- Home
- Films
- I, Daniel Blake
- Filtered
I, Daniel Blake (2016)
Genre: Drama
Speelduur: 100 minuten
Oorsprong:
Verenigd Koninkrijk / Frankrijk / België
Geregisseerd door: Ken Loach
Met onder meer: Dave Johns, Hayley Squires en Briana Shann
IMDb beoordeling: 7,8 (64.601)
Gesproken taal: Engels
Releasedatum: 24 november 2016
On Demand:
- Bekijk via Pathé Thuis
- Bekijk via NPO Start Plus
- Bekijk via iTunes
- Bekijk via CineMember
- Niet beschikbaar op Netflix
- Niet beschikbaar op Videoland
- Niet beschikbaar op Amazon Prime
- Niet beschikbaar op Disney+
- Niet beschikbaar op Google Play
- Niet beschikbaar op meJane
Plot I, Daniel Blake
De 59-jarige Daniel Blake heeft bijna zijn hele leven als meubelmaker gewerkt in het noordoosten van Engeland. Na een ziekte heeft hij voor het eerst in zijn leven hulp nodig van de staat. Hij kruist het pad van de alleenstaande moeder Katie en haar twee jonge kinderen, Daisy en Dylan. Katie's enige kans om te ontsnappen aan een hostel voor daklozen, is door een flat te accepteren 450 km verderop. Daniel en Katie bevinden zich in niemandsland, gevangen in de bureaucratische rompslomp van het hedendaagse Groot-Brittannië.
Externe links
Acteurs en actrices
Daniel
Katie
Dylan
Daisy
Ann
Sheila
China
Employment Support Allowance Assessor
Ivan
Postman
Video's en trailers
Reviews & comments
freek_93
-
- 666 berichten
- 1609 stemmen
Ik ben het niet vaak oneens met Zwolle84, maar naar mijn mening was dit zeker geen kut film. In tegenstelling zelfs, ik vond het een erg goede film!
Het verhaal is erg sterk. Karakters worden goed geïntroduceerd en er word veel tijd bestaat aan de karakters. Ik kon ook echt mee leven met de karakters en kreeg, waar dat echt vrij weinig gebeurd bij mij, een aantal keer een brok in mijn keel. De acteurs spelen hun rollen ook meer dan prima.
De film heeft wel een laag tempo, maar dat is in dit geval geen enkel probleem. Het kijkt super makkelijk weg. Af en toe kwam er heerlijke Britse humor voorbij. Op die manier werd mijn aandacht goed vast gehouden en was de film zo voorbij. Had van mij nog wel even mogen door gaan.
Enige puntje is het einde. Het einde vond ik niet geweldig, maar aan de andere kant was die ook weer goed. Moeilijk uit te leggen. Daniel valt aan het eind van de film dood neer, net voor zijn proces. Aan de ene kant had ik hem liever levend gezien aan het eind, maar dan krijg je weer zo'n zoet sappig feel good movie einde. Dat was ook niet goed geweest. Twee strijd argh. De begrafenis ceremonie was wel weer erg goed gedaan.
Ik heb erg genoten van deze film. Interessant verhaal, leuke karakters, emotioneel en prima humor.
Zeker een aanrader!
FinkPloyd
-
- 632 berichten
- 1900 stemmen
Ik ben niet zo'n fan van Ken Loach, en bij de Gouden Palm dacht ik meteen zoiets als 'oevreprijs', want op het eerste zicht lijkt het van hetzelfde laken een pak als zijn eerder werk.
But I stand corrected, meer nog: dubbel en dik verdiend die Palm!
De themathiek is vertrouwd voor Loach, maar blijkt in tijden van Brexit en Trumpocalypse actueler dan ooit... Naar mijn gevoel opereert de regisseur hier als socialist met veel gevoel voor de anti-establishment en anti-overheidsgevoelens die momenteel in de meeste Westerse landen heersen, en maakt hij hier een duidelijke connectie met de meer rechts georienteerde kiezers die daar doorgaans mee worden geassocieerd. Bovendien met een aangrijpend en boeiend verhaal, van goede, dappere mensen die in de hoek zitten waar de klappen vallen en daarbovenop nog eens in de steek worden gelaten door een navelstarende overheid. Gelukkig kunnen ze wel rekenen op elkaar.
Er wordt geloofwaardig geacteerd een een paar scenes komen hard binnen. Een eyeopener van een film die Europa confronteert met een lelijk maar uiterst relevant spiegelbeeld van zichzelf.
jippie2010
-
- 2458 berichten
- 6718 stemmen
Toch wel een zware tegenvaller. Ik had de film op mijn verlanglijstje staan, maar hij zal niet lang blijven hangen. Een schrijnend verhaal van een oneerlijke gevecht tegen de bureaucratische overheid, in dat opzicht vrij origineel. Maar beide hoofdpersonen blijven voor mij redelijk vlak, het verhaal is flinterdun, en het kabbelt door naar een voorspelbaar eind. Jammer. *2.0
wibro
-
- 11590 berichten
- 4098 stemmen
Hoewel ik er zeer tegenop zag deze film toch maar gaan zien. En, het moet gezegd worden, hij was veel beter dan ik had verwacht. Op visueel vlak stelde deze film niets voor, maar dat was te verwachten. Het draait in dit sociaal drama puur om het verhaal. Het bijzondere is wel dat ik veel in deze film herkende van mijn ervaringen met de bureaucratische rompslomp van de Sociale Dienst en Arbeidsbureau toen ik langdurig werkloos was. Maar... maar nu komt ook het manco van deze film. Het wordt allemaal wel eenzijdig weergegeven. Blake die moest verantwoorden dat hij gesolliciteerd had maar dat niet met bewijzen kon overleggen wat hem een sanctie opleverde. Tja, dat moest ik ook toen ik langdurig werkloos was en terecht want anders zou dat misbruik in de hand werken. Of ik solliciteerde naar banen waarvoor ik toch geen kans had dat kon de bureaucraten van de sociale dienst of arbeidsbureau niets schelen. Zij zitten er ook maar voor hun eigen hachje. Voldoen zij niet waarvoor zij zijn opgedragen, dan vliegen ze zelf de laan uit. Deze film geeft dus wel een eenzijdig beeld van het wel en wee van een werkloze of arbeids-ongeschikte. Soms leek het net of ik te doen had met een verkiezingsspotje van de S.P. Het kan daarom ook nauwelijks toeval geweest zijn dat een van de bezoekers in Lux de ex-fractievoorzitter van die S.P. was, Jan Marijnissen. Op het acteren daarentegen valt niets aan te merken. Dat was zonder meer goed en de film bevatte niet alleen maar ellende maar had ook nog voldoende humor. Niettemin vond ik het einde zonder meer zwak. Het was net of de regisseur met het tragische einde van de heer Blake de kijkers op het gevoel wilde spelen. Alsof hij wilde zeggen; kijk eens wat die bureaucratische instanties met Blake hebben aangedaan. Sniff sniff. Ja, ik heb bezoekers gezien die geëmotioneerd de zaal verlieten maar daar hoorde ik dus duidelijk niet bij. Ik ben daar gewoon veel te nuchter voor.
3.5*
mjk87 (moderator films)
-
- 13291 berichten
- 3906 stemmen
Aardig maar niet heel bijzonder. Sowieso op audiovisueel vlak is er niets interessants te ontdekken, maar ook inhoudelijk laat men steken vallen. Nu ken ik de situatie niet in Engeland, maar soms had ik het idee dat het allemaal wel heel extreem werd neergezet. Niet alleen hoe men bij de arbeidsbureaus werkt (met uiteraard één goedwillende medewerker die direct daarop wordt aangesproken) maar ook met een hoofdpersoon die niet weet hoe een computer werkt of die de prostitutie ingaat. Het is aan kafkaëske wereld die Loach toont, aleen maakte Kafka er een parabel van die zo absurd was dat je wist dat dit wel een aanklacht was maar ook niet als zodanig bestond. Loach laat ons dat wel zo lijken en weet nooit echt een keuze te maken tussen komedie en drama en daardoor een niet overtuigende mengvorm heeft gemaakt.
Wat de film redt is dat het beste goed wegkijkt, de sfeer prima is en vooral alle personen (Blake, Katie, de kinders, de buren van Blake) enorm sympathiek zijn waardoor je wel meeleeft. 3,0*.
Ghola
-
- 426 berichten
- 906 stemmen
Sterk sociaal-realistisch drama, dat me veel deed denken aan het hierboven al genoemde Deux Jours, Une Nuit van de broers Dardenne. Beide zijn stevig geëngageerd en goed geacteerd, maar opvallend genoeg slagen ook allebei deze films er niet in tot een geheel bevredigend einde te komen. 3,5*
pvl63
-
- 241 berichten
- 228 stemmen
Mooie film die het kille bureaucratische (Engelse) uitkeringssysteem aan de kaak stelt. Je voelt mee met de machteloosheid van hen die overgeleverd zijn aan hen die beslissen over hun uitkering. De harde beslissingen die mensen in hun dagelijkse leven moeten nemen. Je ziet dat er kille ambtenaren zijn en soms ook menselijke ambtenaren.
De film is een krachtig statement dat helaas bijna teniet wordt gedaan door te dramatische keuzes van de filmmaker. Jammer want er had meer in gezeten.
Ste*
-
- 1960 berichten
- 1283 stemmen
Heel sterke film, die perfect laat zien hoe je als werkloze (oudere) of als alleenstaande moeder met pech, verstrikt kan raken in het bureaucratisch web dat daarmee gepaard gaat. Erg herkenbaar als je daar op een of andere manier mee te maken hebt gehad (als 'slachtoffer' of werkmatig).
Mooi ook dat het zowel de keiharde bureaucratie, als de warme menselijkheid laat zien. Geen film die slechts eenzijdig ellendig is, maar waar mensen ook oprecht voor elkaar klaar staan.
Een film die, als je zou zoeken naar kritiek, misschien wat teveel 'in your face' een sociaal pamflet is, maar wel eentje die zeker bestaansrecht heeft anno nu en uiterst realistisch laat zien waar goedwillende mensen tegenaan kunnen lopen. Ik vond eigenlijk niet eens dat er overdreven werd, en ik denk dat er ook in Nederland dit soort situaties bestaan.
Scene in de voedselbank vond ik, door het onverwachte, vrij hartverscheurend. Dit soort films weten je - als je een beetje thuis bent in het genre - niet echt meer te verrassen (wel nog te raken), maar deze scene deed dat wel.
kleine 4,5*
N00dles
-
- 552 berichten
- 2242 stemmen
Zware film die goed laat zien hoe rock-bottom je kunt raken als je werkloos bent. Hoe de bureaucratische molen je nog verder kan doen wegzakken in ellende. Van de onmenselijke behandeling tot het wantrouwende karakter van de mensen van het banencentrum, het wordt Daniel Blake in ieder geval goed onmogelijk gemaakt om nog aan een uitkering te komen als arbeidsongeschikte 50+'er met een hartkwaal.
Uitstekend geacteerd door de -voor mij- onbekende cast. Hayley Squires -die als Mila Kunis look-a-like prima had kunnen bijverdienen- weet ook indruk te maken als alleenstaande moeder op het randje van de wanhoop.
Het lijkt hier en daar soms misschien wat 'too much' te zijn, waarbij het job centre als het Grote Bureaucratische Kwaad wordt weggezet, maar dit soort schrijnende gevallen schijnen toch echt voor te komen. Loach vertelt het verhaal recht voor zijn raap en weet met zijn rauwe filmstijl te raken.
Of je het nu een statement film vindt of niet, het belicht op een sterke manier een kant van de maatschappij die we maar al te graag willen ontkennen, of in ieder geval niet genoeg durven erkennen.
Filmkriebel
-
- 8946 berichten
- 4130 stemmen
Loach/Laverty keren terug naar het sober sociaal drama en klagen de bureaucratische mallemolen van een wereldvreemd sociaal zekerheidssysteem aan. Daniel Blake is een weduwnaar die door hartproblemen te ziek is om te gaan werken maar op basis van een onzinnige test toch een baan moet gaan zoeken wil hij zijn uitkeringen niet verliezen. En dan komt de armoede opzetten, die eerlijke mensen aanzetten tot handelingen die ze eigenlijk niet willen om toch te overleven. Hierbij begrijp je werkelijk dat een deel van de armoede in een land veroorzaakt wordt door de faling van het eigen systeem. De afstand tussen welvaart en armoede is bangelijk klein.
Dit geldt niet enkel in de UK, maar ook in de VS (nog erger!) en in onze eigen landen, wat de film (ik zou zeggen helaas) voor iedereen heel herkenbaar maakt. Loach zit er weer pal op maar blijft wel veilig in de thema's die hem lief zijn. De dialogen en karakters zijn met gevoeligheid en meelevendheid gebracht. Een film die tegelijk schrijnend en hartverwarmend is, en die in de UK bovendien ook door de politiek als illustratie is gebruikt.
sandokan-veld
-
- 171 berichten
- 984 stemmen
Iedereen die weleens eerder een film heeft gezien van het verbond Loach/ Laverty weet wel ongeveer welke sfeer je kan verwachten: een sobere, grauwe kijk op de Britse onderklasse, knap naturel gefilmd en zonder opsmuk.
Alhoewel, toch zelfs voor hun doen wel een film met een erg duidelijke politieke boodschap. Wat ergens wel een kracht is (want: relevant onderwerp) maar ook een duidelijke zwakte. De nogal gechargeerde manier waarop de film onderscheid maakt tussen de zachtaardige hoofdpersonen en de boosaardige bureaucratie rondom het sociale vangnet, is misschien niet per se ongeloofwaardig, maar het ging na een tijdje wel wat manipulatief aanvoelen. Zeker bij het tragische einde, dat meer de boodschap erin wrijft dan dat het nou zo nodig was voor het verhaal.
Toch vier sterren, want de film kent een paar sterke troeven. Dave Johns is er één van. In het dagelijks leven is hij kennelijk een komiek, en hier weet hij een perfecte balans te vinden tussen hartverscheurende worsteling, en een soort cheeky luchtigheid, die de film niet alleen maar verteerbaar houdt, maar ook op verschillende momenten zorgde dat ik de neiging had mijn vuist in de lucht te steken en hem joelend aan te moedigen. Of om hem een pan soep te gaan brengen. Hoe dan ook: ik ging in 100 minuten heel veel houden van Daniel Blake, en dat is mede de verdienste van Johns.
Ten tweede kent de film een paar van de mooiste, meest hartverscheurende scenes die ik het laatste jaar zag. Die scene in de voedselbank maakt de film op zichzelf al Gouden Palm-waardig.
Pazmaster
-
- 2653 berichten
- 5141 stemmen
Sterk drama dat laat zien wat er mis is met de westerse maatschappij, mensen die het moeilijk hebben en door bureaucratie tot wanhoop worden gedreven. Geen vrolijke film maar een wel goede weerspiegeling van hoe het er in de lagere klassen aan toe kan gaan. Het einde was niet echt een verrassing, dat was eigenlijk vanaf het begin al duidelijk. Wel grappige humor soms, vooral het openingsgesprek was hilarisch en gaf al gelijk de toon voor de rest van de film aan. Er wordt goed gespeeld.
otherfool
-
- 18470 berichten
- 3397 stemmen
Afschuwelijke film waarin door middel van goedkoop sentiment op geforceerde wijze de strijd van 'de kleine man' tegen de grote boze overheid wordt uitgespeeld. Nu kan armoede in combinatie met bureaucratie en standaardisatie best een groot probleem zijn, maar de manier waarop Loach het hier uitvergroot en (dat vooral) uitbuit is letterlijk om van te kotsen. Zo krijgen we een vrouw te zien die zogenaamd geen 10 cent kan missen om spaghetti voor zichzelf te koken maar wel elke dag in een kek nieuw truitje rondloopt, dat soort dingen.
En dan Daniel Blake zelf, manmanman. Sowieso krijg je binnen een minuut al een hekel aan deze man. In plaats van wat simpele vragen van een overheidsmedewerker te beantwoorden gaat-ie over elke vraag zeiken op dat vervelende klagerige toontje van hem. De hele wereld moet zich maar aan hem aanpassen, en iedereen is zogenaamd tegen hem, ondanks dat hij werkelijk van alle kanten hulp krijgt aangeboden.
Niet alleen dat, maar hij gaat zich ook nog eens bemoeien met het Katie karakter om op hoge poten te eisen dat ze stopt met haar escortwerk. Vent, waar bemoei je je mee. En dan dat domme einde. Huil of ik schiet. Bahbahbah.
BBarbie
-
- 12795 berichten
- 7632 stemmen
Na ruim de helft van zijn films gezien te hebben, wist ik al wel dat regisseur Ken Loach een meester is in het maken van films over het aan de kaak stellen van maatschappelijk onrecht en sociale misstanden. Dit is zijn beste, vind ik. De film is één grote aanklacht tegen een als vangnet bedoeld systeem, dat met regeltjes en nog meer regeltjes mensen, die het hoofd niet of nauwelijks boven water kunnen houden, definitief laat verzuipen. Tekenend zijn de dialoog onder de openingscredits én de scène, waarin een ambtenaar op haar donder krijgt van haar leidinggevende omdat zij een machteloze cliënt metterdaad aan het helpen is.
Naast het schrijnende verhaal hebben ook het optreden van Dave Johns en Hayley Squires indruk op mij gemaakt.
Gelet op de meningen van o.a. otherfool en Bélon wil ik opmerken, dat het niet zo moeilijk is om vanuit een bevoorrechte positie neerbuigend commentaar te leveren op mensen, die het —om welke reden ook— minder goed getroffen hebben en terechtgekomen zijn in de hoek waar de klappen vallen. Medemenselijkheid misstaat niemand. Daar hoef je geen socialist voor te zijn.
Mensen die zich aangesproken voelen door het thema van deze film wil ik graag wijzen op Techo y Comida (2015), het Spaanse equivalent van deze film.
scorsese
-
- 11780 berichten
- 10190 stemmen
Goeie film waarin een arbeidsongeschikte man een alleenstaande moeder een helpende hand biedt. Een typisch sociaal drama in de kenmerkende en realistische stijl van Ken Loach. Zeker schrijnend en een aantal aangrijpende scenes. Maar over het algemeen ligt het er wel wat te dik bovenop, en ook het einde was me net iets teveel van het goede.
Macmanus
-
- 13726 berichten
- 3630 stemmen
Typische winnaar.
Niet heel veel nieuws onder de zon. Ergens als de film wat lang bezinkt is het ook best wel een tearjerker. Maar gelukkig is het goed gemaakt. Visueel typisch voor een Brits drama als deze. Maar qua flow en acteerwerk uitmuntend. Waardoor dit gewoon een prima film is. Is het alles waar ik naar zoek in cinema dat ook weer niet.
3.5 sterren.
Flat Eric
-
- 6365 berichten
- 1026 stemmen
Over het Engelse UWV
Vanuit het perspectief van de verzekerde worden de (stereo)typische bureaucratische kastje-muur perikelen in de sociale zekerheid vertoond.
Digibetisme, armoede, regels en wetten, aanvraagformulieren, onbegrip en machteloosheid in een mistroostig Newcastle maakt het een deprimerend geheel.
Er valt gelukkig ook wel wat te grinniken maar het is vooral een groot gecharcheerd sociaal drama gefilmd in een grauwe Engelse stijl.
Goed om af en toe eens bij stil te staan.
TMP
-
- 1796 berichten
- 1629 stemmen
Aanvankelijk lijkt dit best een aardige film te worden over overdreven bureaucratie. Gaandeweg slaat het echter nogal door, met enkele flauwe en weinig overtuigende verhaallijntjes, waaronder met name het prostitueren van Katie. Het verhaal wordt uiteindelijk vrij zwak uitgewerkt en het komt over alsof het allemaal veel te zwaar is aangezet, daardoor ontbreekt het aan overtuigingskracht.
Film Pegasus (moderator films)
-
- 30451 berichten
- 5199 stemmen
Qua onderwerp is dit best wel een 5* waard. We kennen veel emoties in film als liefde, wraak, verdriet, geluk. Deze film draait rond machteloosheid. Een sterk gevoel dat best wel tot uiting komt hier. De bureaucratie van een beleid dat denkt efficiënt te werken. En zonder te schieten op enige vorm van beleid, gaat dit hoofdzakelijk over bureaucratie. Over het volgen van regeltjes (weliswaar door een beleid uitgestippeld of goedgekeurd) dat primeert boven de inhoud en de gevolgen van die regels. Vastgeroest in een systeem dat die efficiëntie hoger inschat dan de kwaliteit van het resultaat.
De film toont die machteloosheid perfect zonder in een karikatuur te vervallen. Denk aan de beroemde strip met Asterix, waarin hij dagen aan een stuk in een gebouw rond rent en telkens door bureaucraten tegenwind krijgt door foute formulieren, foute info, te laat komen of nog meer. I, Daniel Blake is meer natuurlijker. De film slaagt er in om niet zozeer een aanklacht te zijn tegen dat systeem, maar onrechtstreeks een aanklacht te, door gewoon die bizarre situaties in beeld te brengen.
5* dus voor het onderwerp dat eens aan het woord mag komen via de figuur van Daniel Blake. De film zelf is ook wel genieten, maar kent vooral een sterke start. Eens verder loopt het wat verloren en hoop ik ook meer te zien dan die bizarre bureaucratische gebeurtenissen. De film wordt al wat voller door nog extra figuren bij Daniel Blake te betrekken die op hun beurt wat meemaken. Tegelijk is dit realistische aanpak net de troef van de film. Al blijft de film vooral hangen door het onderwerp en iets minder door de film zelf.
Movsin
-
- 7706 berichten
- 8097 stemmen
Alleen Ken Loach zet een dergelijke film neer. De kleine man die opbokst tegen een overheid die hem alleen als een nummer aanziet en hem vastzet in een "catch 22"-reglementering.
De opening, met de vragenlijst naast de kwestie (Barbertje zal hoe dan ook hangen) is al indrukmakend en daarna volgen nog heel wat betekenisvolle scènes waarbij de voedselbankscene met de even getergde Katie toch wel ontroert.
Inzake sociaal-maatschappelijke kritiek is Loach niet klein te krijgen en knap is toch steeds dat hij geen nood heeft aan sterrenacteurs.
Flavio
-
- 4478 berichten
- 4740 stemmen
Goed sociaal drama zoals Loach ze wel vaker maakt, ditmaal over onmenselijke, ambtelijke bureaucratie. De regisseur lijkt oprecht boos te zijn en wil gehoord worden, en schroomt niet voor het inzetten van sentiment en hyperbolen (je kunt altijd nog de prostitutie in als de staat je laat vallen). Daarmee is hij minder subtiel dan bv de gebroeders Dardenne maar spreekt hij (waarschijnlijk) meer mensen aan.
Maar ondanks de wat zwart-wit benadering werkt I, Daniël Blake dankzij het geloofwaardige spel van de hoofdrolspeler, Dave Johns. Hij maakt geen karikatuur van zijn personage, wat vaak wel op de loer ligt bij sociaal drama, en heeft een fijne wisselwerking met Hayley Squires.
Fisico (moderator films)
-
- 8353 berichten
- 4697 stemmen
Jammer dat ik hier half politiek getinte boodschappen moet lezen voor een simpele filmrecensie. Ik waag me hier dus zeker niet aan. Wel kan ik zeggen dat de film een grote impact op me gehad heeft. Het doelpubliek dat aan bod kwam in de film is eveneens het doelpubliek waarmee ik te maken heb voor mijn job. Geen geiten-wollen-sok-mentaliteit hier bij ons, integendeel zelfs, maar een beetje empathie en betrokkenheid naar cliënten toe is toch een must als je aan hulpverlening doet en mensen te woord staat. Dit geldt niet alleen voor hulpbehoevenden, maar eveneens voor jou en mij wanneer wij bediend worden in het ziekenhuis, de supermarkt, het gemeentehuis of de lokale slager.
Het is net dat respect dat ontbreekt en duidelijk wordt aangetoond in de film. Het begin alleen al. Hoe frustrerend is het niet wanneer iemand volgens de regels en de geijkte procedure irrelevante vragen stelt en niet eens luistert of kijkt wie voor hem/haar zit? Ofwel ben je van slechte wil ofwel ben je oerdom en heb je een beperkt inlevingsvermogen. Dit gegeven wordt de gehele film blootgelegd: ingewikkelde afstompende beroepsprocedures, lange en dure wachttonen aan de telefoon, security in het werkloosheidsbureau, een vriendelijke hulpverlening die berispt wordt omdat ze vriendelijk is en buiten de lijntjes kleurt om te willen hélpen (hallo?), enz ... Ik weet niet hoe waarheidsgetrouw deze film is, maar als dit de toestanden zijn in GB, dan leven we echt wel in een kille wereld en is de welvaartsmaatschappij die toch gestoeld is op solidariteit een lege doos.
Zeer sterke performance van Dave Johns die geregeld voor een zwart-komische noot zorgt. Een personage dat me geraakt heeft. Niet over de top, niet té melig, maar precies de juiste snaar. Geen profiteur ook, gewoon iemand die vraagt waarop hij recht heeft. De band die hij smeedt met Katie en de twee jonge kinderen is ontroerend. De scène bij de voedselbedeling hallucinant (zelfs al is het voor mij herkenbaar). De wisselwerking tussen Daniel en Katie zorgt er ook voor dat de film innemend en sterk blijft tot het einde. Humor, eergevoel en warmte houden deze Don Quichot recht, dit in schril contrast met wat je ziet: een oude ronddolende man met te grote muts en vale huid, getekend door het leven en de huidige situatie.
Loach tracht hier een bureaucratisch systeem bloot te leggen aan de hand van sociale onrechtvaardigheid. Hij is hiermee niet aan zijn proefstuk toe. Er is weliswaar weinig informatie over het waarom van dit systeem (vermoedelijk efficiëntie en kostenbesparend), maar Loach probeert eveneens de té dramatische of moraliserende tour te vermijden. Door dit stille en serene protest verdient deze film alle lof en werd hij in Cannes terecht bekroond.
mister blonde
-
- 12461 berichten
- 5409 stemmen
Eens met fisico. Heb in mijn werk ook veelvuldig te maken met de doelgroep. Ook hier in Nederland valt het niet mee voor arbeidsongeschikten die wel willen maar niet kunnen. Loach is weinig subtiel en zelfs weinig genuanceerd soms. Toch zit er meer dan een kern van waarheid in zijn betoog. En ik vind dat een filmmaker zich wel eens gewoon lekker ongenuanceerd boos mag maken. Het zorgt voor een zeer interessante film. Spannend op een andere manier dan een thriller. Grappig op een aandoenlijk manier. Vooral het dramatische aspect komt op een pijnlijke manier van het scherm. Loach heeft het wmb niet op elk moment en in elke scène helemaal bij het rechte eind, maar meestal wel. Opnieuw 4 sterren.
K. V.
-
- 4106 berichten
- 3595 stemmen
Deze eens bekeken en vond het een mooie film. Ik had eigenlijk geen idee waar hij over ging gaan, maar vond het boeiend gebracht. In het begin was de toon soms nog wat luchtig, maar dit veranderde wel, naarmate de film vorderde.
De speelduur was goed, niet te lang en niet te kort en verveelde ook niet.
De moeite om gezien te hebben.
Donkerwoud
-
- 8026 berichten
- 3576 stemmen
De meester van het Britse sociaal realisme vervolmaakt zijn stiel met een onsentimentele film over mensen aan de onderlaag die verstrikt raken in de bureaucratische mallemolen van een verzorgingsstaat. Over het verlies van controle en zelfbeschikking bij verminderd arbeidsvermogen, terwijl tegelijkertijd het moeten rondkomen van een uitkering in de maatschappij is omgeven met een air van schuld en schaamte. Daniel Blake is voor armoede in West-Europa wat Walter White (Breaking Bad) was voor het Amerikaanse gezondheidsstelsel: een individu dat in zijn handelen echt niet het meest toeschietelijk of gemakkelijk is, maar als een moderne Don Quichot de strijd aangaat met een gebrekkig ingericht systeem. Wie zijn queeste terug wil brengen tot een rechtlijnig links of rechts verhaal heeft het niet helemaal begrepen. Daniel Blake is dé fictiefiguur van deze tijd, verdrinkend in (soms) onbegrijpelijke systemen als digitalisering, kosten-batenanalyses en outsourcing. De verzorgingsstaat als een soort dweilen met de kraan open, omdat het van zichzelf al de meest simpele problemen nodeloos complex maakt.
Dievegge
-
- 3000 berichten
- 7699 stemmen
Daniel Blake is een tragische held die het opneemt tegen de Leviathan van de bureaucratie, een sympathieke digibeet die z'n weg niet vindt in het kafkaiaanse systeem. Dit gaat niet over extreme armoede, maar over de categorie net daarboven: mensen die het hoofd boven water proberen te houden, zoals een arbeider met een hartaandoening of een alleenstaande ouder. Het is geen geromantiseerd beeld van de nobele arme, want ze maken ook fouten.
De locatie in Newcastle is realistisch weergegeven, zonder achtergrondmuziek of emotionele close-ups. Ken Loach deed aan veldonderzoek bij mensen met dergelijke problemen en bij sociale hulpverleners. Het incident bij de voedselbedeling zou echt gebeurd zijn. Alles werd in volgorde geschoten. De acteurs kregen hun tekst soms kort op voorhand. Sommige nevenrollen waren voor toevallige voorbijgangers.
De stelling dat kokosnoten meer slachtoffers veroorzaken dan haaien, is een fabeltje.
De filosoof
-
- 2023 berichten
- 1405 stemmen
Een soort Michael Moore, dus eenzijdige linkse propaganda, maar dan in de vorm van een Engelse film in plaats van een Amerikaanse documentaire en veel sentimenteler. Nu maakt die sentimentaliteit het in wezen nog slechter dan een Moore-documentaire maar tegelijkertijd ben ik ook een sucker voor die ouderwetse Dickens-sentimentaliteit zodat de film me toch wist te raken.
coumi
-
- 1391 berichten
- 11671 stemmen
Toch weer genoten van deze typische Loach productie. Bij hem weet je van te voren wat je krijgt: een maatschappij kritische film, waarin hij het zonder veel nuancering opneemt voor de zwakkeren in de samenleving. Het knappe hier is dat dit gebrek aan nuance nergens gaat storen, je wil als kijker volledig meegaan in het onrecht dat de recht voor zijn raap figuur Blake wordt aangedaan door de brute, onmenselijke ambtelijke gehaktmolen. Cinema op zijn best eigenlijk: zo levensecht ogend dat je gaat geloven in het net iets te dik aangezette verhaal. Een van de betere films van Ken Loach, zonder twijfel. En wat goed dat men in de UK zo vaak er in slaagt relatief onbekende acteurs aan te zetten tot zulke grootse acteerprestaties.
eRCee
-
- 13346 berichten
- 1923 stemmen
Als sociaal pamflet werkt de film goed, sommige momenten komen echt aan (zoals de scene in de voedselbank). De artistieke waarde vind ik echter beperkt, daarom snap ik die Gouden Palm ook niet. Neemt niet weg dat het goed is dat dit soort praktijken via film aandacht krijgen. En voor de duidelijkheid: de onmenselijkheid van bureaucratie laten zien is geen linkse propaganda.
Gerelateerd nieuws
Vijf goede films op de Nederlandse streamingdiensten met een relatief korte speelduur
Films waarin komedie-acteurs op de serieuze tour gingen
Vijf goede dramafilms die als griezelig worden beschouwd
Bekijk ook
Under Sandet
Oorlog / Drama, 2015
112 reacties
Sorry We Missed You
Drama, 2019
87 reacties
Manchester by the Sea
Drama, 2016
257 reacties
Mommy
Drama, 2014
151 reacties
Frantz
Drama / Mystery, 2016
47 reacties
Kes
Drama, 1969
53 reacties
Gerelateerde tags
heart attacknorthern englandalleenstaande moedercompassioncarpentersocial serviceswelfare social realismsocial security newcastle upon tynehealthcaredesperatelabor rights
Nieuwsbrief MovieMeter
Het laatste film- en serienieuws per e-mail ontvangen?
Populaire toplijsten
- Top 250 beste films aller tijden
- Top 250 beste sciencefiction films aller tijden
- Top 250 beste thriller films aller tijden
- Top 250 beste familie films aller tijden
- Top 250 beste actie films aller tijden
- Top 100 beste films van de laatste jaren
- Top 100 beste films op Netflix
- Top 100 beste films op Disney+
- Top 100 beste films op Pathé Thuis
- Top 50 beste films uit 2020
- Top 50 beste films uit 2018
- Top 50 beste films uit 2019
- Top 25 beste films in het Nederlands
Corporate & Media
Realtimes | Publishing Network
Innovatieweg 20C
7007 CD, Doetinchem, Netherlands
+31(315)-764002
Over MovieMeter
MovieMeter is hét platform voor liefhebbers van films en series. Met tienduizenden titels, die dagelijkse worden aangevuld door onze community, vind je bij ons altijd de film, serie of documentaire die je zoekt. Of je jouw content nou graag op televisie, in de bioscoop of via een streamingsdienst bekijkt, bij MovieMeter navigeer je in enkele klikken naar hetgeen dat voldoet aan jouw wensen.
MovieMeter is echter meer dan een databank voor films en series. Je bent bij ons tevens aan het juiste adres voor het laatste filmnieuws, recensies en informatie over jouw favoriete acteur. Daarnaast vind je bij ons de meest recente toplijsten, zodat je altijd weet wat er populair is op Netflix, in de bioscoop of op televisie. Zelf je steentje bijdragen aan het unieke platform van MovieMeter? Sluit je dan vrijblijvend aan bij onze community.
Social media
Realtimes | Publishing Network
- Registreer |
- Contact ons |
- Over ons |
- Adverteren |
- MovieMeter Films Wiki |
- Series Wiki |
- Algemene voorwaarden en privacybeleid |
- Consent wijzigen |
- RSS Feeds |
- API
© 2024 MovieMeter B.V.