Kes (1969)

Mooie film... vooraf niets over gelezen. In een opwelling naar Filmhuis gegaan. Toen ik Colin Welland zag had ik wel een idee dat het een oude film moest zijn, maar had geen idee dat de film uit 1969 was. Grappig om David Bradley - Billy Casper - als volwassen vent te zien. Het was een mooie film. Je hoorde op het einde van de film wel iedereen zeggen.... he.? Je verwachtte toch nog net iets meer. Anyway. Goede film.

Spijker op zijn kop. Neem daarbij dat de film af en toe ook ontzettend grappig is. Vond het alleen net iets te lang duurde.

Kes vliegt weer rond. Onder andere in LUX-Nijmegen. Geen idee waarom trouwens.

Weer? Deze heeft nooit in de Nederlandse bioscopen gedraaid omdat Loach hier destijds nog geen grote naam was, en nu hij gerestaureerd is een mooie gelegenheid dit alsnog te doen. Ik juich dit van harte toe! Wij hebben hem inmiddels geboekt

Kes zat ook in het trailerblok voor the Artist in LantarenVenster. Aparte gewaarwording...

Klopt en zo nog 401.230 films. Maar goed, Kes is dus gerestaureerd. Leuk, ben benieuwd of er publiek of afkomt. Als ze voor Kes zelf gaan, komen ze bedrogen uit want de vogel komt amper in beeld.

Maar het werkelijke antwoord is kennelijk vanwege de 75ste verjaardag van Ken Loach. KLIK

Mensen komen niet voor de vogel. Het publiek kent intussen de films van Ken Loach, en het blijkt dat hij voordat hij erg bekend werd ook een paar hele aardige films heeft gemaakt, die de moeite waard zijn. Het zal geen storm lopen, snap ik ook wel, maar ik vind het wel leuk als er af en toe zoiets wordt gedaan in een aantal bioscopen.

EDIT: En zeker voor zijn verjaardag

43 Jaar na dato oogt deze klassieker van Ken Loach nog altijd fris. Toen al was zijn stijl herkenbaar rauw en neorealistisch en sneed hij sociale en maatschappelijke misstanden aan.
Hij focust zich op personen die in erbarmelijke omstandigheden leven en toont betrokkenheid en mededogen met de arbeiders. Het deprimerende, grimmige, gepassioneerde, bedachtzame en roerende coming-of-age verhaal over een jongen, die leeft van dag tot dag, die moet zien te overleven in een geestdodende omgeving en door schade en schande wijs wordt, speelt zich af in het troosteloze Noord Engeland. Een droevige, bijtend authentieke, maar ook grappige film, waarin Loach verrassend subtiel blijf.

Prachtige film die zijn kracht vooral haalt uit lange scenes die vooral sfeerschetsen zijn. Zoals gewoon de wandeling in de mijnschacht van Billy's broer, of de voetbalwedstrijd en de douche achteraf. Er wordt heel ruim de tijd genomen om allerlei scenes te observeren. Precies dat en dat de film die observerende stijl zo consequent volhoudt maakt deze film toch wel een stuk beter dan de paar latere films van Loach die ik zag. Geweldige hoofdrol ook.

4.0*

Mooie intieme film over een jongen en een havik, maar stiekem gaat het hem vooral om die jongen. Wat de films van Ken Loach zo onweerstaanbaar maken is dat hij tragiek en humor naadloos in elkaar over laat lopen. Soms tot op het punt dat ik het ene moment luidop moet lachen, om dan geschokt te moeten constateren dat het eigenlijk eerder diep triest is.

Sterk sociaal realistisch drama.

Interessant en aandoenlijk, ook prachtig camerawerk en prima geacteerd. Het is een lange film maar hij is niet langdradig, overal is mooi de tijd voor genomen en de film geeft zo een ogenschijnlijk realistisch beeld van de omstandigheden en de sfeer binnen de desbetreffende marge. Het grote pijnpunt in Kes is de gehele soundtrack. Al direct op het begin irriteerde het me mateloos en deed het me aan een of andere goedkope sprookjesproductie denken. Gelukkig was de soundtrack niet al te vaak aanwezig waardoor ik de film op alle andere momenten kon weten te waarderen maar helaas kwam hij toch in zoverre terug dat ik in plaats van een 4+ een nipte 3.5 moet geven. Een gemiste kans, alle elementen van een goed drama zitten er in maar Loach had moeten beseffen dat de muziek een film kan maken of breken..

Een erg mooie film van Ken Loach, die duidelijk de tijd neemt om bepaalde alledaagse zaken te laten zien, met diverse scènes uit het leven gegrepen.

De sfeer is vaak behoorlijk grimmig, omdat het leven van Billy nu ook niet bepaald rooskleurig te noemen is. Thuis gaat het er hard aan toe en ook sommige leraren op zijn school houden er een zeer harde lesmethode op na. Billy is een op zichzelf staande jongen, die vooral erg ongelukkig oogt. David Bradley speelt hem op overtuigende wijze. Ook de diverse bijrollen, zijn allemaal goed ingevuld. Op een gegeven moment vindt hij zijn Kes, en vanaf dat moment is Kes het allerbelangrijkste in zijn leven, wat ten koste gaat van andere zaken, zoals zijn school.

Loach schetst hierbij een mooi portret, dat soms een beetje pessimistisch overkomt, maar nooit vervalt in sentimentaliteit. Het is vooral een sterk en realistisch drama, dat mij in ieder geval wel liet meeleven met de hoofdrolspeler. De manier waarop veel alle daagse zaken aandacht krijgen, maakt de film sterker. Zo zit er een lange schoolvoetbalwedstrijd in, waarbij het gedrag van de leraar ronduit hilarisch is. Dat soort momenten geeft Kes de nodige luchtigheid en zorgt ervoor dat het nooit te zwaar wordt.

Kes heeft mij positief verrast. Het is een film, die zich terecht een status heeft verworven tussen de Britse klassiekers. Een film, waar ik erg van genoten heb, maar dat mag na het verhaal hierboven geen verrassing meer zijn.

4,0*

Meer nog dan het verhaal van de jongen met de valk, is dit in de eerste plaats een prachtige sociale schets van het werkmansmilieu uit de jaren 60.
De film bevat schitterende scenes, soms wat te lang uitgesponnen maar allen indringend, waarin Loach zijn interesse voor aspecten van de samenleving van de lagere klasse onderstreepte, tendens die hij in vele films daarna, tot op heden toe, zou bevestigen.
Een dikke pluim voor de jonge David Bradley en eigenlijk voor de gehele cast voor een dergelijke natuurlijke weergave.

Draait zondag 22 maart in Middelburg.

Bijzonder filmpje dat het leven van een jongen uit een Engelse volksbuurt mooi en toch sober portretteert. Ik ken het boek niet, maar de film oogt alsof het heel nauwkeurig het boek volgt. Ergens is de stijl van Loach zijn later werk hier al voelbaar, maar ik merk toch ook dat hij hier nog zoekende is naar zijn eigen stem, die in zijn latere films meer tot zijn recht komt.

Kes is kort voor kestrel, Engels voor torenvalk, in dit geval een wijfje. De natuur van Yorkshire, vergezeld van een pastorale fluitmelodie, vormt een contrast met de grauwe mijnwerkerswijk en de strenge school. De valk staat symbool voor vrijheid. Billy zou willen ontsnappen uit een milieu zonder mooie vooruitzichten, waar niemand in hem gelooft. Zijn interesse in de vogel motiveert hem om beter te leren lezen, iets waar z'n leraars nooit in geslaagd zijn.

Typisch voor Ken Loach zijn het realisme, de onbekende acteurs, het dialect en de sociale aanklacht. Het is een ontroerend verhaal met grappige en treurige momenten. Een aanrader voor jong en oud.

Die gymleraar is zo'n geniaal personage. Het knappe is dat hij ondanks zijn belachelijke gedrag niet een karikatuur wordt. Hilarische taferelen. Verder ook een prachtige film, misschien toch een halfje erbij doen.

Kes is een erg sterk maar ook vrij deprimerend drama over een jongen die opgroeit in de arme wijk van een Britse Industriestad. De rollen zijn allemaal sterk vertolkt van de hoofdrol Billy tot de typische gymleraar, allemaal in het lokale dialect van Barnsley wat het geheel nog een hoop authenticiteit meegeeft.

Het is erg mooi om te zien hoe Billy - in de ogen van andere een nietsnut die waarschijnlijk in de mijnen zal moeten gaan werken - een uitvlucht vind in de torenvalk die hij traint. Prachtig om te zien hoe hij hier in op gaat. Maar jammer genoeg moet zijn harteloze omgeving dat ook weer van hem afnemen.

Een sterk geacteerde en mooi opgenomen realistisch drama van Ken Loach.

Klassiek sociaal-realistisch drama over een jongen die een manier vindt om zijn benarde thuissituatie te ontvluchten. Verrassend genoeg gaat er nog betrekkelijk weinig filmtijd naar de rollen die Billy's ouders spelen - eerder nog zien we hoe verrot en stichtelijk het Britse schoolsysteem in deze context was. Het geeft Kes op momenten een iets te gestuurd karakter - het kwaad in Billy's wereld laat zich eenvoudig lokaliseren - maar de bedachtzame regie en de passende muziek maken veel goed. Boudewijn Koole heeft aandachtig naar Kes gekeken in het kader van zijn Kauwboy (2012).