The Brood (1979)

Dit was eentje die ik op het einde niet meteen wist hoe te beoordelen. Ik moest er eens rustig over denken. Nu ik dit heb gedaan moet ik zeggen dat ik het echt wel briljant vond. Metaforen en symbolisme, psychologische aspecten maar op het einde hield het allemaal wel steek. Het zat verduiveld goed in elkaar. 4 sterren zijn dan zeker op hun plaats.

"Thirty seconds after you're born you have a past and sixty seconds after that you begin to lie to yourself about it."

Weer een goede van David Cronenberg. Aanzienlijk beter geschreven en geacteerd dan Scanners maar met een minder concept.

Oliver Reed doet het hier goed als de mysterieuze psycholoog. Art Hindle was wel een redelijke hoofdpersoon. Acteerwerk was wel in orde hier.

Het verhaal van The Brood schreef Cronenberg vlak na zijn echtscheiding, hij moet wel een heel vervelende vrouw hebben gehad... The Brood vertelt het verhaal van Frank Carveth. Zijn vrouw zit in een mysterieuze inrichting voor psychische problemen en als zijn dochter op een dag terug komt van een bezoek zit ze onder de blauwe plekken en sneeën. Frank verdenk zijn vrouw en wil zijn dochter thuis houden. Dokter Raglan waarschuwt hem dat hij dat beter niet kan doen maar hij doet het toch. Dan word zijn schoonmoeder op mysterieuze wijze vermoord en Frank vermoed dat het iets met de inrichting te maken heeft.

Aardig verhaal. Vooral dat de woede van een vrouw akelige kinderen baard (letterlijk) die mensen vermoorden waar ze boos op is, doet me erg denken aan jaren '50/'60 horrorfilms. Cult ten top. Die naam ook Het Broedsel, geniaal.

Howard Shore maakt hier weer een erg sfeervolle soundtrack. Echt klassieke horror muziek.

De effecten zijn over het algemeen goed gelukt. De "Broedsels" zien er redelijk uit maar zijn het toch net niet helemaal. Als we een broedsel "geboren" zien worden vind ik de effecten wel zeer geslaagd. Waar Stanley Kubrick tijdens de productie van The Shining erg bezorgt was om de jonge acteur lijkt Cronenberg dat totaal niet, hij laat de koters vrolijk met bebloede messen rond lopen en het leven uit mensen slaan. Hij doet het op zich redelijk met de kinderen, zo tenenkrommend slecht zijn ze niet, maar ik heb ook beter gezien.

De film is mooi opgenomen. Aparte opname locatie ook, vind dat Canada van de jaren '80 wel wat hebben.

Al met al een goede horrorfilm die best spannend is. Zitten een aantal goede schrik-momenten in en heeft een goed sfeertje. De film heeft zelfs een aardig drama-gehalte.

goed concept

De film begint een beetje soft/verwarrend, een toneel is hier even in beeld maar dan komt het verhaal langzaam los en wordt gedurende de film steeds interessanter en ook nu en dan wel grappig. Gewoon even door de eerste 5 minuten heen (tenminste dat gold voor ons) en geniet daarna van de complete film! Wij vonden het een juweeltje!

''Maar wie zijn die dwergen...?'''

Toen ik dit las moest ik deze film wel zien he. Vroeg me direct af wie de dwergen waren. Helaas is de film trager dan een gemiddelde slakritme. En veel gebeurde er ook niet. Het was een beetje afwachten tot de finale. Heb mijn antwoorden gekregen en ga ik deze film met 1 belonen.

Zeker niet m'n favoriete Cronenberg.

Het verhaal zit wel goed ineen maar is me veel te traag opgebouwd. De drie (eerder onspectaculaire) moorden veranderen daar niet veel aan.

Acteerwerk is, behalve de kleine Candy, wel prima maar dat gebroed zag er nogal kunstmatig uit en het geheel me niet echt boeien. De laatste 20 min maken wel veel goed en geven (eindelijk) wat meer duidelijkheid.

Inderdaad, vergelijk deze eens qua sfeer met Rabid

Ik heb daar een drietje staan. Staat me niet meer helder voor de geest. Bij Cronenberg heb ik vaak het idee dat hij het visueel wat laat liggen.

Wat ik een verrassend aardige Cronenberg vond, is Shivers. Niet zozeer qua sfeer, maar om andere redenen. Daar heb je nog geen stem bij staan, volgens mij. Nul voorkennis is een pré.

Dat klopt, maar daar is Rabid juist een uitzondering in.

Thanks voor de tip.

Heb hier de Arrow liggen , gauw maar eens consumeren.

Briljante horrofilm. Erg origineel en buitengewoon naar. Prachtige blu ray van Criterion. Aanrader!

4*

Goeie film waarin een moeder met psychische problemen een controversiële therapie ondergaat. Een verhaal dat naar het einde toe eigenlijk steeds beter wordt en een boeien gegeven vormt. Het begin is daardoor soms wat langdradig. De vergroeiingen aan het lichaam zijn typisch Cronenberg en zorgen voor een paar creepy momenten.

Mijn elfde Cronenberg, inclusief de korte film The Nest. Van de tien speelfilms hebben er zes een 3,5* en vier stuks 4*. The Brood hoort bij de eerste categorie, maar dan nog is het een prestatie op zich dat Cronenberg nog nooit onder de 7/10 is gekropen… The Brood heeft een fijne sfeer en het is goed Oliver Reed weer eens te zien, aangezien ik naast zijn ‘Shaaadooows and dust, Maximus’ optreden alleen The Devils (1971) en The Two Faces of Dr. Jekyll (1960) van hem zag. Eigenlijk hoog tijd dat ik ook Reeds werk wat verder verken.

Echt eng werd het niet, en ik kon nooit aan het idee ontkomen dat het geweld van de duivelse kindjes fysiek niet erg geloofwaardig leek; en dat ik ze zelf zonder problemen tegen een muur had kunnen gooien of op andere creatieve wijze uit had kunnen schakelen. Maar dat is Cronenberg vergeven, er viel voor mij genoeg te halen en ik was alsnog disturbed toen de body horror om de hoek kwam kijken aan het eind van de film.

3,5*

Low budget B-horrorfilm, doet me helemaal niet aan een Cronenberg film denken. En die soort dwergen waren echt lachwekkend.

David Cronenbergs eerste echt professioneel ogende film, en doordat ik geen moeite meer hoef te doen om aan de goedkope lokaties en de matige vertolkingen van Shivers of Rabid voorbij te zien kan ik me nu helemaal richten op het verhaal en de thematiek. Het gegeven van de "Psycho-Plasmics" enerzijds, de soms lekker onsmakelijke "body horror" anderzijds, de intelligente uitwerking van beide motieven en het uitstekende en verrassend onderkoelde spel van Oliver Reed leveren tezamen dan ook een uitstekende film op. De minpunten mogen echter niet ongenoemd blijven: de overige acteurs doen het meestal wel goed maar zijn helaas niet erg aansprekend, sommige plotlijntjes komen gevaarlijk dicht in de buurt van melodrama (het gescheiden echtpaar, de gescheiden grootouders, de vader die het met de schooljuf zou kunnen gaan aanleggen), en een paar elementen doen teveel aan eerdere beroemde films denken (de priemende vioolkrassen uit Psycho, het enge wezentje in rode jas uit Don't look now). Hoewel ik The brood daardoor net geen meesterwerk vind maakte de film wel duidelijk dat ik het goed had gezien toen ik hem indertijd uit de videotheek leende omdat ik na The fly meteen al wist dat ik alles van Cronenberg wilde zien (hetgeen ik tot op de dag van vandaag ook nog steeds heb gedaan, nooit spijt van gehad).

Alweer een geweldige film door Cronenberg. Na een tijdje kreeg ik er me mijn twijfels bij, maar uiteindelijk is deze film echt goed uitgewerkt en zit goed in elkaar.

Dit soort films zijn echt mijn ding, na 'the dead zone' blijf ik maar ontdekkingen doen.

Next up: Firestarter, door Mark. E. Lester.

Ik kijk en herzie heel veel films vanuit mijn eigen enorm gigantische videotheek/collectie en heb The Brood vanavond na zo'n 35 jaar maar eens herzien. Ik kijk gemiddeld elke dag sowieso 2 films of meer.Ik ben een liefhebber van o.a exploitatiefilms, B-Films en oude films wereldwijd en alle genres. Mij oudste film uit mijn collectie is uit 1915. Als de film Engelstalig of Duitstalig is gesproken dan ben ik niet afhankelijk van ondertitels, is de film anderstalig bv. Chinees e.d. dan zijn naast Nederlandse, de Engelse ondertiteling ook prima Ondanks mijn tik van herzieningen, ga ik natuurlijk ook iets nieuws niet uit de weg en hou het aanbod van Netflix in de gaten.

Gene vette, povere "horror". Was ook enorm traag en pover acteerwerk.

En weer een verbetering ten opzichte van de vorige film, al is het wel een piepkleine.

Ik had er meermaals moeite mee dat die demon spawn het zo vaak voor elkaar kreeg, zelfs met houten hamertjes?!?

Dat soort dingen wegen zwaar op het verhaal, maar gelukkig is het acteerwerk beter. Reed leidt en domineert met gemak.

Ontknoping is erg geinig en ziet er lekker uit, gelukkig hoefde ik er niet super lang op te wachten.

1. The Brood

2. Rabid

3. Shivers

Cronenberg en Left4Dead, dat wordt nooit een superhuwelijk. Want als dit horror moet zijn (kleine etters met houten speelgoedhamertjes die daarmee kunnen doden), meer humor wat mij betreft. Nee ook dit werkje kom me niet overtuigen, ook het einde niet. Maar zo heeft een ieder zijn eigen stijl.