The Blue Lagoon (1980)

Als kind gezien samen met mijn moeder. Vreselijk. Dat dacht ik zelfs als kind al. Eerder The Shining gezien samen met mijn moeder. Dat was andere koek.

Deze film is alweer bijna 40 jaar oud!! Eén van de mooiste liefdes verhalen ooit gemaakt. Alleen jammer dat zulke successen dan weer worden uitgemolken tot een tweede en zelfs derde film, die laatste speelt Atkins ook in. Naar mijn mening behoord deze film in elke filmkast.

Ik herinner deze mij nog, deze kwam zo gemaakt n houterig over, overdreven melig n ontstellend zwak geactiveerd.

Goede maar wel voorspelbare film. De acteurs zijn soms wat houterig maar wel heel sterk geacteerd.

Deze klassieker ken ik nog vanuit mijn kindertijd en heb ik meerdere keren gezien. Het is een über-romantische dramafilm over twee kinderen die moeten overleven op een onbewoond eiland en uiteindelijk verliefd op elkaar worden. Cinematografie: louter buitenscѐnes op een tropisch eiland in the middle of nowhere. Muziek: romantisch en melodramatisch. Cast: de piepjonge Brooke Shields en Christopher Atkins spelen hun rollen best goed.

Plot: na een schipbreuk komen de twee kinderen Emmeline en Richard met de kok Paddy aan op een schijnbaar onbewoond eiland. Ze leren overleven door gebruik te maken van de natuurlijke bronnen van het eiland. Uiteindelijk sterft Paddy en blijven Emmy en Richard achter. Ze groeien op en worden verliefd op elkaar. Er zijn ook nog gevaren op het eiland (inboorlingen en giftige bessen).

De film kent wel enige clichés. Toch zitten er een aantal scѐnes in die mij bijgebleven zijn. En het is natuurlijk een heel mooi liefdesverhaal. Het einde van de film is open en laat ruimte voor een vervolg...... En die is er ook. Voor de vorm wil ik die ook nog eens gaan kijken. En de voorloper uit 1949 zou ik ook nog wel eens willen zien.......

De film is toch vooral lachwekkend. Knullig en houterig geacteerd. Je gast toch vooral letten op fout bloot, althans volgens de Amerikaanse normen. Zie ik daar een tepel ? Net niet een blote borst van de 15 jarige Brooke . In deze tijd zou de film misschien in Amerka verboden worden, omdat het om tieners en sex gaat.

Ze is zwanger, maar ze weet het niet. Kom op , ook in die tijd wist men dat wel. Zo komisch. Juisr toen was alles veel opener over geboorte. Ze zal heus wel eens gezien hebben hoe een kind wordt geboren.

En dan die stam aan de andere kant van het eiland. Nee, die komt natuurlijk nooit naar hun kant.

De film zegt meer over hoe Amerikanen denken over mensen van eeuwen geleden.

Hoe moet je zo'n film beoordelen ? Het is een tijdsdocument.

Kitscherige kunst die extreem kitsch is noem je kemp en is weer kunst. Zoiets geldt hier ook.

Dit is zo extreem slecht dat het juist weer leuk wordt. Hoe hebben ze zo'n film ooit kunnen maken ?

Ook al die opgewekte fleurige natuur is zo extreem dat het lachwekkend wordt.

Prachtig moment als Paddy en de kinderen na die afschuwelijke schipbreuk het eiland ontdekken. Vooral de eerste verkenning is meesterlijk en levert al snel een schat aan delicatessen op waarbij het water je in de mond loopt. Een paradijs in de ware zin van het woord.

Schattige simpele film met mooie plaatjes.

Zeer matige film eigenlijk. The Blue Lagoon kent gewoon een simpele romance. Mooie omgeving dat wel, maar ik had verwacht en kan niet begrijpen dat die inheemse stam of wat het ook was, op al die jaren nooit naar dat deel van het eiland is gekomen. Dat had de film ongetwijfeld boeiender gemaakt. Nu gebeurt er niets noemenswaardigs in heel de film. Je kan dit gewoon niet goed noemen. Brooke Shields is gelukkig nog een knappe verschijning om naar te kijken, dat is bijna het enigste pluspunt dat ik kan bedenken. 1.5*

Ai, is dat alweer zolang geleden. Ik herinner me nog prima welk een indruk deze film indertijd maakte toen hij - ongetwijfeld door Veronica - op de tv uitgezonden werd. Bijna blote mensen op tv, en dan nog voor middernacht ook, ongehoord. Maar eens even opgezocht omdat ik een echt tenenkrommend slechte film met Brooke Shields zag op Netflix - even als contrast, zeg maar.

En ergens heeft de film op mij kennelijk indertijd wel zoveel indruk gemaakt dat ik er een zwak voor Brooke Shields aan overgehouden heb. Misschien niet de beste actrice ooit, maar ik mocht haar altijd graag zien - al kan ik me eigenlijk ook nauwelijks een film herinneren waar ze in gespeeld heeft. Die serie Suddenly Susan wel, maar daar staat me ook niet zo heel veel meer van bij. Nog net wel dat ik daar graag op zondagavond naar keek, einde van het weekeind, morgen weer de sleur in - zoiets. Niet heel spannend, maar wel leuk kijken.

Net zoals bij deze film dan, want bij de herziening blijkt het toch allemaal nogal braaf en kinderlijk te zijn. Leuke plaatjes van een mooi eiland en strak blauwe hemels, en de bos haar van Brooke die alles keurig door de filmkeuring heen helpt. Moeilijk om nog te begrijpen waarom daar indertijd iets van gevonden werd.

Uit sentiment dan maar 3*, niet echt vanwege de verdiensten van de film zelf.