The Shape of Water (2017)

Omdat deze film een aantal Oscars heeft gewonnen was ik wel benieuwd. Ook hou ik wel van fantasie achtige films. De film is zeker niet slecht, maar ik vond hem nou ook niet 'geweldig'. Het is in zijn genre een goede film. Het zeemonster ziet er mooi uit en de groene sfeer in de film komt goed over. Let op: In elke scene van de film ontdek je iets groens. Of de zeep is groen, of de ramen van de auto's, of de limoentaart, etc. De spelers zijn goed op dreef en prettig om naar te kijken.

Film vol pretenties maar uiteindelijk toch maar een wat infantiel voorspelbaar verhaal wat overblijft.

Ja dat is waar ook, ik zet grandma aan het werk. Wordt je kerstgeschenk 2018

Groen is de kleur van de liefde (en dus NIET rood hé Marco )

Mooie, maar vooral bijzondere, film. De muziek was passend, het acteerwerk prima, maar na afloop moet je als kijker toch aan het werk. Wat was dit nou voor film? Waar heb ik naar gekeken? Antwoord: Naar een mooie, romantische en weliswaar behoorlijk ongeloofwaardige film. Ik vond het vermakelijk, maar zou 'm niet iedereen aanraden. 3,5*

Visueel is de film mooi.
Ook de soundtrack kon me wel bekoren.
Maar voor de rest is deze Oscarwinnaar een fikse tegenvaller.
Het scenario on me amper boeien, ondanks de goede vertolkingen.
Neen, ik hou van fantasy films, ook van regisseur Guillermo del Toro, maar deze prent behoort zeker niet tot mijn favorieten.

Een beetje een specialere film (het is niet echt één genre), maar ik kon hem wel appreciëren. De film ziet er mooi uit en ademt veel sfeer uit. De cast deed het ook prima en het monster zag er erg goed uit.
Het verhaal kon me ook boeien van begin tot einde en het einde vond ik wel geslaagd.
Voor mij een aanrader.

Del Toro slaagt er telkens in om een soort kleurrijk half gothic sprookje neer te zetten. Een kruising tussen Tim Burton en Jean-Pierre Jeunet. Maar dan wel zijn eigen stijl. Op Pacific Rim na stelt hij mij nooit echt teleur. In The Shape of Water gaan we terug naar de jaren '50 in de koude oorlog. Het schip van de film vaart vooruit met het verhaal van spionage, Russische infiltranten, geheime wapens, nog meer geheime onderzoekcentra, ... om dan een slag aan het stuur te geven en de koers richting romantiek te sturen.

In zo'n verhaal past perfect een bad guy als kolonel Strickland, de sfeervolle settings en de wat melige muziek. Een luchtig verhaal, dat nochtans af en toe even hard uit de hoek kan komen. Maar wel eenvoudig te volgen is, zoals dat bij een sprookje hoort. Guillermo Del Toro is duidelijk meester in het genre, waar Burton eerder een parodie van zichzelf is geworden. Terecht met de nodige prijzen gaan lopen.

wat een gedrocht van een film! Hoe is dit aan 4 oscars geraakt??