Troll (1986)

'Troll' is heerlijke jaren '80 rommel. Horror wordt het nooit! Het eerste waar je bij deze film aan denk is het woord; schattig. De producer Charles Band had besloten om van de film een PG-13 te maken. Zodoende werd het verhaal door Ed Naha (Dolls en Honey I Shrunk The Kids ) herschreven en er een fantasie-element aan toegevoegd. Resultaat een kinderhorrorfilm. Oké, er geschort misschien het één en ander aan de film maar ik moet toegeven dat ik een zwak heb voor deze Troll.

Het verhaal is verder domweg cliché: de grote broer redt de kleine zus van het kwaad en wordt verteld vanuit het oogpunt van de familie Potter. Opvallend is dat de cast niet zo maar de eerste beste waren; Vader Harry Potter Sr. was Michael Moriarty (veel Larry Cohen films en Pale Rider) moeder Anne was Shelley Hack (Charlie's Angels (1976) en zoon Harry Potter Jr. was Noah Hathaway (the Never Ending Story) Daarnaast was er een bijrolletje van Sonny Bono (ja van Cher), speelde Phil Fondacaro (Willow) zowel Malcolm Malory als Torok de Troll en zien we Julia Louis-Dreyfus (Seinfeld) in haar eerste rol als buurvrouw/elf. Ook leuk om te weten is dat de oude en jonge buurvrouw Eunice St. Clair in het echt moeder en dochter zijn.(June en Anne Lockhart)

De speciale effecten zijn over het algemeen best goed, op een low-budget manier. De Troll was daarbij het beste maar ook de metamorfose van Bono was erg geslaagd. Het appartement werd bijna direct na deze film nogmaals gebruikt in de film Crawlspace (1986) Helaas hebben niet alle effecten de tand des tijds doorstaan, er zijn namelijk ook van die typische jaren '80 lichtstralen. 'Troll' voor mij Gek genoeg erg bevredigend. Ik hou wel van dit soort cheesy/ goedkope films. En als er dan ook nog een gek liedje: Cantos Profane in de film zit ben ik helemaal om! Maar als je op zoek bent naar een goede schrik of bloederige film dan is deze film niets voor jou.

Een echte eighties classic fantasy griezel film.
Smullen voor de liefhebbers, de film was in die tijd, een echte hit.
Beetje muppet achtige variatie,met een knipoog.
Genieten met een nostalgische blik, met een kleine vergelijking met de Leprechaun films.

Dit was veel vermakelijker dan verwacht. Ik heb de eureka box, dus op naar deel 2 en de docu, maar ik snap wel dat iemand hierop wil meeliften. het is voor een breed publiek maar toch soort van eigenzinnig. De fx zijn gewoon erg cool. Cheesy, maar cool. Het plot vond ik erg kinderlijk avontuurlijk op een leuke manier. De familie potter is een grappig stel bij elkaar en de overige bewoners van het appartement zijn goed gecast en niet te nadrukkelijke typetjes. Tenminste, ze nemen niet te veel sceentime daarvoor, wat me wel aanstaat. Ook zit de vaart er lekker in. Iets wat een bij dit soort films nog wel eens het kijkgenot kan slopen. Eigenlijk kan ik er weinig negatiefs over kwijt. Sure, het zal geen originaliteitsprijs winnen en het budget is laag, maar daarbinnen vind ik het allemaal goed en speels uitgewerkt. Het neemt zichzelf niet te serieus maar het wordt ook geen genante mislukte grappen stapeling. Nu op naar de film die alles met het woord troll erin waarde heeft doen verliezen: troll 2!

In de jaren '80 vreemd genoeg gemist, terwijl ik de meeste Vestron-titels toch wel heb verslonden destijds. Wellicht kwam dit omdat de trailer van de film er in die tijd al erg crappy uitzag. De film heeft de tand des tijds in ieder geval bijzonder slecht doorstaan, dat kunnen we gerust stellen. Het ziet er allemaal bar slecht uit en het script is kansloos. Sporadisch komt de film kortstondig tot leven, met name wanneer dwerg Phil Fondacaro in zijn rol als professor Malcolm in beeld komt. Die scenes zijn opvallend oprecht. De rest van de film is slecht gemaakte rommel, flauw en tenenkrommend oubollig. Ik moest overigens wel lachen toen Michael Moriarty zich ging voorstellen aan zijn nieuwe buren: "My name is Harry Potter".

“Ratburgers!”

De film spat eigenlijk al vanaf het begin de jaren tachtig uit, heerlijk vind ik zelf en ik kan altijd er eindeloos van genieten. Ik kwam per toeval deze film tegen, een horror gelabelde film uit de eighties, kan bijna niet mis gaan in mijn ogen. Het plot klonk echter wat kinderachtig ondanks dat toch er voor gekozen deze aan te gooien. Wat in het begin nog vrij interessant was, leuke kostuums en toch een fijn sfeertje werd al gauw vrij saai.

En dan komt alles er eigenlijk wel uit. ‘Trolls’ is nergens pure-horror en mag deze label in mijn ogen totaal niet dragen. Waar iemand enige vorm van bloed heeft gezien mag dat even uitleggen, ik weet het namelijk niet. En dan heb je ook nog het moment dat we blijkbaar in een musical waren beland en ze met z’n allen een leuk liedje gingen zingen. Dat heeft voor mij de knoop wel doorgehakt en vanaf hier was de film mij totaal kwijt.

Dus nee, ondanks een leuk begin werd deze film gauw snel langdradig en dat is minder. Ik had er echt wel wat meer van verwacht, en zonder dat kinderlijke gedoe en fantasie ideeën en met wat meer bloed had de film in mijn ogen veel hoger gescoord maar was hij ook interessanter geweest.

2.5*