
La Cité des Enfants Perdus (1995)
Alternatieve titel: The City of Lost Children
Frankrijk / Duitsland / Spanje
Avontuur / Fantasy
112 minuten
geregisseerd door Jean-Pierre Jeunet en Marc Caro
met Ron Perlman, Daniel Emilfork en Dominique Pinon
De slechte Krank en zijn hulpjes zijn gecreëerd door een gekke wetenschapper. Krank's probleem is dat hij gekweld wordt door het onvermogen om te dromen. Hij vindt het hierdoor nodig om de dromen van kinderen te stelen. Aangezien ze bang zijn voor hem krijgt hij echter alleen hun nachtmerries. Als de kleine broer van een circusartiest wordt ontvoerd, wordt Krank door hem opgezocht.
Trailer
https://www.youtube.com/watch?v=ScsvceqifAI
Wanneer je deze, als ook andere ingevoegde media op de site wilt zien, dan moet je hier even toestemming voor geven.
Met het tonen hiervan wordt er mogelijk door een andere partij cookies geplaatst en/of wordt je ip-adres geregistreerd, zonder dat MovieMeter hier invloed op heeft. Lees ons privacybeleid voor meer informatie over hoe MovieMeter met je privacy omgaat.
Links
Zoek naar deze film op dvd/blu-ray op AmazonIMDb (7,5 / 64743)trailer (YouTube)filmscore (MusicMeter)De film ligt in de lijn van Delicatessen, dus je mag weer een speciale film verwachten.
Een minder toeganklijke en minder goede film dan Delicatessen, maar toch wel de moeite waard om te bekijken. Alle andere films van Jeunet zijn echter beter dan deze.
Moet zeggen dat ik Ron Perlman voor het eerst in een film NIET irritant vond. Dominique Pinon was uiteraard weer geniaal, maar 4 van hem? Dat wordt me toch net te gek.
Het aantal geniale scenes vond ik ook wat matig. Eén die me bij bleef was het stelen van de kluis en de achtervolging. Dat zijn die heerlijke scenes waar Micmacs, Delicatessen en Amelie vol mee zitten. Hier net wat te weinig!
Doe mij dus toch maar Micmacs à Tire-larigot. Inderdaad iets toegankelijker, grappiger en wat mij betreft Jeunet z'n beste! Micmacs à Tire-larigot moet het doen met een klein 3tje!
Mijn vriendin vond hem prachtig, ik vond het niets.
Heeft waarschijnlijk met de decors en het verhaal van de film te maken.
Ik hou niet zo van deze decors en dit soort van rommelige decors terwijl zij er dol op is.
Onze gemiddelde waardering is daarmee 3 sterren.
Het verhaal is niet altijd even sterk, maar het is wel zeer fantasierijk en er hangt de hele tijd een vreemde en mysterieuze sfeer en dat bevalt me wel. Je hebt even de tijd nodig om erin te komen, maar vanaf dan zal de film je geen seconde meer vervelen.
De kwaliteit van deze film valt moeilijk te ontkennen lijkt me, en dat doe ik dan ook zeker niet. Visueel ziet er uitstekend uit namelijk. Mooie kleuren, belichtingen, en best sfeervol. Veel details ook, zoals wel vaker bij films van Jeunet. Qua visuals en vormgeving had het duidelijk een betere/andere film verdient.
Want waar ik vooral over struikel bij deze film is wederom o.a. de humor en de personages. Nogal flauw en kinderachtig, net zoals bij Delicatessen. Erg jammer, aangezien het sommige scenes in de film voor mij gewoon verpest. De personages zijn ook behoorlijk dom en stompzinnig, en dan niet op een leuke manier. Vooral Pinon is zoals wel vaker strontvervelend.
Ergens schuilt een geweldig en volwassen sprookje, maar het is jammer dat het een beetje teniet gedaan wordt door de humor. Verder wel gewoon een aardig filmpje, dat vooral visueel erg uitblinkt. Kleine 3,0* dan maar.
Misschien wel de puurste Jeunet/Caro, waarin het duistere wereldje met laconieke, vreemde personages het best tot leven komt. Maakt wel dat het als film een beetje losjes aanvoelt soms, het gaat hen ook meer om het verkennen van de wereld zelf dan het volgen van het plotje.
Visueel nog steeds erg knap. Mooi belicht, geweldig gedetailleerd en toffe decors. Acteerwerk bepaalt sterk de sfeer (en maakt het geheel wel wat luchtiger), maar zal niet ieder's smaak zijn. Emilfork steelt in ieder geval wel de show wat mij betreft, wat heeft die vent een geweldige kop.
Aparte, wat duisterdere soundtrack ook voor een Jeunet, verder vooral genieten van de gekke personages, de geweldige decors en de geweldige ideetjes van Jeunet en Caro. Na 20 jaar nog niet teveel van z'n pluimen verloren. Jammer genoeg blijft het een wat vergeten Jeunet.
4.5* en een uitgebreide review
De film verteld het verhaal van een post-apocalyptische wereld waar blinde-sekteleden kinderen ontvoeren voor de slechte Krank. Krank en zijn hulpjes zijn gecreëerd door een gekke wetenschapper. Krank kan niet dromen en daarom wil hij de dromen van kinderen stelen. Omdat alle kinderen bang van hem zijn krijgt hij enkel nachtmerries. Op een dag wordt het kleine broetje van circusartiest One ontvoerd door de sekteleden en gaat hij hen achterna. Onderweg ontmoet hij het meisje Miette.
Wat hebben alle acteurs in deze film geweldige koppen zeg. Met name Daniel Emilfork (die niet zou misstaan als Nosferatu) en Dominique Pinon hadden bijzondere gelaten. Ron Perlman vertolkte een goede hoofdrol als One. Erg knap gezien hij helemaal geen Frans spreekt.
Aan de ene kant voelt de film aan als een kinderfilm, maar aan de andere kant is het ook erg duister. Het komt grotendeels door de humor en de tedere momenten dat het me aan een kinderfilm doet denken, en die Dominique Pinon zou zeker veel kleintjes aan het lachen maken. Het zal in ieder geval aardig wat nachtmerries opleveren als je dit aan kinderen voorschotelt. Toch vind ik de 16+ kijkwijzer-indicatie weer ontzettend overdreven.
Het aparte kleurgebruik is verkregen door wit geschminkte acteurs op een donkergekleurde set te filmen en de kleur dan zodanig aan te passen tot de witte gezichten op huidskleur lijken. De sets zagen er allemaal goed uit en de industriële steampunk-designs waren lekker grimmig. De CGI-effecten zoals de luis kwamen gelukkig niet al te veel voor, al moet ik zeggen dat de veroudering/verjonging-effecten er wel bijzonder goed uitzagen.
Hoewel de film erg sfeervol was wordt de sfeer die de mooie poster heeft niet geëvenaard in de film. Het duurt heel lang voor de hoofdpersonen daadwerkelijk op weg gaan naar het eiland en dan gaat alles redelijk snel. Het verhaal is erg simpel en had een aantal erg leuke en sfeervolle elementen. De muziek van Angelo Badalamenti was ook bijzonder mooi.
Al met al vind ik La Cité des Enfants Perdus een geslaagde film. De humor was niet te overdreven, het acteerwerk is goed en verder is het allemaal erg sfeervol en een lust voor het oog.
Ik heb met dit soort films helemaal niets om hoofdpijn van de krijgen...
Ik heb met zulke reacties helemaal niets, om hoofdpijn van te krijgen. Al zou je geen moer van de film begrijpen of het verhaal en genre gewoon niet leuk vinden, dan nog is 1 ster als waardering wel heel laag als je kijkt naar hoe sferisch/dromerig de film in beeld is gebracht. Maar ik ben niet boos hoor

Ik heb met zulke reacties helemaal niets, om hoofdpijn van te krijgen. Al zou je geen moer van de film begrijpen of het verhaal en genre gewoon niet leuk vinden, dan nog is 1 ster als waardering wel heel laag als je kijkt naar hoe sferisch/dromerig de film in beeld is gebracht. Maar ik ben niet boos hoor

Ben echt blij dat jij wel genoten hebt. En ik voel me echt niet aangevallen hoor
