Genre: Drama
Speelduur: 366 minuten / 400 minuten (miniserie)
Alternatieve titel: The Best of Youth
Oorsprong:
Italië
Geregisseerd door: Marco Tullio Giordana
Met onder meer: Luigi Lo Cascio, Alessio Boni en Maya Sansa
IMDb beoordeling: 8,5 (23.133)
Gesproken taal: Engels, Italiaans en Noors
Releasedatum: 5 februari 2004
On Demand:
- Bekijk via Pathé Thuis
- Bekijk via iTunes
- Bekijk via CineMember
- Bekijk via myLum (Lumière)
- Niet beschikbaar op Netflix
- Niet beschikbaar op Videoland
- Niet beschikbaar op Amazon Prime
- Niet beschikbaar op Disney+
- Niet beschikbaar op Google Play
- Niet beschikbaar op meJane
Plot La Meglio Gioventù
"The Possibilities Were Endless..."
'La Meglio Gioventù' vertelt het verhaal van een Italiaanse familie van het einde van de jaren zestig tot nu. Het verhaal focust op de broers Nicola en Matteo. In het begin delen zij dezelfde dromen, lectuur en vriendschappen, tot ze op een gegeven moment Giorgia ontmoeten, een jong meisje dat lijdt aan psychische stoornissen. Hun toekomst neemt noodgedwongen een andere wending. Nicola beslist psychiater te worden, Matteo geeft zijn studies op en meldt zich bij de politie aan.
Externe links
Acteurs en actrices
Nicola Carati
Matteo Carati
Adriana Carati
Giulia Monfalco
Carlo Tommasi
Mirella Utano
Francesca Carati
Giorgia Esposti
Angelo Carati
Giovanna Carati
Video's en trailers
Reviews & comments
Pepino
-
- 474 berichten
- 825 stemmen
Gezien de lengte van de film denk ik dat ik deze maar eens in mijn agenda moet inplannen
tbouwh
-
- 5645 berichten
- 4964 stemmen
The Godfather zonder maffia? Vond de eerste drie uur alvast prachtig.
John Milton
-
- 21538 berichten
- 11707 stemmen
Dat belooft wat, tbouwh, als je net als ik het 2e gedeelte beter gaat vinden. Wat ging ik stuk....
Metalfist
-
- 12407 berichten
- 3964 stemmen
Matteo toen hij nog Nicola was
Ik weet nog dat ik enorm blij was toen ik op een rommelmarkt de 2 delen van La Meglio Gioventù vond. Het was 2012 en ik was me beginnen interesseren in de Italiaanse film en deze familiekroniek stond erg hoog aangeschreven. Het kijken bleef echter uit omdat zo'n epos van 6 uur niet voor alle dagen is, maar de afgelopen dagen (ik heb dus in stukjes gekeken) eindelijk eens tijd voor vrijgemaakt. Het feit dat ik de laatste 3 uur in één ruk heb uitgekeken mag al als een kleine spoiler dienen dat ik hier echt wel fan van ben.
Er is ook gewoon iets met die Italianen en dit soort kronieken dat me altijd wel ligt. Rocco e i Suoi Fratelli van Luchino Visconti is nog altijd één van mijn favoriete films en La Meglio Gioventù moet daar niet (veel) voor onderdoen. Hier is het vooral de verwevenheid met de Italiaanse geschiedenis die me bekoort. Bij vlagen oogt het misschien ietwat te gekunsteld (dat het net Matteo is die betrokken geraakt bij de zoektocht naar Giulia, dat het net Carlo is die een doelwit wordt van de Rode Brigade, dat Nicola en Matteo elkaar net tegenkomen bij de overstroming, ...) maar het werkt wel. Een interessante geschiedkundige reis door de historie van Italië halverwege de jaren '60 tot begin 2000 dus maar ook een al even boeiende tragiek rond het leven van een Italiaanse familie. Nicola en Matteo zijn allebei bijzonder interessant als personage en die zelfmoord van Matteo.. Dat kwam wel even serieus binnen. Vanaf dan lijkt het een beetje te gaan inzakken - of misschien was ik gewoon nog te verbouwereerd - maar geleidelijk aan kruipt La Meglio Gioventù terug naar zijn vertrouwde niveau. De afronding is mooi in al zijn eenvoud, al had ik misschien nog net iets liever gehad dat de kus tussen Mirella en Nicola niet getoond werd en dat het gewoon bleef bij het symbolische beeld van de schim van Matteo die zijn goedkeuring geeft.
Een kroniek van een familie dus en die zijn best wel met veel. De focus ligt voornamelijk op de broertjes Matteo en Nicola die voortreffelijk worden gespeeld door Alessio Boni en Luigi Lo Cascio. Ze kunnen niet meer van elkander verschillen en toch geloof je eigenlijk vanaf de eerste seconde dat het effectief broers zijn. Ook de wisselwerking met Jasmine Trinca (die de voor de rest wat onderbelichte rol van Giorgia speelt) is de moeite, maar het is vooral sterk hoe Marco Tullio Giordana er in slaagt om iedereen geloofwaardig ouder te laten worden. Hier en daar moet er logischerwijs een nieuwe acteur/actrice worden gecast (voor de rol van dochter Sara onder andere) maar de hoofdrollen in de vorm van onder Boni, Lo Cascio, Fabrizio Gifuni (Carlo), Adriana Asti (de moeder) en ga zo maar even verder worden telkens geloofwaardig gebracht. Vreemde soundtrack wel. Ik ga nooit een film afschieten voor zijn gebruik van House of the Rising Sun maar ik had het hier niet verwacht. Toch geraakt de film ook daar mee weg.
Naar het schijnt zou er nog een langere versie bestaan? Wikipedia spreekt namelijk over een theatrical release in Italy in two three-hour parts in which 40 minutes were edited out en noem me gek, maar ik wil eigenlijk wel weten wat er dan nog in die 40 minuten voorvalt. In ieder geval: een serieus lange zit maar wel eentje die in mijn geval het compleet waard was. Er zijn best wel wat hekelpunten te noemen, maar het is the bigger picture dat het voor mij doet. Dat, en die rol van Matteo.. Ik krijg er nog kippenvel van.
4.5*
mr-mucho
-
- 6 berichten
- 15 stemmen
Voor het gros van de mensen valt "buitenlands drama" sowieso onder arthouse. Is niet voor niks dat deze film veelal in arthouse bioscopen gedraaid heeft. Je kan een Italiaanse 6 uur durende familiekroniek ook moeilijk mainstream noemen en met genre cinema heeft het ook niet zoveel van doen.
Verder klinkt "gecultiveerde zwakzinnige" als een passende omschrijving voor deze film
Als dit zich in Japan afspeelde zou je klaarkomen. Wat neon kleurtjes erbij.
Onderhond
-
- 87206 berichten
- 11960 stemmen
Als dit zich in Japan afspeelde zou je klaarkomen. Wat neon kleurtjes erbij.
Uhuh. En dan 75% korter, met een Japanse regisseur en Japanse acteurs en dan wordt het nog wat. Misschien een scene bij een treinoverweg, een wandeling op/met een fiets en enkele jump cuts om het geheel compleet te maken. Heb er al zin in!
richiedoom
-
- 375 berichten
- 3657 stemmen
Een prachtig epos welke ik in twee etappes heb gekeken.
Deze stond al heel lang op mijn lijstje om te kijken, vanwege de notering in de top 250. Het eerste half uur begreep ik deze notering nog niet zo goed, het voelde een beetje soaperig aan en het verhaal met Giorgia vond ik in eerste instantie niet zo interessant. Pas vanaf het moment dat de broers afscheid van elkaar nemen begint het verhaal zich langzaamaan te ontvouwen. Vanaf dat moment had de film me te pakken.
Een groot compliment aan de acteerprestaties in dit epos, en dan vooral de broers. Continu weten ze een geloofwaardige prestatie neer te zetten en je leeft daardoor met ze mee. Het moment dat Matteo van het balkon springt was even een wtf momentje, hakte er aardig in. Ook een prachtig einde trouwens.
Minpunten? Het is misschien iets te lang, want je kunt dit eigenlijk niet lekker in 1 zit helemaal uitkijken. En dat is jammer, want eigenlijk haat ik het om films in etappes te bekijken. Aan de andere kant weet ik ook niet zo goed waar ze hadden moeten knippen. De film kijkt weg alsof je een goed boek leest. Je wil het niet wegleggen maar je kan het nou eenmaal niet in 1 ruk uitlezen.
Ook Giulia kon mij als personage niet zo bekoren. Kan ook deels komen omdat ik het een ontzettend lelijk wijf vond, maar ik kon er weinig mee dat ze haar gezin zo kon achterlaten. Ook het feit dat de dochter van Nicola en Giulia haar moeder aan het eind zo amicaal opzocht vond ik een beetje misplaatst. Kon ik me niet zo goed voorstellen.
Ik ben blij dat ik eindelijk deze prachtige film heb gezien, geen spijt van gehad!
Shadowed
-
- 8321 berichten
- 5238 stemmen
Wauw!
In de eerste 3 uur stond de film zelfs op de volle mep, en de laatste keer dat ik een film meteen de volle mep gaf was terug in juli 2018. Daarbij tel ik geen stemmen meer mee die ik later nog heb verhoogd. Deze leek aardig dichtbij de volle mep te zitten, maar uiteindelijk is het hem net niet geworden.
Maar wow, wat een geweldige film was dit. Dit was wel 1 van de films uit de top 250 waar ik het minst naar uitkeek, vanwege de enorme speelduur. Maar kreeg onlangs de DVD in handen van een kennis, en heb hem toen aangezet. Moest me wel door een aantal tegenslagen heenwerken toen bleek dat de DVD-speler kapot was. Toen maar in 2 etappes on-demand gekeken. Meteen de eerste keer dat ik geld heb uitgegeven voor een on-demand film, maar deze film was het waard.
Eerste uur is echter wat mij betreft wel het beste stuk van de film. Het heeft Trinca maar 30 minuten gekost om in mijn lijst van favoriete filmpersonages aller tijden te komen. Ook Lo Cascio en Boni zijn sterke personages waarvan het goede acteren over het scherm weet te spatten. Andere bijpersonages doen het ook zeker niet verkeerd, heel goed zelfs.
Sfeer van Italië komt ideaal over. Lekker dromerig, lekker zonnig hier en daar. Maar vrijwel bij elke filmplek wordt er de schoonheid uitgehaald. Elk shot is intrigerend, ik weet niet hoe regisseur Giordana het voor elkaar kreeg, maar het kostte de film na een pauze maar enkele minuten om mij weer mee te zuigen. Camerawerk is ook solide en weet veel uit enkele scenes te halen. Schoonheid van de omgeving wordt ook regelmatig optimaal gebruikt.
Maar het is vooral de karakterontwikkeling die de ultieme factor van de film weet te zijn. Ik heb zelden zulke mooie ontwikkelingen gezien. Het was ultiem boeiend om de personages te volgen door hun levensloop en ik was optimaal benieuwd over wat hun volgende stap nu ging worden. Ik zat de volledige 6 uur van de film aan de buis gekluisterd. En zelfs na 6 uur wilde ik niet dat de film eindigde.
Giordana slaagt er op bijzondere wijze in de kijker mee te nemen door de levensloop van de personages. Elke beslissing van de karakters is voelbaar, elk element weet intrigerend te zijn en de film blijft ten volle tijden boeien. Het is lang geleden dat een film me de volledige (lange) speelduur volledig mee wist te nemen zonder ook maar ergens in te kakken.
Uiteindelijk merk je wel kleine slordigheidsfoutjes in de montage en net iets te veel focus op hele kleine details. In de tweede helft loopt er uiteindelijk ook helaas 1 personage rond dat toch niet zo bijzonder en uniek weet te zijn als de medecollega's. Ik heb het over Filippi.
Maar ik vond het een magische film, deze katapulteert zich hoog in mijn favorietenlijst. Tevens ook de eerste keer ooit dat ik traantjes in mijn ogen kreeg van blijdschap. Was na de afloop helemaal stil. Vond het zo jammer dat het voorbij was. En ik dacht dat 6 uur werkelijk een onmogelijke opgave was.
Hulde aan deze film. Vond het een magische ervaring. Ik denk niet dat er voorlopig nog een film overheen gaat. Heeft in ieder geval flinke concurrentie dan.
Don Homer
-
- 437 berichten
- 1297 stemmen
Prachtige Italiaanse familiekroniek van de voor mij nog onbekende Giordana. Die maakt meteen indruk met zijn Magnum Opus. Deze lange film weet de volledige speelduur te intrigeren. Deel twee was nog iets beter dan het eerste deel, voornamelijk door de emotionele lading.
De film volgt zo'n veertig jaar lang de ontwikkeling van twee broers: Nicola en Matteo, hun ouders, twee zussen en vrienden. Gaandeweg komen er personages bij (zoals de bijzondere patiënte Georgia) en komen andere personages soms wat meer op de achtergrond.
Het tempo ligt laag waardoor de gebeurtenissen uitgebreid gesitueerd kunnen worden. De regisseur neemt de tijd voor gesprekken, emoties en stille observaties. Prachtige Italiaanse landschappen, gebouwen, vergezichten en een mooi gefilmde vulkaan passeren de revue.
Van de acteurs spelen met name de twee hoofdrolspelers en Georgia geweldig. De vrolijke, wijze Nicola, de knappe gekwelde ziel Matteo, de sympathieke vader en de mysterieuze, mooie, introverte Georgia zijn fijn om naar te kijken. Het was jammer dat Georgia niet meer schermtijd krijgt in het tweede deel. De moeder komt dan juist meer aan bod. Zij heeft een geweldig sterke emotionele scène in dit tweede deel als het overlijden van haar zoon bij haar binnenkomt.
Tijdens het drama geeft Giordana ook een realistische blik op het Italiaanse leven, de geschiedenis (maffia, rode brigade), de cultuur (temperament, corruptie, trouw, zorgzaam). Een leraar deelt in het eerste deel een geweldige (cynische) visie op Italië met een humoristische, ontroerende en goudeerlijke conclusie dat hij ook zo'n dinosaurus is.
De film inspireerde. Zo kreeg ik na de scène met het fototoestel weer zin om te fotograferen. Matteo laat Fransesca zien hoe je de mensen observeert en vertelt hoe hij ze interpreteert waarna hij het moment vastlegt. Dit was ook een voorbeeld van de getalenteerde Matteo en maakt het extra triest dat hij zo met zichzelf worstelde.
Ten slotte deed deze film me meermaals aan de serie Twin Peaks denken. Beiden schetsen een langere periode en nemen de tijd voor gebeurtenissen zodat je de personages beter leert kennen. Twin peaks (1990-1991; 2017) doet dit nog uitgebreider, duurt nog langer en is uiteraard typisch Amerikaans (en Lynchiaans), waar La Meglio Gioventù (2003) Italië ademt en zich meer focust op enkele personages. Bij beide series blijft ook de muziek als een plezierige oorwurm hangen
Lebarron
-
- 1019 berichten
- 702 stemmen
La Meglio Gioventu is een mooi epos dat ons meeneemt vanaf eind jaren 60 tot begin 00's. In de film staat de familie Carati centraal en dan met name de twee zoons Nicola (Luigi Lo Cascio en Matteo(Alessio Boni). De twee jongens ontlopen elkaar niet veel qua leeftijd, hooguit twee jaar, maar qua karakter verschillen ze als dag en nacht. Nicola is open en sociaal en Matteo is een gesloten binnenvetter. Matteo doet vrijwilligerswerk in een psychiaterisch hospitaal en raakt gefascineerd door patiente Giorgia(Jasmine Trinca). Als hij ontdekt dat ze mishandeld wordt met elektroshocks neemt hij haar mee. De broers zouden eigenlijk op vakantie gaan maar besluiten haar naar haar familie brengen. Onderweg wordt Giorgia opgepakt. Matteo is hier zo van slag van dat hij op de trein terug stapt en zich aanmeld bij het leger. Nicola maakt de geplande reis alleen. Zoals de wegen van de twee broers hier scheiden markeert dit ook het beginpunt van hun verdere leven waarbij wij hun levensloop volgen als een soort reis door de Italiaanse geschiedenis aan de hand van persoonlijke gebeurtenissen in hun en hun families leven. We zien roerige episodes uit de Italiaanse recentere geschiedenis zoals de terreur van de Rode Brigades of de strijd tegen de maffia maar ook leuke zoals het winnen van WK 1982 of het verlies tegen Noord-Korea in 1966. Verder zijn er ook momenten die voor enkel de familie Carati ingrijpend of leuk zijn zoals overlijdensgevallen, geboortes en bruiloften. Het is een schitterend epos waar je wel even de tijd voor moet nemen want met zijn ruim 6 uur is het een fikse zit maar omdat het zo mooi gefilmd is en de goede balans tussen zaken die de wereldgeschiedenis vormen en familiare kwesties zorgen dat het bekend is doch nooit te breed en afstandelijk wordt. Nicola word als personage goed uitgediept maar zowel Matteo als Giorgia blijven enigma's wat de herkijkwaarde verhoogd.
stephan-0115
-
- 1338 berichten
- 1868 stemmen
‘’I watch the midnight sun sink towards the horizon, then it stops and doesn't enter the sea. I think of my father, mother, and you, how you've always said that everything is beautiful. I think you were right. Everything is truly beautiful.’’
Italiaanse familiekronieken zijn een fenomeen op zich. Le Cose Che Restano staat op nummer 2 in mijn top-10, maar ik raakte ermee bekend door La Meglio Gioventù. Een film die ik een jaar of zes terug voor het laatst zag. Toen al met 4,5* beoordeeld en deze beoordeling blijft staan – de film heeft niets aan kracht ingeboet. Integendeel, ik denk dat deze film meer indruk op me heeft gemaakt. Deze parel gaat zo langzaam maar zeker richting mijn top-10.
Het verhaal volgt 2 broers, Matteo en Nicola, en hun familie en vrienden over een tijdspanne van circa 40 jaar. Aan het begin lijkt er niets aan de hand, de jongens zijn populair en maken plannen om op vakantie te gaan. Echter verschijnt dan Giorgia ten tonele. Matteo kan het niet over zijn hart verkrijgen haar achter te laten in de kliniek waar ze elektroschokken toegediend krijgt en besluit haar te ontvoeren. Een morele beslissing die het leven van zowel Matteo als Nicola zal vormen. Nicola gaat nog op vakantie, Matteo keert terug naar Rome en meldt zich bij het leger. Waarom is en blijft onduidelijk en zowel Nicola als de kijker snappen het niet, het tekent echter direct al hoe Matteo in het leven staat.
Vervolgens besluit Nicola psychiater te worden en heeft Matteo zijn studies naast zich neergelegd en gaat hij bij de politie. Nicola heeft een relatie met Giulia, maar tussen die twee lopen de spanningen al snel hoog op – Giulia vindt het strijden voor het communisme belangrijker dan haar gezin, iets waarin ze wordt opgezweept door medecommunisten. Altijd en overal moet Nicola er proberen het beste van te maken: in de situatie met Giulia, maar ook in die van Giorgia en Matteo. Dat doet hij met verve, al moet ook hij veel lastige morele keuzes maken, zoals zijn vrouw laten aangeven bij de politie. Een keuze die het leven van hem en zijn dochter flink op de kop zet. Keuzes die de rest van de film vormen, en keuzes die de film daarom ook de volle 6 uur lang sterk en boeiend houden.
Matteo daarentegen is mentaal gehard door zijn tijd in het leger, maar hij kan zich niet hechten en jaagt alles en iedereen in het harnas. De situatie met Giorgia en het feit dat zijn vriend Luigi tijdens een demonstratie in elkaar wordt geslagen laten bij Matteo bovendien zulke diepe wondes achter die hij nooit heeft kunnen helen. Keer op keer zie je Matteo de meest onbegrijpelijke en verkeerde keuzes maken, en telkens moet hij weer toezien wat deze keuzes veroorzaken. Het leven van Matteo neemt een dramatische wending als hij op Oudjaarsavond 1983, na zich in eerste instantie voor de zoveelste keer te laten gaan, zich lijkt te verzoenen met zijn familie en Mirella – maar na een onbewuste ‘afwijzing’ van haar kant kan hij het niet meer aan en pleegt hij zelfmoord. Een scène die keihard aankwam. Het personage van Matteo is zo tragisch en boeiend, voer voor psychologen, dat deze een grote rol blijft spelen in het vervolg van de film, als er weer keuzes gemaakt moeten worden.
Ondanks de lange speelduur met vrij relatief wat zware kost, eindigt de film met een open happy end. De zes uur boeien volledig en de film schreeuwt erom om op termijn nogmaals herzien te worden. En dat gaat ook zeker gebeuren. 4,5* blijft staan, en gaat richting de 5* toe.
Boenga
-
- 2452 berichten
- 1424 stemmen
Ik heb de vorige 971 commenteren overlopen: het is bijna grappig hoe er een eindeloze discussie gevoerd wordt tussen 'meesterwerk' en 'flauwe kost'.
Een meesterwerk kan ik het zelf zeker niet noemen; daarvoor zijn er teveel schoonheidsfouten.
Ook al is dat helemaal niet de essentie: de scenes die zich in een auto afspelen, zijn gewoon slecht in beeld gezet. Het zag er al beter uit in de tijd van Laurel en Hardy.
Ook op andere momenten had ik wel eens de indruk naar een B-film te kijken. Een voorbeeld daarvan is het moment waarop Nicola, Matteo en Giorgia in een hooistal slapen. De stal, de verlichting: het oogt echt niet professioneel, niet realistisch.
Meest storend is de leeftijd van de acteurs tegenover de leeftijd van de personages: een abominabele uitwerking. Oké, het gaat over een periode van 37 jaar; niet evident, maar dat moet anders en beter kunnen. Het is óók niet de essentie: maar echt wel een minpunt.
Maar, belangrijker, wat het verhaal betreft: dat is gewoon heerlijk. Boeiend en meeslepend van begin tot einde.
En eigenlijk vind ik dan meteen jammer dat hier niet meer mee gedaan is. Vooral in het laatste uur wordt er al teveel naar het slot en de afloop gewerkt, en hadden er best wel nog wat meer zaken mogen gebeuren en uitgewerkt worden.
Ook met een aantal personages had men meer kunnen doen. Giulia en de Rode Brigade bijvoorbeeld: mogelijkheden te over.
Was dat nodig ? Nee. de film is compleet en af.
Was het beter om dat te doen ? Ja, want het had de liefhebbers van dit genre langer kijkplezier gegeven.
Een serie van acht of tien afleveringen van anderhalf uur, in plaats van een film van zes uur: ik had het heel graag gezien.
Tot slot nog een pluim voor de acteurs en actrices: die doen allemaal prima werk, er is geen enkele die uit de boor valt.
Conclusie: vijf sterren voor het verhaal, maar puntenverlies voor hoe het in beeld is gebracht.
PS: ook best wel jammer: bij de ondertitels op de dvd stonden woorden/zinnen van personages voortdurend onder elkaar zonder de aanduiding dat het om verschillende sprekers ging; dus zonder het streepje (-). Vervelend, vooral omdat mijn kennis van het Italiaans beperkt is tot het meezingen van refreintje van Bella Ciao.
Rotterdam@1
-
- 669 berichten
- 318 stemmen
Herinner me dat deze indrukwekkende film járen geleden op een zondagmiddag op TV werd vertoond: we rolden er spontaan in en bleven gefascineerd kijken. Dat was ongekend filmplezier. Mooi epos, vier sterren.
JoeCabot
-
- 2682 berichten
- 1785 stemmen
Ieder land zou z'n eigen La Meglio Gioventù moeten hebben.
Het concept is even simpel als fascinerend: vanuit het perspectief van een disfunctionele, excentrieke familie volg je de naoorlogse geschiedenis van een - welja - disfunctioneel, excentriek land… In dit geval Italië dus, maar een Franse of - waarom niet - Belgische versie lijkt me minstens even interessant.
Ik heb La Meglio Gioventù onlangs herbekeken. De eerste keer dat ik ‘m zag moet ik een jaar of vijftien geweest zijn, en dan kijk je toch anders naar een zes uur durende familiekroniek. Slecht vond ik de film destijds zeker niet (getuige de 3,5*), maar wel wat zwaarmoedig en oubollig. Die indruk heb ik nu veel minder. Vooral het eerste deel, dat zich grotendeels in de jaren 60 afspeelt, is verrassend fris. Er gebeurt veel en de dialogen zijn bij momenten erg gevat. In het tweede deel neemt de film wat gas terug, maar echt sloom wordt het m.i. nooit. Je zou ook kunnen zeggen dat de speelduur nog best beperkt is om 40 jaar Italiaanse geschiedenis erdoor te jagen. Je moet uiteraard wel wat interesse hebben in de materie, anders staat je wel een uitputtingsslag te wachten.
Ditmaal bekeek ik de film in HD, waardoor bepaalde tableaus beter tot hun recht komen. De keerzijde van de medaille is dat ook de schoonheidsfoutjes veel meer opvallen. Vooral de make-up kun je niet meteen een succes noemen. De personages ogen op ’t eind hooguit 10 jaar ouder, zeker geen 40 jaar. Los daarvan acteren Luigi Lo Cascio, Alessio Boni, Sonia Bergamasco en co wel zeer sterk.
Kortom: La Meglio Gioventù is een tijdloze film die aangrijpende gebeurtenissen afwisselt met frivole momenten, maar die af en toe ook wel steken laat vallen. 3,5* blijven staan.
notsub
-
- 1325 berichten
- 1310 stemmen
Ik zag een mooi familie-epos aan me voorbij trekken dat regelmatig emoties bij me los maakte. Alle aspecten van het leven kwamen kleurrijk in beeld, met boeiende personages als uitgangspunt. Dat maakt natuurlijk veel uit, er viel veel te vertellen, maar het ging ook ergens over. 40 jaar is dan wel heel lang en misschien ook iets teveel van het goede. Technisch is er dan wel het één en ander aan te merken, maar zeker de intense gebeurtenissen waren heel memorabel. Daar waren er genoeg van en zo werd de extreem lange speelduur van La Meglio Gioventù nooit een probleem. Integendeel, het zakte gewoon nergens in.
origineelhe
-
- 56 berichten
- 1182 stemmen
Deze parel gaat zo langzaam maar zeker richting mijn top-10.
Ik kon het niet laten om nu - zo te zien twee jaar na je bericht - je top 10 even te bekijken, en ik werd positief verrast!
AC1
-
- 5760 berichten
- 898 stemmen
Ik heb de DVD maar dat zal er vandaag niet meer uitzien op een 65" TV.
Lovelyboy
-
- 3082 berichten
- 2256 stemmen
En wat de top 250 betreft stond La Meglio Gioventu op de planning en dat was wel even schrikken. De gedachte alleen al om zes uur Italiaans gekwetter a la Roberto Benigni aan het hoofd te hebben, Amai! Maar dat viel gelukkig mee ook al blijft zes uren een naar mijn smaak veel te lange ruk.
Het verhaal mag duidelijk zijn rond de gebroeders Carati die we zo rond de studie/eindexamen tijd oppikken tijdens een trip die wat anders loopt dan verwacht. Daarna scheiden de weg van Nicola en Matteo nogal, niet uit boosheid, maar eerder vanwege verschil van karakter en aanpak. De ene wordt dokter/zieleknijper, de andere gaat het leger in en komt later bij justitie. Door de jaren heen zien we het wel en wee van de twee in liefde, leed verdriet, drama en vreugde. De relationele besognes worden afgewisseld met karakterologische debacles waarin de patiënt van het eerste uur Giorgia regelmatig een rol heeft in die zin terugkeert, en vooral Giorgia is regelmatig een interessante factor. Tot daar zie ik de kwaliteit van het geheel maar doet het me persoonlijk erg weinig.
Maar het moet gezegd dat het jaren '60 beeld van de serie toch zeker mooi gemaakt is en het geheel een stijl geeft die gehandhaafd blijft gedurende zes uren met de auto's van die tijd, scooters, posters en een korrelig beeld. Het voelt authentiek aan terwijl het met het productiejaar 2003 toch helemaal niet zo oud is. En dan is het er het geschetste beeld van het roerige Italië door de jaren heen met rampen, protesten, oproer, schandalen omtrent zorg of politiek, is de situatie in de inrichting en rond Giorgia schrijnend, hebben we terreur van de maffia en armoede en decadentie. En dat geeft La Meglio Gioventu toch een extra laag die de serie/film er wel interessanter op maakt.
Centraal staat toch de boodschap van het leven die op het einde geheel op zijn plek komt met de karakters die hun eigen weg bewandelen maar elkaar vroeg of laat toch weer tegenkomen en herenigd worden zoals moeder en dochter, of oma en kleinkind en de onverwacht nieuwe liefde voor Nicola, alhoewel onverwacht...? La Meglio Gioventu is wat dat betreft het leven in de notendop en presenteert dat op vakkundige en mooie wijze. Maar persoonlijk heb ik er echt niet heel veel mee en zoals reeds gezegd en is zes uur wel erg lang. Een goed voldoende zit er wat mij betreft wel in maar daar houdt het dan ook mee op, maar ik begrijp wel dat liefhebbers hier prat op gaan.
Het laatste nieuws
'Brits acteur Aaron Taylor-Johnson (33) gekozen als nieuwe James Bond'
Duitse Netflix Original-serie 'Das Signal' wordt zeer goed bekeken, maar de beoordelingen vallen tegen
De duivel bezoekt een avondshow in trailer van horrorfilm 'Late Night with The Devil': 'Een instant cultklassieker'
Waargebeurde film 'Sound of Freedom' sinds gisteren te bekijken op Amazon Prime Video
Bekijk ook
Nuovo Cinema Paradiso
Drama, 1988
227 reacties
Ai no Mukidashi
Drama / Komedie, 2008
93 reacties
Marketa Lazarová
Drama / Romantiek, 1967
35 reacties
Novecento
Drama / Historisch, 1976
376 reacties
Hadashi no Gen
Animatie / Drama, 1983
15 reacties
Hodejegerne
Thriller / Misdaad, 2011
273 reacties
Gerelateerde tags
sicily, italyverlies van geliefdepolitical activismgangstercarrièremaatschappijcultural revolutionpolitiekflorence, italyturin brother against brotherfamily reunionfamily conflictna de tweede wereldoorlogyears of leadfamily sagalost youth may 68spanning generationstangentopolibrothers love same woman
Nieuwsbrief MovieMeter
Het laatste film- en serienieuws per e-mail ontvangen?
Populaire toplijsten
- Top 250 beste films aller tijden
- Top 250 beste sciencefiction films aller tijden
- Top 250 beste thriller films aller tijden
- Top 250 beste familie films aller tijden
- Top 250 beste actie films aller tijden
- Top 100 beste films van de laatste jaren
- Top 100 beste films op Netflix
- Top 100 beste films op Disney+
- Top 100 beste films op Pathé Thuis
- Top 50 beste films uit 2020
- Top 50 beste films uit 2018
- Top 50 beste films uit 2019
- Top 25 beste films in het Nederlands
Corporate & Media
Realtimes | Publishing Network
Innovatieweg 20C
7007 CD, Doetinchem, Netherlands
+31(315)-764002
Over MovieMeter
MovieMeter is hét platform voor liefhebbers van films en series. Met tienduizenden titels, die dagelijkse worden aangevuld door onze community, vind je bij ons altijd de film, serie of documentaire die je zoekt. Of je jouw content nou graag op televisie, in de bioscoop of via een streamingsdienst bekijkt, bij MovieMeter navigeer je in enkele klikken naar hetgeen dat voldoet aan jouw wensen.
MovieMeter is echter meer dan een databank voor films en series. Je bent bij ons tevens aan het juiste adres voor het laatste filmnieuws, recensies en informatie over jouw favoriete acteur. Daarnaast vind je bij ons de meest recente toplijsten, zodat je altijd weet wat er populair is op Netflix, in de bioscoop of op televisie. Zelf je steentje bijdragen aan het unieke platform van MovieMeter? Sluit je dan vrijblijvend aan bij onze community.
Social media
Realtimes | Publishing Network
- Registreer |
- Contact ons |
- Over ons |
- Adverteren |
- MovieMeter Films Wiki |
- Series Wiki |
- Algemene voorwaarden en privacybeleid |
- Consent wijzigen |
- RSS Feeds |
- API
© 2024 MovieMeter B.V.