Adieu au Langage (2014)
Genre: Experimenteel / Drama
Speelduur: 70 minuten
Alternatieve titel: Goodbye to Language
Oorsprong:
Zwitserland / Frankrijk
Geregisseerd door: Jean-Luc Godard
Met onder meer: Héloïse Godet, Kamel Abdeli en Richard Chevallier
IMDb beoordeling: 5,8 (6.289)
Gesproken taal: Engels en Frans
Releasedatum: 29 januari 2015
On Demand:
- Niet beschikbaar op Netflix
- Niet beschikbaar op Pathé Thuis
- Niet beschikbaar op Videoland
- Niet beschikbaar op Amazon Prime
- Niet beschikbaar op Disney+
- Niet beschikbaar op Google Play
- Niet beschikbaar op meJane
Plot Adieu au Langage
Een getrouwde vrouw en een vrijgezelle man ontmoeten elkaar. Ze hebben elkaar lief en maken ruzie. Ondertussen loopt er een hond buiten rond. Seizoenen gaan voorbij. De man en de vrouw ontmoeten elkaar weer. De hond is in hun midden.
Externe links
Acteurs en actrices
Mary Shelley
Josette
Ivitch
Gédéon
Marcus
Davidson
Narrator (stemrol)
Video's en trailers
Reviews & comments
ghostman
-
- 5708 berichten
- 5 stemmen
Adieu au langage (2014) spookt al maanden door mijn hoofd , mijn lievelingsfilm aller tijden !
Boris Barnet , Dziga Vertov ( Kaufman ) , Aleksandr Dovzhenko , Sergei Parajanov en zelfs Jean Vigo , Robert J. Flaherty en Roberto Rossellini zouden trots op hem zijn geweest . Magnifieke prestatie en wat een meesterwerk . Cinema der cinema's !
In een totaal andere context en bovendien uiteenlopende analogieën en conceptualisering , maar het muzikale einde van dit meesterwerk doet me sterk denken aan John Ford-eindes zoals : My Darling Clementine (1946) en The Searchers (1956) . Heb sowieso een paar andere referenties weten te ontdekken naar het werk van John Ford ( , maar ook andere cineasten zoals Barnet ) ...
Pino Masi
Ma oggi ho visto nel corteo
tante facce sorridenti,
le compagne, quindici anni,
gli operai con gli studenti:
"Il potere agli operai!
No alla scuola del padrone!
Sempre uniti vinceremo,
viva la rivoluzione!".
La violenza, la violenza,
la violenza, la rivolta;
chi ha esitato questa volta
lotterà con noi domani!
Auke Briek
-
- 239 berichten
- 54 stemmen
3D wordt normaliter constructief gebruikt. Godard gebruikt 3D juist om het beeld uit elkaar te trekken, te verminken. Maar net met deze deconstructie van het beeld, weet hij het door overdijving van de ruimtelijkheid als geen onder op de voorgrond te plaatsen. Daar ligt absoluut de kracht van de film, want we krijgen zoals wel vaker ook een hoop onsamenhangende quotes over ons heen gestort. Gelukkig gaat deze film volgens mij net over de manier waarop het beeld vandaag de dag de geschreven en gesproken taal opslokt en vervangt. Gelukkig is het geen zwanenzang over het plaatsmaken van het boek voor het swipen van images, zoals de scene over het contrast tussen het boek en de Iphone mij eventjes deed vrezen. Bij monde van Monet worden we herinnerd aan de zwijgzame zeggingskracht van het beeld. Godard omarmt het het impressionisme van Monet in zijn poetische beeldtaal, en in de prachtige kleurenfilters die hij gebruikt. Heel mooi.
Helaas is de film net te fragmentarisch om zich met de absolute hoogtepunten van Godard te meten, maar hij laat in ieder geval zien dat hij het vak op deze hoge leeftijd nog altijd niet is verleerd. 4*
yeyo
-
- 6308 berichten
- 4460 stemmen
Gelukkig gaat deze film volgens mij net over de manier waarop het beeld vandaag de dag de geschreven en gesproken taal opslokt en vervangt.
En over de hedendaagse beeldcultuur. Had zelfs de indruk dat Godard kritiek geeft over de universele beschikbaarheid van beelden (eindeloze home movies, klassiekers op grote flatscreens, thesis maken op je smartphone..) Alsof hij zegt: als deze generatie zo wilt omgaan met beelden, moeten ze maar de gevolgen dragen. Dan kneed ik er mijn cinema ook naar. Vond deze film (net als zijn vorige) alleszins wel aanvoelen als een soort artistieke verantwoorde YouTube compilatie. Al moet ik bekennen dat ik de film in 2D zag, dus misschien heb ik er niets van begrepen.
Mochizuki Rokuro
-
- 18917 berichten
- 14712 stemmen
Tsjonge, 20 man in de zaal (enkelen van de leeftijd van Godard zelf - dat wel), en maar eentje liep er weg. Dit trekt toch meer bezoek dan ik dacht. Moet wel zeggen dat ik door IFFR gemist heb hoeveel aandacht er in de kunstbijlagen etc in de kranten was. Denk toch wel dat deze film daar nog afhankelijk van kan zijn.
Vond het deels wel geslaagd al moet ik zeggen dat beeld, muziek, tekst en dat alles op 2 of 3 verschillende wijzen soms nog tegelijk wel zo'n brij oplevert dat ik dat ook niet allemaal kan plaatsen. Je brein wil toch wat blijkbaar. Aan de andere kant zijn de 70 minuten omgevlogen, zonder dat ik me afvroeg wat/hoe/waarom/echt???
Kan me wel in goongumpa's analyse vinden dat in de momenten van rust alles beter tot zijn recht kwam dan in de Godard-soep. Maar is dat al niet sinds 1970 zo bij JLG? En bij die rustmomenten was het dan best fijn. Vooral de beelden over elkaar heen, links<->rechts en dan 3D werkten best wel goed moet ik zeggen. Maar de dialogen irriteerden vooral omdat er dan ondertitels waren en die waren nagenoeg onleesbaar in het 3D en dus eerder storend. Was misschien ook een practical joke, maar die werkte dan niet. Maar ach, Hitler, een hond, een stukgelopen relatie, moord, kunst en verlichting - daar valt sowieso geen touw aan vast te knopen.
Nog even voor mijn beeld. Langage werd in de film wel als 'taal' vertaald, maar is er dan een verschil tussen langue en langage? Is dat lange dan dus eerder taal in de zin van spraak en langue, de diverse talen?
goongumpa
-
- 3057 berichten
- 4063 stemmen
Langage betekent meer de verbale communicatie (of 'het spreken'); langue is de taal (als in Frans, Nederlands, Engels enz). Denk dat dat ook wel aansluit met de bedenkingen van Auke B. & Yeyo, over hoe het beeld een steeds grotere invloed krijgt t.o.v. het geschreven (en gesproken??) woord.
Ik zag bij mij in de zaal ook een groep 50+ vrouwen met de kunstbijlage bij... Wat Godard ook moge vertellen, zijn publiek bestaat toch voor een groot deel uit eerder traditionele 'kunstfilm'-gerichte kijkers... Ken iig weinig mensen van mijn leeftijd die dit gaan kijken, dan liever de nieuwe Dolan (en die is - hoe anders ze ook zijn - inderdaad beter).
Mochizuki Rokuro
-
- 18917 berichten
- 14712 stemmen
Toch heb ik het idee dat Dolan en Godard niet eens zo veel verschillen.
Er waren ook twee studentes van de (ik denk = vooroordeel) HKU.
wibro
-
- 11590 berichten
- 4098 stemmen
Aanvankelijk dacht ik dat dit weer een typische Godard was zoals ik hem kende van Week-end met het gebruikelijke politieke geleuter. Dat ging veranderen op het moment dat ik werd overvallen door de verbluffende 3D beelden van de natuur en natuurlijk Woef. Ik had soms het idee dat die hond soms recht voor me stond en mij voortdurend aankeek. Schitterend! Ook de naakte mensen werden zeer mooi in beeld gebracht, mede ook door het gebruik van 3D. Op visueel vlak dus toch wel een klein meesterwerkje deze film van Godard, dat voor mij toch wel de mooiste film in 3D is die ik ooit gezien heb. Eigenlijk zou ik deze film nog een keer moeten zien maar dan zonder ondertiteling. Die ervoer ik als ontzettend storend. Komt de 3D beelden beslist niet ten goede.
Behalve op visueel vlak mooie film vond ik dit ook een zeer filosofische film. Op een gegeven moment werd de vraag gesteld wat een metafoor voor de waarheid is. De camera ging toen naar twee kinderen die aan het dobbelen waren. Die zeiden niets maar gooiden gewoon spontaan met de dobbelstenen ongeacht het resultaat. Er hoefde dus geen taal aan te pas te komen. Er zit dus duidelijk een stukje Zen- of Taoïstische filosofie in deze film van Godard. Alles gebeurt zoals het gebeurt. Leg je er maar bij neer. Ik moest hierbij denken aan het Amor fati van Nietzsche, dat niet meer is dan liefde voor het (nood)lot.
4,0*
Mochizuki Rokuro
-
- 18917 berichten
- 14712 stemmen
Ik voel ook wel de behoefte om nog een keer te gaan. Om het meer te doorgronden. Toch wel een geslaagde film wat mij betreft.
ghostman
-
- 5708 berichten
- 5 stemmen
Ken iig weinig mensen van mijn leeftijd die dit gaan kijken, dan liever de nieuwe Dolan (en die is - hoe anders ze ook zijn - inderdaad beter).
ghostman
-
- 5708 berichten
- 5 stemmen
Klets
En wil je zeggen dat Adieu au langage (2014) niet monumentaal is ? Wat mij betreft minstens zo monumentaal als Bronenosets Potemkin (1925) , Chelovek s kino-apparatom (1929) , L'Atalante (1934) , Viaggio in Italia (1954) , Moi, un noir (1958) en À bout de souffle (1960) .
Behoort wat mij betreft tot die categorie experimentele en revolutionaire cinema .
Zelfs volgens GODard hemzelf is Adieu au langage (2014) zijn beste werk ooit ... !
John Milton
-
- 21559 berichten
- 11722 stemmen
Ken iig weinig mensen van mijn leeftijd die dit gaan kijken
Ik weet niet wat jij jouw leeftijd is, dat staat er niet bij op je profiel, Maar ik ken sowieso weinig mensen die deze willen kijken. Na de trailer, headlines van de recensies en besprekingen in diverse film podcasts trekt het mij nog steeds to-taal niet.
Dolan is amateur-studentje. .
Right. Well, I respectfully disagree. Ik vond Mommy echt een geweldig stuk cinema. Ik wil deze vanwege het verschijnen in meerdere eindejaarslijstjes stiekem toch wel zien, maar zinnen als 'ik kwam met hoofdpijn van de 3D de bioscoop uit' klinken voor mij niet aanlokkelijk. I don't care how revolutionary it is. Maar we gaan het zien, misschien geef ik je wel volkomen gelijk als ik hem zie.
Maar Nolan een amateur studentje noemen gaat me wel wat ver
ghostman
-
- 5708 berichten
- 5 stemmen
Right. Well, I respectfully disagree. Ik vond Mommy echt een geweldig stuk cinema. Ik wil deze vanwege het verschijnen in meerdere eindejaarslijstjes stiekem toch wel zien, maar zinnen als 'ik kwam met hoofdpijn van de 3D de bioscoop uit' klinken voor mij niet aanlokkelijk. I don't care how revolutionary it is. Maar we gaan het zien, misschien geef ik je wel volkomen gelijk als ik hem zie.
Maar Dolan een amateur studentje noemen gaat me wel wat ver
Tsja , snap best dat smaken verschillen en dat niet iedereen liefhebber is van Bronenosets Potemkin (1925) , maar de tijd heeft uitgewezen dat Bronenosets Potemkin (1925) een monumentaal avant-garde meesterwerk is !
Een vraag aan Dolan liefhebbers : welke film van Dolan kun je met meesterwerken van Sergei M. Eisenstein , Dziga Vertov of Boris Barnet vergelijken ? Welke films van Dolan kun je tot die buitencategorie rekenen en welke films zijn zo dusdanig geniaal dat je ze in een adem mag noemen met bijvoorbeeld Zemlya (1930) van Aleksandr Dovzhenko ?
Adieu au langage (2014) is typisch zo’n monumentale film die oude monumentale meesterwerken van weleer met gemak achter zich kan laten , maar het is ook niet echt eerlijk omdat Adieu au langage (2014) minstens 70 - 80 jaar later gemaakt is ...
John Milton
-
- 21559 berichten
- 11722 stemmen
Ik heb Potemkin meerdere keren in de bios gezien, net als Man with a Movie Camera. Daar hoor je mij niet over. Die films trek ik niet in twijfel.
Zemlya moet ik nog zien, heb hem wel liggen
ghostman
-
- 5708 berichten
- 5 stemmen
Daar twijfel ik ook niet aan . Ik bedoel het ook niet letterlijk , maar meer als een analogie naar Adieu au langage (2014) . Je moet het niet letterlijk opvatten , maar meer als een voorbeeld . Wil gewoon aangeven hoe goed ik dit meesterwerk vind . Volgens velen is Adieu au langage (2014) de beste film 2014 , maar sommigen vinden deze film ook helemaal niets aan en dat mogen ze ook best zelf weten . Maar de perceptie van mensen brengt geen wijzigingen aan de kwaliteit van een film . Een film is er en hij bestaat ; hoe wij hem interpreteren is weer een ander verhaal .
Btw , meestal als ik voor mezelf wil meten & weten hoe goed een film is die ik zojuist heb gezien , vergelijk ik hem meteen in mijn gedachten met de oude baanbrekende klassiekers die ik goed vind en dan trek ik een conclusie of de film goed of slecht is . Ik heb altijd vergelijkingsmateriaal in mijn achterhoofd gerangschikt op kwaliteitsniveau , so to speak ...
Biosguru
-
- 1557 berichten
- 5096 stemmen
Een vraag aan Dolan liefhebbers : welke film van Dolan kun je met meesterwerken van Sergei M. Eisenstein , Dziga Vertov of Boris Barnet vergelijken ? Welke films van Dolan kun je tot die buitencategorie rekenen en welke films zijn zo dusdanig geniaal da je ze in een adem mag noemen met bijvoorbeeld Zemlya (1930) van Aleksandr Dovzhenko ?
Een Dolan liefhebber hier, geen idee, is dat van belang dan? Moet alles in een lijstje of hokje passen? Of een meesterwerk zijn? Sinds wanneer is film kijken en maken een competitie? Natuurlijk kan je wel eens de ene met de andere film vergelijken. Maar vergelijk dan wel avant garde met avant garde. Anders wordt het nogal appels en peren als we alles met Pantser Kruiser Potemkim moeten gaan vergelijken.
Dolan kan 1 ding uitzonderlijk goed en dat is gevoel overbrengen met beelden. Prima als je dat soapie vindt of zelfs oppervlakkig. Ik denk dat het erg dichtbij de bedoeling van cinema ligt, op beeld brengen wat niet in een andere kunstvorm valt uit te drukken.
Je kunt de Vague wel uit de Nouvelle halen, maar de Nouvelle niet uit de Vague. Mogen we wat closure nu? Wat mij betreft zijn we op het punt aangekomen dat algehele en brede bewondering voor de NV bele (mme) rend begint te werken. En vooruitgang in de weg begint te staan.
ghostman
-
- 5708 berichten
- 5 stemmen
Een Dolan liefhebber hier, geen idee, is dat van belang dan? Moet alles in een lijstje of hokje passen? Of een meesterwerk zijn? Sinds wanneer is film kijken en maken een competitie? Natuurlijk kan je wel eens de ene met de andere film vergelijken. Maar vergelijk dan wel avant garde met avant garde. Anders wordt het nogal appels en peren als we alles met Pantser Kruiser Potemkim moeten gaan vergelijken.
Dolan kan 1 ding uitzonderlijk goed en dat is gevoel overbrengen met beelden. Prima als je dat soapie vindt of zelfs oppervlakkig. Ik denk dat het erg dichtbij de bedoeling van cinema ligt, op beeld brengen wat niet in een andere kunstvorm valt uit te drukken.
Je kunt de Vague wel uit de Nouvelle halen, maar de Nouvelle niet uit de Vague. Mogen we wat closure nu? Wat mij betreft zijn we op het punt aangekomen dat algehele en brede bewondering voor de NV bele (mme) rend begint te werken. En vooruitgang in de weg begint te staan.
Er is een groot verschil tussen de emotie in het werk van bijvoorbeeld John Cassavetes en Dolan .
Biosguru
-
- 1557 berichten
- 5096 stemmen
Oh, ik hou dus helemaal niet van afstand tussen mij en de film. Ik laat me het liefst meeslepen door Klassieke Hollywood film. Ik ben niet zon intelligente kijker. Sirk en Lean vindt ik ook geweldig. Of Nicolas Ray, Melville, Guy Maddin, Curtiz, Siodmak zulk soort mooifilmers. Je weet wel al die lui die ze bij de NV ook zo fijn vonden.
ghostman
-
- 5708 berichten
- 5 stemmen
... Nicolas Ray, ...
Ik bedoel , net als een cineast blote wijven , pornografie of geweld kan exploiteren , zo kan hij ook de emotie exploiteren en op gevoel spelen . Dan is er geen sprake van cinema , maar van pure misleiding ...
Biosguru
-
- 1557 berichten
- 5096 stemmen
Sure, sure en nou nog een methode om het wetenschappelijk te verantwoorden en we kunnen het filmwetenschap gaan noemen... Hoe ga je dat verschil meten?
starbright boy (moderator films)
-
- 21292 berichten
- 4462 stemmen
Of je legt slecht uit wat je bedoelt of ik vind dat behoorlijke onzin. Ik ben me altijd ergens bewust dat ik naar een neppe constructie kijk als ik naar film kijk. Bereiken dat dat bewustzijn echt compleet wegvalt zou pas echt uniek en revolutionair zijn. Ik vind dat nou niet echt een kenmerk van emotie met afstand. Bovendien staat emotie voor mij ook nogal los van hoe opzichtig een film een constructie is. Verder zou uit jouw statement naar voren moeten komen dat een sentimentele, dik aangezette soap met vioolmuziek op de achtergrond oprechtere emotie bevat dan een film die tracht de werkelijkheid door stijlmiddelen te benaderen (zoals wat oudere films van de gebroeders Dardenne bijvoorbeeld). Omdat die soap veel duidelijker een constructie is dan pakweg Rosetta.
Ben trouwens benieuwd wat je van Dolan gezien hebt. Want hoe je 'm hier neerzet daar herken ik zo ongeveer niets in. Een film als Les Amours Imaginaires bevat zo'n beetje alleen maar onsympathieke personages waarmee je je niet eens wil identificeren en gaat als film over onderlinge exploitatie van oppervlakkige emotie nota bene.
ghostman
-
- 5708 berichten
- 5 stemmen
Of je legt slecht uit wat je bedoelt of ik vind dat behoorlijke onzin. Ik ben me altijd ergens bewust dat ik naar een neppe constructie kijk als ik naar film kijk. Bereiken dat dat bewustzijn echt compleet wegvalt zou pas echt uniek en revolutionair zijn. Ik vind dat nou niet echt een kenmerk van emotie met afstand. Bovendien staat emotie voor mij ook nogal los van hoe opzichtig een film een constructie is. Verder zou uit jouw statement naar voren moeten komen dat een sentimentele, dik aangezette soap met vioolmuziek op de achtergrond oprechtere emotie bevat dan een film die tracht de werkelijkheid door stijlmiddelen te benaderen (zoals wat oudere films van de gebroeders Dardenne bijvoorbeeld). Omdat die soap veel duidelijker een constructie is dan pakweg Rosetta.
Ben trouwens benieuwd wat je van Dolan gezien hebt. Want hoe je 'm hier neerzet daar herken ik zo ongeveer niets in. Een film als Les Amours Imaginaires bevat zo'n beetje alleen maar onsympathieke personages waarmee je je niet eens wil identificeren en gaat als film over onderlinge exploitatie van oppervlakkige emotie nota bene.
Inderdaad , als je emotie apart neemt en daar een hypergestileerd omhulsel omheen maakt , creëer je zo een afstand tussen emotie en toeschouwer . Neem bijvoorbeeld Dario Argento ( , of Mario Bava ) wanneer hij een bepaalde moordscène apart neemt en er een hypergestileerd omhulsel omheen maakt door bijvoorbeeld artistiek camerawerk , creatieve kleuren en composities , creëert hij zo de afstand tussen ' toeschouwer en wat hij ziet ' . Net als bij geweld , kun je ook emotie als het ware ' highlighten ' , dik aanzetten dat het ' fake ' overkomt , en zo creëer je de afstand . Afstand = theater = GOED !
Van Xavier Dolan heb ik Laurence Anyways (2012) en Tom à la ferme (2013) gezien , niet echt mijn ding ...
ghostman
-
- 5708 berichten
- 5 stemmen
... (zoals wat oudere films van de gebroeders Dardenne bijvoorbeeld). Omdat die soap veel duidelijker een constructie is dan pakweg Rosetta. ...
Biosguru
-
- 1557 berichten
- 5096 stemmen
Het probleem is denk ik dat je net doet of er een methode is om vast te stellen of emoties in een film echt zijn. Dat is in een notedop het probleem. Dat is niet vast te stellen, zonder een waardeoordeel over de film te geven. Maar goed ik ben dan ook meer van het filmkijken dan het academische discours. Ik betreur het wel dat de NV en die manier van films bekijken steeds meer op een feedback loop begint te lijken die al valser aan het klinken is. Mischien zie ik spoken hoor, kan prima.
Ik heb je in ieder geval duidelijk proberen te maken, wat nu een Dolan fan, mooi aan Dolan zijn films vindt.
The One Ring
-
- 29974 berichten
- 4109 stemmen
Allereerst een dikke middelvinger naar de persoon die verantwoordelijk is voor de Nederlandse ondertiteling van Adieu au Langage. Die heeft dit bijna onkijkbaar gemaakt. Gewoon wordt er bij 3D rekening gehouden met de ondertiteling door deze te integreren in het 3D-effect, meestal door deze gewoon helemaal op de voorgrond te plaatsen. Misschien omdat het een arthouse-productie is en deze wat minder ervaring hebben met 3D kwam iemand kennelijk op het idee om hier totaal geen rekening mee te houden en het 3D op dezelfde afstand te plaatsen als het scherm is, hiermee het 3D-effect doorbrekend. De eerste tien minuten met pijn in mijn ogen zitten kijken en gezocht naar een methode om toch nog enigszins comfortabel het geheel uit te kunnen zien. Hoe kunnen ze dit zo verpesten?
Overigens is comfortabel kijken niet helemaal de bedoeling van deze film. Het is interessant om wat in te lezen op de achtergrond van de opnames van Adieu au Langage, want bewust worden alle regels van 3D doorbroken (hier is een goede samenvatting). Sommige van die regels zijn er om simpelweg een prettige kijkervaring voor de ogen te geven, maar hier wordt dit bewust overboord gegooid. Toch, na een tijdje wende ik er wat aan en kon ik het spel met 3D meer waarderen, maar tevens ben ik om puur fysieke redenen blij dat dit niet langer dan 70 minuten duurde. De revolutionaire waarde valt niet te missen, maar het is tevens een revolutie die waarschijnlijk weinig vervolg zal vinden. Buiten enkele andere wat meer avant-garde-gerichte regisseurs lijkt het me niet dat ooit een grote school aan regisseurs de ogen fysiek tot het uiterste willen brengen.
Maar goed, voor één keer is het wel een bijzonder experiment en ik zat geregeld vol verbazing te kijken. De momenten waarop het linker- en rechteroog een totaal ander beeld waarnemen en je dus alternatief een ander oog dicht moet doen om alles te zien is toch wel een adembenemend staaltje filmwerk. De kijker die de montage zelf doet. Knap gevonden. Echter, ook momenten die er minder dik bovenop liggen zijn geregeld erg bijzonder. Alleen al het gebruik van deep focus maakt 3D meer indrukwekkend dan ik het ooit gezien heb (en ik zag er al heel wat intussen, waarbij de techniek hooguit bij twee of drie iets toevoegde). Iets dat me opviel is dat de grote van veel personen op het scherm overeenkwam met de grote van de mensen in de zaal. Wellicht toeval, want niet alleen zalen hebben een even groot doek en op tv zal dit effect volledig verdwijnen, maar ik merkte wel dat het nog meer het gevoel gaf dat je in de ruimte van de film stond.
Even los van het experiment met 3D vond ik het iets minder interessant. Het is eigenlijk gewoon weer hetzelfde riedeltje dat Godard al volgt sinds de jaren '70. Een aaneenschakeling van beelden en gebeurtenissen die moeilijk met elkaar te rijmen vallen en die begeleid worden door wat mij betreft de meest onuitstaanbare dialogen denkbaar (grotendeels citaten uit filosofie, literatuur en wat al niet). Met dat laatste kan ik simpelweg niets. Sommige fans proberen het nog te interpreteren, maar ik heb altijd het gevoel dat deze teksten bewust weinig verbindende betekenis lijken te helpen en de titel van deze nieuwste van Godard lijkt mijn vermoeden te bevestigen. Daarbij hoop ik ook altijd dat die stroom aan verder moeilijk te begrijpen beelden een lyrische kwaliteit krijgen, maar dat gebeurt zo zelden. Daarvoor is de lijm die ze verbindt te moeilijk te vinden.
Toch, voor een late Godard vond ik dit wel interessant, al is het maar voor het experiment. Het is moeilijk om ervan te houden, maar zeker boeiend om eens gezien te hebben.
3*
ghostman
-
- 5708 berichten
- 5 stemmen
De revolutionaire waarde valt niet te missen, maar het is tevens een revolutie die waarschijnlijk weinig vervolg zal vinden. Buiten enkele andere wat meer avant-garde-gerichte regisseurs lijkt het me niet dat ooit een grote school aan regisseurs de ogen fysiek tot het uiterste willen brengen.
John Milton
-
- 21559 berichten
- 11722 stemmen
Ik denk dat je hem verkeerd begrijpt xgogax, zijn nadruk in dat citaat ligt er volgens mij meer op dat het weliswaar revolutionair is, maar dat vermoedelijk weinig navolging zal vinden omdat de meeste regisseurs niet zoveel willen vragen van (de ogen van) hun kijkers. Dat heeft met zijn opletten en mindere waardering van de film niet zo heel veel te maken, lijkt mij.
ghostman
-
- 5708 berichten
- 5 stemmen
Ik denk dat je hem verkeerd begrijpt xgogax, zijn nadruk in dat citaat ligt er volgens mij meer op dat het weliswaar revolutionair is, maar dat vermoedelijk weinig navolging zal vinden omdat de meeste regisseurs niet zoveel willen vragen van (de ogen van) hun kijkers. Dat heeft met zijn opletten en mindere waardering van de film niet zo heel veel te maken, lijkt mij.
John Milton
-
- 21559 berichten
- 11722 stemmen
Ik ben benieuwd, al ben ik niet in de positie om dat te beoordelen als niet-Godard kenner. Maar overschat je de impact niet wat? Dit is toch een film voor een heel select publiek? Termen als zeker ogen dan wat dubieus. Ik kom er graag op terug als ik hem gezien heb, zodat ik daar ook over mee kan praten.
ghostman
-
- 5708 berichten
- 5 stemmen
Maar overschat je de impact niet wat? Dit is toch een film voor een heel select publiek?
De film is verre van mainstream , maar ik ervan overtuigd dat het merendeel van de artistieke wereld , kunstenaas , schilders , cineasten , filmhistorici , academici , serieuze filmcritici etc. dit meesterwerk inmiddels gezien heeft . Arthouse bestaat sowieso voor een beperkt en select publiek . Avant-Garde-cinema is de meest invloedrijke stroming binnen cinema . De filmgeschiedenis heeft uitgewezen dat vooral ' kleine ' independent producties meest vernieuwend zijn ; cineasten doen dan lekker eigenwijs en nemen veel meer risico dan grotere producties gemaakt voor de grote massa .
Het laatste nieuws
Rebel Wilson doet boekje open over wangedrag 'Borat'-acteur Sacha Baron Cohen, Austin Butler speelt alcoholverslaafde oud-honkballer | MovieMeter Recap
'Red Oaks' op Prime Video snijdt serieuze onderwerpen aan met veel humor: 'Dit verdient een cultstatus'
Welke films worden vanavond uitgezonden op televisie?
Eerste trailer uitgebracht van nieuw seizoen 'Mayor of Kingstown' met Jeremy Renner die is teruggekeerd na zijn heftige ongeluk
Bekijk ook
Ordet
Drama, 1955
78 reacties
Carlos
Biografie / Misdaad, 2010
48 reacties
Boyhood
Drama, 2014
578 reacties
Le Mépris
Drama, 1963
114 reacties
Sang Sattawat
Drama, 2006
31 reacties
Masculin Féminin
Drama / Romantiek, 1966
27 reacties
Nieuwsbrief MovieMeter
Het laatste film- en serienieuws per e-mail ontvangen?
Populaire toplijsten
- Top 250 beste films aller tijden
- Top 250 beste sciencefiction films aller tijden
- Top 250 beste thriller films aller tijden
- Top 250 beste familie films aller tijden
- Top 250 beste actie films aller tijden
- Top 100 beste films van de laatste jaren
- Top 100 beste films op Netflix
- Top 100 beste films op Disney+
- Top 100 beste films op Pathé Thuis
- Top 50 beste films uit 2020
- Top 50 beste films uit 2018
- Top 50 beste films uit 2019
- Top 25 beste films in het Nederlands
Corporate & Media
Realtimes | Publishing Network
Innovatieweg 20C
7007 CD, Doetinchem, Netherlands
+31(315)-764002
Over MovieMeter
MovieMeter is hét platform voor liefhebbers van films en series. Met tienduizenden titels, die dagelijkse worden aangevuld door onze community, vind je bij ons altijd de film, serie of documentaire die je zoekt. Of je jouw content nou graag op televisie, in de bioscoop of via een streamingsdienst bekijkt, bij MovieMeter navigeer je in enkele klikken naar hetgeen dat voldoet aan jouw wensen.
MovieMeter is echter meer dan een databank voor films en series. Je bent bij ons tevens aan het juiste adres voor het laatste filmnieuws, recensies en informatie over jouw favoriete acteur. Daarnaast vind je bij ons de meest recente toplijsten, zodat je altijd weet wat er populair is op Netflix, in de bioscoop of op televisie. Zelf je steentje bijdragen aan het unieke platform van MovieMeter? Sluit je dan vrijblijvend aan bij onze community.
Social media
Realtimes | Publishing Network
- Registreer |
- Contact ons |
- Over ons |
- Adverteren |
- MovieMeter Films Wiki |
- Series Wiki |
- Algemene voorwaarden en privacybeleid |
- Consent wijzigen |
- RSS Feeds |
- API
© 2024 MovieMeter B.V.