
Le Locataire (1976)
Alternatieve titel: The Tenant
Frankrijk
Thriller / Horror
126 minuten
geregisseerd door Roman Polanski
met Roman Polanski, Isabelle Adjani en Melvyn Douglas
De rustige Trelkovsky (gespeeld door Polanski zelf) huurt een appartement in Parijs. Daar blijkt de vorige huurster geprobeerd te hebben zelfmoord te plegen. Trelkovsky ontmoet haar vriendin (Isabelle Adjani) in het ziekenhuis en krijgt er een relatie mee. Zijn goede gevoelens over zijn nieuwe woonplaats beginnen langzaam te verdwijnen als hij het merkt dat zijn hospita en de buren duistere voornemens lijken te hebben.
TRAILER
https://www.youtube.com/watch?v=2Y-4rJJw554
Wanneer je deze, als ook andere ingevoegde media op de site wilt zien, dan moet je hier even toestemming voor geven.
Met het tonen hiervan wordt er mogelijk door een andere partij cookies geplaatst en/of wordt je ip-adres geregistreerd, zonder dat MovieMeter hier invloed op heeft. Lees ons privacybeleid voor meer informatie over hoe MovieMeter met je privacy omgaat.
N.B. Door de titel heb ik altijd gedacht dat deze productie in het Frans was.
Dat is-ie toch ook? Er is al wat geschreven over een dub. Ik denk eigenlijk dat er én een Franse én een Engelse dub waren (beide origineel) zoals de spaghetti westerns ook werden gemaakt want ik kan me niet herinneren dat de talen door elkaar voorkwamen.
ik weet trouwens vrijwel zeker dat ik de film voor het eerst in het Duits zag

Dat is-ie toch ook? Er is al wat geschreven over een dub. Ik denk eigenlijk dat er én een Franse én een Engelse dub waren (beide origineel) zoals de spaghetti westerns ook werden gemaakt want ik kan me niet herinneren dat de talen door elkaar voorkwamen.
ik weet trouwens vrijwel zeker dat ik de film voor het eerst in het Duits zag

Ik heb een Engelse versie (onder de naam 'The Tenant') gezien en die was niet nagechroniseerd, met daarnaast nog een mogelijkheid van Engelse ondertiteling.
Ik heb nog even bij amazon gekeken en daar wordt de dvd inderdaad aangeboden in twee talen: Engels en Frans.
Ook wikipedia verschaft geen duidelijkheid, maar ik ga ervan uit dat je gelijk hebt wat betreft de dubbele dub.
De opbouw is wat lang en rustig. Absoluut wel goed voor de spanning, maar voor dat moment iets te weinig wat je er bij houdt behalve het sfeertje. Verder niet zo veel minpunten. Het camerawerk is bijzonder sfeervol, net als de muziek.
Verder een tikje hallucinant natuurlijk en een paar aardig bizarre bevreemende scenes die erg goed werken maken het absoluut een erg fraaie film.
4*


doet zelf de hoofdrol, reden om hem over te slaan.
Heb ik wat gemist?
Jammer dan.
Het begin is nogal pover met tal van irritante personages, maar het is nodig om de sfeer te scheppen. Gaandeweg komt wel de paranoia en de psychologische druk op het personage wat de film toch nog goed maakt. Gelukkig maar, want op zich heb ik toch niets met deze film. Meer dan een goeie voldoende kan ik er dan ook niet aan geven.
Vooral de sfeer die Polanski creëert met de kleuren en de locaties, met de muziek en met de stiltes. Bovendien acteert hij zelf heel sterk.
Er zijn echter ook een aantal minpunten die het geheel sterren kosten.
Zoals Friac al schreef (11/01/2010): er is een lange opbouw van het verhaal waarbij je je afvraagt of er iets mis is Trelkovsky zelf of met de mensen rondom hem. Wanneer hij zich dan als vrouw verkleedt, krijg je een te plots en direct antwoord op die vraag.
Het einde is meer iets voor een komedie: de zelfmoord mislukt, dus klimt hij gewoon de trap weer op voor een tweede poging.
Adjani: slechte en irritante actrice.
Tot slot: de dubs, èn vooral het feit dat iedereen in Parijs Engels babbelt, zijn bijzonder storend.
3,5*
Polanski zelf speelde overtuigend, maar voor de rest vond ik ook het acteerwerk wat ondermaats (bv.Adjani, de conciërge, ...). Toch wel een opvallend verschil tegenover Repulsion...
Goede trailer trouwens !
Heb de film met moeite toch maar uitgekeken.
Voor mij was er niks thriller, niks horror, veel buren drama (?), en een man die mogelijk teveel chocomelk had gedronken.
Had veel meer verwacht van deze film met Polanski.
Nietemin is de cineast zelf de spil van het verhaal. Trouwens de verschijning van Polanski past uitstekend voor het naar paniek evolerende personage.
Het eerste gedeelte van de film is het meest toegankelijk, al is de sfeer van geheimzinnigheid reeds aanwezig, terwijl het achteraf het toch wel psychologischer en moeilijker wordt.
Polanski zet hier toch wel een bijzondere film neer, naar verluidt volledig in studio opgenomen en trouwens gewaardeerd voor de decors, en bewijst toch doorgaans in te staan voor de nodige portie originaliteit.
Een smoezelig onderkomen met buren die je het bloed onder de nagels vandaan halen en vanzelf eens onder de huid kruipen. Vanaf de chocolademelk en de sigaretten weet je wel zo ongeveer welke richting dit op zal gaan. Dat gaat met gestage tred, maar Telkovsky ziet ze steeds meer vliegen en zijn wereldje wordt steeds kleiner, benauwder en gekker. Ik kon wel mee in die waan, al blijft het een beetje hangen tussen bibberen en leedvermaak. Ik heb er toch een paar keer flink om moeten lachen.
Aparte film van Roman Polanski. Le Locataire vormt samen met Rosemary's Baby en Repulsion zijn appartement-trilogie. Naar het schijnt Bruce Campbell's favoriete horror-film, over bizarre feitjes gesproken...
Een huurder betrekt het appartement van een vrouw die onlangs een zelfmoord poging heeft gedaan. Als hij haar in het ziekenhuis opzoekt ontmoet hij haar vriendin Stella. De dag daarna is de vrouw overleden. Er is echter iets vreemds aan de hand in het appartementencomplex. Vreemden buren ruzies doen zich voor en de huurder begint zich steeds meer te interesseren in de vorige bewoner...
Polanski speelt zelf de hoofdrol. Lijkt me erg moeilijk als filmmaker om dat te doen. Uiteraard weet je zelf het beste wat je wilt zien van je acteurs, maar achter de camera heb je toch veel meer (en veel beter) de controle. Toch vind ik dat hij het zeker niet slecht doet, hij komt erg overtuigend over. Ik vond hem een beetje op Martin Freeman lijken, in ieder geval zijn Hobbit haha. Overigens ook opmerkelijk dat Polanksi zich voor de film als vrouw verkleed heeft (werd mij ook niet duidelijk waarom hij dit deed). Wat ik wel erg typisch vond was dat Polanski met een accent praat, iedereen 'monsieur' zegt i.p.v. 'mister', terwijl alle andere acteurs wel Brits of Amerikaans praten en dat in Parijs.
Het grappige is dat ik me vandaag nog afvroeg hoe het zou zijn als je buren zich over je beklagen als je helemaal niet voor overlast zorgt. Nou blijkbaar helemaal niets.
De film begon vrij normaal waarna langzaam een mysterieuze sfeer begon te ontstaan. Het verhaal was spannend en sfeervol. Uiteindelijk wordt de film steeds vager en uit eindelijk begreep ik het niet helemaal meer. Uiteindelijk is het niet helemaal duidelijk hoe het nou precies zit. Proberen de buren hem nu echt gek te maken? Of is dat allemaal paranoia? Het is in ieder geval wel behoorlijk onheilspellend. En ondanks enkele onverklaarbare voorvallen (de huurder die een jongetje in zijn gezicht slaat bijv.) vond ik het verhaal toch best sterk.
Alles bij elkaar zeker geen slechte film van Polanski. Behoorlijk sfeervol, spannend en goed opgenomen.
Mijn derde Polanski, en weer stelt de man niet teleur. Na een enigszins teleurstellende Chinatown maar een geweldige Bitter Moon zet hij hier weer een film van formaat neer. Iets minder dan laatstgenoemde, maar nog zeker de moeite waard. Opnieuw weet hij een ijzersterke, en deze keer een wat apartere sfeer neer te zetten. Komt zeer langzaam op gang, maar de spanning zit er vanaf het begin al meteen in. Halverwege neemt het verhaal een wending waardoor je op het puntje van je stoel komt te zitten. Huiveren tot de laatste minuut. Dikke 4,5*.
Dit heeft te maken met de stijlvolle regie van Polanski die zelf ook nog de hoofdrol prima weet in te vullen. 7/10
Ebert was niet zo dol op deze film, maar wat mij betreft kunnen we die dus in het rijtje van Roger's mistakes plaatsen. The Tenant is een rustig opgebouwd, maar bijzonder sfeervol stukje narigheid, waarin Polanski (die een best aardig acteur blijkt) steeds verder in conflict komt met de buren in zijn appartement, wat voor hem steeds meer als een complot begint te voelen. Waarom staan die mensen die hij uit zijn raam ziet bewegingsloos stil op de wc? Waarom heeft de vorige huurder zich in deze zelfde kamer uit het raam gegooid? Bergman cinematograaf Sven Nykvist legt een en ander op gloomy wijze vast.
De film heeft een flinke sloot Oscarwinnaars en genomineerden, waaronder Isabelle Adjani, waarbij ik 2 keer moest kijken of ze het nu wel of niet was, toen haar karakter werd geïntroduceerd. Achteraf viel dat mee, want Shelley Winters had ik helemaal niet herkend, terwijl ik 4 dagen terug nog A Place in the Sun (1951) zag. Ik dacht dat ze daar al een beetje irritant was, maar hier speelt ze écht een rotwijf. Pardon my French.
Mijn veertiende Polanski, en tiende speelfilm van zijn hand. Wederom geen teleurstelling gelukkig. De 'grote' titels die ik nog niet gezien heb zijn Knife in the Water, Cul-de-sac, Tess en The Fearless Vampire Killers. Vooral naar die eerste ben ik toch wel erg benieuwd, nu hij al een jaar of wat klaarligt.
4*
Na mijn idee is het een beetje een vergeten Polanski film die wel wat meer aandacht verdiend!
Het begin is wellicht langzaam maar belooft nog wat, maar de tweede helft lost dat helaas niet in. Ja, we zien dat Polanski (Trelkovsky in de film) zelf nou ook niet bepaald een betrouwbare getuige is, die zich steeds bizarder gaat gedragen, zich als de vorige huurster gaat verkleden en steeds verder de paranoia inschiet. Van het mysterie blijft ook niet veel over - Trelkovsky blijkt gewoon zo gek als een deur is mijn simpele interpretatie, met het circulaire einde nog als leuk gimmickje - en wederom is Polanski die zich een uitstapje richting de horror waagt wat mij betreft geen succes. Het ziet er fraai uit, daarbuiten vond ik het wat ondermaats.
De aandacht van zijn de medebewoners van het appartementengebouw doet beklemmend aan en de heer Treikovsky die alleszins een kalme en evenwichtige indruk maakt aan het begin van de film, begint het kwijt te raken.
Het einde is ook fraai.
Polanski vind ik altijd wel fijn in de hoofdrol, hij speelt bijna altijd een antiheld met een droog-komische uitstraling. Dat gaat soms wel ten koste van de spanning, maar The Tenant blijft toch wel een onheilspellend paranoia-sfeertje houden. Dat komt vooral door het camerawerk (van niemand minder dan Sven Nykvist) en de soundtrack. Eng wordt The Tenant niet, sfeervol en licht-verontrustend zeker wel. Net wat minder dan het verwante Repulsion, maar zeker de moeite waard.