The Sting (1973)

“Not only are you a cheat, you're a gutless cheat as well.”

Uitstekende film waarin Redford en Newman weer eens laten zien wat voor geweldige acteurs het zijn. Het plot lijkt in eerst instantie ingewikkeld in elkaar te steken, maar dat valt uiteindelijk wel mee en het is vooral zeer vermakelijk om te volgen hoe het plan van Redford en Newman zich langzaam ontvouwd. Met de nodige twists.

Een andere grote kracht van The Sting is de fantastische production design, waardoor je jezelf echt even in de jaren 30 waant. De sets, de auto's, de kleren etc. Allemaal geweldig gedaan. Shaw doet het ook goed als gangster, hoewel hij geen moment de indruk wekt een partij te zijn voor vooral Newman. The Sting is dan ook vooral een luchtige en vlotte actiekomedie met wat dramatische momenten.

Ouderwetse kwaliteit, op alle vlakken. Goed opgezet verhaal met enkele verrassingen. Boeiend van begin tot einde in een geweldige jaren '30 setting. Die dik twee uur zijn omgevlogen. Mooie cast. Newman en Redford doen het geweldig en ken ik van legio andere films. Shaw blijft voor mij de visser uit Jaws (Film, 1975) waarin ik hem beter vond dan in deze The Sting.

Al met al een aanrader, deze film.

Grote titel? Check. Bekende cast? Check. Goede beoordelingen en dito cijfer? Check. Bekende soundtrack? Warempel...en check. Hoge verwachtingen? Zeker!

Mis gaat het eigenlijk al bij het begin. Herkenbaar is de melodie, maar ook meteen veel te vrolijk en kolderiek naar mijn smaak. Het is het moment dat ik me even verder verdiep in de film en lees dat het een deels komische misdaadfilm is. Slik! Toch is daar behalve de flauwe melodie niet veel van te merken in het begin met de introductie van Hooker, Lonnegan, de truc op Mottala en het drama rond Luther. Tot dan niet slecht maar heel veel doet het me ook niet.

In het daarop volgende uur verzand de film mij teveel in de gebruikelijke ingredienten van de gemiddelde misdaad en gokspel films. De hele set up, het zal goed bedacht en uitgevoerd zijn, maar ik vind dergelijke dingen uitermate saai om naar te kijken. Net als die zogenaamde spanning met gokspellen en een toren hoge inzet, de belangen zijn groot uiteraard, het spel gevaarlijk in die zin, maar ook dat zegt me niets. Aardig is op zijn minst hoe men een goklocatie op zet met gasten en al, en zeker het einde is nog wel verassend, maar veel meer positiefs kan ik zo niet bedenken oer deze film.

Overduidelijk heb ik hier helemaal niets mee en waren het twee lange uren. Snel op naar een volgende leuke film.

Heb vandaag dit meesterwerk gezien.

En wist van begin te boeien, geweldig hoe ze jaren 30 neer gezet hadden.

Heb nooit z'n mooie oplichter film gezien als deze.

Denk wel de beste en zal nooit zo eentje gemaakt worden. Behalve als er ooit een remake van zouden maken hoop dat het nooit zou gebeuren.

Decor wat overduidelijk geschilderd is op de achtergrond en dan ook nog eens het gebruik van een speelgoed trein er door heen. Ik vind het helemaal prachtig!

Charmante film zoals ze niet meer gemaakt worden.

Enorm goede en vermakelijke con film. De film blijft heerlijk luchtig en de chemie tussen Redford en Newman blijft geweldig, erg sterke rollen weer van ze. Heel erg mee vermaakt.

Lichtvoetige misdaadfilm die me niet echt ligt. Goede acteurs wel, zeker Newman is in vorm. Qua decor een knipoog naar Hollywood misdaad uit de jaren '30, maar dan zie ik toch liever tijdgenoot Chinatown. Slecht is absoluut niet maar na anderhalf uur had ik het wel een beetje gezien.

Vanavond om 20:15 uur op Arte

Vijftig jaar en elf kijkbeurten later heeft deze film nog niets van zijn charme verloren. Uitstekend geschreven, foutloos geregisseerd, voorzien van extreem memorabele muziek, perfect ingevulde bijrollen (inclusief een hoofdschurk die zó onaangenaam is dat ik me niet kan voorstellen dat Robert Shaw in het dagelijkse leven aardig zou kunnen zijn) en natuurlijk de geweldige kleurrijke historische setting. Bovenal echter drijft deze film voor mij op de onwaarschijnlijke chemie tussen de twee hoofdrolspelers – het is toch wonderbaarlijk hoe twee acteurs uit verschillende generaties zo'n klik kunnen hebben. Iemand bij de studio moet vier jaar eerder hebben gedacht dat het misschien wel een goed idee was om eens te kijken hoe Paul Newman en Robert Redford het samen op het witte doek zouden doen, maar niemand had toch in de verste verte kunnen vermoeden hoe prachtig het resultaat zou zijn.
        Als de dag van toen herinner ik me nog hoe ondersteboven ik was van de twist dat Salino niet Redfords achtervolger maar juist zijn love interest zou zijn – van het moment waarop zij hem in dat steegje tegemoet loopt krijg ik nog altijd rillingen. Ja, dat was nog eens een tijd waarin je niet doodgegooid werd met twists, zodat ze extra effectief waren in andere klassiekers als The guns of Navarone en Planet of the apes.