Mies Vailla Menneisyyttä (2002)

Klinkt een beetje als een Roy Andersson?

njeh, toch wel anders hoor, al heb ik pas een Andersson gezien...

Ik wist niet goed wat te verwachten bij mijn eerste kennismaking met Aki Kaurismäki. The man without a past is een droogkomisch drama waarbij ik moeilijk de vinger aan de pols kan houden. Hier en daar uitstekende scènes, maar qua plot bleef ik wat op mijn honger zitten ondanks het veelbelovende uitgangspunt. Een film met veel stilistische beelden, zeer sober ook. Het ziet er allemaal wat mistroostig uit, maar dat wordt weggegomd met het nodige optimisme of humoristische insteek.

De humor die aan bod komt is absurd, maar is niet zozeer kolderiek, eerder tragisch. Zo wordt hij doodverklaard, maar staat hij plots als een halve mummie recht en zet hij zijn scheve neus op de juiste plaats en weg is hij. Ook de dialogen zijn droog wanneer hij na enkele dagen opeens begint te praten. "Zo, dus je kunt wel praten" wordt hem gezegd, waarop hij antwoordt: "Ja, ik had hiervoor alleen nog niets te zeggen."

Niet slecht, maar misschien net niet in de juiste stemming geweest om dit soort film te zien. Misschien moet ik hem later herzien en herevalueren al vond ik het zeker niet slecht.

"What do I owe you?" "If you ever find me face down in the gutter, turn me around to my back."

The man man without a past. Mijn eerste Finse film en ik ben om! Wat een rare film, heerlijk verfrissend! Heel realistisch zonder enige opsmuk. Sober, naargeestig, vol droge humor, mysterieuze quotes en vreemde personages. Op naar de volgende Finse film of naar de volgende Aki Kaurismäki!