De Behandeling (2014)

Indrukwekkend en toch maar drie sterretjes, Phantasm? Heb deze overigens nog gezien in de cinema toen die uitkwam, vond het ook indrukwekkend en sta me toe te zeggen dat deze film na drie jaar nog steeds een blijvende indruk nalaat.

Goed verhaal, zeer goed geacteerd, spannende sfeer, knappe beelden, heb er van begin tot eind geboeid naar gekeken, chapeau voor de regisseur.

Het is allemaal pis.

In de tweede helft is het op sommige momenten nauwelijks nog geloofwaardig. De rechercheur vindt een paar videobanden en op een daarvan ontwaart hij een nummerbord. Hoe gemakkelijk kun je het als politie hebben, vraag ik mij af? Of die badmeester die met zijn verdachte hoofd op de plaats delict verschijnt waar hij de rechercheur aanspreekt en een vaag verhaaltje ophangt over een trol. De rechercheur is iemand die zich in de zaak vastbijt, maar hier gaan merkwaardig genoeg de alarmbellen niet rinkelen. Die vele woedeuitbarstingen van hem, dat werd me op een gegeven moment ook te gortig allemaal. Maar ik geef toe dat een aantal scenes ze-nuw-slopend eng waren. Met name die scene in dat huis waar dat gezin wordt vastgehouden en de moeder door een gat in het plafond kan zien wat er met haar kind gebeurt. Deed me overigens denken aan de thriller Unbreakable, de scene waarin Bruce Willis na een buitenzintuiglijke waarneming die schoonmaker achtervolgt en hem in dat huis waar hij een gezin foltert alle hoeken van de kamer laat zien (hier trouwens ook al een scene met urine). Dit vind ik dus een van de allergriezeligste scenes ooit in een film. Maar in deze film wordt de scene helemaal in het absurde getrokken op het moment dat de kindermoordenaar ontdekt dat de vrouw meekijkt en hij met die fles urine begint te zwaaien: Prolactine, godverdomme. Prolactine. Wat je ook heel vaak terugziet in dit soort films, een cliché inmiddels, zijn de huizen van die seriemoordenaars, op een uitzondering na altijd een appartement. In de eerste plaats is het er altijd donker, nooit komt er eens iemand op het idee om het licht aan te doen. Het is er altijd een teringbende. De muren staan vol krankzinnige teksten en foto's en krantenartikels die met de zaak te maken hebben. Er ligt altijd wel iets te rotten ergens, waardoor er overal ongedierte zit. De weckflessen niet te vergeten waar dingen op sterk water in zitten die men niet kan thuisbrengen. De deuren zijn vaak vervangen door van die plastic gordijnen. En tot slot houdt iedere seriemoordenaar een plakboekachtig album bij dat volstaat met duivelse tekeningen (vaak ook heel mooie illustraties, professioneel goed vaak, hier hebben ze voor 't gemak maar even iets van William Blake geleend) en altijd een mooi handschrift zodat het voor iedereen goed leesbaar is. En doorgaans met een verwijzing naar waar of wanneer de volgende moord gepleegd gaat worden. Een datum, in dit geval. Kijk eens naar die datum...

Op zich een boeiende interessante thriller die meteen de toon zet met de flashback naar de verdwenen broer van hoofdrolspeler Nick zoveel jaren terug. De behandeling is niet zo’n leuke film wegens een ranzig onderwerp van pedofilie. Goed naar voren gebracht met diverse subplots - linken niet altijd overal duidelijk en soms nodeloos complex gemaakt, maar het houdt wel de vaart in de film. Spanning (sfeer) troef en dat houdt zowat de hele film aan. Ook een vleugje Saw te bespeuren met de geketende slachtoffers met dat verschil dat zij hier wel (letterlijk) ongemoeid worden gelaten. Hoe de openingsscène tot stand is gekomen en waarom de dader de woning verliet is onduidelijk. Later in de film leek er geen intentie te zijn om de woning te verlaten, vandaar.

Verder wel een beetje cliché met de lone wolf inspecteur die op eigen houtje op onderzoek trekt. De film bevat geen verhoren van verdachten. Er is geen echte aandacht voor “who did it?”, maar focust zich volledig op het speurwerk van Nick. Vreemd vond ik ook zijn reactie op de zwemleraar die schijnbaar werd genegeerd toen die hem aansprak. Ook dat trolverhaaltje was bizar, zeker iit de mond van de kinderen (die nog niet het slachtoffer waren).

Geert van Rampelberg doet het goed als rauwe inspecteur, het is eens een nieuw verfrissend gezicht ipv De Bouw of Desmedt. Niet altijd even geloofwaardig (ook de rol van pestende Plettinckx bvb) maar boeiend om te volgen in zijn geheel. Het absolute einde is wederom schrijnend, perfect passend binnen het plaatje.

Net deze Vlaamse films gezien en als je het over een sterke film hebt is dit het wel, echt heel erg goed! Zitten veel heftige scene’s in deze film en heeft echt indruk op mij gemaakt!

Zal deze film zeker niet snel vergeten, echt een aanrader om te zien.

Heeft verder niet met de film te maken maar de hoofpersoon deed me heel af en toe wel eens denken aan hoe Huub Stapel eruit zag als machofiguur in Amsterdamned.

ruige belgische film

Prachtfilm, alleen (vooral in het begin) soms moeilijk verstaanbaar.

Sterke thriller die me geen moment los liet.

De spanning blijft van begin tot op het einde aanwezig.

Goede keuze om eens wat minder bekende acteurs en actrices te casten.

Met uitzondering van Ingrid De Vos, en Michael Vergauwen zitten er voor mij weinig bekende gezichten in.

Perfect is het zeker niet allemaal, MM gebruiker Ebenezer Scrooge haalde de missers al aan in zijn recensie, maar desondanks werkt het als geheel wel.

Een beklemmende film, met een schrijnend thema, zo ranzig als 't maar kan, die blijft hangen.

Deze staat al lang op mijn lijstje van nog te bekijken films.

Vanavond is hij om 21u55 te zien op VTM.

Een filmbespreking van mijnentwege zal nadien zeker volgen.

Echt de engste Belgische film die ik ooit heb gezien. Zelfde genre film zoals "changeling" waar Angelina Jolie in meespeelt. Bah ik vond het een erg sterke film, maar hoef hem nooit meer te zien! Verschrikkelijk. Net als de broken circle breakdown... Heel goed.. maar voor mij nooit meer..

Ongeloofwaardig verhaal van begin tot eind. Een kolerieke inspecteur die constant zijn zelfbeheersing verliest en iedereen afblaft. Laat veel steken vallen en een wonder dat die iets tot een goed eind brengt. Een sadistische pedofiel ( buurman) die jarenlang olie op het vuur gooit, maar nooit opgepakt wordt. Een zinloze zelfmoord. Heeft de man spijt, berouw of is dit gewoon een ultieme poging om zijn buurman, de inspecteur, te treffen???

Een debiele seriemoordenaar, maar één die dan wel intelligent genoeg is om machiavellistische plannen uit te voeren.

Een echte enge scène los van het verhaal is die waarin een vastgeboeide vrouw erin slaagt om een gat in de vloer te maken en te zien wat er met haar zoontje en man gebeurt een verdieping lager. Knap uitgewerkt.

Voor mij geen film die geschiedenis maakt

Dit is een behoorlijk spannende maar ook heftige thriller over een rechercheur die op zoek is naar een pedofiel die een gezin met kinderen gijzelt vanwege maniakale waanbeelden. Er zitten zeker vage stukken in de film die onwaarschijnlijk en ongeloofwaardig overkomen. Niet alleen in het verhaal, maar zeker ook in het gedrag van de rechercheur. Toch blijft de film heel erg spannend en is daarmee tot aan het einde boeiend. En niet eens mijn soort film, maar ik vond hem wel goed.

erg goede Belgische thriller over kindermishandeling,pedo"s enz.

huiveringwekkend.

goed geacteerd en gruwelijk dat zoiets bestaat.

kijk maar als je ertegen kunt

Heftig, nagelbijtende thriller met lugubere scènes. De film raast voorbij, omdat je de dader(s) wil achterhalen. Het acteerwerk is top, vooral die van hoofdrolspeler Van Rampelberg. Hard, maar het bekijken waard

Schijt omhoog!

https://www.vlaamswoordenboek.be/definities/term/schijt%20omhoog



Was ook het enige waar ik om moest lachen want luguber is het juiste woord voor deze Vlaamse thriller die uit het grimmige vaatje van Seven en vooral 8MM tapt, daarbij het nodige ernaast morst en bij gebrek aan een fatsoenlijk functionerende pot de afvalstoffen maar in dat zelfde vaatje terugpist.

Verwacht niet het intellectuele nivo van Seven maar vooral het smerige en groezelige. Wel met prima acteerwerk. Sowieso in veel opzichten is het een zeer professioneel gemaakte film van Eyeworks, het bedrijf van Reinout Oerlemans. Het voelt ook aan als een woedende verwerking van het nationale Dutroux trauma in de Belgique, hoewel er geen aanklacht tegen het zwakke systeem in zit.

Wat het vieze betreft, een waarschuwing is op zijn plaats want dit is ook een exploitatiefilm die elke keer op maximaal horror effect uit is, meer dan op spanning. Ook zet men graag de kijker op het verkeerde been, zoals bij dat zwembad. Er wordt zelfs niet geschroomd half aangeklede intro-tjes van kinderporno tapes te tonen, met huilende kinderen...maagomkerend. Het meest walgelijke was nog wel Nancy, wat een monster, maar dat was wel een goed gespeelde en verdorven schurk.

Wat hier en daar echt rammelde was het scenario.

Het is in de eerste plaats nogal lastig te volgen soms. Hoog tempo, er zijn veel elementen en de film maakt veel sprongen heen en weer, niet in de tijd maar wel in plaats van handeling.

Maar, kwalijker, de film kent een aantal plotgaten, absurditeiten en blunders die het geheel flink omlaaghalen:

-Plettinckx werd door Nancy een dikzak genoemd maar hij was dat duidelijk niet;
-bewaarde tapes waarin we gewoon de gezichten van de viespeuken kunnen zien of zelfs een kenteken?
-die hond had het kastdeurtje met de poten gewoon naar buiten kunnen duwen. Dat meisje kreeg dat deurtje met 1 vinger open;
-een loodzware kerel heeft kennelijk de gewoonte om daken te beklimmen en dit hoort nooit iemand?
-veel kinderen zien hem wel en noemen hem allemaal los van elkaar "de trol"?
-de vaders worden gedwongen hun kind te nemen...please. Dit is wel over de rand van hoe kunnen we het zo vies mogelijk maken;
-da hele gedoe met den pis...ah nee meen ge da allemaal?
-bovendien vond ik het einde echt te deprimerend: die broer die na al die jaren nog leefde ging dood doordat Nancy hem vastbond (Houdini spelen). Een laatste gruweldaad van Nancy voordat ze op internet gevonden was? Om minder straf te krijgen?


Na Sound of Freedom gezien te hebben, een heel ander soort film die het thema subtieler behandelt, kwam deze in mijn herinnering op. De Behandeling is een redelijke film die gewoon net te vaak uit de bocht vliegt.