Road to Perdition (2002)

Film met een prima verhaal dat lekker wegkijkt.

Sfeervolle gangsterfilm die zich afspeelt in de turbulente dertiger jaren in de buurt van Chicago. De tijd van Al Capone, de heerschappij van de gangsters. Hanks speelt de rol van een loyale hitman, die sterk verbonden is met zijn baas (en adoptieve vader), een lokale peetvader (Paul Newman). Mendes koos ervoor om het verhaal te vertellen door de ogen van zijn zoon. Motieven als bloedbanden tussen vaders en zoons en het noodlot spelen een sterke rol in de film. Jude Law als griezelige moordenaar mag eveneens niet vergeten worden. Ik had hem graag wat meer in actie gezien hier. Ook nog vermelding voor de mooie gecomponeerde soundtrack. Het is niet Hanks zijn beste rol. Zijn personage mist persoonlijkheid, is te zwijgzaam en laat te weinig de emoties voor zijn zoon blijken, maar verder vond ik dit een prima film.

Road to Perdition vind ik een goede film.

Om maar met het meest positieve van deze film te beginnen: visueel vind ik deze film er prachtig uit zien. Het camera werk is prachtig, vooral de beelden in de regen zijn heel erg mooi gedaan. De mooie beelden in combinatie met de erg sterke muziek van Thomas Newman maakt dat dit visueel een erg indrukwekkende film is.

Het acteerwerk in deze film is ook erg sterk. Tom Hanks speelt een goede rol. Hanks komt over als een aardige huisvader maar Hanks weet ook de andere kant van zijn personage overtuigend te spelen. Paul Newman vond ik in deze film goed acteren als de gangsterbaas. Ik vind Newman het juiste charisma hebben voor die rol. Ook Daniel Craig als Gonner is een casting die een schot in de roos is. Nog een speciale vermelding voor Jude Law die op een erg goede manier een angstaanjagende huurmoordenaar speelt. De hele cast acteert erg goed, geen valse noot op dit punt te bespeuren.

Het verhaal van deze film is interessant. De film neemt goed de tijd om het verhaal te vertellen, al mag wel gezegd worden dat de film soms een beetje langdradig is. De film had een iets hoger tempo mogen hebben. Wat ik ook wel jammer vond dat wanneer vader en zoon moeten vluchten, dat de film nergens echt nagelbijtend spannend word. Vader en zoon moeten vrezen voor hun leven, maar toch mist de film een bepaalde spanning…. Of anders gezegd, je hebt nooit echt het gevoel dat vader en zoon moeten vrezen voor hun leven. En dit is jammer dat de film dat gevoel niet zo goed weet over te brengen, want ze moeten wel degelijk vrezen voor hun leven. Wat ook een minpunt is dat die bankovervallen die vader en zoon deden wel heel gemakkelijk gingen, dit had wel wat beter uitgewerkt kunnen worden. En verder is ook één punt aan het einde niet duidelijk. Vader en zoon komen tegen het eind bij het huis van die tante, maar waar is die tante ? vermoord ? Hier had de film wel aandacht aan mogen besteden.

Ondanks dat het verhaal op sommige punten wel wat op aan te merken is, heeft de film een paar sterke scenes. De scene aan het begin van de film waar die zoon getuigen is van een afrekening vond ik erg sterk. Een scene in een restaurant met Jude Law en Tom Hanks vond ik erg sterk. Zo wie zo zijn alle scenes tussen die twee acteurs best sterk. Zo ook de scene aan het eind van de film als zowel Hanks personage als Laws personage sterven. Wat ik ook een sterke scene vond is dat het personage van Hanks o.a. de gangster baas in de stromende regen vermoord.

Al met al is vind ik Road to Perdition een sterke film. Qua verhaal kan je wel wat minpunten aanwijzen, maar ik vond de film toch wel een boeiend verhaal hebben. Verder is deze film ook vooral op visueel gebied een aanrader.

4 sterren voor deze film.

Prachtige film! Heerlijk! En die filmautisten die zeuren over Tom Hanks in die rol, even out of die box denken hè...

Gangsterfilms, huurmoordenaars, dat is echt niet mijn genre, maar omdat Tom Hanks de hoofdrol speelde wou ik hem wel een kans geven. Heb er geen spijt van, wat een top film ! Prachtig opgebouwd en boeiend van begin tot einde.

Spelend ten tijde van de grote depressie. Veelal donkere, duistere beelden, moordpartijen, geschiet en geknal vergezelden dit prachtige, boeiende, bedachtzame en absoluut met vakmanschap gemaakte maffiadrama, over een vader en zoon op de vlucht. De onderlinge verhoudingen tussen de personages kregen somber vorm en het camerawerk getuigde van meesterschap. De cast speelde werkelijk uitstekend.

Echt een prima film. Kijkt lekker weg, heeft nog niveau ook.

Een prima film met een goed verhaal goed geacteerd wat wil je nog meer ! Geef hem 4 sterren . Het kijken waard!

Sterke misdaad film de mooie beelden geven een goede sfeer van de jaren dertig weer.

Het verhaal was boeiend om te volgen ,maar ook de acteurs leverden prima acteer prestaties.

Vreemd dat Craig zo goed gevonden wordt... Vond hem juist een vreselijke miscast in deze film.

Sterke misdaadfilm die mooi in beeld wordt gebracht. De combinatie tussen het geweld en de nodige drama is goed en het acteerwerk is van hoog niveau.

Road to Perdition

Road to Perdition was een aardige misdaad film waarbij er weer een mooie gangster beeld naar voren werd gebracht. Drama was voldoende en het acteerwerk stak lekker in elkaar, wat dat betreft hoeven we van Tom Hanks niet te klagen. Aardige actie met heerlijk gangster scenes, zoals afslachting en alles stak heerlijk in elkaar. Het verhaal was ook prima. Kijken als je een maffia gerelateerde fan bent, want Road to Perdition is weer een mooie toevoeging op die collectie.

3.5*

Aangename kijkervaring. Mooi geschoten in stemmige kleuren trekt het interessante verhaal van Michael Sullivan voorbij. Geen absolute topper maar smaakvol en goed kijkbaar.

Cinematografie. Sfeer. Cast. Score. Camerawerk. Mise-en-scène. Production Design. Script.

Waarom deze recensie niet beginnen met het benoemen van de aspecten waarin Road to Perdition precies de juiste snaar raakt? Als je een film hebt met een (te) gedegen scenario, en enkele plotholes die de wenkbrauwen doen fronsen, moet je het anders aanpakken. En dat doet Sam Mendes, door een scala aan filmtechnische en sfeergerelateerde aspecten tot in detail te beheersen dan wel uit te werken.

Het filmwerk in de regen, de lichtval op het juiste moment op de juiste plaats accentueren, de score optimaal inzetten...(audio-)visueel is Road to Perdition een lust voor het oog (en oor). Daarnaast excelleert de cast. Tom Hanks speelt een atypische rol voor zijn doen. Michael Sullivan is duidelijk niet navenant zijn comfort zone, maar hij brengt het er toch goed vanaf. Jude Law krijgt beperkte screentime, maar weet daarbinnen wel te overtuigen. Newman heeft net dat stukje charisma dat nodig is om een geloofwaardige maffiabaas te zijn, terwijl Craig altijd nog z'n natuurlijke appearance mee heeft als 'ie op acteervlak niet z'n beste prestatie toont.

Het is wat jammer dat het scenario steken laat vallen. Het plotje had echt meer kunnen verrassen, en de onwaarschijnlijkheden moeten we de schrijver maar vergeven. Ook de samenwerking tussen vader en zoon Sullivan (Hanks en Hoechlin) oogde ietwat geforceerd, door de wijze waarop het narratieve concept de vader-zoonrelatie (ook bij vader en zoon Rooney) centraal stelt.

4*

prachtige film..

Genoten van deze film. Mooie sfeerschepping van het misdaadmilieu in Chicago in de jaren dertig. Hoewel ik Tom Hanks in andere films beter tot zijn recht zag komen toch een goede performance zien neerzetten. Zijn personage miste wat diepgang. De film wordt verteld via zijn zoon wat een zekere diepere betekenis geeft aan de film. Goede verfilming, goede muziek. Her en der lees ik dat er misschien wat meer actie in mocht komen. Dit hoefde voor mij niet, de film is prachtig in beeld gebracht. Goede casting, een uitstekende Newman, Law en Tucci gezien. Ook de kleine Michael vertolkte een uitstekende rol.

De relatie met de zoon van de maffiabaas was mss wat dubieus, minder sterk. Ook het einde (niet de scene aan de zee, maar de scene nog daarna), het min of meer 'happy end' vond ik wat te geforceerd en snel afgehaspeld. Éen van de weinige minpunten voor mij.

Prettig kijkbare film met best een aardige soundtrack en dito sfeer. Verhaal is desalniettemin voorspelbaar en daardoor wordt de film allesbehalve spannend of meeslepend: ik had weinig tot geen binding met de personages in elk geval. Het einde maakte dat een beetje goed, want daar kon ik me gelukkig wel inleven in Michael en de zoon van Michael, euh, Michael. Zeker een voldoende en leuk om eens te kijken, maar geen topper, meesterwerk of film om nog eens te kijken.

Zeer sterke film, de tijd vliegt werkelijk voorbij.

De sfeer, muziek en de cast zijn ijzersterk.

Alleen jammer dat het verhaal een beetje voorspelbaar is en het daardoor nooit echt heel spannend wordt.

“I saw then that my father's only fear was that his son would follow the same road.”

Kan muziek een film naar een hoger niveau doen stijgen? Road to Perdition heeft een schitterende cinematografie, sterke acteerprestaties van Hanks, Law, Hoechlin en Newman, en de locaties en aankleding zijn subliem gedaan. Fantastisch werk van Sam Mendes, die er een sfeervol geheel van weet te maken. Maar de muziek is toch wel wat het meest blijft hangen na het zien van deze film.

Road to Perdition is op sommige momenten een spijkerharde maffiafilm, maar dat is maar één kant van het verhaal. Het grootste gedeelte van de film gaat ook over een vader/zoon relatie en de jonge Michael die snel volwassen moet worden in een keiharde wereld. Mooi spel van de jonge Hoechlin, en Hanks en hij hebben een prima chemie. Het middengedeelte bevat zelfs wat humor. Road to Perdition is dus vooral een film over de zes weken die vader en zoon Sullivan on the road met elkaar doorbrengen. Met een einde dat laat zien dat voor Michael een nieuwe toekomst gloort. Hopelijk kan hij de schitterende muziek ergens op een grammofoonplaat beluisteren.

Goede cast met Hanks, Craig, Newman en Law. Met name Hanks en Newman zetten sterke en overtuigende rollen neer. De film heeft een interessante verhaallijn, al wordt het nergens echt spannend. Ook worden bepaalde personages of achtergronden niet heel erg uitgediept. Het verloop van het verhaal is grotendeels nauwelijks verrassend. Wel enkele behoorlijk sterke scènes, waaronder de slotscène. Ook een zeer behoorlijke sfeer, de tijdsgeest wordt goed naar voren gebracht.

Werkelijk schitterend!

Cinematografisch heel erg sterk en uitzonderlijk sfeervol. Ik kreeg hier trouwens niet zo een maffia maffia gevoel bij zoals bij de echte maffia films. Oké dit is Capone en Chicago maar ik had hier minder het gevoel naar een gangster/maffia film te kijken. Waarschijnlijk omdat alles hier veel minder karikaturaal is dan wat we vaak in maffia films terugzien. Uiteindelijk is dit een film waarin wraak centraal staat. Deze heeft echt een boeiender plot dan een standaard revenge flick. De stijl is eerder noir, zeker meer dan de plot zelf.

Het einde is misschien het minste van de film want het is een "twist" die ik eigenlijk al had zien aankomen. Misschien heb ik het ooit eerder gezien, maar toch.

Verder is het een prachtig verhaal en Hoechlin (altijd de coolste gevonden in Teen Wolf) en Hanks hebben een goede band in de film. Pfoe, ja ik ga hiervoor (niet gezeverd) 4.5* uitdelen, aangezien het toch een film is die emoties wist op te wekken.

Prachtig geschoten, maar toch een wat tamme vertelling. Ingetogen is misschien een positievere omschrijving. Sterke film, maar Tom Hanks is toch weer kleirloos als altijd en aan de ene kant past dat, aan de sndere kant gaat ee film daardoor toch een beetje als een nachtkaars uit.

3,5

Drie keer gezien onderhand en iedere keer verbaasd de film me in zowel de positieve als negatieve zin. Zo valt me de mooie donkere stemmige sfeer toch iedere keer weer op vergezeld van bij tijd en wijlen prachtig muziek. Muziek die me overigens doet denken aan The Shawshank redemption. De montage van beeld en geluid is daarbij perfect. De film is in die zin bijzonder stijlvol, en hoewel de familie Sullivan niets te kort heeft, is de zware en grimmige sfeer van de grote depressie zeker voelbaar. De actiescene's zijn prachtig, vooral wanneer Hanks in alle stilte met zijn tommygun een peloton bodyguards omlegt en de baas pakt. Eén woord: fan-tas-tisch! De cast levert verder meer dan prima werk. Newman overtuigt als de spin in het web die de oude maffiabaas speelt, iemand waar ze toch allemaal bang voor zijn en respect voor hebben, Hanks als de stille luitenant onder het credo stille wateren hebben diepe gronden, en natuurlijk Craig die de licht labiele en gestoorde zoon van Newman speelt en onbewust weet toch altijd wel overal mee weg te komen., en de natuurlijk niet minder gestoorde Law die ook niet alleen als een griezel maar ook als lelijkerd goed overkomt.

De negatieve kant van de film. De film trekt wel bijzonder langzaam aan je voorbij, dat hoeft niet perse een slecht punt te zijn, toch heb ik moeite om op bepaalde momenten de aandacht bij de film te houden. Op die momenten komt hij toch niet helemaal binnen. Er rest mij dan ook af te vragen, ontbreekt er iets aan de film of mis ik iets? Dat is voor mij de twijfel iedere keer als ik hem gezien heb.

Kortom, mooi, stijlvol, prachtige muziek maar wellicht een beetje traag waardoor de aandacht regelmatig wegvloeit.

Best goed, maar geen topper. Daarvoor is het allemaal wat te simpel en te gemakkelijk geschreven. Maar het goede acteerwerk van de cast (goed om Hanks eens in een ander soort rol te zien, blijft een hele goede acteur) en het fijne jaren 30 sfeertje geven de film wel echt glans. Het middenstuk is wel aan de trage kant, maar gelukkig eindigt alles wel weer goed. Road to Perdition is vooral knap gemaakt, inhoudelijk alleen gemiddeld.

3,5*

Uitstekende film waarin een jongen er op een confronterende manier achter komt wat zijn vader voor de kost doet. Een rustig opgebouwd gangsterdrama vakkundig geregisseerd door Sam Mendes waarbij een paar vader-zoon relaties centraal staan. Mooie muziek van Thomas Newman, een prachtige aankleding en stemmig in beeld gebracht. Uitstekend acteerwerk van de gehele cast.

Saai, cliche, braaf, voorspelbaar. En Tom Hanks zie ik als Tom Hanks en niet als harde gangster..

Prima film. Mooie beelden en rustige opbouw. Hanks is wat vlak in het begin maar komt er gaandeweg wat beter in. Echt spannend is het niet en dat is jammer. Newman en Craig doen het goed. Jude Law is over de top en niet echt intimiderend. Verder wel eLovelyboy @lovely, al had ik niet zo'n moeite om de aandacht erbij te houden .

Halve Mendes.

Als regisseur zonder meer een degelijk iemand om een film als deze mee af te handelen. Het is dan ook niet perse de regie die de film in het koude laat, maar vooral het verhaal. Road to Perdition is namelijk een kinderachtige film overgoten met een volwassen sausje. Dat gaat in deze omgeving alleen niet zo goed samen.

Je kijkt aan de ene hand tegen een best gave, donkere film aan die behoorlijk eigenzinnig is, maar aan de andere kant tegen een soort Disneyfilm met wat bloed en geweerschoten. Hoe ironisch dan ook dat ik deze film op Disney+ heb mogen aanschouwen. Toch was de film ondanks deze kritiek aardig op weg gedurende het eerste uur, maar verloor me in de tweede helft.

Het acteerwerk is aardig, maar briljant alleen niet. Hanks krijgt net te weinig ruimte om zijn personage te laten zien. Voor wat we wel te zien krijgen is het aardig, maar ik proefde weinig vooruitgang tussen hem en zijn zoon. Hierdoor liet hun verhaal me eigenlijk koud, maar ook de overige personages krijgen wat korte dialogen, acties en scenes zonder dat ze echt dichterbij lijken te komen.

Hier en daar mooie, knap geregisseerde beelden. Waar ik zeer over te spreken was is de cinematografie. Mooie filters, fraaie focus en vooral ideaal gespeel met de verlichting. De periode waarin de film zich afspeelt komt zonder meer erg dichtbij en dat is te danken aan de volledige en gedetailleerde regie van Mendes. Hij is zeker een vakman en dat blijkt uit deze film, maar verder kon dit verhaal me niet overtuigen.

Het was een film die een emotioneel gedeelte van me moest aanspreken maar dat lukte niet. De tweede helft vond ik daarnaast ook best afstandelijk en wanneer we wel iets moeten voelen gebeurt het niet. Onder de structuur van de film zit iets heel moois verscholen, die er een paar keer in de eerste helft uitpopt. Mooie cinematografie, uitstekende sfeerzetting, maar veel verder dan dat komt Road to Perdition niet voor mij.

Keurige film, met name als het gaat om beeldvorming. Er zitten genoeg, ook kleine, cinematografische sterke scenes en shots in. Editing en tempo in orde, net als het acteerwerk over het grootste deel. De verhaallijn is wellicht wat minder, niks nieuws onder de zon en vooral wat makkelijk/mager afgewerkt.
Het einde heeft dan ook zijn zwakte, want Michael wist dat hij de hitman niet had vermoord en dus nog een los eindje was (eerder had hij tenslotte goed opgemerkt dat hij wist waar ze waren, waarom vanaf toen ineens niet meer?). Daarnaast wist de hitman op zijn beurt dat de zoon er nog was, dus waarom rustig een fotootje maken .

Road to Perdition is een meesterlijk gecreëerd meesterwerk dat indruk maakt met zijn krachtige verhaal, sterke acteerprestaties en onvergetelijke muzikale score. De film, gebaseerd op de gelijknamige graphic novel, weet op een indrukwekkende manier de sfeer van het Amerikaanse gangsterleven in de jaren 30 te vangen.

Een opvallend element van Road to Perdition is de buitengewone muzikale score van Thomas Newman. Het pianospel, in het bijzonder, blijft nazinderen lang nadat de credits zijn gerold. Newman weeft op meesterlijke wijze muziek doorheen de film, waardoor emoties worden versterkt en de kijkervaring wordt verrijkt. Het melancholische en emotionele pianospel weerspiegelt perfect de tragiek van de personages en hun situaties. Het lijkt als een soundtrack voor de ziel van de personages, die gevangen zitten in een wereld vol geweld en verraad. De cinematografie van Conrad L. Hall draagt bij aan de beklemmende sfeer en visuele pracht van de film, met zijn donkere, intense beelden die de duistere kant van het verhaal benadrukken.

De film slaagt erin om een perfecte harmonie te creëren tussen verhaal, acteerprestaties en muziek, wat resulteert in een prachtig geheel. Het is een trage, meeslepende vertelling die de kijker in zijn greep houdt, geholpen door de indrukwekkende regie van Sam Mendes. Tom Hanks en Paul Newman leveren memorabele prestaties, en de toevoeging van de jonge Tyler Hoechlin brengt een ontroerende dynamiek in het verhaal.

Ik heb deze film al een tiental keer gezien en nog steeds blijft het me ontroeren.

4.0*

Road to Perdition vandaag nog eens een keer goed gekeken. Ik kon me eigenlijk weinig van de film herinneren, maar het is een hele mooie film van Sam Mendes. En Tom Hanks maakt eigenlijk maar zelden slechte films en zeker rond die periode. Het is niet constant actie maar gewoon een fijn wegkijkend verhaal. Althans dat vond ik tenminste. Ook een mooie rol van Jude Law. Tyler Hoechlin die de rol van Michael jr. speelt heeft na deze rol eigenlijk nooit meer echt een rol van betekenis gehad. Dit was ook zo'n beetje Paul Newman's laatste film van betekenis, na toch een behoorlijk aantal films op zijn naam, waarvan Cool Hand Luke toch wel mijn favoriete film van Paul Newman is.