Memoirs of a Geisha (2005)

helemaal met je eens..De spreektaal is een deceptie en verpest de film. Net als een film over WO 2 dat Duitsers Engels spreken.......En weet je hoe dat komt??/ Omdat de gemiddelde Amerikaan niet van ondertitels houdt!!! De makers zwichten voor de smaak van het publiek!!

Opnieuw bekeken en opnieuw van deze prachtige film genoten.

Puike vertolkingen van de ganse cast, met het kleine meisje voorop.

Zo Amerikaans als deze Japanse vertolking aanvoelt is het toch genieten van schitterende plaatjes die kunstzinnig aanvoelen voor het zintuigelijke vermogen van de mens. Sommige keuzes zijn te gemakkelijk en haast jammer maar over het algemeen is het toch een vrij nette film die voor het grotere publiek op deze manier vrij toegankelijk blijkt te zijn.

Deze film maakt heel veel in je los. Het gevoel dat in de film word beschreven is erg ontroerend. Ik kan begrijpen dat als je het boek hebt gelezen de beleving anders is. Maar als film erg mooi gemaakt.

Sfeervolle film, geen spijt dat ik deze eens bekeken heb. Mooie settings en het verhaal geeft een uitgebreide inkijk in de opleiding en het leven van de Geisha's.

Dat er Chinese actrices in de film spelen ipv. Japanse vind ik niet erg, het acteerwerk is over het algemeen hartstikke prima. Wat mij wél enigszins stoorde is de keuze voor de Engelse taal. Hoe kun je een film die volledig in Japan afspeelt en waarbij tot 3/4 van de film ook alleen maar Japanse personages in voor komen Engels gesproken maken. Aan de andere kant hadden er dan natuurlijk ook Japanse actrices gecast moeten worden.. Wellicht dat het een met het ander te maken heeft.

Al met al een mooie film om eens te zien.

Uitstekend drama en bijzonder mooi gefilmd. Het plot is aardig in elkaar gezet, maar verder ook niet zo heel bijzonder. Het boek telt 461 pagina's, dus ja al met al best wel lastig te verfilmen. Met 2.5 uur denk ik toch knap gedaan. Vond 'm hier en daar wel wat lastig te volgen. Vooral in het begin. Aziaten lijken op elkaar wat zij ook weer van ons vinden. En de vele Japanse namen helpen je daarmee ook niet. En dan zie ik in de extra's dat sommige namen weer anders betekenen, dan ik verwachtte. Het Japans woordenboek is dan misschien wel handig erbij te hebben. Overigens men spreekt Engels. Gekke is dat de acteurs ook uit China kwamen en Amerika. Afijn vond dit niet zo heel erg. Wel vond ik het jammer dat de tijd niet overal duidelijk was. Ze begonnen ergens begin jaren 30 en eindigen volgens mij eind jaren 40. Wat jaargetijden in beeld was wel handig geweest. Maar de film is echt fantastisch mooi gemaakt kan niet anders zeggen. Jammer dat Japan met al zijn cultuur zo gemoderniseerd is, dus zul je er verder weinig meer van zien behalve in Kyoto geloof ik en Nara. Opvallend in deze film is dat de filmregisseur vooral inspiratie heeft opgedaan bij de enige buitenlandse Geisha. Een Amerikaanse dus dat kwam wel mooi uit. Verder wist ik weinig van Geisha's spreek uit Geesja. Een kimono bestond in die tijd overigens uit wel 5 lagen. Dacht altijd dat ze een soort van rijke prostitué was, maar dat ligt toch veel genuanceerde. Maar ik vond het een prachtfilm om te zien met de mooie dans als absolute hoogtepunt. Bovendien fijn gespeeld. Opvallend het jonge meisje sprak geen woord Engels. Dus daar zijn alle tolken lang mee bezig geweest

Film 4.0

Beeld 4.5 (Blu ray)

Geluid 4.5

Extra's 4.5

Herzien na vele jaren. Ik wist dat ik 'm toen al goed vond en dat is zo gebleven. Geweldige film. Lekker lange zit wat zeker geen straf is.

Een Amerikaanse film met Chinese acteurs in Japan die Engels praten. Eigenlijk maakt het niet zoveel uit, misschien los van de soms de wel verschillende filmstijl uit Hollywood of Aziatische studio's. Zolang het maar een boeiende film oplevert. Memoirs of a Geisha volgt een vrij braaf stramien en ondanks de mooi beelden die we te zien krijgen, mist het wel wat sfeer. Het verhaal zelf is best zoet, zelfs voor dit genre. De film is zeker niet slecht, maar slaagt er niet in om echt iets bijzonder te worden en blijft wat op de vlakte hangen.

Weet je wat, dacht de regisseur, we laten een hele rits Japanners gewoon door Chinezen spelen. Allemaal Aziaten, moet kunnen. Ik zou dit toch lichtjes wel racistisch durven te noemen. Sowieso stoort het want je ziet gewoon dat de meesten geen Japanner zijn. Je laat 14e-eeuwse Scandinaviërs ook niet door Zuid-Europeanen spelen. Wat nog meer stoort is dat men Engels spreekt met accent. Het is a) nep en b) worstelen de acteurs er zichtbaar mee waardoor ik me nooit echt verbonden met de personages voelde. De diepgang die ze nodig hebben krijgen ze niet daardoor. Al helpt het ook niet bepaald dat alle dramatiek nogal in your face wordt gebracht. Nee, subtiele cinema is dit niet maar dan wel op de verkeerde manier.

Maar goed, de film is niet helemaal een gedrocht. De film ziet er wel mooi uit, vaak in prachtige kleuren en met weelderige aankleding in decors, kostuums en make-up. Ook is het eerste uur prima door te komen. Maar al snel blijkt de film vrij leeg te zijn en zeker het laatste halfuur gaat echt slepen. Met moeite 2,0*.

Vond er niet veel aan. Slap verhaal, overgedramatiseerd en te lang. Met moeite in twee delen gekeken