The Beguiled (2017)

Fraai gemaakte film, goed geacteerd ook en met name door Nicole Kidman en Colin Farrell. Colin Farrell als de vos die zich aanvankelijk prima thuis voelt in het kippenhok, maar uiteindelijk gaan de kippetjes zich tegen de vos keren, met alle vervelende gevolgen van dien. Prima film die het hoofdzakelijk moet hebben van het goede acteerwerk en de fraaie beelden.

The Beguiled is een film met een bekende cast. Nicole Kidman en Collin Farrell zijn al lang gevestigde namen. Kristen Dunst is ook geen onbekende en Elle Fanning haar grootste fan ben ik niet maar ik dacht misschien kan dat na deze film veranderen. Ook hier speelt ze weer een beetje een hatelijk rolletje.

Het origineel heb ik nog niet gezien maar ik kan me voorstellen dat de sfeer daar wel wat anders zal zijn. Coppolla weet in deze film toch een vrij unieke sfeer op te wekken. Je snapt na een tijd dat dit op een bepaalde manier uit de hand gaat lopen. Er is steeds dreiging van buitenaf door de oorlog, maar de spanningen binnenshuis zijn er eveneens. Verder voelt het inderdaad wat aan als theater doordat het een kostuumdrama is dat zich grotendeels afspeelt in één huis.

De film begon best aardig maar in het midden zwakt het wel een beetje af. Naar het einde toe wordt het dan weer wat interessanter vermits er na veel opbouw vanalles begint te gebeuren. Geen slechte film dus van Coppolla al zou ik niet kunnen zeggen of het origineel beter is.

De meisjes zien er veel te gekapt en schoon uit. Meer een Laura-Ashley gebeuren dan een film uit de tijd van de Amerikaanse burgeroorlog.

Als er één film is die zich voor een Sofia Coppola herbewerking leent, is het wel The Beguiled. Sofia Coppola's is al vanaf het begin van haar regiecarriére bezig met zeer nadrukkelijk de vrouwelijke kant van een verhaal te belichten, en met verve. Alleen bij deze film zou je om die reden meer verwachten. Je kunt ook zeggen dat het origineel met Eastwood al een puike film is. Zo goed, dat ik zelfs de gezichten kan herinneren wie bij welke personages hoorden. Superieure casting dus. Wat wel fraai aan Coppola's film was, was de dromerige sfeer door het ontbreken van studiobelichting, wat ik bij mijn weten voor het laatst zag bij Kubrick's Barry Lyndon, die daarvoor extreem lichtsterke lensen gebruikte. Om een Ier als Colin Farrell te gebruiken, die volgens eigen zeggen vers van de boot uit Dublin kwam (en zeker niet beter dan Eastwood) vond ik ook erg iffy. Matthew McConaughey zou bijv. een betere keus zijn geweest.

verrassende film

Wel een sfeervolle film met acteurs die op zich adequaat presteren. Door het gebruik van authentiek licht (kaarslicht) wordt het wel teruggebracht in de tijd, maar wordt het een (letterlijk) heel duistere film om naar te kijken. En dat zelfs in het bos gedraaide filmstukken ook heel donker tonen is wat overdreven. Ik geef de voorkeur aan de oudere film van Don Siegel met Clint Eastwood.

Ontzettend mooi beeld en een prachtige aankleding/kostumering, mooie zachte kleuren, sfeervol en elegant. Het verhaal wist mij ook prima te bekoren. Het keek makkelijk weg, ondanks ik vrij moe was. Goed gespeeld. Origineel (nog) niet gezien. 4*

Met deze film won Sofia Coppola als 2e vrouw de regieprijs in Cannes. Terecht, want ze maakt er een zeer charmant pareltje van dat vooral visueel uitblinkt. De cast is niet bepaald groots, maar ze doen het niet slecht en passen wel bij elkaar.

De film is vooral een literair romantisch melodrama geworden. Zachte warme kleuren en prachtige shots. Met een rustige weergave en centraal in het huis en het groen er rond. Andere figuren worden ook vooral van ver in beeld gebracht. Bezoekers aan het hek worden van wat verder gefilmd, in het huis komen ze maar even in beeld om dan terug te verdwijnen in een andere kamer. Het draait rond de vrouwen en de korporaal. De oorlog is steeds aanwezig, maar wordt ook in de verte echt weergegeven. Dat zorgt ervoor dat de focus helemaal op het verhaal ligt, maar de atmosfeer wel onderliggend steeds aanwezig is.

Een film voor de liefhebbers. De film is iets trager, wat net mooi is natuurlijk. Met een klein gezellig verhaal waar de nodige spanning en romantiek samen gaat.

Matige film waar veel meer mee gedaan had kunnen worden. Bijvoorbeeld een sterkere onderlinge jaloezie onder de meiden. Maar de 'Yank' was al te snel van het padje af om nog door allemaal spannend gevonden te worden. Wel iemand die we nu als narcist zouden bestempelen: op momenten charmant als dat handig is om dat te zijn, maar ook pislink over wat hem aangedaan wordt (ook al is z'n leven ermee gered). Het ziet er mooi uit allemaal, wel wat donker, ik moest het scherm bijstellen omdat ik geen gezichtsuitdrukking zag eerst.