
Smiley Face (2007)
Verenigde Staten
Komedie
88 minuten
geregisseerd door Gregg Araki
met Anna Faris, John Krasinski en David Goldman
Jane (Anna Faris) is een jonge actrice die een nogal drukke agenda heeft. Op een dag gaat het dan ook rigoureus mis met de planning van haar bezigheden. Zij verorbert een spacecake, wat het begin is van alle ellende. De zaken worden nog verergerd als o.m. een nerd haar probeert te versieren, haar bankrekening geplunderd wordt, zij bij een overval betrokken raakt en een auditie grandioos de mist in gaat.
Trailer
https://www.youtube.com/watch?v=I8SzujSn3CY
Wanneer je deze, als ook andere ingevoegde media op de site wilt zien, dan moet je hier even toestemming voor geven.
Met het tonen hiervan wordt er mogelijk door een andere partij cookies geplaatst en/of wordt je ip-adres geregistreerd, zonder dat MovieMeter hier invloed op heeft. Lees ons privacybeleid voor meer informatie over hoe MovieMeter met je privacy omgaat.
Araki heeft wel een soort eigen stijl die in de meeste van zijn films te vinden is. Die ik wel fijn vind, maar toch weet hij het niet helemaal goed te mixen. Totdat hij met Mysterious Skin kwam. Helaas grijpt deze film toch weer terug naar zijn eerdere films. Het is namelijk nogal een typische komedie over een chick die totally stoned is 24/7 en op een dag zichzelf in nogal wat problemen ziet, wat volgt is een soort roadtrip. De film duurt kort en kijkt best goed weg, maar heel erg grappig was het nou ook weer allemaal niet.
3 sterren, denk dat Araki met serieuze films beter op zijn plek is.

Ik denk dat je hem stoned moet kijken ofzo. Heb hem nu in ieder geval uitgezet, mijn god


Ik denk dat je hem stoned moet kijken ofzo.
Denk het ook, Petero, het was voor mij althans een lange zit. Ik ben werkelijk gek op Anna Faris maar zij heeft deze film helemaal in d'r eentje moeten dragen wat helaas iets teveel van het goede was. Voor fans van Faris, zeker zien. Lekkere muziek ook

1.5*
ik vind de beelden echt zo gaaf, beetje analoog style, en text overs, Anna Faris is zo grappig, en t hele verhaal is zo bizar. ik ga m zeker vaker bekijken
Ook hier weer. Wat flauwig en extreem wazig, tot op het domme af. Dat hoort er natuurlijk bij, maar een beetje TE is het wel. Sommige monologen waren wel erg gaaf, zoals de Garfield/Lasagne vergelijking en de dialoog waar de film mee opent.
Anna Farris moet de film dragen en doet dat redelijk en zet een lekker overdreven typetje neer, maar het had wat minder gemogen.
ik wil hem nooit meer zien.
Anna Faris was wel weer geweldig.
Had deze graag een hoger cijfer gegeven, wel leuke muziek en weer eens wat anders dan twee getinte gasten die stoned worden, nee een blonde dame, haha
Hier en daar leuke scenes, maar net geen voldoende
Wanner iemand z'n telefoon in een pan gooit en die telefoon helemaal verbrand en dan nog hallo hallo tegen die telefoon gaat zeggen dan ben ik weg. Wat een slechte humor zeg.
Daarnaast loopt Faris er ontzettend houterig bij alsof je er zo bij loopt als je stoned bent.
Slecht!
Maar kan wel tot één van de mindere Araki's gerekend worden. En da's jammer, want waar hij zich met Kaboom komisch potentieel bewees te hebben, gaat het bij Smiley Face de mist in op dat vlak. Het is dan ook vooral de luchtige presentatie, de korte speelduur, en het stilistisch geklooi wat dit vehikel makkelijk uit te zitten maakt. Het imbeciele personage van de extraverte Jane is eventjes leuk om te volgen, maar gaandeweg kreeg ik sla- en schopneigingen van dat kind.
Kleine 2,5*.

3,5*


Half sterretje omhoog!
waarbij mij haar aanwezigheid amper is bijgebleven. Dat zal bij deze anders zijn, want met een
dragende hoofdrol, en in tegenstelling tot de mening van sommigen vind ik dat ze het in deze
film prima en best wel komisch doet. Echt geslaagde grappen om werkelijk bij in de lach te
schieten kwam ik niet tegen, maar kon er wel geregeld worden geglimlacht en dan vooral om
Faris dus bij meerdere scenes van een moeizaam hilarische omgang met anderen.
Dankzij een levendige opeenvolging van gebeurtenissen, blijft de film ook aantrekkelijk vlot,
zonder te buiten te gaan aan overdreven grol en ongein. Een leuke, sympathieke komedie,
niet bizonder maar ook niet van dertien in een dozijn.