200 Cigarettes (1999)

ik vond hem wel erg leuk

niet slecht, maar ook niet echt bijzonder.

Beetje een vervelende, saaie en onkomische film. Twee sterren.

Best wel te pruimen; 3*

Nostalgische ensemble film over het jaar voor het aids tijdperk 1981/82. Veel leuke muziek en grappig dat elvis costello ook een rolletje had. verder niet interessant. 2.5

1982 mijn geboortejaar, die blonde Kate Hudson die niet precies wist wat ze wilde had de leukste rol. 2*

Zo nu en dan leuke zijstraatjes in de verhaaltjes, maar ik heb toch het gevoel dat er meer in had gezeten. 2,5*.

Deze film had toch beter gekund. Soms werd hij heel erg saai en vervelend. Voorlopig houdt ik het bij 1,5*.

Best wel leuke film ook met; Ben Affleck , Casey Affleck, Martha Plimpton en Christina Ricci.

weet iemand waar ik die kan vinden? ik ben naar een aantal winkels gegaan en ze verkopen het niet

of is er iemand die het wil verkopen?

Aangenaam filmpje die de combinatie van comedy en een vleugje drama goed heeft weten te gebruiken.

200 cigarettes heeft een heerlijke feel good sfeer en deed me met vlagen een beetje denken aan Hangin' with the Homeboys & Empire Records.

Filmpjes zoals dit zijn zeker aan mij besteed!

3,5 die erg dicht tegen een 4 aan zit!

Fijne film wel waarbij al de wisselende verhaallijnen prima werken, met veel bekende namen.

Al de acteurs doen het ook goed en krijgen al de ruimte en passeren uiteenlopende karakters

de revue met misschien als meest opvallende Casey Affleck als goedaardige punker.

Een komedie maar dat is vooral vanwege de luchtigheid want echt grappig is de film zelden. In

elk geval geen nadrukkelijke grappigheid of meligheid en blijft platvloerse humor gelukkig

achterwege. Met een beetje drama ook.

De afsluiting is nog het grappigst en leuk bedacht, en pakt een beetje treurig uit voor de meid die

het oudjaarsfeestje had georganiseerd.

De titel van de film verwijst naar een slof sigaretten. Tien pakjes per doos, en twintig sigaretten per pakje. Tijdens het filmen zei Casey Affleck tegen Kate Hudson dat "Romeo and Juliet" van de Dire Straits een van zijn favoriete liefdesliedjes was. Hudson overtuigde regisseuse Risa Bramon Garcia in het geheim om het nummer tijdens Affleck's en Hudson's slotscène samen te spelen als een verrassing voor hem. Casey Affleck kwam er pas achter toen hij de film tijdens de première zag. Zijn broer Ben Affleck zag deze film als een unieke kans voor Casey om zijn eerste grote rol te vertolken. Dit ondanks het feit dat Casey een kleine niet-gecrediteerde rol speelt. Sinds afgelopen jaar is dit de laatste film met Ben Affleck en Casey Affleck als acteurs. Ze werkten samen aan Gone Baby Gone, maar de bijdrage van Ben bestond enkel uit het regisseren van de film en de verzorging van het script. Janeane Garofalo, Gaby Hoffmann en Christina Ricci waren eerder te zien in Now and Then. Hierin deelden ze samen meerdere scènes waarin de film Love Story op de achtergrond draait. Dave Chappelle, Guillermo Díaz en Janeane Garofalo verschenen allemaal in de Amerikaanse stonerkomedie Half Baked. Christina Ricci, Casey Affleck en Kate Hudson waren eerder samen te zien in Desert Blue. Christina Ricci gaf in een interview te kennen dat ze tijdens het filmen in East Village een specifiek gebouw niet in de film wilde hebben, omdat ze persoonlijk tegen roken was. Haar vader stierf eerder aan longkanker. Zo hing ze o.a. een "NO SMOKING"-bord op, en liep hiermee al zingend naar de camera. Kirsten Dunst kreeg de rol van Cindy aangeboden, maar wees dit uiteindelijk af. Kyra Sedgwick werd oorspronkelijk gecast als Ellie, maar moest afhaken wegens verwondingen die ze opliep toen ze per ongeluk tegen een stilstaande propeller botste. Dit nadat ze met Kevin Bacon uit een klein vliegtuig stapte. Dit resulteerde in een blauw oog, en enkele oppervlakkige snijwonden in het gezicht. Guillermo Díaz was in het echte leven geen sigarettenroker, en ging zelfs na een lange dag op de set te hebben gerookt over zijn nek. In werkelijkheid bracht Elvis Costello oudejaarsavond 1981 door met het spelen van een concert met zijn band The Attracktions in het Palladium-theater op East 14th St. in New York. De eerste producente Betsy Beers was een groot fan van Costello, en vertelde hem op de set dat "Imperial Bedroom" haar favoriete album was. Costello was aangenaam verrast, en gaf te kennen dat niemand dat album ooit heeft genoemd. Costello speelde een belangrijke rol bij het veiligstellen van rechten op nummers, die ze zich met het beperkte budget nooit hadden kunnen veroorloven. De kleinere artiesten en bands uit 1981 kregen op deze manier ook wat meer publiciteit.

De film kreeg in grote lijnen negatieve recensies, en is sindsdien uitverkocht. Hij wordt zelden uitgezonden op TV, en is niet te vinden op streamingdiensten. Sommige kopieën van de DVD leveren vaak veel geld op. Coproductiebedrijf MTV werd eveneens in 1981 gelanceerd, en de soundtrack blijft voor die tijd geweldig om naar te luisteren. De film probeert op basis van humor verhelderende onthullingen over menselijke relaties te geven. Helaas vond ik de humor slechts af en toe grappig. De grote namen krijgen niet veel schermtijd, maar desondanks bevat de film wel voldoende ingrediënten voor een redelijk luchtig sfeertje.

2,5 *