
The Sting (1973)
Verenigde Staten
Misdaad / Komedie
129 minuten
geregisseerd door George Roy Hill
met Paul Newman, Robert Redford en Robert Shaw
Als een wederzijdse vriend vermoord wordt door een maffiabaas, proberen twee beroepsoplichters, een oudere ervaren Henry en de jonge Johnny, dit te vergelden door een groots opgezet plan.
- nummer 225 in de top 250
Trailer
https://www.youtube.com/watch?v=gpyIac0zg8I
Wanneer je deze, als ook andere ingevoegde media op de site wilt zien, dan moet je hier even toestemming voor geven.
Met het tonen hiervan wordt er mogelijk door een andere partij cookies geplaatst en/of wordt je ip-adres geregistreerd, zonder dat MovieMeter hier invloed op heeft. Lees ons privacybeleid voor meer informatie over hoe MovieMeter met je privacy omgaat.
Links
Zoek naar deze film op dvd/blu-ray op AmazonIMDb (8,3 / 242613)trailer (YouTube)filmscore (MusicMeter)iTunes: € 9,99 / huur € 3,99Google Play: € 7,99 / huur € 2,99Pathé Thuis: vanaf € 8,99 / huur € 2,99Het verhaal begint pas écht wanneer Newman ten tonele verschijnt. Wat volgt is een uur topvermaak. Het tempo ligt redelijk hoog, de situaties zijn komisch maar tegelijkertijd ook spannend.
Helaas volgt er na de eerste keer Lonnegan te hebben opgelicht met de "paardenrace" een platte periode. De scherpte neemt af, Newman wordt wat naar de achtergrond verdreven en er wordt getracht wat drama in het verhaal te stoppen - iets wat m.i. niet nodig was.
De uiteindelijke zwendel is mij iets te gemakkelijk. Henry die Hooker zo snel neerschiet? Ik geloofde het niet.
Robert Redford is oké, maar het is Paul Newman die de show steelt. Hij ziet er ook zo geweldig uit met dat snorretje en die hoed.
Robert Shaw zet een idiote en weinig geloofwaardige badguy neer.
Een groot pluspunt aan The Sting is de sfeer die het uitademt. De jaren 30 worden goed in beeld gebracht door de geloofwaardige decors en de puike aankleding. Dat in combinatie met het klassieke pianodeuntje zorgt voor een geslaagde afwerking.
3,5
Het verhaal was origineel en verveelde ook niet. Ook de cast was goed op dreef.
Voor de rest verveelde de film niet en ook de speelduur was ondanks dat hij toch zo'n 124min duurt, niet te lang.
Wie een film over zwendel en oplichterij wil zien, is hier aan het goeie adres.
Ergens in september maakte ik voor het eerst kennis met regisseur George Roy Hill en het duo Redford - Newman dankzij de film Butch Cassidy and The Sundance Kid. Ik was vrijwel meteen onder de indruk van die film, maar vooral van dat geweldig duo Redford - Newman. The Sting heeft een tijdje op zich laten wachten, maar gelukkig heb ik hem dit weekend eindelijk kunnen aanschouwen en ik heb er echt van genoten.
Het begint eigenlijk al met dat heerlijk deuntje dat we in de intro te horen krijgen. Ik weet niet hoe vaak dat deuntje nog terugkeerde in de film, maar hij bleef wel heel de tijd in mijn hoofd afspelen. Het is nog maar de tweede film van Hill die ik heb gezien en daar zou toch verandering in moeten komen, want sfeer scheppen kan hij echt wel. De ’30 worden hier erg mooi neergezet en de decors zoals de gokhal zien er prachtig uit. Ook op gebied van het verhaal valt er heel wat plezier te beleven. Ik ben sowieso wel te vinden voor films waar grote oplichterijen op touw worden gezet ( Oceans Eleven vind ik ook zo’n geweldige film) en deze film weet dat dan ook nog eens op een erg vermakelijke manier te brengen. Het einde is misschien niet zo’n grote verrassing meer, want het was al van in het begin duidelijk dat Lonnegan op één of andere manier zou worden opgelicht. Alleen de manier waarop ze de Sting gingen afwerken was nog de vraag, maar eigenlijk doet dat helemaal geen afbreuk aan de film want er wordt gewoon heerlijk opgebouwd naar de grote slag. Één van de hoogtepunten van de film is zonder enige twijfel het pokerspel op de trein, maar ook het trucje in het begin van de film mag zeker niet vergeten worden.
Natuurlijk zou The Sting niet helemaal hetzelfde zijn zonder het geweldig duo Robert Redford en Paul Newman. In Butch Cassidy and The Sundance Kid vond ik ze allebei fantastisch spelen en hier doen ze dat nog eens over. Alhoewel, ze doen het als duo toch minder dan in Butch Cassidy and The Sundance Kid waar het samenspel tussen de twee beter was. Als duo komen ze duidelijk minder goed uit de verf, maar dat houdt hen niet tegen om afzonderlijk geweldige prestaties neer te zetten. De jongere Robert Redford doet dat op een guitige en speelse wijze en Paul Newman doet dat op een rustigere manier als het brein achter de Sting. Redford steekt er toch bovenuit net zoals in die andere film, omdat hij nu eenmaal het vaakst in beeld is. Ik weet niet of het aan mij ligt, maar hij deed me vaak denken aan Brad Pitt. Paul Newman mag dan wel iets meer op de achtergrond acteren, toch heeft hij ook zijn moment de gloire wanneer hij het pokerspel moet spelen tegen Lonnegan. Echt heerlijk om te zien hoe hij als zatlap binnenkomt en dan ook nog eens weet te winnen door op een meesterlijke wijze vals te spelen. Schitterende acteerprestaties van die twee, maar er is nog één iemand die zeker niet hoeft onder te doen. Robert Shaw zet hier ook een uitmuntende prestatie neer als de criminele bankdirecteur Doyle Lonnegan. Hij is prima gecast voor deze rol, want hij heeft echt de smoel om zulke rol te spelen. Voor de rest worden alle bijrolletjes naar behoren ingevuld, maar het is duidelijk dat deze drie mannen de show stelen.
The Sting is een zalige film geworden zoals ik wel had verwacht nadat ik Butch Cassidy and The Sundance Kid had gezien. Het einde waar de slag wordt binnengehaald mag dan wel geen grote verrassing meer zijn, de sfeer, de opbouw en de geweldige prestaties van Newman, Redford en Shaw maken er een uitstekende film van. Toch vind ik Butch Cassidy and The Sundance Kid net een tikkeltje beter.
4.5*
ZDF (The Sting, zaterdag 21 april, 0:20 uur)
Zal wel nagesynchroniseerd zijn of niet? Mijn vader wilde deze nog steeds een keer opnieuw zien, omdat hij hem destijds als 13 jarig jongetje in de bios zag. Ik kijk dus nog steeds uit naar de dag dat deze een keer wordt uitgezonden. Nasynchronisatie vind ik alleen een beetje een afknapper.
Aanrader! 4,5*
De lol die de zwendelaars beleven in het opzetten en uitvoeren van de 'con' wordt goed overgebracht op de kijker. De film kijkt hierdoor erg lekker weg en voelt als een spannend jongensboek. Het verhaal is echter vrij standaard en voorspelbaar. Ook miste ik een aantal echt spannende scènes. De film bleef daardoor, ik wil niet zeggen 'oppervlakkig', maar wel enigszins braaf. De film eindigde als een nachtkaars.
Al met al toch zeker een dikke voldoende.
Ik vind de film zeker niet voorspelbaar. We zijn immers allemaal opgelicht. Was maar een dingetje dat ik voorspelbaar vond. Het papiertje in de deur. Daar kon je op wachten. Anyway vermakelijke film!
Nu komt de film wellicht wat traag over maar het is een blijft een zeer goede prent waar ik toch wel plezier aan heb beleefd.
Toch blijft het eerder een komedie dan een pure misdaadprent, en het is dan ook beter dat je hem in het opzicht van komedie bekijkt.


Film die niet echt een heel hoog niveau haalt. Maar wel uitblinkt op enkele gebieden. Sfeer om van te genieten, de muziek is echt geweldig. De decors, kostuums, alles is piekfijn verzorgd. Sfeervolle films werken vaak goed bij mij. Verhaal dan, dat ik toch ook wel sterk en origineel vind.
Dan de punten die opzich goed zijn, maar niet geweldig. Degelijk is het beste woord voor bijvoorbeeld het acteerwerk. Het is goed, maar word nergens echt memorabel. De regie mocht er dan wel weer zijn van Hill. Zoals eerder gezegd schept hij zeker veel sfeer, alleen de verdelingen in hoofdstukken heb ik een dubbel gevoel bij, enerzijds: ergens briljant, waar weet ik niet. Maar anderzijds pakt het toch niet helemaal.
Gewoon goed, maar aangezien ik betere misdaadfilms gezien heb, toch een 4*. Al kun je deze puur doordat hij veel verschilt met een Godfather of Goodfellas, er ook weer niet heel best mee vergelijken. Hij pakte gewoonweg iets minder dan de andere misdaadfilms die ik goed vind.
Basta
Daar staat tegenover dat de film nergens zeurt en Hill het vrijwel steevast in z'n vooruit heeft staan. Wat dat aangaat een keurig scenario en als het daar niet op leunt, dan doet het dat wel op de cast. Newman en Redford uiteraard, maar ook Shaw is hier al in vorm en Durning doet het aardig als ijzervreter. Levert al met al best wat leuks op, dat met de schilder en het pokerpotje in de trein bijvoorbeeld. Het slot valt ook helemaal in het pulletje.
Prima verhaal, keurig en duidelijk gebracht en knap origineel in schuifkes verdeeld.
Spanning (cfr het pokeren) en zeker genietbaar zijn de kleuren en de muziek.
Dus voor mij een beetje een raadsel wat hier nou zo geweldig aan is. Een kleine 3*
Uiteraard zijn de acteerprestaties op niveau en ook de leuke deuntjes zijn best fijn. Het plot is eenvoudig en voorspelbaar en wordt nergens genieus. Sfeer en decor zijn echter wel op niveau.
Robert redford is het meest in beeld en doet het leuk en Robert shaw is goed gecast als de slechterik .
Uitstekende film waarin Redford en Newman weer eens laten zien wat voor geweldige acteurs het zijn. Het plot lijkt in eerst instantie ingewikkeld in elkaar te steken, maar dat valt uiteindelijk wel mee en het is vooral zeer vermakelijk om te volgen hoe het plan van Redford en Newman zich langzaam ontvouwd. Met de nodige twists.
Een andere grote kracht van The Sting is de fantastische production design, waardoor je jezelf echt even in de jaren 30 waant. De sets, de auto's, de kleren etc. Allemaal geweldig gedaan. Shaw doet het ook goed als gangster, hoewel hij geen moment de indruk wekt een partij te zijn voor vooral Newman. The Sting is dan ook vooral een luchtige en vlotte actiekomedie met wat dramatische momenten.