L'Instinct de Mort (2008)

De eerste keer, flink wat jaren geleden, niet kunnen bekoren en helaas de tweede keer weer niet.

Wat wel opvalt is de rond uit grimmige sfeer, brute actie, stevige aanpak in de bajes en vooral de mooi gebrachte uitbraak. De behoorlijke schare aan mooi vrouwen is uitmuntend net als de stijl, montage en best wel fraai uitgevoerde picture in picture.

Waar de film vooral nat op gaat is de vertelling. Het lijkt alsof men in de beperkte tijd die men heeft, kleine twee uur, gewoon weg teveel wil vertellen. Van de dienstplicht in Algerije tot zijn eerste misdadige stappen, en van zijn eerste vrouw met kind tot zijn eigen escalatie qua gedrag en keuze voor een vrouw al net zo fout is als hijzelf. De stijl is daarom ook de fragmentarisch te noemen en springt er behoorlijk in om, met een scala aan personages die even snel opduiken als weer verdwijnen. Er valt te zeggen dat men niets wil overslaan, toch lijkt dit uit te monden in een soort overkill wat ten koste van diepte en impact gaat.

Aardig voor een keer maar dat is het ook snel door en ondanks boven genoemde min en pluspunten.

Vincent Cassel heeft de uitstraling om de perfecte hoofdrol in deze misdaad neer te zetten. Beklijvende film, waarin alle ingrediënten voor een misdaadfilm vervat zitten. Benieuwd naar het vervolg, want de tweede film zet de avonturen van Jacques Mesrine (Vincent Cassel) verder...

Ik heb zojuist dit eerste deel gezien van de 2 delige Mesrine gangsterfilms. Vond dit geen hoogvlieger, maar wel een vermakelijke film met voldoende rauwe actie en alle aspecten van geweld. De sfeer van de jaren 60 en 70 wordt goed in beeld gebracht. Straks ga ik het vervolg kijken.

L'Instinct de Mort is een erg sterke misdaadfilm, waarin het leven van Jacques Mesrine centraal staat. Het tempo is hoog en de karaktertrekken van de deze schurk worden expliciet bloot gelegd. De man is als een beest continu op zoek naar sensatie, geld en en vrouwen. Het is een werkelijk keiharde film, die op een gegeven moment net teveel op een actiefilm begint te lijken. Dat is het enige minpuntje, voor de rest zat ik vol verbazing te kijken naar de doodlopende wegen in zijn leven, waar hij telkens weer voor blijft kiezen.