Poltergeist (1982)

Een horrorklassieker in alle opzichten, met een sterk verhaal die goed word gedaan en ook de cast speelt erg goed en je ziet dat het een Steven Spielberg is. Het verhaal dus kent iedereen wel dus dat doe ik niet, maar dit is een goeie film en zeker een aanrader voor wie hem nog niet heeft gezien foei ga je schamen Check ook voor de mensen die zeggen dat ET en deze beide door Steven zijn gemaakt, want ik zie duidelijk in kleine dingen dat hij ze wel beide heeft gemaakt maar check dat zelf maar.

Net weer eens gekeken en nu vanaf 4K Ultra HD Blu Ray en ik moet zeggen dat de film aardig overeind blijft, ondanks de gedateerde effecten. De beeldkwaliteit is uitmuntend en de nieuwe DTSHD mix is ok, maar maakt weinig gebruik vanaf de surround speakers. Hooper levert onder zijn leermeester Spielberg één van zijn beste films af. Vier sterren.

Ik was pas 16 jaar oud toen deze film uitkwam maar kennelijk vond ik 'm te eng om hem ooit te bekijken. Maar nu is het dan eindelijk zo ver met fantastisch beeld en geluid in een mooie luxe box uitgave. Boekje is helaas wel in het Frans. De kaarten zijn trouwens erg mooi. Afijn de film dan. Een soort van familie horror van Steven Spielberg. Er wordt best veel gepraat dus in die zin geen echte horror. Toch schrik je af toe wel even. Helemaal los gaat de film pas als je denkt dat alles is afgelopen. Het is allemaal best mooi gemaakt zeker voor die tijd. Het is trouwens een mooie voorloper van the Conjuring die wel een stuk enger is. De film heeft wel een kleine inzakker als het tweede medium tevoorschijn komt. Maar goed overall kijkt deze Poltergeist prima weg! Het verhaal vond ik trouwens prima geschreven. Het huis was gemaakt op een voormalig kerkhof waarvan de lichamen zouden zijn verplaatst. De meest uitgesproken zin komt van de vader die zegt tegen zijn compagnon
"You only moved the headstones not the bodies!" Ander opvallend moment was de kuil waarin echte skeletten zouden zitten brrr. Bijna niet voor te stellen.

Ander opvallend detail is dat 4 acteurs binnen 6 jaar overlijden. Volgens Spielberg allemaal toeval wat niets te maken heeft met deze film Meest triest was het jonge meisje op 12 jarige leeftijd.

Film 3,5
Beeld (4K) 4,5
Geluid 4,0

Na Hellraiser en Leprechaun nog zo'n horror titel uit de oudheid die je een keer gezien moet hebben. En dit schijnt toch wel een klassieker te zijn op dat vlak met namen die klinken als een klok in de vorm van Spielberg en Tobe Hooper, de laatste beter bekend van de Texas Chainsaw Massacre. Toch lokte Poltergeist mij bij aanvang niet bepaald vanwege het klopgeesten fenomeen dat mij niet zo aanspreekt.

Maar goed, het kwam toch van een start, en buiten de opening waar het meisje voor het eerst communiceert met de televisie, viel ik toch bijna van het bankstel af met het vervolg in de woonwijk, de familie en de muziek die een ongekende familiefilm achtige sfeer uitademt die ook wel geïdentificeerd kan worden als een typische Spielberg sfeer. Het is de typerende familiechaos, gekibbel en drukte die humoristisch moet zijn zoals we dat ook in Close Encounters Of The Third Kind zagen en daarmee een Spielberg stijl die mij vaak ontzettend tegenstaat. Het is evenwel de opmaat en het inzicht dat deze film niet heel eng gaat worden en dat terwijl Tobe Hooper de regisseur is maar Spielberg kennelijk een hele dikke vinger in de pap had.

Goed, ik ben in die zin nog bereid het beeld te benaderen zoals dat misschien bedoelt is in de vorm van een normale en vrolijke familie die langzaam ontspoord, het spreekwoordelijke idyllische beeld dat langzaam spaak gaat. En gelukkig gebeurt dat dan ook, want over de helft is het nog steeds niet erg eng geweest maar zijn het toch een paar aardige momenten van sfeer en acteerwerk geweest dat ik denk mwoah, hier zit zo nu en dan toch nog wel wat in. Zo is de verdwijning van het meisje en de communicatie via de tv toch best wel beklijvend. Het beeld dat daarna volgt van complete ontaarding in de betreffende slaapkamer is ook best sterk maar wordt weer overschaduwd door het aparte stel experts die toch vooral weer een Spielbergiaans vibe een soort kolder en humor meedragen. De semi finale waarin het meisje wordt teruggehaald is ook iets dat voor mij eerder in Scary Movie past dan dit baanbrekende en indrukwekkende horror is.

Ik had de film 20 minuten voor het einde dan ook wel opgegeven todat ik me realiseerde dat het verhaal, die op dat moment een ongekend soort rust kent wanneer moeders in bad stapt, toch nog verre van afgelopen is. En wat mondt die fase toch knap uit in een behoorlijke finale waar niet alleen de kinderen niet veilig zijn maar het hele huis in een soort van spookhuis verandert met voor 1982 behoorlijke visuele trucage. En zo revancheert Poltergeist zich richting het einde toch redelijk die tot aan de finale alle kanten opschieten, van familiefilm naar een soort van klucht om op het einde toch iets van een horror indentiteit te krijgen. Goed, een voldoende zit er nog wel, maar mij vang je hier verder niet mee en heel bijzonder kan ik dit noemen.