Bad Day at Black Rock (1955)

We wachten nog steeds....

Geen actie en toch een 4 van Dogie- Hogan.
Sterke film in western stijl alla High- Noon. Broeierig sfeertje spannend een arm Tracy, als niet gewenste stranger
In Black- Rock.

Met dat voorspelbare bedoel ik ook niet dat dat gegeven evident is, maar wel dat het sindsdien wel vaker is gebruikt, bijvoorbeeld in Last train from Gun Hill, 2000 maniacs, The wicker man enzovoorts. (Hoewel ik me nu bedenk dat je zou kunnen zeggen dat High noon twee jaar eerder al de basis had gelegd.)

Een western die eigenlijk geen western is. Of is het een niet-western die eigenlijk een western is. De setting na de Tweede Wereldoorlog vind ik te bepalend voor de film en wat er mee uitgedragen wordt om het nog een western te kunnen noemen, maar het hele idee van de vreemdeling die een afgelegen stadje midden in de woestijn binnenkomt is absoluut westernachtig.

Genrevraagstukken even gelaten voor wat ze zijn is Bad Day at Black Rock vooral een uitstekende film. Toegegeven, verrassen deed het me allemaal nauwelijks, daarvoor ken ik dit type films te goed, maar de invalshoek waarin de blik van bepaalde Amerikanen op Japanners na de oorlog behandelt wordt is zeker fris (al ben ik misschien nog wel nieuwsgieriger naar hoe het was in grote, Amerikaanse steden in plaats van achterstallige dorpjes zoals hier). Het is allemaal erg goed gemaakt, met een strak, scherp geschreven scenario, een goede dosis fun, sterke acteerprestaties waarin deze acteurs kunnen bewijzen waarom ze vaak in vergelijkbare rollen zijn getypecast, een korte speelduur en sterke regie. Ik hou wel voor dit soort films, dus ik heb me prima vermaakt, zelfs al is het niet per se de meest opvallende film in zijn genre.
4*

Geen vergelijk; er gebeurt voldoende door broeierige sfeer. Plus uitstekende regie. Speelduur is aan de korte kant, anders nog iets hogere score.

Dat vind ik juist een pluspunt: geen vetrandjes, lekker compact. Zoals de Engelsen het zo mooi zeggen, "it does not outstay its welcome".

Ja precies als je het scrip moet gaan aanvullen met onzinnige scenes komt de film ook niet ten goede, maar blijf wel makkelijk met zo’n korte speeltijd.

Een mysterieuze eenling met maar 1 arm komt vlak na WO II aan in een achtergesteld Zuiders dorpje met onvriendelijke inwoners. De film doet langzaam uit de doeken wie die eenarmige man is, wat hij komt zoeken in Black Rock en waarom de locals 'm zo pesten.
De film is goed opgebouwd en onderhoudend, vooral omdat er totaal geen aandacht wordt besteed aan randzaken. Verder doet Spencer Tracy het prima, en bovendien blijkt hij te beschikken over ongeëvenaarde karate-skills!
Het stadje doet erg western-achtig aan, maar zoals Querelle terecht opmerkt zitten er ook een aantal noir-kenmerken in: eenzame held, corrupt systeem met incompetente politie, een geheim, de typische gedesillusioneerde post-WOII mentaliteit, een onaantastelijke badguy en zijn handlangers, etc.
Het enige mindere vond ik dat het niet altijd even filmisch verteld wordt: het filmwerk is afstandelijk, de gemiddelde shotlengte heel lang, en als er dan eens gecut wordt naar een ander standpunt gaat dat af en toe nogal stroef.
Maar verder is dit zeker en vast een aanrader!

Een herziening heeft deze film veel goed gedaan. Zelden een ''western'' gezien die de hele speeltijd zo spannend is als deze.

Geweldige film 3*> 4*

Langere speelduur moet zitten in uitdiepen karakters. TV-series kunnen 50 minuten duren, omdat we de meeste karakters al kennen.

Weinig actie, geen thriller ook niet vind ik, en al zeker geen western.
Maar toch wel een prima film, met een uitstekende Spencer Tracy en Robert Ryan.
Het verhaal is kort maar onderhoudend.
Let op de rollen van Ernest Borgnine en Lee Marvin, die toen nog maar net kwamen piepen.

Prachtige film van John Sturges met een geweldige Spencer Tracy. Tijdens de Bad Day at Black Rock gebeurt er eigenlijk weinig bijzonders, maar er hangt voortdurend een mysterieuze sfeer die vanaf het begin voor de nodige aandacht zorgt. Het is duidelijk dat de dorpsbewoners iets te verbergen hebben en hoe het allemaal precies in mekaar zit wordt gedurende de film steeds duidelijker.

De samengestelde topcast weet een aantal prachtige rollen te vervullen. De voorbijkomende personages uit het kleine dorpje worden stuk voor stuk erg sterk neergezet. Het kleine, knusse dorpje zorgt er voor dat de film toch wel aanvoelt als een western, al speelt het zich pas na de Tweede Wereldoorlog af. Paarden zijn inmiddels wel vervangen door auto's en ook spijkerbroeken zijn de dorpsbewoners niet vreemd, maar wapens worden er nog wel gewoon gedragen en dat ze openstaan voor vernieuwing kan ook niet meteen gezegd worden gezien de wat ouderwetse uitstraling van het dorpje.

De ongastvrije bewoners van het dorpje lijken iets te verbergen, want ze doen nogal geheimzinnig. De zelfzekere Macreedy (Tracy) is te gast, maar hij voelt dat er iets niet klopt. Langzaam maar zeker komt hij er achter wat zich er in het verleden heeft afgespeeld en uiteindelijk wordt ook duidelijk wat hij in het dorp doet en waar hij op uit is. Tegen het einde volgt een interessante confrontatie tussen Macreedy en de leugenaar die hem al meerdere malen voor de gek heeft gehouden.

Bad Day at Black Rock" is een fascinerende film, het is een actie thriller gebaseerd op 3 dingen .
1 Waarom is een man geïnteresseerd in een gehucht?
2 Waarom zijn de mannen van de stad zo bezorgd door zijn komst?
3 hoe gaat hij daar tenslotte weg?
Als John J. Macreedy ( Spencer Tracy ] aangekomen is in het stadje Black Rock merk je direct dat hij niet welkom is. Hij word in de gaten gehouden door de lokale bevolking . De hoteleigenaar wil hem geen kamer verhuren en hij kan geen auto huren om naar Adobe flats te gaan .
"Bad Day at Black Rock" is vanaf het begin een mysterieuze film . Het enige dat we weten is dat een man naar Adobe Flat wilt gaan op zoek naar een man genaamd Kumoko . En dat er een groepje mannen bezwaar tegen maakt ,waardoor je alleen maar meer benieuwder word waarom hij naar Kumoko op zoek is. En wat hebben de mannen te verbergen?
in "Bad Day at Black Rock" zien we veel bekende namen : Ernest Borgnine en Lee Marvin als twee zwaargewichten, Walter Brennan als de Dokter en Robert Ryan als de manipulatieve leider van het groepje .
Waar dit alles op neer komt is dat "Bad Day at Black Rock" een prachtige film is. Het is bijna een film gebouwd op minimalisme, geen grote scènes, maar slimme interacties .

Bad Day at Black Rock is een fraaie western, die zich weliswaar na de Tweede Wereldoorlog afspeelt, maar verder de kenmerken en setting van een western heeft. Spencer Tracy komt als vreemdeling een piepklein gehucht binnen op zoek naar een Japanner. De locals mogen hem totaal niet en wat volgt is een intimiderend kat- en muisspel. De film is heel onderhoudend, maar erg minimaal opgezet. Daardoor miste het wat impact bij mij, maar al met al geef ik het een ruime voldoende.

I believe a man is as big as what he's seeking. I believe you're a big man, Mr. Macreedy

Het kan toch vreemd verkeren. Spencer Tracy was voor mij eerst altijd een acteur die wat bekendheid had verworven met een aantal films met Katharine Hepburn. Het was ook daar dat ik hem voor het eerst tegen kwam, maar na een tijd begon ik het kunnen van Tracy meer en meer te waarderen waardoor hij uiteindelijk Hepburn zou inhalen en zelfs overtreffen qua aantal films dat ik van één van de twee heb gezien. Tracy was dan ook de reden dat ik benieuwd was geraakt naar deze Bad Day at Black Rock.

Al vind ik het sowieso wel eens leuk om er een korte film door te jagen. Bon, het interessantste aan heel de film is sowieso het begin. John Sturges weet met minimale inspanningen een heerlijk claustrofobische sfeer op poten te zetten, maar gaandeweg zakt de film dieper en dieper weg in de poel der voorspelbaarheid. Je blijft eigenlijk gedurende de gehele speelduur wachten op een twist of iets dergelijks en uiteindelijk kom je van een koude kermis thuis. De beweegredenen rond Komoko's dood zie je al van ver aankomen, het mysterie rond Macreedy komt nooit echt tot zijn recht en de climax tussen Macreedy en Smith is flauw uitgevoerd. Op zich snijdt Bad Day at Black Rock wel een handvol interessante thema's aan, maar de uitwerking is nogal zozo te noemen. Wel knap trouwens hoe Sturges er in slaagt om twee werelden (de film voelt overduidelijk aan als een Western, maar speelt zich wel af enkele maanden na de tweede Wereldoorlog) te combineren tot één geheel.

Spencer Tracy is hier al wat ouder geworden dan in de film waarin ik hem gewend ben (meeste van zijn geziene werk komt uit de jaren '30-'40), maar hij is zijn kunnen overduidelijk nog niet verloren. Tracy speelt de mysterieuze eenarmige man met verve en draagt de film over de gehele lijn. Alleen de karate scène had voor mij echt niet gehoeven, maar dat terzijde. In de bijrollen is Walter Brennan geslaagd te noemen als Doc Velle en ook Robert Ryan en Ernest Borgnine doen wat van hun verwacht wordt. Voor de rest valt het cinematografische kunnen van Sturges nog op. Het desolate stadje wordt sterk in beeld gebracht en de lange shots hebben hun meerwaarde.

Ik moet toegeven dat ik hier meer van had verwacht. De hoge score hier op MovieMeter en IMDB deden me vermoeden dat ik met een klein meesterwerk had te maken, maar Bad Day at Black Rock is vooral een voorspelbare film geworden die nooit echt weet te overtuigen.

3*

Aardig niet meer en niet minder..........gebeurd eigenlijk niet veel in..........3,0

Vermakelijke maar weinig bijzondere film die leuk gedateerd overkomt, met acteurs die in vechtscenes al duiken voor de geraakt worden etc. maar ook met wat rauwer acteerwerk. Het gaat eigenlijk allemaal nergens over, maar Tracy speelt een leuke rol en het hele gehucht dat zich geen raad weet met een vreemde is leuk bedacht.

Bij de begingeneriek zie je dat de film geschoten is in cinemascope en bij de dieseltrein die in het begin van de film in het woestijnlandschap rijdt, kreeg ik het gevoel dat dit een meesterwerk kon zijn in de stijl van bv. High Noon. Maar ondanks dat de meesten hierover zo enthousiast zijn en dit één van de films is die het meest zou vertoont worden in het witte huis, voelt voor mij persoonlijk deze bad day at black rock eerder aan als een film die je op een regenachtige middag zou bekijken, wanneer je niets te doen hebt. Kortom, een amusementsfilm maar niets meer...

De film voelt voor mij zeker ook niet aan als een thriller (hiervoor miste ik dreiging) maar eerder als een misdaad- of een film Noire/whodunit maar dan in westernstijl hiermee bedoel ik: het desolate landschap, de trein die binnenkomt en halt houd bij een verlaten station, een mysterieuze vreemdeling die uitstapt en de “bad guys” Trimbe (Borgnine) en David (Mavin) in een cowboy-look.

Spencer Tracy speelt de hoofdrol, als acteur won hij 2x een Oscar + nog eens een Oscarnominatie voor deze film.
Je kan zeggen dat hij zonder meer in zijn eentje deze film draagt en dat terwijl hij zich eigenlijk eerst te oud vond om een oorlogsveteraan te spelen. Men had ook nog eens het scenario moeten aanpassen in een poging Tracy te strikken en zelfs moeten dreigen om Alan Ladd in zijn plaats te nemen (wat niet eens het geval was).
Tracy acteert met enorm veel overtuiging, je leeft als het ware met zijn personage mee. Wanneer hij dan door de inwoners lastig gevallen wordt had ik het wel met hem te doen, zeker ook omdat hij maar één arm heeft en zich hiermee moet redden.
De andere acteurs doen het goed, alleen Borgnine en Marvin krijgen wel veel te weinig screen time. Vooral Lee Marvin, (ik had de indruk dat hij gedurende de film al die tijd dronken was) buiten voor zich uitstaren, mompelen, kwaad zijn en nog eens mompelen doet hij niet veel.

Wat Tracy nu precies in het dorp komt doen is de kern van het verhaal, de bewoners moeten hem niet, zeker niet als hij ook nog eens vervelende vragen begint te stellen en ze proberen hem weg te krijgen. In het begin dacht ik dat hij (Tracy) een soort van geheim agent was, maar hij blijkt een invalide oorlogsveteraan te zijn. De ontknoping zelf dan stelde mij alleszins niet teleur, hoewel ik al een sterk vermoeden had hoe dit zou gaan aflopen.

Ik ben blij de film eens gezien te hebben, je merkt dat dit een film van John Sturges is, er is hetzelfde beeld en stijl als in de films Last Train from Gun Hill (1... of The Magnificent Seven (1960), ik hou wel van die stijl.
Op het gebeid van spanning of dreiging stelde deze film mij echter dan weerteleur. Ik heb misschien te hoge eisen gesteld, maar een meesterwerk vind ik dit zeker niet.

Overigens niet vergeten dat Borgnine en Marvin hier nog geen sterren of zelfs maar echt bekende acteurs waren, alles is toegespitst op Tracy versus Ryan. (En de dokter en de sheriff zijn eveneens grote namen, samen 4 Oscars voor beste mannelijke bijrol gewonnen: Walter Brennan en Dean Jagger, ook niet over het hoofd zien.)

Okey !
Je hebt gelijk hoor want op Robert Ryan, Brennan en Jagger heb ik niets aan te merken hoor, ze spelen goed. Maar ik maakte dus de fout door deze film te zien voor Borgnine en Marvin (die ik graag zie spelen in westerns).
Hoewel Borgnine toch al wel een aantal bekende films op zijn archief had staan in 1955: From Here to Eternity 1953, Vera Cruz 1954, Johnny Guitar1954 en Marty 1955 waar hij een Oscar mee won.
Misschien moet ik deze film inderdaad toch nog eens een kijkbeurt gunnen.

Ja, dat van Borgnine, dat klopt natuurlijk, op de een of andere manier zit bij Bad day at Black Rock het jaartal 1954 in mijn hoofd gebeiteld, en hij verscheen dus feitelijk niet in het jaar vóór maar ongeveer gelijktijdig met Marty. Inderdaad had Borgnine toen al een aardig, eh, "zwaar" CV. En ja, Borgnine en westerns, The wild bunch*****...

Een gedurfd thema, een paar jaar eerder was al een ander taboe doorbroken, native americans als intelligente gevoelige mensen neerzetten in Broken Arrow, Sturges had dus lef in de tijd dat de heksenjacht van McCarthy in volle gang was en dan dit onderwerp, behoorlijk links, het was nog maar 10 jaar na wo2 en Japan was dan wel een bevriende natie maar Amerika had nog een vervelend hoofdstuk met Japanners af te sluiten, iets met internering tijdens de oorlogsjaren.
Deze gegevens alleen maken de film een must om te zien.
Tracy tilt met zijn spel de film boven de middelmaat uit, al moet worden gezegd, Ryan, Borgnine en Marvin bieden adequaat tegenspel, iets wat in ieder geval aan Ryan wel was toevertrouwd.
Bad day heeft een beetje broeierige sfeer, iets wat je in latere films van Sturges niet meer tegen komt. Niet erg want hij heeft daarna nog klassiekers als Old man and the sea, Great escape en Magnificent seven gemaakt. Bad day is een goede film, zeker het bekijken waard.

John Sturgess maakt optimaal gebruik van het Cinemascope-formaat. Met helicopter laat hij de camera over trein en terrein scheren en gunt het rauwe landschap van de Alabama Hills de hoofdrol. Spencer Tracy rijdt eenzaam in zijn kleine jeepje door het beeld en legt en passant de collectieve bekrompenheid van het zuidwesten van Amerika bloot. 'Bad Day At Black Rock' heeft minder dan anderhalf uur nodig om dit verhaal te vertellen.

Macreedy (een prima Spencer Tracy) komt in de loop van '45 aan in het woestijngehucht Black Rock, op zoek naar een man van Japanse afkomst die in de buurt schijnt te wonen. Maar hij wordt niet bepaald met open armen ontvangen - sterker nog, er wordt hem op subtiele en voornamelijk minder subtiele wijzes duidelijk gemaakt dat hij niet welkom is, ook al voordat het duidelijk is waar hij om komt. Actie is er niet veel, maar een vijandige, broeierige sfeer is er des te meer, en dat roept ook vragen op. Vanwaar de vijandigheid en de grove ongastvrijheid van de dorpelingen? Wat moet Macreedy met de Japanse farmer Komoko, en wat is er met de beste man aan de hand? Waar eindigt de escalatie? En wie is Macreedy uberhaupt?

Dit alles leidt tot een film die ik behoorlijk kan waarderen. Ik ben meer van de sfeervolle, atypische slowburners qua westerns (Ox-bow Incident, Assassination of Jesse James...) dan de cowboy-en-indianen-schietfilms of typische good guys vs bad guys (I'm looking at you, Magnificent Seven), om het maar even simplistisch te formuleren. Qua acteerwerk en cinematografie valt het ook niks tegen hier. Hoe dan ook, langzaamaan lossen de vragen zich op en wordt het verhaal duidelijk, waarna de film zich klaarmaakt voor een finale waarin Macreedy steun krijgt van een aantal dorpelingen, die beseffen dat Macreedy aan de goede kant staat en genoeg wroeging krijgen om het op te nemen tegen de hoofdverantwoordelijken van de moord op Komoko.Het einde is misschien wat meer een standaard showdown, maar alsnog heb ik me prima vermaakt met Bad Day at Black Rock.

Warner Archive Collection komt weer met een hele fijne toevoeging

Blu-ray review: http://www.dvdbeaver.com/film6/blu-ray_reviews_75/bad_day_at_black_rock_blu-ray.htm

Ik voeg me bij Woland. Fijn filmpje. Werkt uitstekend op John Miltons angst voor bekrompen, in het nauw gedreven en daardoor uithalende rednecks. Mooie rol van Tracy, maar ook de rest doet het prima.

Interessante trivia op IMDb. Wist helemaal niet dat hij alcoholist was.

Prima film met goed spel van Tracy die in een klein dorpje vijandig word bejegend omdat de inwoners iets te verbergen hebben .
Het thema van anti japanse sentimenten in de us in de jaren 40 is iets wat we maar heel weinig tegenkomen in films en naar mijn mening is is het verhaal eromheen goed opgebouwd .

Volgens mij heb ik de mega remasterd versie gezien, wat zag deze film er mooi uit! Spannende film over een man die een dorpje met geheimen binnen komt en iedereen begint aan zichzelf te twijfelen.