• 13.085 nieuwsartikelen
  • 169.681 films
  • 11.133 series
  • 31.878 seizoenen
  • 630.510 acteurs
  • 196.364 gebruikers
  • 9.179.882 stemmen
Avatar
 
banner banner

The Dig (2021)

Biografie / Drama | 112 minuten
3,22 422 stemmen

Genre: Biografie / Drama

Speelduur: 112 minuten

Oorsprong: Verenigd Koninkrijk

Geregisseerd door: Simon Stone

Met onder meer: Carey Mulligan, Ralph Fiennes en Lily James

IMDb beoordeling: 7,1 (85.189)

Gesproken taal: Engels en Spaans

  • On Demand:

  • Netflix Bekijk via Netflix
  • Pathé thuis Niet beschikbaar op Pathé Thuis
  • Videoland Niet beschikbaar op Videoland
  • Amazon Prime Niet beschikbaar op Amazon Prime
  • Disney+ Niet beschikbaar op Disney+
  • Google Play Niet beschikbaar op Google Play
  • meJane Niet beschikbaar op meJane

Plot The Dig

"Nothing stays lost forever."

Net voor de Tweede Wereldoorlog losbarst huurt de welgestelde weduwe Edith Pretty de amateurarcheoloog Basil Brown in. Hij krijgt de opdracht opgravingen uit te voeren op haar landgoed in Sutton Hoo. Ze doen een historische ontdekking die verband houdt met het verleden van Engeland‎.

logo tmdbimagelogo tmdbimagelogo tmdbimagelogo tmdbimagelogo tmdbimagelogo tmdbimagelogo tmdbimagelogo tmdbimage

Externe links

Volledige cast

Acteurs en actrices

Edith Pretty

Basil Brown

Peggy Piggott

Rory Lomax

Stuart Piggott

Charles Phillips

Robert Pretty

John Brailsford

James Reid Moir

Video's en trailers

Reviews & comments


Gast

  • berichten
  • stemmen

Let op: In verband met copyright is het op MovieMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.
zoeken in:
avatar van DragQueen

DragQueen

  • 3205 berichten
  • 3904 stemmen

Zeer degelijk gemaakte biografische dramafilm. Hoewel het geboden verhaal niet heel spectaculair aan de kijker wordt gebracht, zit het geheel toch goed in de uitvoering. Het camerawerk en de settings zijn sfeervol te noemen, en er wordt met de nodige inleving geacteerd door de cast. 3,5 Ster.


avatar van Captain Pervert

Captain Pervert

  • 4509 berichten
  • 2053 stemmen

Best aardig als je er in zit, vooral omdat Fiennes een perfecte 1939-kop heeft met bijpassend kapsel. Maar als je na de aftiteling even uitzoomt, heb je echt het gevoel van: zijn de verhalen op?

Een paar weken geleden keek ik naar The Professor and the Madman (2019). Over het maken van een woordenboek. Nu keek ik naar een film over een opgraving. Zijn we nou echt op het punt beland dat er niks meer te vertellen is? Want kom nou.

Om met het meest bizarre te beginnen: de ontdekking die ze doen bij de opgraving, blijft volledig in nevelen gehuld. Basil Brown zegt: het is Anglosaksisch. En oud. En het is een schip. Dat zijn de ENIGE DRIE FEITEN die we horen over de opgraving.

Is dat omdat Sutton Hoo bij Britten zo bekend is als De Wallen bij Amsterdammers en uitleg overbodig zou zijn? Of is het om een punt te maken, zo van: het gaat niet om het resultaat, maar om het proces en de mensen daar achter en wat hen dreef? Misschien. Maar het is absurd dat je op Wikipedia moet kijken om ook maar IETS te weten te komen of wie, wat, hoe en waarom daar begraven ligt. In een schip.

Qua budget is het ook maar armoedig. We hebben een veld met wat heuvels. Een landhuis waar ze even een 1939 behang aan de muur moesten plakken (al denk ik dat de aristocratische bewoners dit zelf al standaard in die stijl hebben). We hebben het kapsel van Ralph Fiennes en vooral, zijn fiets. Meer geld is er niet uitgegeven.

De speelduur wordt gevuld met verzonnen incidenten (instorting), een slecht lopend huwelijk (feit) waarbij de vrouw in kwestie flirt met een verzonnen personage, noem het maar op. De leeftijden kloppen ook voor geen meter, zo was mevrouw Pretty in 1942 maar liefst 59. Actrice Carey Mulligan is hier 34. Pff.

2 sterren


avatar van pintjebier

pintjebier

  • 48 berichten
  • 234 stemmen

Wat zijn de beweegredenen om zo’n film te maken. Heb ‘m uit beleefdheid uitgekeken (was in gezelschap), maar vroeg het me echt af. In het begin denk je nog, er zit schot in, vervolgens gebeurt er nog nauwelijks iets.

Alle kijkwijzer pictogrammen kunnen trouwens weg, heb geen van de drie ergens waargenomen.


avatar van kimberlyVD

kimberlyVD

  • 5946 berichten
  • 1564 stemmen

Het begin intrigeerde me en was dus enorm benieuwd naar de rest... De rustige maar toch mysterieuze sfeer kon me wel bekoren.

Jammer genoeg blijft het verhaal maar wat aanmodderen en wordt het al snel langdradig.

Ook de personages vond ik veel te oppervlakkig. Wat kwam dat ‘vreemd koppeltje’ er überhaupt in doen? Voegde zeer weinig toe aan heel het gebeuren. Teleurstellend...


avatar van wouds601

wouds601

  • 140 berichten
  • 992 stemmen

Vond deze best te pruimen. Op de een of andere manier bleef het boeien. Je gunt de beste man de eer en lof die hij verdient en dat houdt je toch bezig ofzo. Na 1,5 uur is het wel een beetje klaar. Een paar scènes voegen idd niks toe en hadden er achteraf wel uit gekund. Anders een hogere score. Maar toch 3,5*


avatar van Pim1993

Pim1993

  • 609 berichten
  • 771 stemmen

Vlakjes, geen heel sterk verhaal. Althans, niet heel sterk verfilmd dan. Mooi gemaakt, fijne sfeer. Dat dan weer wel. Bezinning.


avatar van thomzi50

thomzi50

  • 1974 berichten
  • 2455 stemmen

Wat een vreemde film. Het eerste uur is sfeervol en geconcentreerd, een tikkeltje saai wellicht, maar ik was toch geboeid. Het tweede uur voelt voor mij aan alsof de makers vreesden te weinig materiaal te hebben, en prompt komen er allerlei bijpersonages en andere verhaallijnen naar voren. Sommige saai, andere wel boeiend, maar het brengt het geheel nogal in disbalans (en voelt meer dan eens wat obligaat aan). Jammer.


avatar van Goldie63

Goldie63

  • 116 berichten
  • 70 stemmen

Captain Pervert schreef:

Best aardig als je er in zit, vooral omdat Fiennes een perfecte 1939-kop heeft met bijpassend kapsel. Maar als je na de aftiteling even uitzoomt, heb je echt het gevoel van: zijn de verhalen op?

Een paar weken geleden keek ik naar The Professor and the Madman (2019). Over het maken van een woordenboek. Nu keek ik naar een film over een opgraving. Zijn we nou echt op het punt beland dat er niks meer te vertellen is? Want kom nou.

Om met het meest bizarre te beginnen: de ontdekking die ze doen bij de opgraving, blijft volledig in nevelen gehuld. Basil Brown zegt: het is Anglosaksisch. En oud. En het is een schip. Dat zijn de ENIGE DRIE FEITEN die we horen over de opgraving.

Is dat omdat Sutton Hoo bij Britten zo bekend is als De Wallen bij Amsterdammers en uitleg overbodig zou zijn? Of is het om een punt te maken, zo van: het gaat niet om het resultaat, maar om het proces en de mensen daar achter en wat hen dreef? Misschien. Maar het is absurd dat je op Wikipedia moet kijken om ook maar IETS te weten te komen of wie, wat, hoe en waarom daar begraven ligt. In een schip.

Qua budget is het ook maar armoedig. We hebben een veld met wat heuvels. Een landhuis waar ze even een 1939 behang aan de muur moesten plakken (al denk ik dat de aristocratische bewoners dit zelf al standaard in die stijl hebben). We hebben het kapsel van Ralph Fiennes en vooral, zijn fiets. Meer geld is er niet uitgegeven.

De speelduur wordt gevuld met verzonnen incidenten (instorting), een slecht lopend huwelijk (feit) waarbij de vrouw in kwestie flirt met een verzonnen personage, noem het maar op. De leeftijden kloppen ook voor geen meter, zo was mevrouw Pretty in 1942 maar liefst 59. Actrice Carey Mulligan is hier 34. Pff.

2 sterren

Dat heb ik dus bij de zoveelste Marvel/DC film ; kunnen ze nou echt niks anders verzinnen. Ieder jaar tig van die “Superhelden” films komen mij de strot uit. Dan liever een rustige en fraai gefilmd project als dit , ongeacht of alles wel of niet klopt. Bij die “superhelden” films weet je op voorhand zeker dat het allemaal niet klopt .


avatar van Movsin

Movsin

  • 8074 berichten
  • 8295 stemmen

Eigenlijk was de film al halverwege zo goed als bekeken want er wordt achteraf behoorlijk voortgekabbeld en nevenverhaaltjes zonder veel betekenis ingelast.

Nochtans wel interessant een en ander te vernemen over de de wereld van archeologische opgravingen en de kennis en de passie die bij sommige betrokkenen leeft.

Zo is Ralph Fiennes best genietbaar in dergelijke rol en al waren er voor Carrey Mulligan niet veel redenen om haar lieve glimlach op haar gezicht te toveren, ook zij weet zich goed in haar rol in te leven. De rest van de cast huppelt maar mee.

Had er toch meer van verwacht.


avatar van Fransman

Fransman

  • 2911 berichten
  • 2199 stemmen

Die ingehouden romantiek van de Britten, mensen met een missie, een kijkje in het Verenigd Koninkrijk aan de vooravond van de Tweede Wereldoorlog, een waargebeurd verhaal en de menselijke tragiek op de achtergrond, ik heb zitten genieten. Carey Mulligan en Ralph Fiennes zijn aan elkaar gewaagd en als bonus krijgen we de mooie, maar hier bijna onherkenbare Lily James erbij.

Toch heeft deze film wel wat zwakheden. Aan sfeer en acteerprestaties ontbreekt het niet, maar aan het verhaal wel, dat is nogal mager. In het begin staat de relatie tussen Edith Pretty en Basil Brown centraal en als dat is uitgemolken, verspringt het perspectief ineens naar het liefdeloze huwelijk van het personage van Lily James. Alsof je ineens naar een andere film zit te kijken.


avatar van JJ_D

JJ_D

  • 3798 berichten
  • 1330 stemmen

To dig. Graven. Wroeten. Spitten. Woelen.

To dig? Opgraven? Uitwroeten? Omhoog spitten? Omwoelen?

Tot voor kort was Simon Stone meer theatermaker dan cineast. Komt daar stilaan verandering in? Misschien. Maakt het uit? Nee. Hij maakt immers film in de lijn van zijn werk voor de bühne: aan de hand van karakters die allemaal een worsteling doormaken, een individuele tragedie beleven, zichzelf gaandeweg anders leren kennen. Het is Grieks drama in het kwadraat –is niet iedereen per slot van rekening protagonist in zijn of haar eigen levensverhaal? En dat dan nog eens op het scharnierpunt van een tijdsgewricht waarin alles lijkt te gaan veranderen…

Verandert er ooit iets? Alles is altijd in verandering, dixit Herakleitos – en toch! Diep onder de grond zijn de dingen wat ze zijn, daar waar de tijd het verleden in de aardkorst verankerd houdt. Hoog in de lucht scheert de toekomst echter rakelings boven Suffolk, een futur proche die leert dat de mens nauwelijks lessen getrokken heeft uit de archeologie. Ergens ver weg droomt een megalomaan demagoog van een nieuw Duizendjarig Rijk, maar deze losbol genaamd Hitler vergeet dat rijken steeds tot neergang gedoemd zijn. In Sutton Hoo ploetert men met de blote handen in die waarheid.

Intussen blikt Edith Pretty de vergankelijkheid van alle dingen via de spiegel in de ogen. Het is Basil Brown die haar terugvoert naar het oneindige verhaal waar de mensheid ondanks de individuele sterfelijkheid deel van uitmaakt: “From the first human handprint on a cave wall, we're part of something continuous.” Voor hem is de archeologie geen missie naar persoonlijke erkenning, maar een vorm van overdracht, het doorgeven van kunde en kennis, van wijsheid en wetenschap. Er schuilt meer gelijkenis in hem en de kleine Robert dan op het eerste zicht duidelijk – beiden leven meer in een wereld van verbeelding dan in het ronduit onverdraaglijke heden, waar hoge pieten bakkeleien om macht en aanzien, terwijl jong bloed zinloos wordt vergoten, geveld door geweld of ziekte.

Jong bloed dat overigens altijd en overal kruipt waar het niet gaan mag. Rory Lomax zit gevangen in zijn aarzeling tussen plicht en begeerte, net als Peggy Piggott, die leert dat vrouwen in het interbellum gedoemd zijn tot schaduwposities. Ze ontpopt zich, mede door toedoen van Edith Pretty, tot iemand die volwassener is dan het hele zootje archeologen bij elkaar, een clubje monomaan gefixeerde ellendelingen die naam en faam nastreven, en daarbij niets achterlaten – toch zeker geen handafdruk op een rots, geen noemenswaardige gedachte, geen voetnoot die er toe doet.

Leven is mislukken, klinkt het uit de mond van Brown, net een figuur die wel blijft, beklijft, een steen in de spreekwoordelijke rivier verlegt. De essentie ligt met name in het streven. De continuïteit van het narratief van de mensheid ligt inderdaad daarin besloten: voorbij de grenzen van het kenbare – de eigen kosmos, zoals Richard het aanvoelt? – zoeken naar tekenen die verder reiken. Verder terug, en via de voltooid verleden tijd ook verder vooruit. Want het is de studie van het verleden die ons leert dat andere culturen op hun manier transcendent waren, begiftigd, spiritueel…en dus niet anders dan wij, hier en nu, vandaag.

Ook is leven het grijpen van unieke momenten – de vergankelijkheid niet afzweren, maar juist omarmen. Het bestaan niet ondanks maar dankzij zijn beperkte houdbaarheid plukken, hoe gelimiteerd ook de vooruitzichten.

Hier en nu, met de eeuwigheid onder onze voeten en de eindigheid als ronkende motoren boven onze hoofden – dit hier en nu als een oneindig moment van liefde voor de ander, enkel- en meervoudig, voor iemand (een kus) en voor iedereen (een opgraving).

‘The dig’ graaft op, woelt om, spit omhoog: niets is zo kostbaar als leven in verbinding met dat wat de mens tot mens maakt.

3,75*


avatar van Passiebloempje

Passiebloempje

  • 191 berichten
  • 903 stemmen

Toen Mr. Brown bedolven werd onder het zand, en dit zand niet 'los' op hem lag, maar alsof het was aangedrukt, alsof hij er al jaren onder lag ben ik gestopt met kijken.
Mijns inziens moet alles kloppen, zelfs de kleinste details.


avatar van wouterbosgra

wouterbosgra

  • 94 berichten
  • 779 stemmen

Nog toe te voegen aan alle meningen boven mij: mooie cinematografie! alleen helaas is die op de snijtafel van netflix terechtgekomen, waardoor elke 4 sec van camerastandpunt moet worden gewisseld, terwijl de landschappen, de sfeer, de film juist schreeuwden om wat meer rust en aandacht. zo jammer dat ze daar denken dat we een kleuterklas zijn met een aandachtsspanne van een goudvis.


avatar van Mister Grant

Mister Grant

  • 26 berichten
  • 40 stemmen

Zeker wel genoten van deze ingetogen film waarin de goede cast meer indruk maakt dan het

verhaal an sich.

Vooral ontroerend door de persoonlijke beslommeringen en voor een ieder het besef dat de oorlog

verandering zal brengen in alle levens.


avatar van blurp194

blurp194

  • 4829 berichten
  • 3787 stemmen

Ik vind dit dus eigenlijk wel zo'n beetje een perfecte film. Eindelijk weer eens een echt verhaal in plaats van de zoveelste remake, de zoveelste superheldenfilm, de zoveelste overhypete clickbaitdocumentaire of gotbetert het zoveelste deel van FF - die titel kort ik maar vast af naar doorspoelen zoals de ouderen onder ons dat nog meegemaakt hebben. Nee in plaats van al dat alles gewoon een verrassend stuk geschiedenisles, over echte mensen die ook echt bestaan hebben, en echte spulletjes gevonden hebben die daar door echte mensen achtergelaten zijn. En het wordt nog onderhoudend gebracht ook. Eat that met je fake news en je voorgekauwde Hollywood blubber.

En dan ook nog eens volgens de ouderwetse Britse normen met idyllische landschapjes en een stel mooie acteurs die er hun best voor doen, met voorop een Fiennes die haast onherkenbaar is in zijn dienende rol als werkman van de echt-niet-upper class. De enige echte kritiek die ik zo bedenken kan is dat Lily James er teveel bij geschreven is voor haar koppie, en niet zoals in het verhaal uitgelegd wordt 'omdat ze licht genoeg is' - de echte Peggy Piggott was een gerespecteerde wetenschapster die allerminst voor een van de anderen onderdeed. En ja, er zijn nog wel wat details die naar mijn smaak wat teveel geromantiseerd zijn.

Wat de film aan de andere kant wel echt helemaal prima doet, is precies genoeg vertellen om het narratief sterk te houden, zonder er een documentaire van te maken. Als je meer wil weten over Sutton Hoo, dan ga je er maar heen, of je leest een dagje in de wikipedia. Niet alles hoeft helemaal uitgekauwd te worden tenslotte.


avatar van nadrin

nadrin

  • 1321 berichten
  • 1352 stemmen

Schitterende eenvoudige film. Verveelde geen seconde. Met een mooie soundtrack.


avatar van Black Math

Black Math

  • 5417 berichten
  • 1741 stemmen

Ja, dit gaat maar over weinig. Het plot is erg simpel, er gebeurt niet veel behalve een opgraving. Toch is deze film goed gemaakt en weet, ook door degelijk acteerwerk, te boeien. Dat is best knap, er zijn genoeg films waar van alles gebeurt, maar die werkelijk nergens over gaan of compleet onzinnig zijn (de zoveelste flut romcom of superheldenfilm bijvoorbeeld). De beelden zijn ook degelijk, maar omdat er wat camerawerk niet echt speciale dingen gebeuren blijf ik toch op 2,5* steken. Voor meer had de film toch wat meer inhoud moeten hebben.


avatar van james_cameron

james_cameron

  • 6479 berichten
  • 9423 stemmen

Fraaie ingetogen film zoals alleen de engelsen die kunnen maken, gebaseerd op ware gebeurtenissen. Ralph Fiennes is geweldig als de amateurarcheoloog Basil Brown, die door een rijke weduwe (Carey Mulligan) wordt ingehuurd om opgravingen uit te voeren op haar landgoed in Sutton Hoo. Mooi rustig verteld, met veel ruimte voor de ontwikkeling van de personages en prachtig camerawerk. Halverwege, wanneer een aantal nieuwe personages worden geïntroduceerd, dreigt de film een beetje te dichtbevolkt te raken, maar ook dit komt uiteindelijk goed.


avatar van Donkerwoud

Donkerwoud

  • 8328 berichten
  • 3789 stemmen

Altijd wel een zwak gehad voor films over het Verenigd Koninkrijk in oorlogstijd. Of die vreemde mengeling van onderhuidse spanning en nostalgie naar plattelandsidylle. In dat opzicht is 'The Dig' (2021) een heerlijk lome film waarin de adellijke Edith Pretty (Carrey Mulligan) en de knorrige Basil Brown (Ralph Fiennes) met elkaar keuvelen over welke geschiedenis er in het zand verborgen ligt. Alsof de geopolitieke omwentelingen van een wereldoorlog slechts een kleine episode zijn in iets wat groter en onbevattelijker is. Ook best clever hoe een aanvankelijk rechtlijnig plot - twee amateurarcheologen doen een uitzonderlijke ontdekking - uiteindelijk breder wordt getrokken wanneer andere wetenschappers zich ermee gaan bemoeien. Terloops worden er andere thema's aangesneden als klassenverschillen, nationalisme en de miskenning van vrouwelijke wetenschappers. Van wie is deze opgraving eigenlijk en hoe valt het in te bedden in de nationale identiteit van een land in oorlog!?


avatar van AardeWerk

AardeWerk

  • 350 berichten
  • 778 stemmen

Geweldige film, sfeervol, prachtige soundtrack en een onderwerp dat me altijd al gefascineerd heeft. Ik heb zelf een aanzienlijk deel van mijn leven op een plek gewoond waar ooit een Merovingusch grafveld is ontdekt. Deze film gaat over een vd meest belangrijke opgravingen in de Engelse geschiedenis en het had mijns inziens niet beter of mooier in beeld gebracht kunnen worden.


avatar van Killkong

Killkong

  • 155 berichten
  • 147 stemmen

Voor veel mensen gaat deze film te traag en te saai zijn, voor mij was het slopend trage ritme ook op het randje.

De film gaat over een amateurarcheoloog of opgraver zoals hijzelf liever genoemd wordt.

Hij krijgt de opdracht van een chronisch zieke vrouw om opgravingen te doen op haar landgoed.

Het is een ode aan de archeologie.

Eén van de zijverhalen is het gevecht van de vrouwelijke opdrachtgeefster tegen haar ziekte.

De film gaat over sterfelijkheid en vergankelijkheid.

Een echt drama dus.