Lolita (1997)

Ik vind dit een prachtige film! Interessant verhaal, goed gecast en geacteerd, meeslepend. Ik zat er echt in. Ik heb het boek niet gelezen, dus daarmee kan ik het niet vergelijken, maar de film heeft mij geraakt. 4*

Verbijsterend zwakke verfilming van een weliswaar onverfilmbaar boek. Kubrick doet er dan nog iets mee, maar deze film was alleen een vreselijk slappe en geforceerde schaduw. De regie, Charlotte, Lolita, Quilty, zelfs Humbert (Irons himself) ... de een nog vreselijker dan de ander...

Goeie film over een schrijver die een kamer huurt en verliefd wordt op de dochter des huizes. Deze remake wijkt qua verhaal vooral in het tweede gedeelte wat af en sommige scenes zijn wat explicieter in beeld gebracht. Ook heeft deze film een soms wat meer dromerige sfeer (de mooie muziek weet dit te onderstrepen). Goed gecast en goed geacteerd, maar wel wat te lang.

Nabokovs roman heb ik veel te lang geleden gelezen, en het enige wat me nog bijstaat is dat ik de eerste helft geweldig vond maar de tweede helft vrij teleurstellend, met die eindloze rondreis door Amerika en de figuur van Quilty die ik niet kon plaatsen. Van de eerste verfilming ben ik nooit onder de indruk geweest, zelfs niet toen Kubrick mijn grote held in filmland was: een te cerebrale benadering, en bovendien gemaakt in een tijdperk waarin de filmcensuur nog wel zó strikt was dat er meer moest worden gesuggereerd dan er kon worden uitgelegd of getoond – vaak best een aardig alternatief wanneer dat de creativiteit kietelt, maar in dit geval bleef de film wat mij betreft te vaag.
        De nieuwe versie (ik ga niet spreken van een "remake", want het lijkt me eerder om een nieuwe boekverfilming te gaan) bevalt me eigenlijk een stuk beter. Irons en Swain zijn geknipt voor hun rollen, Griffith wil mij nog wel eens tot waanzin drijven met haar kinderstemmetje en haar oogopslag maar is in deze film al spoedig buiten beeld, en Langella laveert keurig tussen onsmakelijk en hilarisch, net zoals Adrian Lyne het gedrag van zijn hoofdpersoon nergens vergoelijkt maar ook nergens met het vingertje wijst. Niets op aan te merken, en applaus voor Irons voor de zoveelste gedurfde rol. (Van de IMDb-trivia-pagina: "Jeremy Irons originally turned down the role because he knew playing this character would hurt his career. After thinking it over and being convinced by Glenn Close that working with Adrian Lyne was an experience he should not miss, he agreed to play Humbert Humbert, not before securing a good paycheck anticipating a few years of possible unemployment." Close had met Lyne aan Fatal attraction gewerkt.)
        Grappig dat enkele gebruikers in een paar van de vroegste berichten zeggen dat ze "Shelly" Winters uit Kubricks film prefereren boven Dominique Swain in déze versie, of juist andersom. Kennelijk heeft die actrice (of misschien alleen haar naam) veel indruk gemaakt, maar Shelley Winters was ten tijde van Kubricks versie al 42 jaar – in de eerste Lolita-verfilming speelde zij juist de moeder, en haar filmdochter werd gespeeld door de toen ongeveer vijftienjarige Sue Lyon.

Drama met een prima verhaal dat lekker wegkijkt.

Goed gemaakte film over ziek onderwerp, goed geacteerd,