• 13.666 nieuwsartikelen
  • 171.353 films
  • 11.354 series
  • 32.288 seizoenen
  • 633.651 acteurs
  • 197.035 gebruikers
  • 9.217.300 stemmen
Avatar
 
banner banner

Il Sorpasso (1962)

Roadmovie / Komedie | 105 minuten
3,75 102 stemmen

Genre: Roadmovie / Komedie

Speelduur: 105 minuten

Alternatieve titel: The Easy Life

Oorsprong: Italië

Geregisseerd door: Dino Risi

Met onder meer: Vittorio Gassman, Jean-Louis Trintignant en Catherine Spaak

IMDb beoordeling: 8,2 (13.515)

Gesproken taal: Duits, Italiaans en Latijn

  • On Demand:

  • Netflix Niet beschikbaar op Netflix
  • Pathé thuis Niet beschikbaar op Pathé Thuis
  • Videoland Niet beschikbaar op Videoland
  • Amazon Prime Niet beschikbaar op Amazon Prime
  • Disney+ Niet beschikbaar op Disney+
  • Google Play Niet beschikbaar op Google Play
  • meJane Niet beschikbaar op meJane

Plot Il Sorpasso

Roberto, een verlegen student, ontmoet Bruno, een flamboyante veertiger. Samen ondernemen ze een tripje door het Romeinse land en bezoeken hun beider families. Roberto kijkt enorm tegen Bruno op, maar ontdekt achter zijn façade ook een zekere oppervlakkigheid.

logo tmdbimagelogo tmdbimagelogo tmdbimagelogo tmdbimagelogo tmdbimagelogo tmdbimage

Externe links

Volledige cast

Acteurs en actrices

Bruno Cortona

Lilli Cortona

Danilo Borelli 'Bibi'

Gianna Cortona

Zia Lidia

Moglie del commendatore

Clara, la ragazza alla stazione

Video's en trailers

Reviews & comments


Gast

  • berichten
  • stemmen

Let op: In verband met copyright is het op MovieMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.
zoeken in:
avatar van Bloompje

Bloompje

  • 609 berichten
  • 387 stemmen

Vanaf 6 juli in de NRC reeks verkrijgbaar op DVD, met nieuwe cover .


avatar van kappeuter

kappeuter (crew films)

  • 74633 berichten
  • 5941 stemmen

Dat is jammer, bovenstaand plaatje is prachtig!


avatar van Bloompje

Bloompje

  • 609 berichten
  • 387 stemmen

ja, dat dacht ik al. De vrouw verdwijnt van de cover en twee mannen in auto komen in de plaats.


avatar van aslan

aslan

  • 99 berichten
  • 6726 stemmen

mooie roadmovie ten tijde van de twist, met tragische afloop!


avatar van FisherKing

FisherKing

  • 18696 berichten
  • 0 stemmen

Prachtige levenslustige roadmovie. Vittorio Gassman spettert van het scherm af als avonturier.

Begint als een heerlijk luchtig filmpje maar verandert gedurende de film in een vrij existentialistisch thema. De rol van een hele jonge Jean-Louis Trintignant is ook voortreffelijk.

De tijdsgeest, de muziek, de levensinstelling maken dit alles tot een hele complete film. het einde is een klap in je gezicht en verhoudt zich met thema van levenslustigheid

Voorlopig 4* maar een herziening zou meer kunnen geven.

(en wat hebben maar weinig mensen deze aantrekkelijke film gezien)


avatar van Poisonthewell

Poisonthewell

  • 4939 berichten
  • 13092 stemmen

Zeer mooie film. Luchtig aan het oppervlak maar met een tragische ondertoon. 4*


avatar van FisherKing

FisherKing

  • 18696 berichten
  • 0 stemmen

Ja, ook zo'n film die je bijblijft. Dat zijn vaak klassiekers.


avatar van maxcomthrilla

maxcomthrilla

  • 15570 berichten
  • 2766 stemmen

Slechts 5 stemmen hier?

Deze film verdient een veel groter publiek.

Eindelijk eens een roadmovie waarbij er ook daadwerkelijk veel scènes zich afspelen in de auto, op de weg. De hele film is een aaneenschakeling van de worsteling van een verlegen puber en een charismatische praatjesmaker. Deze combinatie leidt tot vele hilarische situaties onderweg. De film heeft een onnoemelijk hoog tempo.

Toch is er een serieuze onderlaag in deze film aanwezig. Kun je jezelf veranderen en voel je jezelf daar dan beter onder of moet je gewoon accepteren wie je bent? En welke levensstijl is nou de juiste? Aan beide levensstijlen zitten voordelen en nadelen. Gedurende deze film worden deze steeds duidelijker onderstreept aan de hand van contexten die zich onderweg voordoen. Humor neemt een essentiële plaats in deze film in, het weet onderhuids toch drama op te roepen.

Maar het is vooral genieten geblazen tijdens deze film, bereid je voor op een charmeur die iedereen weet in te pakken, waardoor er soms ongemakkelijke situaties ontstaan of juist hele losse situaties in kringen waar je het niet van verwacht. Muziek is alom aanwezig en er wordt ook volop gedanst. Geen neo - realisme in deze film, maar met al dat gepraat wel heerlijk Italiaans en sfeervol.

Het einde, daar moet je zelf over oordelen. bij mij, kwam het echter aan als een donderslag bij heldere hemel . Dit had ik nooit verwacht. de film krijgt nog een filosofische lading mee. Zo `n wilde levensstijl is niet alleen maar leuk. Maar ironisch genoeg heeft de jongen wel de 2 mooiste dagen van zijn leven achter de rug. In ieder geval, een beetje pendelen tussen de 2 uiteenlopende levensstijlen in lijkt mij het beste! Een dikverdiende 4* Kom op Italië - liefhebbers, jullie zijn aan zet.


avatar van dragje

dragje

  • 5098 berichten
  • 0 stemmen

Ik ga deze film onder het genot van een goed fles wijn samen met vrienden in mijn privé bioscoop bekijken.


avatar van Madecineman

Madecineman (moderator films)

  • 7484 berichten
  • 1712 stemmen

dragje schreef:

Ik ga deze film onder het genot van een goed fles wijn samen met vrienden in mijn privé bioscoop bekijken.

LOL. Decadentie is vast geen vies woord in dragje z'n woordenboek


avatar van dragje

dragje

  • 5098 berichten
  • 0 stemmen

Il Sorpasso brengt hetzelfde teweeg als een uitstekende Italiaanse wijn. Hij ontroerd, en smaakt naar meer. Vittorio Gassman's optreden spettert van het witte doek en zorgt dat de film bruist en geen seconde verveelt. Il Sorpasso is een ode aan het leven, carpe diem quam minimum credula postero totdat deze letterlijk voor een verassende apotheose verantwoordelijk is.

4.5*

@Madecineman

Ach, je moet je het zo maar bekijken, de een betaalt zich krom voor een nieuwe dvd's, de ander voor een privé bioscoop. Alleen jammer dat ik voor beide koos


avatar van jordybeukeboom

jordybeukeboom

  • 6797 berichten
  • 2423 stemmen

Wat te denken van deze poster:

http://en.wikipedia.org/wiki/File:Il_sorpasso.jpg


avatar van kos

kos

  • 46488 berichten
  • 8685 stemmen

Mooier.


Niet de beste Italiaanse komedie ooit,om de simpele reden dat dit geen komedie is.Verder een meesterwerk,in de 1ste plaats vanwege de weergaloze chemie tussen Gassmann,de extraverte larger than life epicurist en charmeur( Bruno),en zijn absolute tegenpool,het dode piepjonge vogeltje Trintignant( Roberto).

Deze film wordt wel als de eerste echte roadmovie beschouwd,en werd door Hopper en Fona gememoreerd als een inspiratiebron voor easy rider.Il sorpasso bevat talloze verwijzingen naar de popculture van die tijd,waarin la dolce vita binnen het bereik kwam van de massa's.De hele omgeving schijnt hoop en optimisme uit te stralen op een prachtige feestdag(15 Augustus) totdat,totdat....

Quote:ik begon aan l'eclisse van Antonioni,maar ik viel in slaap


avatar van hmaeghs

hmaeghs

  • 28 berichten
  • 658 stemmen

Na een tip vanavond deze roadmovie gekeken over de zich ontwikkelende vriendschap tussen de introverte Roberto en de bon vivant Bruno. Een voor die tijd vlotte film, vol nostalgie en sfeer (begin jaren zestig), met als leitmotief: mooie Italiaanse vrouwen (Catherine Spaak; kan ook zingen), een toeterende claxon en vooral heerlijke muziek ("Quando quando") waarop wordt getwist dat het een lieve lust is. Het schijnt dat de muziek in Il Sorpasso Dennis Hopper inspireerde om ook liedjes te gebruiken in Easy Rider. Grappig vond ik dat de Lancia Aurelia ("B24 sport" voor de kenners onder ons - ik niet) is uitgerust met een platenspeler - nee, geen cd-speler - waar een singletje in kan worden gedraaid. Voelde bijna heimwee, ook al heb ik die tijd niet bewust meegemaakt. Is in ieder geval geen verspilde zondagavond geweest.


avatar van wendyvortex

wendyvortex

  • 5116 berichten
  • 7202 stemmen

Heerlijke film: zomers, typisch Italiaans, schitterende beelden en prachtige muziek uit begin jaren 60 (Quando Quando Quando, St Tropez Twist).
Prachtig een platenspeler in de auto (zo'n eentje waar je de singles inschuift).
Maar ook een sfeer die langzamerhand serieuzer wordt (uitbundige komedie wordt het zowiso nergens) als ook de levensgenieter niet alles voor elkaar blijkt te hebben.
En een schitterende jonge Jean-Louis Trintignant die gedurende twee dagen uit z'n studiesleur wordt gehaald.
Doet af en toe wat denken aan La Dolce Vita maar dan met gewone mensen.
En regisseur Dino Risi laat uiteindelijk zijn cynisme toch de overwinnaar zijn.
Meesterwerkje!


avatar van BBarbie

BBarbie

  • 12893 berichten
  • 7675 stemmen

Overgewaardeerd. Het ADHD-gedrag van Vittorio Gassman begint op d'n duur op je zenuwen te werken. Jammer ook dat Catherine Spaak maar een mini-rolletje heeft. Een enorme tegenvaller.


avatar van flowerpower1946

flowerpower1946

  • 27 berichten
  • 24 stemmen

Die hoofdrolspeler Gassman is een vreselijke irritante eikel.

De film wordt totaal verziekt door deze kerel.

Eigenlijk is het verhaal en het camerawerk best ok en ja dat stuk van Spaak had maar een niemandalletje van een rol. Die Lancia is toch wel prachtig, I love roadmovies.

Ik was doodmoe van die Gassman en blij dat de film afgelopen was.

Zonde, het had zo mooi kunnen zijn.


avatar van 93.9

93.9

  • 3124 berichten
  • 4203 stemmen

Bloompje schreef:

ja, dat dacht ik al. De vrouw verdwijnt van de cover en twee mannen in auto komen in de plaats.

Vind dat toch zo'n doodszonde he. Muziek albums gaan ze toch ook niet uitbrengen in een hele andere hoes.

Kraftwerk bijvoorbeeld heeft een kartonnen nieuwe hoes met daarin de cd met originele cover.

Maar goed, over de film kan ik kort zijn: zeer goed!

En direkt erna weer een vrolijke tune...

Te gek ook die singles draaien in de auto.

De handeling is hetzelde als een cd in de auto draaien. Visionair

Vier sterren.


avatar van wibro

wibro

  • 11590 berichten
  • 4098 stemmen

Overdreven machogedrag van Bruno en het ongeloofwaardige einde - tenzij Bruno zelfmoord wilde plegen - doen deze film bijna de das om. Ik zeg bijna omdat ik dankzij het heerlijke nostalgische beginjaren zestig sfeertje en uiteraard de zeer aantrekkelijke Lilly (Catherine Spaak) toch nog enigszins van deze film heb kunnen genieten.

3,0*


avatar van mister blonde

mister blonde

  • 12618 berichten
  • 5665 stemmen

Bruno wordt hierboven een aantal keer irritant (even samengevat) genoemd, w.m.b. niet geheel ten onrechte. Uiteindelijk is dat wat mij betreft geen probleem omdat in de tweede helft van de film duidelijk wordt wat voor rasopportunist hij is. Het is eigenlijk een loser zonder geld, gescheiden, geen contact met zijn dochter, geen perspectief. Zijn machogedrag wordt volledig ontkracht in scenes waarin zijn ex-vrouw te kennen geeft hem te zien als een kind, zijn dochter hem ziet als niet meer dan een grappig mannetje (en al een ander vader figuur heeft gevonden) of op het feestje waar men hem kent en nog geld (of een dienst) van hem tegoed heeft (en hij na afloop ook nog op zijn bek geslagen wordt). Tuurlijk, er gaat een bepaalde vrijheid-blijheid uit van zijn personage. Als je oppervlakkig kijkt, word je jaloers op de open auto in dat heerlijke Italiaanse landschap. Als je wat beter kijkt zie je het triestige van de inhaalacties in plaats van het geestige en is het onbeschofte gedrag niet meer heerlijk recht voor zijn raap, maar niet meer dan vervelend klieren. Gedrag dat ontstaan lijkt uit een soort schreeuw van onmacht jezelf staande te kunnen houden in de maatschappij. Bruno, al over de helft van zijn leven, ziet er nog goed uit (maar hoelang nog). En ja, kan ook nog goed op zijn handen staan. Maar dit soort nutteloze competenties lijken de enige te zijn die hij bezit. Hij wordt door vrouwen alleen maar afgewezen en heeft daar niet zoveel profijt van. Soms levert zijn vrijgevochten houding wel aanzien op zoals uiteindelijk bij Roberto (en eerder ook bij zijn familie), maar de mensen die hem echt lijken te kennen, hebben er al lang doorheen geprikt. Precies dezelfde ontwikkeling die je als kijker doormaakt.

Roberto is zijn (nogal opzichtige trouwens) tegenpool. Hij verbaast en ergert zich maar uiteindelijk geeft hij zich er toch wel aan over. Hij kent hem immers nog maar een dag en heeft nog niet de ontwikkeling door kunnen maken waarover ik sprak, ook omdat hij ergens wel meer wil dan wat de toekomst nu voor hem in petto lijkt te hebben. Hij stevent af op een uitgestippeld leven die lijkt op dat van die vervelende neef. Hij staat aan het begin van een nu al niet verkroppen sleur. Ergens in het midden van de twee levensopvattingen uitkomen zou mooi zijn. De regisseur laat dat niet toe. Waarom hij kiest voor het ergste alternatief, weet ik niet helemaal. Wellicht wilde hij keihard afrekenen met (des)illusies. Dit sombere eind plaatst het wel in een ander perspectief, want ondanks al dat ik schreef was het luchtig. Maar nu eigenlijk in een klap niet meer.

Vond om een lang verhaal kort te maken de personages dus juist interessant om te volgen, ondanks (of eigenlijk dankzij) hun tekortkomingen. Vooral omdat het verpakt wordt in een fraaie roadmovie vol interessante ontmoetingen. Het is een heerlijke tocht. Zo'n tocht waarvan je er misschien zelf eens wat vaker een van zou moeten maken. Maar niet ten koste van alles. 4 sterren.


avatar van Fransman

Fransman

  • 2924 berichten
  • 2207 stemmen

Wat een prachtige film heeft Dino Risi gemaakt. Heb ademloos zitten kijken. Al zakt de film na tweederde wel een beetje in. Om dan weer met een verbijsterend slot te eindigen. Vittorio Gassman speelt de rol van z'n leven en geweldig om een piepjonge Jean-Louis Trintignant te zien. Catherine Spaak vond ik niet bijzonder, maar zij krijgt ook geen ruimte om te schitteren. Niet de vrouw staat centraal in deze 'roadmovie', maar twee mannen. Twee tegenpolen. De introverte brekebeen en de extraverte fixer, de macho, de charmante vrouwenversierder, de man die iedereen wel zou willen zijn. Maar het kan verkeren.

De echte ster in deze film is echter geen man, en geen vrouw, maar een auto. Een wonderschone auto: een Lancia Aurelia Sport, een van de mooiste sportauto's die in Italië gemaakt zijn. La dolce vita in een Lancia! Ze springen echter niet erg zachtzinnig met haar om in de film. Ik zat voortdurend van, voorzichtig, voorzichtig, ze had al een bijgewerkt spatboard. Nou ja, hoe het met haar afloopt moet de kijker zelf maar zien.

Dit is dus helemaal de jaren zestig: licht, lucht, zon, vrijheid, dolce far niente, zoals je dat ook ziet in de Franse films uit de jaren zestig (o.a. Tati). De bevrijding, eindelijk uit die verstikkende jaren dertig, veertig en vijftig. Bevrijding van armoede, oorlog en fascisme. Heerlijk die drukte, die levensvreugde en dat gekwek van die Italianen. Je gunde het hen zo.


avatar van de grunt

de grunt

  • 4326 berichten
  • 1573 stemmen

Meesterwerk.



avatar van Spetie

Spetie

  • 38830 berichten
  • 7291 stemmen

Leuke frisse Italiaanse komedie, met een heerlijk zomers sfeertje. Het personage Bruno wordt erg goed neergezet. Het is typisch zo'n persoon, die van de buitenkant het perfecte leven lijkt te hebben en barst van het zelfvertrouwen, maar in werkelijkheid toch een stuk onzekerder is.

Zijn tegenpool Roberto wordt al net zo goed gespeeld en samen vormen ze een leuk duo. De manier waarop het echte leven van beide mannen in de film wordt blootgelegd is zeer sterk gedaan en de boodschap vond ik ook erg goed. Tussendoor kijkt het allemaal heerlijk weg en vooral de stukjes waarbij beide mannen in de auto op de weg zitten zijn echt heel leuk om naar te kijken. Met dank ook aan de vrolijke claxon van de auto.

Het trieste einde, zet je dan wel weer even heel hard op de grond en sloeg er bij toch wel even hard in. Wel is het nogmaals een bevestiging van de sterke boodschap die Il Sorpasso uitdraagt. Fijne film hoor, fris, zomers en met erg leuke humor en personages. Een echte aanrader wat mij betreft.

4,0*


avatar van Flavio

Flavio

  • 4763 berichten
  • 5054 stemmen

Heerlijke zomerse road movie over twee botsende karakters die een paar dagen met elkaar optrekken. Gassman is bepaald niet mijn favoriete acteur maar hier is hij perfect gecast als de levensgenieter met bravoure. Trintignant is ook prima als zijn tegenpool. Il Sorpasso begint al meteen goed met beelden van een scheurende sportwagen die onder jazzy tonen door lege Romeinse straten rijdt, en eigenlijk zakt het geen moment in. De film heeft vaart en humor, maar onder de luchtige toon gaat ook het nodige drama schuil. De film lijkt in het begin als thema Pluk de Dag! te hebben, maar die vrolijke levensles wordt hoe langer hoe meer onderuit gehaald.


avatar van Dievegge

Dievegge

  • 3094 berichten
  • 8011 stemmen

Twee contrasterende persoonlijkheden trekken een dagje met elkaar op. De ene is extravert, roekeloos en impulsief; de andere introvert, voorzichtig en plichtbewust. In een Lancia Aurelio rijden ze door een land in volle heropbloei. Geleidelijk aan zie je Roberto's gedrag veranderen onder invloed van Bruno. De sfeer is meestal zomers en luchtig, al zit er ook een grimmig kantje aan, bijvoorbeeld in de confrontatie met Roberto's conservatieve plattelandsfamilie. Het eerste inhaalmaneuver is een voorafschaduwing van de tragische afloop.

Openluchtopnames zijn gecombineerd met close-ups van een stilstaande auto voor een scherm. Hier en daar is een dummy of een body double gebruikt. Italiaanse hits en vrolijke danspasjes uit die periode worden onderbroken door kleine ruzies. Het is een mooi tijdsbeeld van het moderne en jachtige leven dat toen opgang maakte, met z'n mooie en lelijke kanten.


avatar van Movsin

Movsin

  • 8104 berichten
  • 8309 stemmen

Schitterende karakterstudie en maatschappelijk sfeer- en tijdsbeeld.
De hoofdrollen worden ingevuld door Jean-Louis Trintignant, als de bedeesde student zonder veel levenservaring, en Vittoria Gassman als de flamboyante playboy en mooiprater.
Onder de vele mooie scènes in de film is deze waarin Robert zich als vijfde wiel aan de wagen voelt bij zijn eigen famileleden terwijl de hen onbekende Bruno onmiddellijk charmeert - en dit op meerdere vlakken - representatief voor het verhaal..
Maar aan alles is een keerzijde.... Terwijl de minder goede kanten van Bruno tot uiting komen, doet Roberto er niet goed aan hem al te veel te bewonderen en te willen volgen...
Mooie film passend in de galerij van de indrukmakende Italiaanse cinema van begin jaren 60.
Film evenwel die oneindig veel dankt aan de prachtige vertolkingen. Steelt Gassman de show en zorgt voor de komische noot, Trintignant is minstens even goed in zijn soberheid.


avatar van Tanita

Tanita

  • 544 berichten
  • 5030 stemmen

Beter bij herziening.

Movsin schreef:

Schitterende karakterstudie en maatschappelijk sfeer- en tijdsbeeld.

Film evenwel die oneindig veel dankt aan de prachtige vertolkingen. Steelt Gassman de show en zorgt voor de komische noot, Trintignant is minstens even goed in zijn soberheid.

Ja, sluit me hier bij aan.


avatar van Bobbejaantje

Bobbejaantje

  • 2114 berichten
  • 1974 stemmen

Prachtige roadmovie/comedy die meteen ook een mooi tijdsdocument is van Rome en omstreken begin jaren ‘60. Aan het begin van de film zien we Vittorio het Sint-Pietersplein opdraaien in zijn auto: er is nauwelijks een mens te zien en er staan wat auto’s geparkeerd. Héél andere tijden dus. Los daarvan is het een commedia die geen blad voor de mond neemt en met humor allerlei taboes doorbreekt (lijkt het mij). Overspel, familiegeheimen, de weg naar succes, de zin van het leven, het plukken van de dag … het zit er allemaal in. Het is ook en vooral een film over toch wel een klassenmaatschappij en een reflectie over de verhoudingen daarin. Vittorio Gassman lijkt geslaagd in het leven met zijn flamboyante stijl, naar het einde toe blijkt hij in het dagelijks leven buschauffeur te zijn (wat niet aansluit bij wat hij uitstraalt) en duiken zijn frustraties meer en meer op. Jean-Louis Trintignant bevindt zich ergens aan het andere spectrum - ernstig bezig met de studies en een saai leven - en beweegt zich meer en meer toe naar de stijl van Vittorio. Het einde is verrassend en zou nadien - net als de hele film - een inspiratie vormen voor counterculture cultmovie Born To Be Wild.


avatar van Mac Hammer Fan

Mac Hammer Fan

  • 5780 berichten
  • 7579 stemmen

Dino Risi’s “Il Sorpasso” wordt vaak geprezen als een klassieker binnen de Italiaanse komedie, maar als je door de nostalgie en het charmante Romeinse landschap heen kijkt, blijft er een film over die niet altijd even geslaagd is.

Het verhaal volgt Bruno (Vittorio Gassman), een luidruchtige, zorgeloze playboy, en de timide rechtenstudent Roberto (Jean-Louis Trintignant) tijdens een impulsieve roadtrip door Italië. Wat begint als een luchtige tocht vol ontmoetingen en situatieschetsen, ontwikkelt zich tot een diepere reflectie op generatieconflicten en de leegte van Bruno’s hedonistische levensstijl.

Hoewel Gassman met zijn vertolking probeert humor toe te voegen, heb ik zijn personage soms als overdreven en irritant ervaren, wat de humor minder effectief maakt. Trintignant speelt zijn rol meer ingetogen, maar zijn karakter blijft te vlak om echt mee te kunnen leven. Ondanks de goede zwart-wit-cinematografie en treffende sfeer, voelt de film langdradig aan en zijn niet alle grappen geslaagd.

Kortom, "Il Sorpasso" is een onevenwichtige roadmovie die af en toe enige charme uitstraalt, maar mij niet kon overtuigen. Velen zijn evenwel enthousiaster.