The Last Kiss (2006)

Ik vind het juist kleingeestig wanneer je je verantwoording niet neemt.

Begrijp ik het goed dat je een afkeer hebt voor wat als fatsoenlijk (danwel verantwoording, die liggen volgens mij in elkaars verlengde) wordt gezien?

Verklaar je nader

Alleraardigst relatiedrama met een geslaagde volwassen insteek. Het heeft een beetje zo'n typische frisse Net 5 sfeer (weet ook niet hoe ik het anders moet omschrijven) dat het allemaal lekker doet wegkijken. Braff steelt weer de show als sympathieke maar verwarde jongeman die niet weet wat hij wil, had hem na Garden State al hoog zitten maar na deze film kan hij zo in het lijstje van veelbelovende acteurs. Maar ook de rest van de cast deed het prima, goede keus ook om Bilson een bijrolletje te geven. Over haar capaciteiten als actrice kan ik nog niet echt een uitspraak doen maar mede door haar pretty face en charmante spel vulde ze haar rol prima op. Vond het tegen het einde aan alleen een beetje zeikerig worden. Ik bedoel, het uitgangspunt is mooi hoor maar er gebeurde op een gegeven moment gewoon teveel om Michael heen en dat kwam nogal geforceerd over en leed af van the main story. Het verloor voor mij wat impact, zeg maar. Ook het einde vond ik wat makkelijk, zoiezo was het een beetje moeilijk om te slikken hoe Michael na twee ontmoetingen al twijfelde of zijn vrouw vaste vriendin toch niet de ware voor hem was, ik bedoel zoveel kon Kim toch niet in hem los hebben gemaakt in dat korte tijdbestek? Ze was immers veel jonger en naiever als hem. Misschien dat hij daar juist naar terug terug verlangde maar om hem dan uiteindelijk toch voor Jenna te laten kiezen is toch wel heel slap. Vooral om daar dan ook nog zo'n zwijmelnummer van Coldplay onder te zetten. Het was in mijn ogen veel beter geweest als hij niet voor zijn verantwoordelijkheden had gekozen en bij haar weg was gegaan. Maar goed misschien ben ik zelf ook gewoon nog te jong/naief om het te begrijpen ofzo. Mogenlijk moet je daar voor in een andere leeftijdgroep zitten en wat meer ervaren zijn in relaties en dat soort zaken, iets wat bij mij dus niet het geval is. Garden State (die naast Braff als hoofdrolspeler hier wel het een en ander gemeen mee heeft) deed me wat dat betreft toch wel wat meer. Maar goed, ik laat het hierboven allemaal wel erg negatief klinken, terwijl het eigenlijk allemaal reuze meevalt verder. Van de rest van de film heb ik zoals gezegt immers prima genoten en daar gaat het toch om.

3,5 sterren

Deze film ademt een heerlijke sfeer uit. Rachel Bilson spat van het scherm af.

Gisteren weer eens herzien en The Last Kiss sytaat als een huis. Ik sta er nu eigenlijk pas bij stil hoe een toegevoegde waarde de relatie tussen Chris en Lisa eigenlijk is. De chemistry tussen Braff en Bilson is ook ongekend. Op korte termijn even de blu-ray aanschaffen.

Goede cast, net aan een bovengemiddelde film.

Met name Braff en Affleck hebben de uitstraling van boys next door waardoor hun sores levensecht overkomen. Zelf zit ik in ongeveer dezelfde leeftijds- en levensfase en bepaalde dingetjes kwamen me zeker niet onbekend voor. Al loop ik niet op elk feestje een Rachel Bilson tegen het bevallige lijf

Ik had overigens juist, in tegenstelling tot anderen, wel iets meer Affleck willen zien, nu is zijn relatie echt bijzaak. Had wel een hele film over dat stel willen zien...

3* omdat de lente voor de deur staat zullen we maar zeggen.

Prima filmpje maar niet de topper waar ik op gehoopt had. Ik had wat meer diepgang willen zien denk ik, vond het toch allemaal vrij oppervlakkig en voor de hand liggend. Ook vond ik het allemaal wat te Amerikaans en af en toe zelfs ietwat cheesy, bijvoorbeeld qua muziekkeuze. Als je indruk wilt maken moet je dus geen hitjes kiezen die iedereen kent. Wat een verschil met bijvoorbeeld 500 days of summer, met die *briljante* soundtrack.

Het is net wat te gekunsteld allemaal met iets te clichematige emotie momentjes en het ligt er wat te dicht boven op. En ik vond het einde een gemiste kans. Het had gewoon 5 minuten eerder moeten stoppen, op het moment dat hij op die stoep ging zitten. Nu eindigt het met de boodschap als je maar volhoudt, komt het wel goed dat natuurlijk enorm ver van de realiteit staat. Nou ja, natuurlijk wordt er GELUKKIG nog wel enige ruimte voor interpratie opengehouden, maar ik vond 't toch jammer.

Nou klink ik misschien wel heel negatief, dat ben ik zeer zeker niet, zoals ik al zei, prima filmpje, maar 't mist gewoon net wat op alle vlakken om een echte hoge score te verdienen. Nee, ik vrees dat ik de eerste ECHT goede film in dit genre nog moet tegen komen ... (alhoewel, ik moet ineens aan Lost In Translation denken )

3-3.5 *

Bij jou duurde de zomer wat korter?

Haha, ik denk, wat bedoelt ie toch, maar heb 't aangepast, thx

Verrassend...

Vooral toen ik ineens Braff in beeld zag verschijnen (Scrubs ), wist van tevoren totaal niet wat ik moest verwachten of wie erin mee speelde maar het blijkt gelukkig allemaal erg fijn te zijn, mede dankzij Braff.

Hij wordt bijgestaan door een verder erg toffe cast, vooral Bilson dan, dat is echt een snoepje. Verder springt er voor mij maar weinig écht uit. Moet wel toegeven dat ik het scenario uitermate fijn vond, dat het een lekkere vlotte vertelstijl hanteert en een verder strakke maar vooral erg passende soundtrack heeft.

Het verloop doet zoals in de meeste gevallen binnen dit genre wat cliché aan, maar het is wel een ontwikkeling binnen het verhaal en de personages die ik het liefst zie. Al met al weinig op aan te merken, maar geniaal wil het bij de eerste kijkbeurt niet worden.

Eerste keer dat ik Braff buiten (de overigens geniale serie) Scrubs zie. Wou Garden State al langer zien maar vond mezelf meer in de stemming voor zo een filmpje, en ik ben alles behalve teleurgesteld!

Mooie film over liefde en dan juist niet alle geweldige dingen aan liefde, maar juist punten waarop het zo makkelijk mis kan gaan.

Gooi er de door mij zeer gewaardeerde Braff en de altijd stralende Bilson bij en ik kijk geboeid naar de ontwikkelingen.

Vooral Rachel Bilson kwam geniaal over als jong, lief, aardig, schattig, prachtig (ga zo maar door) meisje.

Acteerprestaties van de meeste acteurs (zoals verwacht) waren goed en op de juiste momenten het juiste liedje erin gooien is makkelijker gezegd dan gedaan maar daar slaagden ze vrij goed in, vond het vaak echt goed gekozen.

Je kan van sommige ontwikkelingen misschien nog een beetje zeggen dat het cliché is maar op sommige momenten op de film begon ik toch zeker te twijfelen wat hij zou doen en wat ik eigenlijk zou doen.

Was in ieder geval erg mooi om te zien!

Niet slecht, maar ook niets bijzonders.

Lijkt een beetje op een gelikte en qua tijdsduur uitgelopen episode van een soap-serie.

Tom Wilkinson hoort in dit soort middelmatige films niet thuis.

Het Italiaanse origineel "L'Ultimo Bacio" (2001) is beter.

Potentie die niet word gebruikt. Het blijft allemaal nogal lineair terwijl er toch zeker ruimte is voor wat meer uitdieping zowel bij Braff als Affleck en misschien ook wel bij Michael Weston(Izzy). Was wel verrast door Jacinda Barrett, erg goede prestatie en een genot om naar te kijken.

Jammer dat de film een beetje op safe speelt.

Over jonge mensen die de richting van hun leven kwijt zijn en moeten kiezen tussen het loslaten van de jeugd en het nemen van verantwoordelijkheid als volwassene. Vroege rollen van Zach Braff en Casey Affleck die hier nog niet echt doorgebroken zijn. Ik stoorde me een klein beetje aan de overdreven emotie van de acteurs in kwestie. De film mist een bepaalde subtiliteit in het weergeven van wat zijn karakters doormaken. In de meeste gevallen zien we de acteurs of luid schelden of hard huilen alsof ze een immense tragedie doormaken, maar uiteindelijk zijn het allemaal vrij normale dingen die ze doormaken. Dit had echt een slag minder gekund. Maar de film heeft onmiskenbaar ook wat sympathieks in hoe het die angsten en velangens van late twintigers weet te verbeelden.

Mooi relatiedrama over een viertal bijna-dertigers die allemaal kampen met wat ze willen met hun leven. Goed geschreven dialogen en personages. Ook de vele relatieperikelen komen geloofwaardig over. Het verhaal concentreerd zich voornamelijk op één stel, waardoor de andere verhaal-lijntjes er soms wat bekaaid vanaf komen. Verder een fijne cast om naar te kijken.

verrassend mooi filmpje, had er niet veel van verwacht maar is me totaal niet tegengevallen

Vaardig gemaakte film over eind twintigers die problemen hebben met monogamie en verplichtingen naar hun partner, die eigenlijk de weg kwijt zijn en proberen zichzelf terug te vinden. Dit romantische drama is echter niet aangrijpend genoeg, mist uitdaging en kent ook een aantal zwakke plekken. Natuurlijk is de ontknoping op zijn Amerikaans (Hollywood). De jonge cast doet wat hij/zij kan.

Erg leuk. Altijd leuk een film over complexe relaties en overspel te kijken. Heeft wel iets spannends. Ik vond alle verhalen erg interessant om te volgen. De één natuurlijk leuker dan de ander. Vooral de relatie van Michael, Jenna en Kim was erg leuk om te volgen. Je voelt de problemen die de hoofdrolspelers hebben en snapt hun zwakke punten. Je leeft met hun mee. Zelfs met Michael, die vreemd ging terwijl zijn vrouw zwanger is.

Erg realtische script, acteerprestaties, sfeer en goed verhaal maken dit een perfecte afsluiting van dit weekend. Dikke 4.0*

Hoop overigens niet dat ik in soort gelijke situaties kom als ik eind 20 ben. Let's hope not.

Goede cast, levensechte verhalen en toch heb ik het idee dat hier wat meer ingezeten had. Het pakt niet, terwijl de cast er wel alles aan doet.

Erg leuke, hilarische film.

Toch ook een film die je aan het denken zet, intelligente dialogen.

Blythe Danner speelt een geweldige rol. Eigenlijk overtuigen alle acteurs en is er erg sterk gecast. Met name Zach Braff en Casey Affleck zijn erg op hun plek.

Goeie leuke drama/romantische film.

Film gaat over een groepje vrienden, en vooral 1 van die vrienden (zach braff) die zeg maar omgaan met relaties en ouder worden.. en gedachten die daarbij komen.

Film is goed gecast, en vermaakt van het begin tot het eind.

Leuke film om te zien

Volwassen worden, kiezen tussen liefde of relatie, de angst om gevangen te zitten, het gras dat altijd groener is. Allemaal nogal bekende onderwerpen in het genre, tot zover niets nieuws. Maar deze film brengt het wel erg aardig - hoewel de personages ook wel wat aan de vlakke kant blijven, en het af en toe wat zoeken is naar wat hun beweegredenen dan geweest zouden zijn. Tot ongeveer driekwart is het nog wel interessant, daarna wordt er een wat makkelijke uitweg naar het einde gekozen - doet het voor mij niet echt.

Rachel Bilson steelt de show wel ietwat met haar nogal ongeloofwaardig naïeve rol, maarja, daar komt ze wel mee weg. En ach, ja, zulke meisjes zijn er echt, dat is ook wel weer waar.

Mooie film einde kwam te vlug wat een goed teken is.

Zach Braff speelde zeer goed en Rachel Bilson super heerlijke rol en spatte van het scherm af zeg.

Verrassende film voor mij en zeker een aanrader.

Meestal zijn dit soort films niet zo mijn ding, maar zojuist toch bekeken, omdat ik de overige films die vandaag op tv kwam al ken.

Ik werd in positieve zin verrast, ook al is het gedoe rondom Braff's vroegtijdige midlifecrisis niet genoeg om de speeltijd mee te vullen. Dit hebben de makers effectief opgelost door nog een divers aantal subplotten rondom de betrokken vierderkring te wikkelen.

(Familie)relaties liggen wel ten grondslag aan de problemen die de verschillende personages ervaren. Met name de subplotten rondom de ouders van Kimmy en de scheiding van het koppel met het kind kwamen wel goed over.

Neem daar nog eens bij dat Bilson nog regelmatig door het scherm komt huppelen als woest aantrekkelijke studente en we hebben een geslaagd avondje tv vermaak.

Best leuk voor een keer.

Vreselijk Amerikaanse film over verwende kinderen en hun even verwende ouders. Inclusief prima soundtrack bij doorsnee beelden.

Bovengemiddeld romantisch drama, met af en toe wat lichtzwarte humor erbij: een stuk beter dan wat ik verhoopte.

Met uitzondering van het laatste kwartier, met Michael die bij nacht en ontij voor de deur blijft zitten, is het basisverhaal best wel real life, en de hoofdrolspelers zitten goed in hun rol. De onzekerheid, de twijfels: Braff heeft er helemaal het gezicht voor.

Fijn om hier de commentaren rond relaties, verantwoordelijkheid, kinderen,... te overlopen. Uiteindelijk is dat een heel complexe materie, waar onze huidige levenswijze kan geplaatst worden tegenover de natuur van de mens - die niet monogaam is.
Het verschil tussen verliefdheid en liefde, de eindigheid van liefde, het verschil tussen liefde en vriendschap, blijf je samen alléén voor de kinderen, wat als de liefde nog maar van één kant komt,... Het zijn niet zo makkelijke kwesties.

Ook het slotmoment vond ik wel oké; in se een voorzichtig happy end, maar voor interpretatie vatbaar: misschien laat Jenna hem binnen opdat de buren niet zouden wakker worden door het lawaai van het geweerschot...?

Jammer: de nevenplots, die niet uitgewerkt worden. (Daardoor) overbodig en tijdverspilling.