Een lekker weghappende opmaat voor wat later komen zou.
Hoe dan ook een regisseur om in de gaten te houden. Over een paar maanden komt hij met een nieuwe musical.

John Milton
-
- 22689 berichten
- 12485 stemmen
Ik heb hem nog niet gezien Zwolle84! Misschien wel een goed idee dan, om die ook eens te kijken. Het punt is alleen wel dat ik Once vooral waardeerde om het kleine, het rauwe, het ongepolijste. Dat die twee ook in het echt verliefd werden en on the Road gingen... Dan lijkt Begin Again toch iets meer een gepolijste studioproductie aan de hand van de trailer. Maar het ziet er wederom uit als een lieve film en ik kan Ruffalo de laatste jaren erg waarderen (tussen mij en Knightley is toch ergens iets geknakt). De wat ruwere stem van Glen Hansard. In deze trailer hoorde ik gelijk al wat meer kopstem in het liedje wat die dude zong, een beetje wat Sam Smith ook deed in de Spectre titlesong. Ik ben daar nooit zo van en hoop dat de rest van de liedjes dat wat minder doen.
Maar ik wil hem graag een keer zien, dus bedankt voor de tip! Dan merken we vanzelf wel of het bij mij andersom is, of niet...

IH88
-
- 9363 berichten
- 3147 stemmen
“Well, what do you think? Do you like it? It's just a demo, you know...”
Once geeft een mooi inkijkje in het leven van een man en een vrouw en hun gezamenlijke liefde voor muziek. Regisseur John Carney en zijn twee onervaren acteurs laten op sublieme wijze zien wat voor invloed muziek kan hebben op het leven van een persoon en hoe het een band kan scheppen tussen twee vreemden.
Ik heb ook Begin Again gezien en Carney heeft een verfrissende kijk op de band die kan ontstaan tussen een man en een vrouw. De bijna verplichte "toenadering, romantiek, seks, ruzie, happy end" doctrine die er heerst in de meeste romantische films ontwijkt Carney erg vaardig, en hij laat in zowel Begin Again als Once zien dat het ook anders kan. Het verschil is wel dat in Begin Again de muziek een verlengstuk was van de karakters en dat in Once de karakters wel een verlengstuk van de muziek lijken. In Once overheerst de muziek en lijken de scènes waarin Hansard en Irglová conversaties met elkaar hebben bijna een verplicht nummertje. Maar met zulke aanstekelijke nummers en het schitterende Dublin als decor hoor je mij niet (te veel) klagen. En beginnend actrice Irglová is ontwapenend, verfrissend en erg cute. Once zorgt ervoor dat Falling Slowly vaak op repeat gaat, ik toch wel een tijdje met een glimlach op mijn gezicht rondloop en dat ik snel weer een keer Dublin/Ierland wil bezoeken. Dat een film dat kan bewerkstelligen is knap.

milannn
-
- 119 berichten
- 1738 stemmen
Met gemak de mooiste en een van de oprechtste films die ik in lange tijd heb gezien. Fantastische muziek, verslavende chemie tussen de hoofdrolspelers, mooi pover gefilmd. Toen de credits over het scherm rolde was ik best wel overdonderd, krachtige film. Enige minpunt is eigenlijk de speelduur.
Na Begin Again dus weer een heerlijke film van John Carney. Ben heel benieuwd naar Sing Street.

Flavio
-
- 4718 berichten
- 5008 stemmen
Leuk en sympathiek filmpje met mooie muziek en verfrissend einde - ik moet er niet aan denken dat het met een Hollywood ending was geëindigd, of een enorm succesvol optreden of iets dergelijks. Low-key, wars van vals sentiment, leuke quirky rol van Irglova en geloofwaardig spel van Hansard. En een erg fijne soundtrack dus.

arno74
-
- 8700 berichten
- 3342 stemmen
Redelijke en kleine muziekfilm. Het fijne eraan is dat je de sfeer proeft van het leven van amateur-musikanten (zoals ze zich in deze film voordoen). In Once draait het vooral om de liedjes, het plot leidt ze in en dient verder als bindmiddel. Vooral aan het begin is dat aardig, maar daarna verdwijnt het dus naar de achtergrond. Dat de twee hoofdrolspelers een echt muziekkoppel zijn (geweest) maakt hun acteerwerk wel heel naturel, op het moment dat ze als musikanten spelen acteren ze ook niet en krijgt dit meer trekjes van een muziekdocumentaire. Leuk om het een keer gezien te hebben, maar niet heel bijzonder. 3*

tbouwh
-
- 5750 berichten
- 5261 stemmen
Een échte muziekfilm. Veel singer-songwritermateriaal, dat voor de verandering eens het drama inluidt (in plaats van andersom). John Carney's debuut is qua opzet kinderlijk simplistisch, maar weet wel te raken. Dit is een film over twee mensen die leven van, voor en door muziek. En dat voel je.
Glen Hansard en Marketa Irglova zijn van zichzelf geen acteurs. In Once moeten zij het dan ook vooral hebben van hun uitstraling, muzikaliteit en van de natuurlijke wijze waarop hun relatie geleidelijk vorm krijgt. Ontroerend om te zien hoe één liedje zoveel teweeg kan brengen (Irglova achter de piano in een bijruimte van de studio). Fijn om nu eens on screen de vertolking van een van mijn meer favoriete popliedjes (Falling Slowly) te zien. Vooral Hansard blinkt uit met zijn rauwe stem, die ik al vaker hoorde op zijn popplaten die ik zo nu en dan opzet.
De speelduur had langer gemogen, en de cinematografie was wel erg kaal, maar inhoudelijk schuilt er veel kracht in de eenvoud van Once. Een enkele gezichtsuitdrukking, een kleine tekstuele verwijzing naar een groots menselijk thema. Het heeft weinig om het lijf, maar draagt veel betekenis met zich mee.
Sing Street (2016) was leuker, diverser en kleurrijker, maar veel dichter uit het hart gegrepen dan Once zal ik ze in dit genre waarschijnlijk niet zo snel tegengekomen.
Niet al te hoogstaand, maar wel pakkend en prettig om gezien te hebben.
3.5*

BlueJudaskiss (moderator films)
-
- 11681 berichten
- 5071 stemmen
Deed me helaas niks. Ik was nog niet zo heel lang geleden erg onder de indruk van Begin Again, maar daar vond ik de personages en het verhaal boeiender en vond ik het camerawerk mooier. Ik besef me dat dit laatste geen valide argument is vanwege het lage budget, en ondanks dat de guerilla manier van filmen bijdroeg aan het realiteitsgehalte van de film hielp het voor mij niet. Muziek vond ik niet prettig om naar te luisteren.
2,0*

Thomas83
-
- 3888 berichten
- 3502 stemmen
Wat een prachtig klein pareltje dit. Ik wist al dat de muziek fantastisch zou worden, maar een ander enorm groot deel van de charme is het ontwapenende en onvoorspelbare romantische plotje. Ergens halverwege vreesde ik even dat de film niet zo klein zou blijven, maar goddank wel. Dublin is zo mooi in de film (ik hou er wel van als in films steden op een wat rauwe manier in beeld worden gebracht) en je kan gewoon niet anders dan van begin af aan houden van de twee hoofdrolspelers. Irglova is duidelijk geen professioneel actrice, maar dat maakt de film haast nog meer aandoenlijk.
De openingsscène is direct al hartverwarmend met een verrassend verloop. De scène waarin de straatmuzikant het bloemenmeisje Falling Slowly leert spelen en je ze heel erg een connectie ziet maken is een van de hoogtepunten van de film. Het voelt zo echt en spontaan in al die scènes waarin ze samenspelen. Haast alsof er geen camera is. De scène waarin Marketa de tekst schrijft voor If You Want Me is ook echt betoverend door de muziek en de camera die voor haar uit gaat, een van de mooiste voorbeelden van de fijne manier waarop de stad in beeld wordt gebracht.
Aanvankelijk voelt het in de studioscène wat voorspelbaar met de ongeïnteresseerde Eamon en de bij elkaar geraapte bandleden, maar als je ze dan zoals verwacht de door de muziek gegrepen ziet worden en door ziet buffelen tot in de ochtend is het door de uitwerking toch prachtig om te zien. Typisch Carney om de magische werking van muziek weer zo overtuigend naar voren te laten komen in een film. Dit vind ik ook wel echt zijn beste. Het einde is geweldig met de straatmuzikant die zijn opnames laat horen aan zijn vader en daarna de piano voor het meisje koopt. Ook weer zo'n lekker niet te voorspellen einde. Zo'n optimistische film, vol met mensen die een connectie met elkaar maken. 4.0*.

Jan met de pet
-
- 998 berichten
- 1182 stemmen
Mooie film over straatmuzikanten en Tsjechische immigrante die samen met zelf geschreven nummers een doorbraak willen maken , film kijkt lekker weg......3,5

Filmreiziger
-
- 452 berichten
- 388 stemmen
Prachtig. Okay, een extra punt punt voor de geweldige filmmuziek die een oscar heeft gekregen. Ik wist niet dat de twee acteurs eigenlijk muzikanten zijn en was al wel verbaasd dat ze erg goed konden zingen . Laat het een compliment zijn dat ik in de veronderstelling leefde dat ze doorgewinterde acteurs waren. Hierna direct ook een liefhebber geworden van de muziek van Glen Hansard. Ik ken weinig folk zangers die met zo veel passie en emotie zingen. Misschien soms een tikkie over de top, maar vanuit zijn rechtstreeks naar mijn hart, zo voelt het. Een film die me bij blijft en die me heeft laten kennis maken met één van werelds beste folk singers! Vijf sterren!

Film Pegasus (moderator films)
-
- 30768 berichten
- 5337 stemmen
Een gezellige romantische muziekfilm. Al is het ook nergens echt speciaal. 2 mensen komen elkaar tegen en ze maken samen een album met eigen nummers. Leuke singer-songwriter nummers, maar niets bijzonder. De romantiek komt even kijken, maar al snel de kop in gedrukt. Het zorgt precies voor wat afstand tussen beide karakters. Het is niet slecht, maar kabbelt wat verder.
De film mist de nodige charme om echt op te vallen en de liedjes zijn ook niet meer dan gemiddeld. Een aangename film, maar meer ook niet.

Onderhond
-
- 87411 berichten
- 12421 stemmen
Soort van wet dream voor singer-songwriters. Het realisme in deze film heb ik toch een beetje gemist denk ik, behalve dan dat er iemand met een homecam alles heeft opgenomen. Personages die met hun stofzuiger over straat lopen, getergde artiesten die zomaar een lening kunnen afsluiten omdat de man van de bank ook een stiekeme muziekdroom koestert, arme sloebers die elkaar een pianootje cadeau doen ... uit het leven gegrepen is het niet echt wat mij betreft.
Enige knappe aan de film is dat ondanks de zelfgenoegzame zeikmuziek en de lijzige personages er toch nog een zekere charme in hun relatie zit.

blurp194
-
- 4829 berichten
- 3787 stemmen
Twice.
Al vrij gauw bekroop me het gevoel dat ik dit al eens eerder had gezien, en nou zijn er natuurlijk talloze films met zo ongeveer dezelfde verhaallijn - een zelfkanter die op straat zijn brood probeert te verdienen, ‘ontdekt’ wordt met al of niet een romantisch subplotje erbij, en dan een mooie doorbraak. Of zoiets.
Maar in dit geval was de parallel anders - de opbouw van de liedjes en de manier waarop ze gefilmd zijn triggerde iets. En dat blijkt dan dus Begin Again (2013) te zijn - de wat opgeleukte en naar de VS vertaalde versie van deze film, maar dan met Knightley en Ruffalo in plaats van ietwat autobiografisch met de muziekmakers zelf in de hoofdrollen.
Die remake beviel me overigens wel een heel stuk beter, dit origineel is wat mij betreft toch wel wat te trekkerig, en het merendeel van de liedjes liggen me niet echt. Eigenlijk alleen ‘Broken hearted hoover fixer sucker’ komt een beetje door. Maarja, Hansard en Irglova spelen wel leuk, dat moet ik dan ook wel weer zeggen. Vooral van Hansard kan ik zijn acteren meer waarderen als zijn zangstem. Maar toch, ik zal The Swell Season maar eens gaan opzoeken.

Panoramix
-
- 281 berichten
- 325 stemmen
Mooie film met tal van prachtige scènes. De muziek is ook goed (en al bekend hier in huis) maar ik raak al wel voor het einde van de film verzadigd, zeker van de nummers die herhaald worden. Dat is een minpunt maar verder een mooie kleine film.

Fisico (moderator films)
-
- 9761 berichten
- 5304 stemmen
Ik ben sowieso niet zo´n fan van muziekfilms. Binnen dit genre, daar waar een straatmuzikant wordt opgemerkt en het feel good gehalte erg hoog ligt, is al meermaals belicht. Die typische Ierse (Britse) sfeer dito accent is een plus, maar erg boeiend vond ik het allemaal niet.
Erg clichématig en voorspelbaar met enkele happy toevalstreffers om de protagonisten vooruit te helpen. De songs zijn dan wel pop catchy, maar daar heb ik weinig behoefte aan.
Kijkt al bij al lekker weg, de korte speelduur hielp daarbij. Beide hoofdpersonages doen het wel goed waarbij er toch ook onderling een match is.

Filmkriebel
-
- 9458 berichten
- 4376 stemmen
Ik zie wel graag eens 'n muziekfilm tussendoor. Vaak vallen ze wel mee, maar even vaak vallen ze me tegen, zoals "Once". Twee eenzame zielen (hun naam wordt niet genoemd) ontmoeten elkaar op straat en maken verbinding via muziek. Het geeft een enigszins observerende film. waarbij de muziek teveel aanwezig was om er echt een goede film uit te halen. Leek me bijna één lange videoclip. Er wordt een poging gedaan om er een romantische kwinkslag aan te geven tussen beiden maar de (semi)-romance tussen deze twee folky-geitenwollen-sokken figuren is behoorlijk nikszeggend. In de ene scène maken ze plannen om samen naar Londen te gaan, in de volgende besluit het meisje het toch te proberen met haar Tsjechische echtgenoot . En de man zelf, wel ja, die ziet er heel de film nogal hopeloos uit in zijn zoektocht naar een nieuwe relatie. Eerlijk gezegd vond ik de muziek en teksten nog wel te behappen. Falling Slowly is een mooi nummer al is dit mijn genre niet echt. Maar ik moet uiteindelijk besluiten dat Once meer een film is voor de muziekliefhebber dan voor de filmliefhebber.
Het laatste nieuws

'The Notebook' is binnenkort te zien op HBO Max, Makers vertellen over seizoen twee van hitserie 'Shogun' | MovieMeter Recap

'Mission: Impossible – Rogue Nation' is morgenavond (12 februari) op TV te zien: 'Visueel is het weer genieten geblazen'

Hammer Studios kondigt na nieuw afschrikwekkend creatuur 'Ithaqua' aan

Welke films worden vanavond uitgezonden op televisie?
Bekijk ook

Before Sunrise
Drama / Romantiek, 1995
488 reacties

The Magdalene Sisters
Drama, 2002
189 reacties

Le Peuple Migrateur
Documentaire, 2001
47 reacties

Sing Street
Drama / Muziek, 2016
107 reacties

Before Sunset
Drama / Romantiek, 2004
404 reacties

Vals im Bashir
Animatie / Oorlog, 2008
147 reacties
Gerelateerde tags
rock 'n' rollpopcomponistmusic style liefde voor iemands levenfascination music loverliedgeliefdendublin, irelandrecording studiomuziekmusic instrumenttendernesspianistierlandlove sickness bandmusic storestreet musiciansongwritingrecording sessionstreet singer
Nieuwsbrief MovieMeter
Het laatste film- en serienieuws per e-mail ontvangen?
Populaire toplijsten
- Top 250 beste films aller tijden
- Top 250 beste sciencefiction films aller tijden
- Top 250 beste thriller films aller tijden
- Top 250 beste familie films aller tijden
- Top 250 beste actie films aller tijden
- Top 100 beste films van de laatste jaren
- Top 100 beste films op Netflix
- Top 100 beste films op Disney+
- Top 100 beste films op Pathé Thuis
- Top 50 beste films uit 2020
- Top 50 beste films uit 2018
- Top 50 beste films uit 2019
- Top 25 beste films in het Nederlands
Corporate & Media
Realtimes Network
Innovatieweg 20C
7007 CD, Doetinchem, Netherlands
+31(315)-764002
Over MovieMeter
MovieMeter is hét platform voor liefhebbers van films en series. Met tienduizenden titels, die dagelijkse worden aangevuld door onze community, vind je bij ons altijd de film, serie of documentaire die je zoekt. Of je jouw content nou graag op televisie, in de bioscoop of via een streamingsdienst bekijkt, bij MovieMeter navigeer je in enkele klikken naar hetgeen dat voldoet aan jouw wensen.
MovieMeter is echter meer dan een databank voor films en series. Je bent bij ons tevens aan het juiste adres voor het laatste filmnieuws, recensies en informatie over jouw favoriete acteur. Daarnaast vind je bij ons de meest recente toplijsten, zodat je altijd weet wat er populair is op Netflix, in de bioscoop of op televisie. Zelf je steentje bijdragen aan het unieke platform van MovieMeter? Sluit je dan vrijblijvend aan bij onze community.
Social media
Realtimes Network
- Registreer |
- Contact ons |
- Over ons |
- Adverteren |
- MovieMeter Films Wiki |
- Series Wiki |
- Algemene voorwaarden en privacybeleid |
- Consent wijzigen |
- RSS Feeds |
- API

© 2025 MovieMeter B.V.