The Day after Tomorrow (2004)

Jaren geleden gezien. Vond er niks aan. Onzinnig.Traag, oervervelend.

Hahhahah hoe kan je man???? Verwacht je toch steeds een ander einde...lol

ieder zijn eigen smaak.ik vind de film wel goed.

Leuk het bijschrift "Where Will You Be?"... Nou, lekkah thuis in een warm gestookte kamer. Geweldig de visual effects. Vice president kreeg het wel telkenmaal hard voor z'n kiezen... Misschien komt het ooit wel eens zover. Evacuatie van complete werelddelen. Is nu in wezen al in sommige landen gaande waar geen water meer is. Wel wat erg happy pappy aan het eind terwijl miljoenen het leven hebben gelaten.

een behoorlijk rammelende film. Bij release 2x in de bioscoop gezien, was toen echt onder de indruk maar op dvd en tv valt er toch veel van de magie weg.
De film begint wel heel mooi met de overview beelden van de zuidpool en de stemmige muziek maar zodra de eerste dialogen starten wordt al duidelijk dat dit een overdreven Amerikaans feestje wordt.

De tornado's in LA zijn wel om van te smullen, nog steeds zeer sterke cgi en ook de vloedgolf mag er zijn (al is het erg dubieus dat een bibliotheekdraaideur de hoofdrolspelers beschermt.)
Dat is gelijk de grote minfactor van de film, alle wijze raad en beweringen die losgelaten worden op de kijker gelden niet voor de hoofdrolspelers ( men mag absoluut niet meer naar buiten, mensen in het noorden moeten binnenblijven maar de vader niet, temperatuur keldert 10 graden per seconde behalve als je naar een boot wilt, medicijnenflesje in boot is gewoon intact en niet kapotgevroren, prehistorisch aandoende wolven rennen zonder problemen door de dodelijke kou

Voeg daarbij de cliche love substory van de matig acterende Gyllenhaal, de prekerige toespraak van de nieuwe president en mijn grootste irritatie het totaal nutteloze subplot kankerpatientje en moeder van Sam om de sentimentaliteit op te vijzelen en eigenlijk blijft er dan buiten de special effects bar weinig over.
Maar de film vermaakt dus 2.5 mag staan

Hoe toepasselijk is het om op één januari de film ‘The Day After Tomorrow’ te kijken, voor velen was gister natuurlijk de dag van het jaar (ook voor mij) om lekker vuurwerk te knallen en dan is één januari altijd heel zwaar, ook wel ‘The Day After’. Om toch de dag een beetje door te komen heb ik dan maar ‘‘The Day After Tomorrow’’ gekeken, die net op Netflix is verschenen en die ik nog moest herzien om mijn statistieken goed te krijgen in een even aantal. Ik moet zeggen dat ‘The Day After Tomorrow’ me in de herziening toch een beetje is tegengevallen, de film kent veel leuke dialogen maar is vooral fictief doel gesteld op een zeer belangrijk onderwerp wat hedendaags nog heerst.

Ik heb ‘The Day After Tomorrow’ al wel een paar keer gezien, we hadden hem zelf op DVD en ik vond het vaak een indrukwekkende film. Nu hedendaags interesseren deze films mij niet meer héél erg en vind ik ze vaak ook helemaal niet zo leuk meer. Uiteraard kent deze film een onderwerp wat erg belangrijk in ons samenleving is: het opwarmen van de aarde en de klimaatproblemen waar wij nu mee leven. Het is op de dag van vandaag en over een paar jaar een erg groot probleem met klimaatveranderingen waar deze film de nadruk ook op legt meer hij zit er wel erg dik op en dat is dan nog zacht uitgedrukt. ‘The Day After Tomorrow’ kent zeker genoeg pluspunten en was op veel vlakken ook gewoon een leuke film alleen wist hij het vaak net niet af te maken.

De acteerprestaties waren wel oké maar, ik vond ze allemaal niet echt héél bijzonder. Dennis Quaid speelde als Jack Hall de klimatoloog die als lichtpunt in de film stond. Hij vertelde over de klimaatveranderingen waar niemand in geloofde. Zijn zoon Sam Hall (Jake Gyllenhaal) was aanwezig in New York voor een wedstrijd met erg slimme mensen, hier werd hij vergezeld door Laura Chapman, J.D. en Brian Parks met wie hij in de bibliotheek ging schuilen.

Het verhaal was wel redelijk leuk. We volgen (Zoals gezegd) Jack en zijn zoon Sam waar dan Jack de klimatoloog is. Op een missie ergens in een besneeuwd gebied doen ze ijsboringen om onderzoek te doen waarop vervolgens het ijs breekt en er een heel diep gat te zien is. Jack uit het probleem van de klimaatverandering bij de regering die er vervolgens niks aan doen en Jack zit met lege handen weer bij zijn werk. Op een dag beginnen toch alle apparaten te loeien die het weer in de gaten moeten houden en er breekt een grote storm(en) over de hele wereld uit waarbij er natuurrampen gebeuren op plekken waar het niet moet zo sneeuwde het in het warme Indiaanse New Dehli, vielen er stukken ijs naar beneden in Japan en waren er tornado’s te verkennen in Los Angeles. Nu weet men zeker dat het foute boel is, alleen is het al te laat en komt een deel van de wereld onder een diepe sneeuwlaag te zitten en vormt er een nieuwe ijstijd. Jack moet ondertussen alles op alles zetten om zijn zoon Sam te redden die vast zit en het weer begint er steeds slechter op te worden.

Al om al, een redelijke herziening en ga ik iets naar beneden in de punten. De CGI zag er niet grandioos uit maar was prima te doen en in het algemeen heb ik stiekem wel genoten.

3.0*

Als je van clichés houdt, dan is dit de film om te kijken. Misschien dat het visueel een huzarenstukje was in 2004..... nu toch echt niet meer. 1* voor dit heel, heel matige filmpje

Standaard rampenfilmpje weinig verrassend .

Wel vermakelijk en kijkt vrij makkelijk weg

simpel filmpje 2.5

Verhaal? Ach..... Maar prachtige beelden.

Inderdaad eerste uur tamelijk indrukwekkend, vervolgens bijna niet te verdragen vanwege de sentimentaliteit. Toch een 7 vanwege het eerste uur.

Nog maar eens, 10 jaar na de tweede maal, herbekeken.

Het is en blijft een indrukwekkende film.

Jammer dat ook deze film weer verstrandt in typisch Amerikaanse sentimentaliteit. Het ernstig zieke kind, de dappere vader op zoek naar zijn zoon, de heldhaftige president die als laatste zijn kantoor verlaat...

De opstapeling van onmogelijkheden en onwaarschijnlijkheden deed me twijfelen aan de kennis van de schrijvers en reggiseurs. Zo zie je b.v. nooit de adem condenseren in de koude lucht. En bij een temperatuurdaling van 10 graden/seconde bereik je bnnen 30 seconden het absolute nulpunt (in Fahrenheit binnen een 45 seconden). Ver voor het bereiken van die temperatuur is de zuurstof al vloeibaar dan wel vast geworden en is derhalve ademen niet meer aan de orde, dus einde verhaal.

Kan je deze feiten wegdenken, dan is het een leuke rampenfilm voor een keer.

Top.

Blijft toch wel een van mijn favoriete rampenfilms en all time favorieten. Emmerich zet hier de films neer die ik het liefst van hem zie. Lekker veel spektakel, een verhaal dat totaal niks voorstelt en mooie effecten, en voila, een rampenfilm.

Acteerwerk is niet bijzonder en het verhaal is vrij standaard. Maar de film is uiterst vermakelijk en boeiend om te volgen. De effecten zijn best goed gedaan en weten ook erg stijlvol te zijn. Vele natuurrampen hier, en allemaal zijn ze leuk gedaan.

Het voelt toch ergens wel fout aan, zoveel mensenleed en toch zo genieten . Maar ach, wat maakt het uit. Deze film kan zich best geslaagd noemen in zijn genre.

Deze film maar weer eens uit de kast gehaald na 14 jaar en moet zeggen, zat weer op het puntje van de bank. Wat een film. Toch wel één van de beste rampenfilms die ik tot nu toe gezien heb. Goede personages, goed verhaal en zeer goed verzorgde special effects. Alleen de scene met de drie orkanen/tyfoons vond ik zeer zwak. Hoewel dit een beetje typisch Amerikaanse film is (president die als laatste vertrekt, maar dit keer het niet overleeft), blijft het een boeiende film.

Visueel indrukwekkend, maar verder een film om bij in slaap te vallen. Over-sentimenteel en voorspelbaar. En onontkombare klimaatveranderingen, die blijkbaar toch ineens te overleven zijn?

toch wel mooie toekomstvoorspelling

Vanavond herzien,weer geweldig zoals elke keer.een halve ster erbij want dit is mijn favoriete rampenfilm.had ook dante's peak gezien ook van genoten.dat was vroeger mijn favoriete rampenfilm,en ook nog steeds geweldig maar deze film is nog beter.dennis quaid speelt het ook super en de rest van de cast ook prima.was weer spannend.

Kan beter. Ik begrijp niet veel van 'Nietschze' maar zij begrijpen het zeker niet.

Had hier wel wat meer van verwacht. Ben nou niet bepaald een groot fan van rampenfilms, maar heb er ook niet meteen iets tegen. Deze staat toch wel bekend als een van de betere en met deze cast leek het niet fout te kunnen gaan. Ik vond de eerste helft, de aanloop en het uiteindelijke uitbreken van de catastrofe, nog best leuk, maar zodra de jongeren vast komen te zitten in de bibliotheek en paps wel eventjes een reddingsactie op touw zet, wordt de film vrij saai en dermate ongeloofwaardig dat het gewoon lachwekkend wordt. Je kunt er natuurlijk over twisten of dat de bedoeling van de regisseur is geweest, maar als dat inderdaad het geval is geweest, strookt het naar mijn mening qua toon niet met de eerste helft.

De cast is wel oké en visueel weet de film zich ook nog steeds staande te houden. Met name door deze twee pluspunten, in combinatie met een interessantere eerste helft, valt The Day after Tomorrow nog wel uit te kijken, maar indruk maken doet het niet. Enkele verhaallijnen worden niet netjes afgewerkt (bijvoorbeeld die met de jonge kankerpatiënt) en andere lijken compleet uit de lucht gegrepen (bijvoorbeeld de wolven op het schip; of het schip an sich). De aandacht verslapt naarmate de rit op gang komt en dat is toch wel een teken dat een film als deze, waarbij enige spanning en betrokkenheid wel wenselijk is, ergens niet in slaagt.

2,5*

The Day After Tomorrow is er eentje die ik vroeger erg leuk vond. Nu ik wat ouder en wijzer ben geworden, is het logisch dat ik de film niet meer als even goed beschouw als toen. Het kon natuurlijk maar de wetenschappelijke fouten zijn danig aanwezig dat je er soms wel niet over kan kijken. De zee die plots met meters stijgt ten gevolge van het smelten van het poolijs is onmogelijk. Dit duurt (normaal gezien nog) honderden jaren en geen seconden. Het is ook vreemd dat alles (mensen inclusief) in een ogenblik kunnen bevriezen. De troposfeer is heus niet koud genoeg om dat te verwezenlijk en bovendien stijgt de lucht op in het oog. Ik vond het ook heel raar dat heel de ruimte bevroor met uitzondering van juist rond het aangelegde vuur.

Dat zijn zeker niet de enigste voorbeelden van wetenschappelijke fouten, maar je kijkt natuurlijk ook met als doel om geëntertaind te worden. Dat lukt behoorlijk, al vond ik de tweede fase van de film eigenlijk minder interessant. De verschillende klimatologische fenomenen die zich voordoen in dit werk zien er zeker nog behoorlijk indrukwekkend uit. De vader-zoon relatie vond ik te weinig uitgediept om mij emotioneel te maken en dat is jammer want voor een groot deel gaat het daarover. Toch nog een 3* want het blijft vermakelijk. Degelijk geacteerd, redelijk tijdloze CG en prima in beeld gebracht.

Puberale film met wederom onrealistische oplossingen door hysterische, labiele tieners.

Vrij 'standaard' rampenfilm. Niks bijzonders, ondanks dat het er visueel best goed uitziet allemaal. Leuk om een keer te zien, maar laat verder weinig indruk achter.

Zo af en toe vind ik het wel leuk een rampenfilm te zien, deze Day After Tomorrow had ik ooit wel gezien maar zo lang geleden dat ik me niks meer kon herinneren, de keus was dus snel gemaakt. Zoals zo vaak bij dergelijke films begint het best aardig om dan halverwege alle geloofwaardigheid achter zich te laten en wetenschappers in plaats van klimaatmodellen te analiseren de held gaan lopen uithangen. Het moet niet te droog blijven, ik snap het best, al blijft het verhalende deel ver achter bij de technische dikdoenerij. Het gedoe met de ontsnapte wolven was me te belachelijk, net als de dodelijke temperatuurdaling van maar liefst tien graden per seconde. Europa is in Amerikaanse rampenfilms altijd wel de klos maar waarom dan niet wat beelden van een gletsjer over Parijs of een ijsberg die Londen wegvaagt, dat had toch wat spektakel kunnen opleveren.

Oei, een nieuwe kijkbeurt na dik 10 jaar van The day after tomorrow heeft het beeld wat ik van deze film had niet veel goed gedaan. Het is namelijk een teleurstelling geworden. Ik ben bezig met de grote rampenfilms eens opnieuw te bekijken en na de 90's klassiekers Armageddon en Deep Impact was nu TDAT aan de beurt. Waar de twee andere titels goed overeind zijn gebleven door prima actie (Armageddon) en een sterke menselijke diepgang (Deep Impact), daar valt het me nu toch wel tegen.

Om positief te beginnen, wat TDAT heel goed doet is het tonen van de rampen. Het eerste uur is dan ook oprecht vrij boeiend te noemen met gigantische tornado's, een tsunami, massale bevriezingen en een sneeuwstorm. Bijzonder dat deze film maar 6 jaar ouder is dan Armageddon en Deep Impact, maar wel een reuzenstap op gebied van computereffecten maakte. Die 90's films zijn overduidelijk geanimeerd, maar hier lijkt alles toch wel vrij realistisch. Zeker de tsunami en de overspoeling van New York was erg goed. Sowieso wel fijn dat dit een rampenfilm is die veel meer aardse verwoestingen toont, daar kijk je dit toch voor.

Maar helaas heeft de film ook nog een tweede uur en dat zit vol met saaie personages die willen overleven. Dat gedoe in de bibliotheek is oprecht saai, pa die door erbarmelijke omstandigheden zijn zoon zoekt is zo vergezocht en dan zijn er nog wel meer momenten die jou als kijker zouden moeten raken. Dat dit een Roland Emmerich film is spat er wel vanaf. Visueel erg mooi, maar inhoudelijk saai en enorm slecht geschreven, waardoor je geen enkele empathie voelt en je je stoort aan mislukte grappige oneliners. Dit is bij o.a. zijn 2012 niet anders, maar die bekijk ik binnenkort nog eens opnieuw. Toch jammer, want deze film had heel veel potentie. Het is nog steeds een prima rampenfilm, maar wel eentje met enorme minpunten.

3* (was 4*)

''Alleen wanneer de ijskap smelt, die een eeuwenoud aan massa ijs bezit van soms wel kilometers dik (BOVEN zeespiegel !), dan gaan we het WEL gezellig krijgen met onze waterpret.''

Het is een quote van een door mezelf geschreven reactie van inmiddels al heel lang geleden: 5 januari, 2008 om precies te zijn.

Ik was van de week even tussen eigen oude reacties aan het spitten toen ik deze tegenkwam. En ik loop over van schroom met het teruglezen van deze reactie. Om twee dingen:

Ik kwam in mijn reactie met een voorbeeld van een glas water met ijs. Dat als het ijs smelt in het glas dat het nooit het glas zal doen overlopen. Heeft te maken met soortelijk gewicht. Met dit als uitgangspunt wilde ik uitleggen waarom het smelten van de noordpool niét zal leiden tot stijging van de zeespiegel.

En in datzelfde stuk schrijf ik even later dan bovenstaand stuk. Daarmee spreek ik 1 - mezelf tegen, en 2 - klopt het gewoon niet. Zie: het glas water met ijsklontjes.

Wat echter wél listig wordt is wanneer het eeuwige ijs op Groenland en Antarctica smelten zouden. Dát ijs maakt nog geen deel uit van de (massa en gewicht) van het water. Met het smelten van deze twee continenten zou er enorme hoeveelheden smeltwater de oceanen in stromen, wat wél tot stijging van de zeespiegel leidt.

Hetzelfde geldt voor het smelten van de noordpool, maar dan indirect: de noordpool is verantwoordelijk voor de koeling van enkele (grote) oceanen. Zou de noordpool smelten dan wordt de oceanische temperatuurbalans middels opwarming verstoord. En die opwarming zou wel eens van dermate niveau kunnen zijn dat het 't water van de oceanen significant kan doen uitzetten. ik weet alleen niet in welke mate het uitzetten zal, maar op een andere wijze kan dit toch ook leiden tot stijging van de zeespiegel.

De invloed is er dus wel, maar wel heel anders dan het rare voorbeeld dat ik zelf gegeven had.

Maar enfin, ik wilde het even rechtzetten, al is het van 13 jaar geleden....

Steeds meer en meer onderzoek lijkt te suggereren dat het mechanisme dat plaatsvond in The Day After Tomorrow door man-made climate change geactiveerd (of vervroegd) wordt, gezien een AMOC collapse ook zonder menselijke activiteit soms voorkomt (tijdens ijstijden frequent zelfs).

De uiteindelijk klimaatverandering in deze film is NATUURLIJK fors overdreven en gesensationaliseerd. Het vond namelijk zelfs niet plaats op de piek van de Grote IJstijd. Maar het mechanisme dat tot klimaatverandering leidt in deze film, is misschien iets waar indertijd belerend over zou gedaan worden, maar op dit moment een reele bedreiging vormt om effectief ook plaats te gaan vinden deze eeuw nog, en if not, volgende eeuw dan wel.

Geen idee waar het tipping point ligt, en onderzoek wordt nog niet lang gedaan. Misschien dat deze film onderzoek over AMOC zelfs heeft doen toenemen, gezien het echt iets is dat pas deze eeuw ontzettend toegenomen is, en vooral dan het laatste decennium (zeker sinds 2014-2015). Omwille van die reden is het erg moeilijk om te tonen waar het tipping point ligt. Het kan zijn dat het trouwens al bereikt is, en dat het klimaat dit decennium nog abrupt verandert. Het kan zijn dat het net niet voor ons leven zal zijn. In de toekomst zouden we een beter zicht krijgen op waar we staan.

Het is niet de eerste keer dat het gebeurt, maar menselijke activiteit kan het versnellen of deze keer in gang gezet hebben. Tijdens het Jonge Dryas viel de Golfstroom meer dan waarschijnlijk stil (bij de opwarming na de laatste IJstijd, toen uiteraard veel gletsjers smelten). Tijdens het 8.2 ka event (8200 jaar geleden) is er mogelijk ook sprake van een ineenstorting met een terugkeer naar normale omstandigheden rond 8000 jaar geleden, met een heel plotse terugkeer van een veel natter klimaat in Noordelijk Afrika, in het Midden-Oosten, in west-India en delen van China, natter dan vandaag.

Sinds 8200 jaar geleden lijkt het niet meer gebeurd te zijn. Tijdens IJstijden vind een ineenstorting van de Golfstroom wellicht gemiddeld om de 1500 jaar plaats. Maar ook tijdens het laatste interglaciaal voor de Holoceen zou minstens één ineenstorting van de Golfstroom bekend zijn. De Mid-Eemian Cooling is een vreemde fase tijdens het Eemian 120.000 jaar geleden waarbij tijdens warmer-dan-vandaag condities in het midden van een interglaciaal een heel plotse terugkeer was naar een IJstijdklimaat in een periode van enkele decennia die een kleine duizend jaar aanhield om dan terug te keren naar het klimaat van voor de abrupte afkoeling maar dan meer naar present-day circumstances in plaats van warmer-dan-vandaag omstandigheden. Over interglacialen werd altijd gedacht dat ze veel stabieler zijn dan IJstijden, dat lijkt ook zo te zijn. Maar studies naar het Eemian tonen aan dat interglacialen toch niet zo stabiel dan ze lijken. Tijdens het Holoceen hebben we ook al enkele abrupte veranderingen gehad, maar nooit van die aard, tenzij dan misschien het Jonge Dryas, terwijl het 8.2 ka event ook kan tellen [al kan een andere oorzaak ook erachter zitten, maar de Golfstroomcollapse is één van de meest waarschijnlijke verklaringen, anders moet je richting vulkanische oorzaak, voor het Jonge Dryas is er ook een komeethypothese die de ronde gaat]. De andere minder zware abrupte klimaatveranderingen in het Holoceen hebben meer met neerslagfluctuaties te maken of met soortgelijke afkoelingen als "de kleine IJstijd".

Dit is zo typisch een film waar men anders zou naar kunnen kijken binnen x aantal jaar, en volgens mij beter de tand des tijds zal doorstaan dan Gore zijn egotripperij in de documentaire: "An Inconvenient Truth".

Dat gezegd zijnde, dit zou deel uitmaken van het totaalplaatje van klimaatverandering, het is geen tegenstrijdiging, het is geen ontkenning van klimaatverandering waarover men spreekt. Het is een "mogelijk gevolg van...", en er staan meer vreemde dingen te gebeuren bij klimaatverandering, zelfs indien dit scenario niet plaats zal vinden tijdens ons leven (want daar kan ik geen zekerheid over geven).

Als ik een kansberekening moet geven, zou ik het rond de 20% geven dat dit plaatsvindt in de komende 50 jaar, op basis van tal van onderzoeken die ik over het thema heb gelezen. En zeker minstens over de 50% dat het plaatsvindt in de komende 200 jaar.

JACK give me your hand