Promising Young Woman (2020)

Prima gemaakte film, fijne kleurtjes, leuk camerawerk, goed geacteerd, muziek is oké, et cetera et cetera. Maar de film voelde ook enorm aan alsof iemand vooral bezig was met goede ideeën kopiëren, niet met eigen dingen komen. De echte wow-factor ontbrak daardoor een beetje. Zo'n film waar ik niks slechts op kan zeggen, maar waar ik ook niet helemaal de vinger op kan leggen waarom er niet meer in zit. Soms worden mannen wel iets te veel als roofdier neergezet, alsof ze niet anders kunnen dan dat, maar ik als man kon me er eigenlijk ook totaal niet mee identificeren. 3,5*.

Knappe en aardig originele thriller. Het hindert eigenlijk niet dat de boodschap er wel heel dik bovenop ligt. En het feit dat je, in tegenstelling tot veel doorsnee thrillers, niet zelf steeds al uit kan tekenen waar de film heen gaat, is een verademing. Daarnaast doet Mulligan het erg goed, ondanks dat ik haar eigenlijk enigszins miscast vind op grond van haar uiterlijk. Al is het zeker geen lelijke vrouw, vind ik het moeilijk haar aan te zien voor iemand van net 30.

Het vermoeide me een klein beetje dat de foute mannen weer allemaal als het standaard stereotype werden neergezet. De originaliteit die Promising Young Woman behuisd, had ook daarin wat meer doorgevoerd mogen worden. Daarentegen dragen de hier en daar wat gewaagde shots en cuts bij aan het eigenzinnige gezicht van deze heerlijke film.

Wat een leuke wraakfilm is dit.

Persoonlijk vond ik dit meer een drama, maar dat maakte de film niet minder leuk. De film laat mooi zien hoe we aanrandingen/verkrachtingen soms bagatelliseren en dat wordt soms de man als slachtoffer gezien. Cassie doet zich in het begin voor als dronken chick die makkelijk benaderbaar is. Natuurlijk vallen genoeg mensen in haar trap, want mannen kunnen gewoon smerige pigs zijn. Ze doet dit, omdat haar beste vriendin vroeger is verkracht terwijl ze dronken was en meerdere mensen stonden erbij en keken/lachen erna. Nina heeft daarna zelfmoord gepleegd en nu wil Cassie 7 jaar later wraak nemen op de hoofdrolspeler. Ze krijgt ondertussen nog een nieuwe relatie die uiteindelijk, na het zien van de videobeelden, ook aanwezig was die avond toen Nina werd verkracht. Ze benaderd mensen die er bij waren of er naderhand betrokken bij waren, zoals een directrice van de school waar ze op zaten, een advocaat die die jongen verdedigde. Allemaal om te laten zien dat ze Nina niet vergeten is en hoe ze ermee omgingen niet de juiste keuze was.

Het slot is best verdrietig, maar ook wel weer satisfying om te zien dat hij er uiteindelijk niet mee weg komt en zijn verdiende loon krijgt.

Niet de spannende thriller die ik hoopte dat het zou zijn, maar wel een leuke film om een keer te zien. 3,5 sterren.

Wat een leuke film, razend enthousiast!

Feministisch wraakdrama, niks meer, niks minder. Ongetwijfeld ook door een vrouw geregisseerd. Het ligt er allemaal veel te dik bovenop, het 'mannen zijn slecht'-sfeertje. Zelfs als er dan een romantische side-story bij komt die een subgenre van romance niet misstaat, pakt dat nog slecht uit. De met name in het begin nog cynische inslag maakt het dragelijk, ik had gehoopt dat het thrillergehalte ook groter zou zijn (het wordt tenslotte als thriller aangemeten). Die insteek is er op zich ook wel, maar de basis is drama en daarmee wordt het verhaal ook wel een stuk dunner. Mulligan doet het verder meer dan prima. De bed-scene was donkerder dan verwacht en dat is een grote plus. Daar werd ook voor het eerst een stukje mannelijke emotie getoond. Maar dat was dan wel weer van korte duur. Typisch een film waar de vrouwen ongetwijfeld voor op de banken gaan. Sorry als ik seksistisch overkom, maar dat is de film nou eenmaal ook.

In het (hopelijk zeer tijdelijke) woke tijdperk aanbeland past deze film uitstekend. Alle mannen zijn slecht en een ouwe taart wil wraak nemen. Hoofdrolspeelster is ongeloofwaardig, te oud en haar “gekke kant” komt ook niet goed uit de verf. En ja, daar is die leuke ietwat klunzige gast die natuurlijk ook nog dokter is. Vol met clichés dus en ook het einde is zo doorzichtig, alsof mensen niet voorzichtiger zijn bij zo’n actie. Al met al 1 1/2 ster.

Alleraardigste zwarte komedie met een glansrol voor Carey Mulligan als vleesgeworden MeToo-wraakengel. Achter Cassie's kleurrijke make-up en flamboyante haardos, steekt een Joker-figuur die haar toxische femininiteit inzet om dingen gedaan te krijgen bij gewillige mannen. Heerlijk om haar creatieve plannetjes te zien ontvouwen, terwijl in 't ongewisse blijft wie ze eigenlijk zelf nog is in dit duivelse rollenspel. Het is ook echt wel een sardonisch glimlachende Mulligan die 't ietwat voorspelbare materiaal naar grotere hoogten brengt. Ik heb trouwens ook meteen een conference opgezet van die immens sympathieke Bo Durham, dat viel geenszins tegen. 'Promising Young Woman' (2020) is echter bij lange na niet het feministische meesterwerk dat het pretendeert te zijn. Net als bij soortgelijke 'rape-revenge films' kun je toch ook 't argument opwerpen dat deze eigentijdse Cassandra vooral wordt gepresenteerd als een tragische antiheldin. Hoogst amusant, maar écht genredoorbrekend is 't allemaal niet.

In wat voor wereld zijn ze aanbeland dat kritiek op misbruik al woke is.

Geloof het of niet: er was dus heel lang een wereld waarin kritiek op misbruik niet geaccepteerd werd, structureel in daartoe bestemde doofpotten werd gestopt, en waarin seksueel misbruik en ander vormen van (machts)misbruik als het ware genormaliseerd werden, en minderheden zodoende systematisch onderdrukt werden. Moeilijk voor te stellen, ik weet het... Maar als je denkt dat kritiek op misbruik heel normaal en vanzelfsprekend is, dan heb je het dus mis. De verworvenheden van feminisme, postkolonialisme en andere bevrijdingsbewegingen zijn precies dat: verworvenheden, waarvoor hard gestreden is en nog steeds gestreden wordt - dus helaas geen natuurlijke, onvermijdelijke staat van onschuld van de maatschappij.

Maar dat even terzijde.

Wat een heerlijk filmpje !

Carey Mulligan als Cassandra is geweldig in haar rol. Het verhaal lijkt gewoon een wraakfilmpje, maar de wijze waarop het verteld en weergegeven wordt is echt goed. De ontwikkelingen en gevolgen zijn boeiend om te volgen en het verhaal heeft een verrassing in petto die je niet ziet aankomen. De film heeft een fijn sfeertje met leuke muziek en gevatte dialogen. Pluspunt is ook de prachtige fotografie met heel wat mooie shots. Eén van de betere films die ik dit jaar heb gezien ! 1 Oscar : Best Original Screenplay. 8/10

Cassandra, de vrouw die altijd de waarheid sprak en nooit werd geloofd. Ze treed in Promising young woman op als een soort wraakengel, hoewel als je het goed bekijkt er niet eens sprake is van wraak maar eerder van inzicht brengen. Dat is dan ook gelijk één van de vele goede aspecten van deze film. Natuurlijk is het allemaal 'over the top', er is geen man die deugt, om Schopenhauer te parafraseren. Maar ik vind Promising young woman daarin nooit vervelend, omdat het een artistieke keuze is, een focus die gelegd wordt en die heel goed werkt. Temeer omdat er vervolgens allerlei lagen van de problematiek aan bod komen. Inclusief het wegkijken of goedpraten of actief onder het tapijt vegen (knap hoe in twee of drie tekstregels van die advocaat de thematiek ineens enorm veel extra diepte krijgt). Wat ook interessant is en iets om over na te denken, is dat meermaals Cassie niet de ergste figuren aan de haak slaat, maar juist degenen die zichzelf zien als een prima vent. You think I am a predator?, zegt er één. In de details is het niet altijd geloofwaardig misschien, maar in het algemene beeld wel, inclusief hoe die walgelijke lui dan in net pak staan te speechen over liefde en vriendschap en verder gaan met hun leven alsof er niks gebeurd is. Ik geloof dat onvoorwaardelijk.
Naast de maatschappelijke relevantie (denk: Brett Kavanaugh, denk: GHB, de 'rape drug'), ook gewoon een heel fijne prent om te kijken. Ik heb me werkelijk geen seconde verveeld en de film neemt steeds verder toe in kracht en intensiteit. De scene waarin Cassie sterft is heftig maar zonder dat het grafisch wordt gemaakt. Emerald Fennel vermijdt dat de volle speelduur, goede keuze. Carey Mulligan draagt het geheel met sprekend gemak en de muziek is cool, vooral omdat men nergens probeert te pleasen maar met bewerkingen van popsongs komt of met eerder foute nummers. Ja, knappe film, dit is er weer één voor mijn eindejaarslijst.

dame verkleedt zich elke saturday night als Whigfied of als dronken dame (?), laat zich oppikken door een kerel die haar naar zijn huis brengt (met een uber) voor wat handtastelijkheden. Maar dan blijkt ze, tot grote schrik, helemaal niet dronken te zijn en spreekt de kerel aan op zijn ongewenst gedrag. Rape'n'revenge dus. Maar dan extreem kindvriendelijk. Beslist geen ms45 materiaal. Veel candy colors, verkleedpartijtjes in een soort van brits-amerikaanse setting. Erg plotholerig allemaal, zoals het schriftje en dat rode pennetje, bed met spijlen, vertraagde appjes. Soms schokkend wansmakelijk, dan bedoel ik niet de exploitation maar dat nummer van Paris Hilton. Als je echt een kind bent van deze tijd dan zou dit wel wat kunnen wezen, misschien.

doe mij maar Death Wish.

Zeer originele film van een vrouw die dingen die niet deugen aan de kaak durft te stellen bij de veroorzakers. Met een uitstekende Carey Mulligan. Film is opgedeeld in vijf gedeelten. Elk deel gaat dan weer een andere richting op. Voor mij een van de meest verrassende films die ik de afgelopen tijd gezien heb.

Leuke wraakfilm, maar ik kan me toch niet van de indruk ontdoen dat hier nog iets meer had ingezeten en ik daardoor een beetje op mijn honger blijft zitten. Redelijk onverwacht einde wel en vrij goede acteerprestaties met een aparte soundtrack. Dat het hoofdpersonage er als een 30jarige moest doorgaan vond ik wel een ferme tegenvaller. Ze leek me eerder 40 met alle respect voor de prestatie voor Mulligan, maar daardoor voelde het ook wat ongeloofwaardig aan.

Mulligan is op dit moment 36, tijdens het het draaien was ze wsch 34/35. Dus ja, niks ongeloofwaardigs hier.

Dan hadden ze toch beter geopteerd voor iemand met een jeugdiger uiterlijk, want voor mij (en vele anderen) kon ze niet meer doorgaan voor iemand die net 30 geworden is.

Of je beeld van hoe mensen eruit zien die net 30 zijn geworden is te beperkt.

Toevoeging: volgens mij is het punt van de film dat Cassie haar status als 'promising young woman' kwijt is. Ze is inmiddels haar jeugd en jongvolwassenheid ruimschoots gepasseerd. Maar het baantje, het uitgaan, de kledingsstijl en het feit dat ze nog thuiswoont, passen helemaal niet bij haar werkelijke leeftijd (de leeftijd van Cassie dus, 30). Je maakt mij niet wijs dat ze Mulligan met een beetje make-up en de juiste belichting niet tien jaar jonger hadden kunnen laten lijken als ze dat gewild hadden. Maar dat wilden ze dus niet.

Ik ben het zelf net als mijn hele vriendenkring, dus het zou me verbazen mocht ik het niet weten hoe iemand van 30 eruit ziet. Kan goed zijn dat ze haar ouder hebben willen doen lijken in het kader van de elementen die je aanhaalt, maar dan hebben ze wat mij betreft hier toch schromelijk in overdreven.

Soit, het stoorde mezelf en mijn medekijkers gisteren en we waren uiteindelijk verbaasd dat ze nog mààr 35 was en niet al 40.

Revenge thriller maar veel moet je er niet achter zoeken, want het lijkt meer op een exploitation film dan op genuanceerde maatschappijkritiek. Geen enkel positief woord over mannen; zelfs de nochtans sympathieke boyfriend moet eraan geloven. Op het einde wist ik ook niet goed meer in welk kamp ik hem moest steken ...
Cassie is na vele jaren niet over het trauma heen van de verkrachting en zelfmoord van haar boezemvriendin Nina en is al een tijdje op wraakmissie. Een glansrol van Mulligan die werkelijk van het scherm spat... ik vond het jammer dat ze op het einde vermoord werd.. een erg nare scène.... Ik vond het heel ongewoon opgezet maar uiteindelijk is dit een erg genietbare film geworden.

Hele nare evocatie van het Amerika van Uber en Starbucks. De personages zijn onthecht van alle geschiedenis, cultuur en betekenis en bewegen zich voort in een publicitair simulacre. Ze zijn oprecht begaan met concepten als customer service en vergelijken de kwaliteit van ketens met een niet-kwetsend sarcasme. Ondanks de twist is het personage van Bo Burnham de ideale man naar hedendaagse maatstaven: een zichzelf wegcijferende stumperd die zich liever als een roddelende BFF opstelt dan enige macsuliene dreiging uit te stralen. En helemaal niet te beschaamd is om 'foute' hits mee te neuriën: het semi-ironisch appreciëren van figuren als Paris Hilton is zowat het cultureel summum voor dit zootje. En het gebeurt uiteraard allemaal in een pharmacy, wat in de VS helemaal geen apotheek is, maar een winkeltje waar je snoepgoed en dergelijke kunt kopen. Een beetje een '7-11' (een merk waar het personage van Burnham wellicht heel eloquente meningen op nahoudt).
Promising Young Woman is niet grappig genoeg als komedie en niet spannend genoeg als thriller, maar dat neemt niet weg dat ik het allemaal redelijk onderhoudend vond. Ik zag de film echter tijdens een vlucht en daar gelden andere wetten.

Dit was nog een goeie film. Een tof verhaal en ook de cast was goed op dreef. Een redelijk lange film, maar vervelen deed het geen moment. Het einde was ook goed.

Hier had ik veel meer van verwacht. Vond het verhaal niet sterk ondanks het thema.

Soms koop ik een film gewoon op de gok. Toen ik deze tegenkwam op de bolletjes site wekte hij mijn belangstelling vanwege de zes Oscar nominaties en één gewonnen Oscar voor het origineelste script. Terecht dat hij deze prijs heeft gewonnen. Het is natuurlijk een wraakfilm, die hebben we meer gezien de laatste tijd, maar hij is prachtig vorm gegeven. Acteerwerk is prima in orde en het script is gewoonweg goed in elkaar gezet. Daarnaast is de soundtrack ook verbazingwekkend goed geslaagd en het einde is onvoorspelbaar. Ik heb er erg van genoten. Prima thriller. Vier sterren.

Niet de zoveelste wraakfilm, zoveel is duidelijk. Emerald Fennell laat met ‘Promising Young Woman’ vooral zien dat wraak een haast onstilbaar monster is, een kracht die vanuit het verleden niet alleen het heden verteert, maar ook de toekomst. Carey Mulligan mag dan wel van een schijnbaar engelachtige zuiverheid zijn (zij het van de meest erotiserende soort!), haar woede is een relict uit het Oude Testament - het oog om oog, tand om tand waarmee alleen een spiraal van geweld en vergelding in stand kan worden gehouden.

Fennell belicht overigens niet alleen het idee van boetedoening, maar ook het concept schuld. Hoe het zich ofwel diep een weg naar binnen vreet (de advocaat), ofwel onder een dun korstje beschaving blijft gisten (de voormalige vriendin), ofwel via verdringing het morele besef volledig uitholt (de rector). Die laatste laat overigens zien hoezeer de problematiek niet individueel is, doch wel tot de samenleving in zijn totaliteit is doorgedrongen. “We hebben dit wekelijks voor”, wat een excuus zou moeten zijn om er helemaal niet mee aan de slag te gaan? Nou, ontluisterend! Zo mogelijk nog interessanter is dat Fennell – vermoedelijk terecht – suggereert dat door jonge mannen met dit soort gedrag weg te laten komen in een prille fase van hun leven, ze ook later geen rekenschap zullen afleggen. L’histoire se répète, weliswaar anders, vunziger, fataler, maar de gedachte die aan hun handelen ten grondslag ligt is identiek: wij zijn uitverkorenen, bevoorrechten, dus wij hoeven niet op te draaien voor onze eventuele fouten... Het bezorgt de kijker gewoonweg rillingen!

Zo is ‘Promising Young Woman’ niet alleen een spannende en bijwijlen ook gewoon komische thriller, maar tevens een studie naar schuld en boete, en een waarschuwing. Als we als mannen seks een recht vinden dat we kunnen afdwingen zo lang de vrouw niet met lijf en leden tegenstribbelt, en als we als maatschappij niet onderkennen dat dit topic problematisch was en is onder jongvolwassenen, waar leven we dan? In een puriteinse vergeetput?

3,5*

Ik had de link met de mythologische figuur warempel zelf nog niet gelegd. Dank hiervoor! Met de kanttekening dat de Cassandra's (in de oorspronkelijke betekenis) toekomstvoorspellingen niet geloofd worden, terwijl Cassie's (als symbool voor de seksueel misbruikslachtoffers meer in het algemeen) getuigenissen van het verleden niet geloofd worden. Ik vind het daarom interessant dat je het begrip waarheid introduceert: dat is een begrip dat eigenlijk meer relevant is voor beweringen over heden en verleden, maar niet in dezelfde mate een toepasbaar criterium is voor uitspraken over de toekomst - me dunkt. Ik bedoel, toekomstvoorspellingen kunnen natuurlijk pas achteraf in meer of mindere mate accuraat blijken te zijn, maar er is vanuit het heden geen manier om te bepalen of een toekomstvoorspelling waar is of niet. In die zin is het begrip waarheid minder relevant.

Ik ben zeker geen expert op het gebied van mythologie, maar is volgens jou de portee van de Cassandra mythe dat de tragiek van haar figuur is dat ze niet geloofd word terwijl ze de waarheid spreekt? Met andere woorden, is ze een tragische heldin omdat ze de waarheid durft te zeggen tegen de gemeenschappelijke opinie in? Dat zou ik een interessante en ook relevante lezing voor het heden vinden. Zij het een lezing die ook gemakkelijk toegeëigend zou kunnen worden door zelfbenoemde martelaren (tragische helden) van de 'echte' waarheid (lees: allerhande completdenkers en andersoortige wappies) .

Op zich een aardige film maar het duurde wel even voor het echt interessant werd.

3*

Met je kanttekeningen over het begrip waarheid ben ik het wel eens. Feit blijft dat in de mythologie, Cassandra's uitspraken klopten en tegelijk niet werden geloofd. Dat is inderdaad haar tragiek. Ze waarschuwde bijvoorbeeld ook voor het binnenhalen van het paard van Troje, tegen de publieke opinie in. Je hebt gelijk dat het hier ging om uitspraken over de toekomst, maar goed, misschien kan je ook wel zeggen dat Cassie's zoektocht ten dele gericht is op de toekomst, namelijk kan een man die zulke dingen heeft gedaan in het verleden, transformeren tot een eerbare echtgenoot, of kan dat niet.

Een zeer aparte film met een uitstekende centrale rol en ook een prima ondersteunende rol van Bo Burnham (hoewel ik bij zijn cutesy humor wel eens aan Hugh Grant anno Notting Hill moest denken). Twee mooie onverwachte ontwikkelingen (Ryans aanwezigheid op het filmpje en Cassie's dood) laten de film op het einde mooi linksaf slaan en houden zo de spanning er goed in. Wat mij betreft geslaagd op alle fronten – zwarte komedie, wraakfilm, thriller en aanklacht.