The Bridges of Madison County (1995)

Aardige film, al werd ik niet echt door gepakt.

Clint Eastwood speelt een vriendelijke, rustige en vooral erg mannelijke persoonlijkheid, die tijdens een toevallige ontmoeting zijn vrouwelijke evenbeeld lijkt te zijn tegen gekomen. Dat vrouwelijke evenbeeld wordt gespeeld door Streep, een sterke huisvrouw en moeder. Het spel van beiden is sterk en de wijze waarop zij naar elkaar toegroeien wordt op een sterke manier uitgebeeld. Ze hebben duidelijk chemie en weten elkaar goed in evenwicht te houden.

De rest van de cast is minder goed. De kinderen van Streep, die terugkijken op het avontuur van hun moeder, zijn een stuk minder overtuigend. Sowieso haalt dat terugblikken van de kinderen mij telkens weer een beetje uit het “echte” verhaal. Ook wordt de film hierdoor behoorlijk lang. De regie is verder erg verzorgd en Eastwood laat af en toe wat mooie plaatjes zien van Iowa. Het grootste gedeelte speelt zich echter in huis af.

Zeker niet slecht dus. Prima acteerwerk van de oudjes, maar het verhaal eromheen en het spel van de jonkies, is toch een stuk minder overtuigend.

3,0*

Deze film is zo'n tijdloos liefdesmonument!

Een adembenemende prestatie van zowel Meryl Streep als Clint Eastwood.
Hoe kunnen levens zich ontvouwen en voor wat voor schrijnende keuzes kunnen mensen geplaatst worden, dat is de subtiele kern van het verhaal.

De film verteld het verhaal op een naturelle en overtuigende manier, geen vals sentiment maar oprechte herkenning.

Kijken als je de kans krijgt want dit is een evergreen!

Mooi, maar stukken 'trager' dan ik me herinnerde. De romance zelf is verbluffend mooi. Erg indrukwekkend om te volgen hoe ze naar elkaar toegroeien en wat ze voor elkaar gaan betekenen. Dat is dan ook de kracht van deze film, Streep en Eastwood zijn prachtig samen, vanaf de eerste seconden samen zijn ze geloofwaardig.

Toch duurde het op sommige momenten net allemaal iets te lang (en vrij saai soms, vooral in het begin), waardoor het wat inkakte. Dit komt voor mij door telkens de overschakelingen. Streep haar kinderen vond ik sowieso niet echt boeiend, jammer.

Wel blij dat ik hem toch nog eens herzien heb. Ik ben geraakt en heb toch even moeten vechten tegen een paar traantjes naar het einde toe.

Mooi liefdesverhaal. Streep speelt erg goed. Eastwood zie ik eigenlijk nog steeds als een grommende oude man die het heel goed zou doen in een soap met zijn starende blik richting camera, net alsof ie daarvoor iets heel boeiends heeft gezegd. Maar goed. Het liefdesverhaal is heel mooi. Jammer dat dat verhaal van de kinderen erbij moest want die komen allebei niet goed uit de verf in deze prent.

Ik ben het met Spetie eens dat de rest van de crew (vooral de kinderen) veel minder indruk maken dan Eastwood en Streep. Al met al vind ik de film wat te zoetsappig en voorspelbaar om een echt hoog cijfer te geven.

Deze film is niet tijdloos maar geeft een tijdsbeeld: ´je blijft bij je man`
De combi Eastwood Streep is perfect. De film pakt me nog steeds.

Degelijk.

Ik heb het enorm voor liefdesverhalen zoals hier, waar de liefde (on)mogelijk is en de hoofdpersonen verbitterd achter blijven.
Ook de vertelstructuur kan goed werken, maar dat is hier niet het geval. Zoon en dochter zijn meermaals een onaangename afwisseling op het idyllische liefdesverhaal van de mama en haar fotograaf. Daarnaast worden hun huwelijksperikelen door je strot geramd, wat een anticlimax.

Clint Eastwood zet voor zijn doen een verrassend breekbaar personage neer, al is hij soms een tikje te stijf. Zeker in de matig geschreven uitmaakscène is het net niet.
Meryl Streep heeft een boeiender personage en ondanks haar drukke gedoe komt zij beter uit de verf.
De acteurs die zoon en dochter spelen komen nog niet tot aan de hielen van het duo Eastwood - Streep, dat naast de individuele kwaliteiten vooral geruggesteund wordt door de chemie.

Als regisseur doet Eastwood wat ik van hem verwacht had. De film ziet er degelijk gemaakt uit, maar is ook erg klassiek - de moeilijke blik in de regen, seks voor het haardvuur etc.
Het camerawerk benut evenwel de fantastische locatie, hetgeen voor een geslaagde zomerse sfeer zorgt en ook opmerkelijk is dat de verouderingsmake-up er beter uitziet dan in latere films van Eastwood.

Dikke 3

Dit blijft voor mij de meest romantische film allertijden. Vraag me niet waarom, maar het is de enige film in zijn genre die mij echt aan het huilen brengt. Beide hoofdrolspelers acteren uitstekend en de regie is superbest. Ik ben sowieso fan van Clint Eastwood als regisseur, hij levert zoals altijd een meesterwerk. Ontroerend en prachtig in beeld gebracht., super

Voor de 4de maal bekeken en ik moet zeggen, hij raakt je steeds dieper en dieper....
Uren later ben je nog aan het bekomen...

De film kent een traag begin, maar dat zorgt er juist voor dat je helemaal opgezogen wordt in de personages van Meryl en Clint. Je beleeft het helemaal mee, de verliefdheid, de chemie, het verdiet, de pijn, de keuzes in het leven...Zoveel gevoelens dat het einde echt wel een moeilijke zit word zonder zakdoek in de hand....

Meesterlijk ontroerend!

Heel bijzondere en ontroerende film! Tranen met tuiten en zeker een bijblijvertje.

Op het eerste gezicht lijkt dit een eenvoudige romantische film.
Maar eigenlijk is deze film niet zo eenvoudig.
Hier bedoel ik mee dat het zeer knap gedaan is dat er maar twee zijn( Eastwood en Streep) die de film voor het grootste gedeelte dragen .
Het is nog knapper gedaan als je bedenkt dat er niet zo gek veel gebeurd in de film. Als
twee mensen die verliefd worden op elkaar en de keuzes die ze daar in maken .
Dan moet je als acteur van goede huize komen als je wilt dat de kijker toch ruim twee uur aandachtig naar de film blijft kijken.
En ik moet zeggen daarin is de film voor mij meer dan in geslaagd want vanaf het begin tot het einde had de film mij in zijn macht.
Wat zonder meer te danken is aan Eastwood en Streep die allebei heel erg sterk speelden .
Kortom ook voor de derde keer weer genoten van deze film .

Prima filmpje. Mooie beelden, goed acteerwerk en een mooie chemie tussen Eastwood en Streep is zeker aanwezig. Echter deed het me niet zoveel. Heb deze 'The Bridges of Madison County' vooral ervaren als een fijne wegkijker. De tijdsprongen naar de kinderen toe haalde het lekkere tempo wel een beetje naar beneden soms. In tegenstelling tot velen raakte deze prent mij niet helaas. Maar heb me prima vermaakt.

Prachtige film, Clint Eastwood versus Meryl Streep.
Een ietwat verveelde vrouw die op het platteland van Iowa, na vertrek van man en kroost,
toevallig een fotograaf van National Geografic aan de deur krijgt.
Hij is een wereldse man, Streep is aan de keukentafel blijven hangen met een brave boer.
Werkelijk schitterend is de uitwerking van het vervolg.

Meerdere malen gezien en alle keren niet droog kunnen houden, helemaal kapot van het .
Kan er niets aan helpen. Prachtig.
Ik denk altijd maar zo: als mannen niet zouden mogen huilen, hadden ze geen traanklieren gehad.
Maar bij t zien van deze film schieten die van mij wel in 'overdrive'

Pff... zit ik met een enorme brok in m'n keel. Mooie film, vooral door Streep.

Een goed drama/romantiek film...
Prima verhaal...
Prima acteerwerk...
Bekende acteur Clint Eastwood en ook een bekende
actrice Meryl Streep...
Ouderwetse opname...
Goed achtergrond geluid
(geen Dolby Digital aanwezig)...
Goed kwaliteit breedbeeld
(geen HD aanwezig)...
Tja ik geef geen top film... Nipte 3....

Zó romantisch en Clint Eastwood eindelijk in een andere rol! Prachtig!

Leuke film! Echte liefde is soms niet met degene waar je mee getrouwd bent....Meryl Streep is gewoon een goede actrice, heb niet veel van Eastwood gezien maar zeker ook een goede acteur.

Wat was 1995 een geweldig jaar voor films over de liefde. Deze en Before Sunrise (1995) laten je perfect voelen wat het betekent, en ook min of meer op dezelfde manier, al is dit duidelijk de volwassen versie van de twee.

Dit is een prachtige film, vooral omdat hij zo ontzettend goed weet te vangen welke gevoelens ermee gepaard gaan als zoiets als dit ineens op je pad komt. Want wat er gebeurt is geweldig, maar tegelijkertijd ook zo pijnlijk.

Dat wordt prachtig uitgelegd in de laatste scene tussen de twee:

I want to love you the way I do now for the rest of my life, but if we leave, we lose it

Je hoopt bijna dat het je niet overkomen was, want welke keuze je ook maakt, er gaat pijn en verlies mee gepaard.

Nergens zit er valse emotie of clichés die alleen in films voorkomen, elke stap vond ik van begin tot eind te begrijpen en herkenbaar. Dit komt door het realistische script maar waarschijnlijk ook door de manier waarop Meryl Streep het weet neer te zetten.

De mate van impact zal van persoon tot persoon verschillen, maar als je ontvankelijk bent voor een onderwerp als dit, of je hebt iets dergelijks meegemaakt of je denkt weleens na over dit soort dingen, dan zal het je echt weten te raken.

4,5*

Ik kende Bridges of Madison County alleen van naam, maar wist er verder niks van. Vroeger dacht ik dat het een trage, romantische zwijmelfilm was, dus ik heb er nooit echt aandacht aan geschonken.

Little did I know, want het blijkt een bijzonder sterke film te zijn, met een overtuigende Streep en Eastwood. De saaie sleur van het gezinsleven voor Francesca is treffend neergezet. De lusteloosheid, de uitzichtloosheid, de ontluikende liefde, het dilemma, de pijn en het onvermijdelijke verdriet dat daarmee gepaard gaat wordt heel goed inzichtelijk gemaakt.
Wat ik ook goed vond was dat de affaire werd gepresenteerd als een dilemma in plaats van een gemakkelijke keuze. Men had ook -zoals in zoveel romantische films- haar huwelijk extra 'slecht' kunnen maken, maar juist het feit dat haar man ook geen kwade gast blijkt, maakt het een stuk realistischer en het zware dilemma voelbaarder.

Overigens is het voor Streep een soort herhalingsoefening van Out Of Africa bemerkte ik. Overeenkomst is dat Streep in beide gevallen een rusteloze ziel speelt en een man ontmoet die zich moeilijk laat binden. Heel misschien wel Eastwoods beste film als regisseur en acteur omdat die hier voor het eerst toont dat ie kwetsbaar kan spelen. Een opmerkelijke keuze van hem ook, gezien hij meer bekend is om zijn macho films.

Film die me onbekend was, maar met Clint Eastwood achter de schermen ben ik er meestal vrij gerust in. Ook nu weer. Met The bridges of Madison County levert Eastwood een top romantische film af met weinig gezwemel, maar wel met de juiste touch. Het verhaal start met het testament en de nalatenschap van Francesca. Daaropvolgend gaat de film in flashback doordat de kinderen het dagboek van hun overleden moeder lezen. Schokkend is het wanneer ze vaststellen dat hun moeder een korte maar hartstochtelijke affaire heeft gehad.

Eastwood en Streep doen het fantastisch. Beiden voelen elkaar goed aan, weten de juiste snaar te raken en hun magie slaat over op de kijker. Fijne dialogen worden afgewisseld met mooie beelden. De film is niet geforceerd en doet echt aan, gaat niet in overdrive en kent een gepast einde. Ik genoot het meest van de kleine fijne dingen ten huize Francesca in Iowa. De conversaties en de situatie waarin Francesca zit lijkt zo vertrouwd en herkenbaar. Hoeveel mensen zijn er niet binnen hun relatie of huwelijk die hun leven wegcijferen voor hun gezin? En is dat wat je voor ogen had toen je als kind droomde over je toekomst? Niet dat Francesca ongelukkig is, want ze heeft een goede man. Geen vent die drinkt of haar mishandelt. Alleen is het de sleur, de lusteloosheid van haar bestaan ergens in het plattelandse Iowa. Maar is dit hét dan? Moet je je schikken in het lot doordat je het pad van het huwelijk bent ingegaan? Als extra pigment wordt de maatschappelijke sociale druk ook mooi verweven in het verhaal. Vreemd gaan is not done in sommige conservatieve streken in de VS, toen niet en wellicht nu nog steeds niet.

Het einde maakt de film daarom sterker omdat dit dilemma een hoogtepunt bereikt. Gezien het een flashback betreft en de kinderen van niets wisten, wist je eigenlijk al welke keuze Francesca gemaakt heeft. Beetje jammer, maar dit werd ruimschoots gecompenseerd door het pakkende einde. Super film, één van de beste romantische films die ik al zag. Eentje om over na te mijmeren ...

Wat een mooie film. Meryl is echt in topvorm. Clint doet waar hij goed in is. Het ogenschijnlijke simpele verhaal sleept je mee tot een moment dat ik spontaan moet huilen en ik ben geen huilebalk.

Romantisch, vrij oubollige insteek, eventueel realistisch, sentimenteel, klein en toch enorm boeiend.

Heel knap gemaakt en de perfecte hoofdrolspelers, Meryl en Clint.

Mooi hoe eenvoudig deze film het houdt. Er wordt echt de tijd genomen, en voor 95% zie je alleen maar Streep en Eastwood op het scherm, die beiden erg sympathieke personages spelen. Streep zet echt een prachtrol neer. Ook niet te theatraal gelukkig, zoals tegenwoordig haar gewoonte is. Heel sterk ook dat de aantrekkingskracht tussen Francesca en Robert zo voelbaar wordt gemaakt aan de hand van al die gestolen blikken en kleine gebaren. Ook de melancholische toon is erg sterk. De film ontstijgt zoetsappigheid.

Wel is het zo dat de film na de lang uitgestelde eerste kus wat minder bijzonder wordt. Ik denk dat het verhaal zonder ook minstens zo krachtig was geweest. Het drama en sentiment slepen hierna net wat te lang door, en het einde is natuurlijk wel echt een fantasie. Daarnaast is de verhaallijn rond de kinderen van Francesca wel heel simpel. Waarschijnlijk is het bronmateriaal minder dan Eastwood zijn eigen inbreng als regisseur. Grappig overigens dat ze over Bari praten alsof het een of ander klein gehuchtje is. 3.5*.