Horns (2013)

Ik had een hele lage verwachting van de film omdat ik al wat negatieve reacties had gehoord.

Echter viel deze film me zeker niet tegen.

Ik vond hem echt heel goed! Hij bleef geboeid. (en dat zegt heel wat, ik val meestal in slaap bij films)

Veel verschillende genres romantiek, komedie en ook hier en daar een beetje horror/ thriller.

Ontzettend goede film wat mij betreft! Zeker het kijken waard!

Het is geen pseudoniem voor King, maar het is King's zoon.

Je meent het!! Uiteraard was me dat niet ontgaan. Maar hij gebruikt deze naam beroepssmatig en juist niet King. That's all....

Maakt mij niet uit hoor. Ik dacht: ik maak je er even op attent.

Maakt mij ook niet uit hoor. Vandaar maak ik je er even op attent dat het wel degelijk een pseudoniem is.

Joe Hill: 'How I escaped the shadow of my father, Stephen King' - telegraph.co.uk

Dit is nog maar een artikel over de zoon van.

Ja, een pseudoniem van de zoon, maar ik dacht in eerste instantie dat je zijn vader zelf bedoelde. Ach... Wat maakt het uit. Het is een gave film! Het boek is tien keer beter, maar de verfilming is naar mijn mening vet oké.

Toch een ruim half puntje omhoog bij herziening.

Vaak eraan gedacht om de film te gaan kijken maar het is er nooit van gekomen.
Na een zoektocht op netflix toch maar is gaan kijken.

Het is een goede leuke film om te zien, alhoewel ik de Horror niet echt herken in de film

Echter is het wel jammer dat de moordenaar makkelijk te voorspellen is met een beetje logisch denkwerk.
Iedereen spreekt namelijk de waarheid behalve degene die hem geloven dat hij niet de killer is, logisch dat de enige die hem geloofd de killer is.
Maar dat maakt de film niet minder vermakelijk maar wel minder mysterieus.

Toch al met al een 3,5!

Film met een dalende lijn.

Het begin van deze film (eerste 30 minuten vooral) haddenvan mij een 3,5* naar een 4* gekregen, maar als de film in het tweede deel stapt zwakt hij af en neemt hij flink gas terug.

Radcliffe speelt weer een goede rol, en de rest was bij vlagen ook wel lollig. Alleen Minghela viel me een beetje tegen. Juno Temple had ook niet veel overtuiging bij vlagen, alhoewel ze niet veel tekst had, Carpenter (haar als kind) speelde wel beter.

Het Fantasy gedeelte was erg leuk, Horror is er niet erg veel en de drama / zwarte humor is ook wel goed. Jammer van een wat zwakker tweede deel.

A-typische en sfeervolle "Horror" met een ratjetoe aan genres die echter mooi met elkaar zijn vervlochten. Wat mij betreft juist een pluspunt dus. Aardige soundtrack ook. (o.a. the Pixies, altijd tof)

Zelfs nog een stukje Twin Peaks kwam voorbij: Het café had wel erg veel weg van ''Twede's Cafe waar er zelfs nog een cherry pie werd aangeboden . Heather Graham die een van de serveersters speelde. Ook nog een scene die sterk aan de ''Roadhouse'' deed denken, zat erin verwerkt en nog de gebruikelijke boomstammentrailers

Voegde verder niet heel veel toe, vond die fase ook wat minder. Maar voor de TP fans is het wel leuk natuurlijk

Wel een dikke 3. Film heeft hele goede punten en bijzonder fraaie soundtrack. Echter het absurde is soms net te voor een hoger cijfer.

Het bijzondere is dat je de volgende dag geregeld aan deze film blijft denken. Hilarisch, horror, liefdesdrama, het vliegt je allemaal om de oren, maar het vreemde is; het past er ook allemaal bij. En dat is lang geleden dat ze zo sterk dit konden plaatsen in een film. Een tijd geleden dat ik zo'n mengelmoes heb gezien. Sterk verhaal trouwens met goede subplotten en daarom een tweede kijkbeurt waard. Er zit echt meer in deze film.

Aparte film met leuke aspecten maar ook mindere dingen.

Het uitgangspunt is heel aardig, vooral de mensen die aan Ig hun 'biecht' doen, over de meest vreselijke dingen die ze uit willen voeren, vind ik erg humoristisch. Vooral een acteur als Radcliffe te zien in een rol buiten Harry Potter is interessant, heeft zo'n acteur meer te bieden? Ja, best wel.

Een beetje gruwel, mysterie, liefdesdrama...het heeft van alles wat en is best aardig. Vooral de transformatie en terug is interessant en staat wellicht voor de mens zelf die zowel goed en kwaad in zich heeft, maar daar vaak ook mee worstelt. In dit geval zien we in tegenstelling tot de andere mensen kennelijk de ware gemoedsrust van Ig.

Hoewel leuk, vermakelijk en humoristisch weet Horns niet altijd mijn aandacht beet te houden. Eindoordeel is dan ook; leuk voor een keer, maar niet meer dan dat.

Zo'n leuk en apart uitgangspunt wekt altijd interesse, maar langzaam maar zeker verandert de film dan een beetje in een gewoon dertien-in-een-dozijn-moordmysterie met Ig die merkwaardig genoeg zomaar onopgemerkt door het kleine stadje kan blijven dwalen. De climax met die stand-off met z'n vieren in het bos en dat gedoe met die slangen is ook niet erg spannend, maar de cast doet in ieder geval z'n best en maakt best veel goed. Desalniettemin na het leuke begin wel een teleurstelling, en dan sluit ik me eigenlijk in grote trekken toch bij mijn voorganger aan.

Ik vond het maar een aparte film. Door het romantische uitgangspunt nog net een voldoende.

Net voldoende. Unieke scenés zijn bijvoorbeeld de rellende journalisten, die twee agenten die voor hun homoseksuele gevoelens uitkomen.. Flinke headshot ook.

Tweede kijkbeurt na lange tijd. En het beviel me beter.

Horrorsatire met flashbacks die me aan The Butterfly Effect deden denken.

Minghella had ik meteen wel herkend, Juno Temple niet, maar kwam wel bekend voor.

Horny Potter vond ik het niet echt geweldig doen, maar kon er mee door.

Naar het einde toe werd het wel wat minder interessant allemaal.

Toch een voldoende dit keer.

Verveelde me niet maar wordt ook nergens echt goed. Daniel Radcliffe doet het zoals gewoonlijk prima. Deze film combineert heel wat genres van romantiek, tot absurde komedie tot wat horror en suspense. Beetje zoals altijd met Aja zijn films, best fantasierijk concept, degelijke gefilmd en geacteerd maar nergens echt speciaal zoals een Bayona of een Del Toro dat soms wel afleveren.

Bovenverwachting leuke film die erg prettig wegkeek. Acteerwerk ook meer dan prima.

3.5*

Soms is het fijn als je niet de discussie aan hoeft te gaan of het boek of de film beter is. 'Horns' (2010) van Joe Hill was een onderhoudend tussendoortje met een cool uitgangspunt, maar uiteindelijk blijft het allemaal net iets te braaf om écht tot wasdom te komen. En laat voor de verfilming 'Horns' (2013) precies hetzelfde gelden. Zelfs onder de regie van Alexandre Aja blijft het allemaal een beetje tam. Iggy's duivelse krachten worden nooit écht naar. Zijn personage blijft te vriendelijk om veel meer te doen met door hem ontketende orgies/groepsvechtpartijen dan ze gebruiken in zijn zoektocht naar antwoorden. Als kritiek op hypocriete christelijke moraal kleurt 'Horns' (2013) ook veilig binnen de lijntjes als rechtvaardige wraakvertelling.

Daniel Radcliffe rekent effectief en genadeloos af met zijn verleden als Harry Potter in deze gitzwarte komedie, die aantoont dat hij overtuigen in duistere, gewaagde rollen. Hij speelt Ig Perrish [Daniel Radcliffe], die verdacht wordt van moord op zijn grote liefde Merrin [Juno Temple], omdat ze vlak voor haar dood de relatie beëindigde. Ig ontkent in alle toonaarden, maar alleen zijn goede vriend Lee [Max Minghella] gelooft hem en is bereid hem te verdedigen. Igs toenemende woede en frustratie loopt gelijk op met groei van duivelachtige hoorns met een zonderling neveneffect: de mensen die Ig ontmoet spreken hun duisterste gedachten en fantasieën uit. Ook al omdat Ig door zijn fysieke afwijking nog meer als een gevaarlijke buitenstaander wordt behandeld, neemt de verleiding toe om zijn gave te gebruiken als wraakmiddel. In feite een duistere variant op What Women Want uitgewerkt tot een scenario dat er niet geheel in slaagt om horror en komedie op effectieve wijze te mengen. Radcliffes tour-de-force maakt dit echter de moeite waard, maar het geforceerde happy end had niet gehoeven.

Tegenvaller. De regisseur lijkt niet te weten welke kant 'ie nou op wil. Niet creepy, niet spannend, nauwelijks gore (de kop die er af wordt geschoten is de enige goede scene op dat gebied), slechte CGI, te weinig humor en het constante gezuip, geschreeuw en nodeloos agressieve gedrag (restaurant scene=maximum cringe) wekte irritatie op. Teleurstellend einde. Waarom dan toch twee sterren: het idee dat mensen met een zuiver geweten de hoorns niet zien en zichzelf blijven t.o.v. mensen met een bezwaard geweten die de hoorns wel zien vind ik goed gevonden en fascinerend; de scenes als mensen uit de school klappen zijn hilarisch.

Radcliffe blijft een acteur van een alternatief kaliber, wel 1 die interessant is. Ook in deze film speelt hij goed. Het gegeven an sich dat er een keuze is tussen het goede of het tegenovergestelde denken zonder dat uit te spreken, waarbij de gave die Iggy ontwikkelt het zijn omgeving wel laat uitspreken is "food for thought". Sterke scènes gekoppeld aan de innerlijke strijd die Iggy voert om de waarheid te achterhalen. Knap bedacht en goed gefilmd.