The Professor and the Madman (2019)

Briljante film zeer indrukwekkend.

Als je denkt dat een film over het schrijven van een woordenboek wel saai zal zijn, heb je gelijk. Man, man, man wat een ouwbollig drama.

2

Mel jongen, dat heb je toch even goed gezien; dat er in de totstandkoming van the Oxford English dictionary een goed verhaal zat. Tot zover de complimenten. Had dit verhaal toch aan de Engelsen gegeven, dacht ik na een half uur. Dan had er zoveel meer spelplezier en humor en zeker ook eruditie in de film gezeten. Leuke woordspelletjes bijvoorbeeld, is maar een ideetje, ik heb ze niet gezien. Hallo Mel, dit gaat om een woordenboek, niet om de verovering van een continent. En je vriend Sean Penn maakt het er met zijn larmoyante gedrag ook al niet beter op. Volgende keer gewoon weer op de brommert achter de geretardeerden aan Mel, dan hoef ik het tenminste niet te zien.

Wat een fantastische film. Weergeloos acteerwerk van Sean Penn, echt zeldzaam goed. Twee uur durend, maar nergens saai, ondanks het simpele (en zeker ook bijzondere) verhaal.

Vind het wel raar dat er voor de poster voor een Sean-Penn-look is gekozen die maar een paar minuutjes voorkomt in de film. Hadden ze toch beter voor de baard-variant kunnen gaan? Futiliteitje.

4,5**

Mooie Biografie / Drama

En een Goede rol van Mel gibson

Goed en waargebeurd

Ik vind het een originele en mooie film zeker een aanrader!

Film moet het hebben van acteertalent en dat is ruimschoots aanwezig. Verhaal sleept zich wat voort en oogt soms wat overgedramatiseerd.

Zeer indrukwekkende film. Van begin tot het einde. 5 sterren!

Weliswaar een trage, doch zeer interessante film.

De acteerprestaties zijn van beide hoofdrolspelers verbluffend goed, maar ook de andere leden van de cast doen het prima, met Natalie Dormer op kop.

Biografisch, dus waar gebeurd, verhaal, altijd een pluspunt voor mij.

Mooie decors ook bovendien, echt met oog voor detail.

Warm aanbevolen...

Wat een amerikaanse bullshit alweer , verhaal begint goed maar gaandeweg word het zo cliche en het muziek op de achtergrond zo nep , om een bepaald gevoel op te wekken . en nathalie dormer is een lachertje ze kan totaal niet acteren .

Prachtige film en Nathalie Filmer speelt fantastisch, je moet maar durven tegenover

Sean Penn ook niet de eerste de beste!!

Al het negatieve commentaar naast je neerleggen en kijken naar dit juweeltje.

Christine Huver

Had nooit gedacht dat ze van zo'n verhaal een nog best aardige film hebben weten te maken, zelfs Mel Gibson irriteert niet.

Mooi historisch drama. Gibson en Penn zijn beiden geen vreemden van het overdramatiseren van de karakters en dat is hier ook zeker aan de orde. Dat zit niet eens in het verhaal of de scenes maar meer in de blikopslag of het stotteren van Gisbon (Professor Murray) of bijvoorbeeld het loopje van Penn (Captain Minor). Af en toe stoort dat wel maar de film gaat nergens uit de bocht en het dramatiseren benadrukt ook wel de ongewone emotionele banden tussen de karakters. Knap van de regisseur dat alle, soms uitzonderlijke, acties van de twee protagonisten steeds te plaatsen zijn. Zelfs de bloederige cel-scene valt te rijmen als een uiting van de innerlijke strijd van Minor.
Het meest prominente historische element van de film, het samenstellen van Het Oxford English Dictionary, is natuurlijk doorspekt met de liefde voor woorden. Engelse woorden welteverstaan. De discussies die de karakters in de film hierover hebben geven de kijker een mooi beeld van de complexiteit van onze taal en woorden, benadrukt in een poëtische zweem van vermakelijke shakespeareaanse woordgoochelarij.
Een keer wat anders.

Neem er nog een

Zonder enige twijfel 5 sterren.

Schitterend acteerwerk van vooral Sean Penn en het verhaal verveeld geen moment.

Geweldige film! Nooit gedacht dat een film over de totstandkoming van een woordenboek zo onderhoudend kan zijn. De film verveelt niet en er wordt goed geacteerd. Gibson en Penn zetten fijne rollen neer, maar ook de bijrollen worden goed vertolkt. Sowieso mooi en interessant om te zien hoe Oxford English Dictionary tot stand is gekomen. Een monnikenwerk!

The Professor and the Madman schept een mooi sfeerbeeld van halverwege/eind 19e eeuw. We zien eigenlijk niet zoveel films die zich in die tijd afspelen. De mooie pakken, hoge hoeden, het is leuk aangekleed en geloofwaardig.

Wat gaan we zien? Een man wil een woordenboek maken. En de film presenteert dit als ware het Neil Armstrong op weg naar de maan. Man man, kom op. Je krijgt echt het gevoel dat de spoeling van mooie verhalen dun begint te worden. Alles is al eens verteld. Dus gaan we kijken naar iemand die een woordenboek gaat maken. Nou, de film zal dan wel een verrassing in petto hebben toch? Het zal toch niet zo saai zijn als het klinkt?

Gibson mag zijn Schotse Braveheart accent weer eens van stal halen. Hij is getrouwd, heeft wat naamloze kinderen en staat continu onder druk van de leiding van de Oxford University. Verder leren we hem amper kennen. Waarom wil hij dit zo graag? Wie is hij? Wat drijft hem? Aan de relatie met zijn vrouw wordt anderhalve scène besteed. Hij is druk met zijn werk, maar zij laat hem begaan. Einde verhaallijntje.

Veel meer komen we te weten over William Chester Minor, die langzaam afglijdt naar totale krankzinnigheid maar onderwijl een belangrijke bijdrage levert aan het werk van Murray. Hoewel hij een misdaad heeft begaan, weet hij door een goede daad het respect te winnen van de cipiers, waarna een gezapig Shawshank Redemption sfeertje ontstaat.

Met name het personage van Eddie Marsan (die met die markante kop) is zo übersympathiek dat de vullingen uit je kiezen klappen.

Het acteerwerk van Penn kun je goed vinden of je kunt het overdreven noemen. Maar het meest kwalijk is de totaal ongeloofwaardige band die hij heeft met weduwe Eliza Merrett, die op zeker moment zelfs haar kinderen meeneemt naar het gekkenhuis waar Minor gevangenzit. Je ziet een raam open zwaaien, de geloofwaardigheid wordt eruit gesmeten en het venster wordt met een doffe dreun weer dicht getrokken. Alsof dat niet erg genoeg is, heeft de actrice in kwestie ook nog eens lelijke ogen, het is met een karper.

Een andere grote tekortkoming is dat sprongen in de tijd niet goed duidelijk worden. In werkelijkheid loopt het verhaal van 1857 tot 1910, maar je ziet alleen Penn wat ouder worden, Gibson blijft even grijs als hij al was. Nog meer geldt dit voor zijn vrouw, die in het tijdsbestek van 53 jaar continu een MILF is en blijft.

Daarnaast speelt Penn een veteraan van de Amerikaanse burgeroorlog, die pas in 1865 afgelopen was. Gibson's personage Murray begint aan zijn klus en vrijwel direct komt Penn om de hoek kijken, terwijl daar zeker nog zo'n 10 jaren tussen moeten zitten.

Je weet waar je aan begint maar je verwacht toch iets méér. Je gaat een film kijken over Gibson die een woordenboek maakt, getooid met een enorme hipster baard. Helaas is dat eigenlijk ook alles wat je krijgt. Er zit zeker wat kwaliteit in de film maar het weet niet te beklijven.

2,5 sterren

Sean Penn. Wat een held. Ongelofelijk indrukwekkende acteerprestatie. Prachtig.

Acteurs gaan echt heel lekker in deze. Ietwat te veel drama, dat wel. Had ook constant het gevoel dat er voor Mr. Muncie nog een karakterontwikkeling of verhaallijntje in zat, word naar mijn idee wel geteased maar niet uitgevoerd.

Moet het vooral hebben van zeer sterk acteerwerk en een interessant verhaal. Kostuumdrama met de nadruk op drama. Leuk om een keer gezien te hebben.

Erg goed geacteerd door Mel Gibson en Sean Penn en dat kun je ook wel aan ze overlaten maar desondanks had ik niet veel met de personages die ze speelden.

Ook niet met het onderwerp trouwens, het schrijven van een woordenboek.

Lekker belangrijk, het is niet zo dat de hoofdrolspelers het vliegtuig uitvonden of de teletijdmachine, nee ze schreven een woordenboek waarin de betekenis van het woord approve tot in alle mogelijke variaties wordt neergezet.

Niet erg dynamisch om niet te zeggen, eigenlijk vrij saai.

Tenzij je misschien literair bent aangelegd maar in dat geval had deze film te weinig diepgang in mijn ogen.

Voor mij is 't een klein genoegen om af en toe een wikipedia-pagina te lezen of een duur woord op te zoeken in een woordenboek. Wat dat betreft is 'The Professor and the Madman' (2019) een heerlijk nerderige biopic over professor James Murray (Mel Gibson) en de totstandkoming van de Oxford English Dictionary. De academicus vindt bij zijn monsterproject hulp van ene Dr. William Chester Minor (Sean Penn), die in een psychose een zinloze moord pleegde en nu opgesloten zit in een krankzinnigengesticht. De Schot en de Amerikaan herkennen elkaars liefde voor het verzamelen van feiten en het belang van taal. Het levert een fijne spanning op tussen het academische milieu uit die tijd en de ontmenselijkende institionalisering rond geestesziekte. Of hoe de lust om te ontdekken en te begrijpen samen ging met het kortwieken van individualiteit of in de kiem smoren van menselijk potentieel. Op de achtergrond de vraag of Murray met z'n psychische kwetsbaarheid recht heeft op rehabilitatie en erkenning. In de kern is 'The Professor and the Madman' (2019) een lieve en humane film over wetenschappers die de gelaagdheid van een verscheurd individu bleven zien. Niet door zichzelf boven hem te plaatsen, maar door durven te accepteren wat ze met hem gemeen hebben.

Fantastische film. Voor de tweede keer gezien en nog net zo indrukwekkend als de eerste keer.

In tegenstelling wat enkelen hier zeggen over de film is dit een film met meerdere complexe verhalen, met zeer complexe gevoelens. Al gauw kan de regisseur dan de controle verliezen over de film. Dat had hier ook gekund, want script en scenario kraken wel. Maar de mooie sfeer, mooie decorruimtes en het sterke camerawerk dat fraai ondersteunt wordt door de soundtrack behoeden ons hiervoor. Maar het is vooral Sean Penn die die hier een prachtige rol neer zet, geholpen door de ook al prachtig ingetogen rol van Eddie Marsan. Langzaam word je het verhaal ingezogen. Hoe dieper in de film hoe complexer het verhaal en de bijbehorende gevoelens van een ieder. Aantal zeer mooie scenes, en enkele aangrijpend. Het taalgebruik was ook mooi en hier en daar worden er krachtige wijsheden mee verteld. En dan is er ook nog ineens dat ontroerende schilderij. Prachtig.

Het is een inspirerende film. Zeer de moeite waard, en ook nog eens een waar verhaal.