- Home
- Harley Quinn
- Meningen
Meningen
Hier kun je zien welke berichten Harley Quinn als persoonlijke mening of recensie heeft gemarkeerd.
Alien: Covenant (2017)
Hm, ik weet niet wat ik van deze film moet denken...
Het is het allemaal net niet. De reden voor de uiteindelijke ontwikkeling van de aliens - zoals we ze kennen - vind ik net zo'n domper als wanneer Darth Vader zijn masker afzet in Return of the Jedi: je verwacht iets groots en het valt vies tegen. Sterker nog, het verpest de mythe. Zonder spoilers weg te geven komt de achterliggende motivatie misschien overeen, maar voor de Alien-liefhebbers onder ons, mezelf meegerekend, is het geheel nogal zoutloos.
De verwachtingen die Prometheus bij het einde oproept worden bij lange na niet waargemaakt. Het verhaal concentreert zich voornamelijk op David. De delen waarin het interessant wordt schieten haastig in flashbacks voorbij. Spijtig, daar had ik meer van willen zien. De wendingen in Davids karakter komen geforceerd over, omdat ze moeten aansluiten bij het vaststaande verhaal. Het einde is daarom voorspelbaar.
Prometheus was spannend, origineel, beklemmend en smaakte naar meer. Covenant kan zich niet kwalificeren als hoofdgerecht. Meer dan een mager tussendoortje kan ik er niet van maken.
Avengers: Endgame (2019)
Dit slotstuk raakte bij mij niet de juiste akkoorden waardoor mijn verwachtingen langs onbespeelde snaren verzonken in een spijtige poel van ontgoocheling.
Waar voorganger Infinity Wars me volledig in diens grip had - op het puntje van mijn stoel werd ik meegezogen in een overweldigende rollercoaster die alle noten subliem samensmolt tot een ijzersterk opus magnum - lukte het Endgame maar niet dit gevoel te evenaren, laat staan te overtreffen. IW spatte van het doek af. Met liefde gemaakt voor de fans en de personages. Een perfecte mix van humor, drama en actie waarin de karakters elk hun volwaardige momenten aangereikt kregen.
Endgame ambieert eenzelfde doel, maar verliest zich ergens tussen start en finish. Dit resulteert in een goedbedoelde, zij het buitenproportionele, intentie. Ondanks de royale speelduur bevat de film te veel ingrediënten die onmogelijk in 182 minuten gepropt kunnen worden. Dit gaat ten koste van zowel de verhaallijn als de karakters: het is of te kunstmatig kakofonisch, of het bloedt simpelweg dood. Er wordt amper geanticipeerd op gebeurtenissen en personages waaraan men in IW zo veel aandacht en devotie besteedde - een groot deel krijgt slechts de rol van figurant toebedeeld. Wat dat betreft was een trilogie wellicht beter geweest.
Met wetenschappelijke regels en logica neemt EG het verre van nauw. Ook het scala aan veranderingen dat wordt doorgevoerd, proeft bij tijden wrang aan in de mond van menig MCU-liefhebber. Sommige zaken zijn overbodig, inconsequent, langdradig of te makkelijk (zie opsomming onderaan).
Natuurlijk, het zouden de Avengers niet zijn als er niets te genieten viel. Thor was briljant humoristisch en tegelijkertijd tragisch in zijn nieuwe gedaante. Thanos was minder prominent aanwezig dan in IW, maar Brolin wist hem wederom geloofwaardig neer te zetten. De getergde Nebula blijft een van mijn favoriete karakters. Verder fijn dat Hawkeye zich weer bij de gelederen aansloot - evenals Ant-Man, die altijd sympathiek overkomt. Rest er Stark, die schitterende in een sterke en waardige rol.
Al met al geen mislukte afsluiter, maar zeker niet het vuurwerk wat ik verwacht had. Daarvoor wil men te veel wat te weinig oplevert.
- Captain Marvel had geen enkele meerwaarde zonder enige vorm van introductie. Ze sluit nergens aan bij de Avengers. Hierdoor kwam karakter hautain en zelfs vervelend over.
- Waarom was de Hulk ineens zo anders?
- Bij Black Widow leek de focus eerder op haar kapsels te liggen dan haar rol.
- De hele hommage aan eerdere MCU-scènes getuigde van weinig fantasie en werd te lang uitgesponnen.
- Aan de chaotisch gemonteerde eindstrijd was gewoonweg geen touw vast te knopen.
- Erg vreemd dat Thanos zonder Infinity stenen sterker oogde dan met in IW.
- Daar Jane bevrijdt is van de Aether, wordt Malekith er niet meer toe aangetrokken. Frigga hoeft haar niet meer te verdedigen en dus ook niet te sterven. Thor beproeft zich geen zorgen te maken om zijn niet uitgesproken waarschuwing.
- Rogers als therapeutische groepsleider voegde voor mij niets toe, evenmin als zijn uiteindelijke levensloop. Daarbij, als hij in het verleden bij Peggy is gebleven, zou niemand in het heden hem als Captain America kennen en was er evenmin een schild om door te geven.
- En... driewerf neen; niemand mag of kan Mjölnir hanteren zoals Thor!
Avengers: Infinity War (2018)
Genoten van deze bijna epische zit!
De fanboy in me, de mythologie-minnende liefhebber en de gewillige, grensloze reiziger door wonderbaarlijke dimensies hebben zich allen vergaapt aan dit meeslepende spektakel.
De mix van humor, wanhoop, wilskracht en de verenigde strijd tegen het onvermijdelijke, grimmige einde is perfect gebalanceerd. Thanos is ijzersterk als antagonist met een verrassende emotionele onderlaag. Hij is geen eendimensionale schurk: rationeel klopt zijn filosofie zelfs, ware het niet dat deze volledig tegen elk moreel kompas indruist.
Er gebeurt veel zonder dat het overdadig wordt. IW bevat prachtige scènes - Nidavellir was werkelijk schitterend. De karakters worden geconfronteerd met dieptepunten en dilemma's die zelfs met bovennatuurlijke middelen niet te bestrijden zijn. Door de wrede willekeur van Thanos is het lot van iedereen immers gelijk.
Voor mij zonder twijfel de beste Marvel tot nog toe. Wat deel II ook gaat doen: deze staat in ieder geval als een huis.