
Wong Fei Hung (1991)
Alternatieve titels: Once upon a Time in China | 黃飛鴻
Hongkong
Actie / Drama
134 minuten
geregisseerd door Hark Tsui
met Jet Li, Biao Yuen en Rosamund Kwan
Wong Fei-hung geeft zijn werk als geneesheer op om zijn volk te leren vechten, maar de Westerse onderdrukkers krijgen hulp van een criminele bende en een rivaliserende kung fu-meester.
Trailer
https://www.youtube.com/watch?v=x95gXieo3f0
Wanneer je deze, als ook andere ingevoegde media op de site wilt zien, dan moet je hier even toestemming voor geven.
Met het tonen hiervan wordt er mogelijk door een andere partij cookies geplaatst en/of wordt je ip-adres geregistreerd, zonder dat MovieMeter hier invloed op heeft. Lees ons privacybeleid voor meer informatie over hoe MovieMeter met je privacy omgaat.
Ik snap de kritiek van sommige mensen niet op het verhaal. Vond het best aardig uitgewerkt. Leuk genoeg om een dikke twee uur mijn aandacht erbij te houden. Ook de luchtige humor kan ik erg waarderen, het bewijs dat Hark gewoon een vermakelijke film wou afleveren. Dat is zeker gelukt, het verhaal is verder niet te moeilijk, maar ook nergens te makkelijk. Er zit meer dan genoeg diepgang in om te kunnen blijven boeien en entertainen. Daarnaast kent de film ook enkele erg leuke en interessante karakters. Dit alles bij elkaar gelijmd met een aantal waanzinnige gevechten waar je mond letterlijk bij open valt. In het begin moet het even op gang komen, maar het lijt met het gevecht alleen maar beter te worden. Jet Li is heel snel in zijn gevechten, maar goed dat er wat gebruik is gemaakt van slow-mo's anders wat het onmogelijk geweest om al die fantastische bewegingen te zien. En dat eindgevecht

4*
OC komt vooral wat grimmiger uit de hoek dan ik gewoon ben van dit soort filmpjes. Doorgaans is het niet veel meer dan wat epische lolbroekerij in 90 minuten, OC gaat een andere weg op. Het veranderd China en de rol van de Westerlingen komt veel sterker naar voren en geeft de film een wat bredere basis. Niet dat de uitwerking groots is, maar het geeft de film wel wat extras.
Ik had precies dezelfde gedachte en vond het verhaal een verademing ten opzichte van de zoveelste kung fu komedie. Niet dat deze film niet grappig was, maar alles bij elkaar kreeg ik toch echt het idee dat het uigangspunt behoorlijk serieus was (en in de vorm van de priester die Wong Fei Hung wil helpen getuigen probeert men zelfs nog er voor te zorgen dat er geen zwart/wit beeld van de westerling ontstaat).
De actie was overigens inderdaad weergaloos gefilmd, met als hoogtepunten de al eerder besproken scenes iin de regen en op de trappen. De regie is eveneens kundig, de actie is goed in beeld gebracht, de cinematografie is prachtig en men heeft een evenwichtige hoeveelheid humor en serieuze zaken in de film geplaatst. .
Een extraatje was toch wel het feit dat het script ruimte over liet voor enkele bijna on-Hong Kong cinema-achtige momenten. Wat te denken van het neerschieten van onschuldige burgers en een poging tot het verkrachten van een vastgebonden vrouw? Het zorgt er in ieder geval voor dat we dat we het idee hebben een film te zien met een wat reelere inslag dan de meeste films in het genre, eentje die niet gemaakt lijkt puur om vele stunts te laten zien, maar ook iets probeert te vertellen. Ik ben dan ook erg benieuwd naar de twee vervolgen.
Verhaal is leuk verzonnen en goed uitgewerkt.
Acteren is ook zeer prima.
4 sterren
Verder de nodige humor en een mooie vrouw die als tegengewicht dienen voor de gevechten. Rosamund Kwan valt mooi op tussen al het geweld. Ben blij dat ze ook in de volgende delen meespeelt. Ik kende haar al van enkele Chan-films en het doet me ergens wel plezier om haar terug te zien hier. Ik kijk al uit naar de volgende delen uit deze reek met vooral Donnie Yen in deel 2.
Bij opzoeking blijkt trouwens dat die Wong Fei-hung echt bestaan heeft en ook verfilmd werd in de Drunken Master-reeks (Jackie Chan)
De naam van Tsui kom je erg vaak tegen in Chinese films. Hij is producent van een aantal klassiekers, heeft af en toe ook een bijrolletje in een film maar is daarbovenop ook nog eens regisseur van een aantal bekende namen. Ik had al met hem kennis gemaakt via Twin Dragons (2*) en Double Team (1*) dus ik begon me toch af te vragen waar hij zijn status als regisseur vandaan had gehaald. Een tijd geleden de Once upon a Time In China trilogie gekocht, al kom ik er nu wel achter dat er blijkbaar nog een aantal delen op volgen, en ik had vandaag wel zin in een lekker uitgesponnen kung fu film. Met een speelduur van over de twee uur voldeed deze aan de vereisten.
Al moet ik toegeven dat ik al langer geïnteresseerd was in de film doordat ik er een tijd geleden achter kwam dat dit eigenlijk bedoeld was voor het legendarische trio: Jackie Chan, Sammo Hung en Yuen Biao. Die hebben in de jaren '80 wel wat meer kaskrakers op hun naam gehad maar om een voor mij onduidelijke reden is hier alleen maar Biao overgebleven. Op zich wel jammer want ik had wel willen zien wat de drie hier van hadden kunnen maken maar bon, met onder andere Jet Li en Shi-Kwan Yen kom je ook wel aan je trekken. Ergens ook wel blij dat Li uiteindelijk de rol van Wong Fei-Hung naar zich toe heeft kunnen trekken want de rol past beter bij hem dan bij Chan. Soit, qua gevechten is dit toch wel één van de beste films in het genre die ik tot nu toe heb gezien. Hoogtepunten genoeg met onder andere het gevecht in de regen en natuurlijk de climax met de ladders. Tsui weet het schitterend in beeld te brengen maar ook Woo-ping Yuen mag niet onderschat worden als martial-arts choreographer. Nog geen enkele slechte film geweten waar hij zich mee heeft bemoeid.
Wat direct opvalt is dat Once upon a Time In China een stuk serieuzer oogt dan zijn soortgenoten. De humor is minder nadrukkelijk aanwezig (en is niet zo flauw als ik gewend ben) maar Tsui en de zijnen proberen vooral een verhaal te vertellen naast de vele vechtscènes. Dit lukt niet altijd, zo vond ik de beweegredenen van Foong af en toe te abrupt, maar het is een meer dan verdienstelijke poging. Temeer omdat Tsui zich niet laat verleiden tot een eenzijdig beeld van de Chinezen en de Westerlingen. Zo hebben beide kampen hun goede en slechte personages (Yim en de Shaho bende die meewerken met de Amerikanen maar ook de Westerse priester die het opneemt voor Wong) en het geeft een meer realistischer insteek aan het verhaal. Degelijke soundtrack trouwens die het geheel naar een hoger niveau weet te tillen.
Eindelijk zie ik eens het kunnen van Hark Tsui en ik mag hopen dat hij dit niveau meer weet vast te houden want ik ga hem nog een aantal keer tegenkomen in mijn collectie. Li, Biao en de rest zijn stuk voor stuk op dreef maar het is vooral de veelzijdige aanpak die me hier echt aanspreekt. Op naar de rest dan maar.
4*
In had wel weer zin in een Chinees martial arts epos, dus besloot ik gisteravond maar eens om hiernaar te gaan kijken. Hoewel het zeker niet slecht is, vond ik het toch wel wat minder dan bijvoorbeeld een Iron Monkey. Wat bij Jet Li en ook Jackie Chan opvalt, is dat ze vaak een stuk beter acteren als ze in een Chinese film acteren. Zo ook hier, waar Li toch sterk voor de dag komt.
Het verhaal is wel aardig en wat grimmiger en harder dan ik van tevoren gedacht had. De typische flauwe Hongkongse humor blijft hier wat achterwege, iets wat ik wel jammer vond, wat het past doorgaans goed bij dit genre. Het verhaal zelf vond ik niet bijzonder sterk, maar gelukkig maakten de prima gevechten veel goed. Veel afwisseling qua stijl en locaties en een fijne choreografie, al duurt het op een gegeven moment net iets te lang.
Verder niet veel over te melden. Ik snap de status wel, maar vind hem persoonlijk net iets minder dan enkele andere vergelijkbare films.
3,0*
Voor de rest viel de film visueel toch ook een beetje tegen. Hierbij doel ik niet op de choreografie, maar meer op het camerawerk. Vergeleken met andere films zoals Fearless en 14 Blades die ik recent heb gezien, voelt het wat minder afgewerkt aan, en ook bij de registratie van de gevechten heb ik het gevoel dat de camera wat minder vrijheid heeft vergeleken met die andere films (en dan durf ik Hero en The Grandmaster al helemaal niet te noemen).
Maar, de registratie van de gevechten kan zeker niet slecht genoemd worden, het wordt wel degelijk netjes in beeld gebracht, en de choreografie is af en toe echt fantastisch. Met name het laddergevecht behoort tot het beste wat ik ooit heb gezien. Een andere factor van belang is Li. Wat blijft die man toch geweldig. Wat dat betreft kijk ik echt uit naar de vervolgdelen, zeker als Donnie Yen er dan ook nog bij komt. Aan Li ligt het in ieder geval niet, maar als geheel vind ik de film toch echt te kort schieten, met als belangrijkste pijnpunt die nasynchronisatie. Mocht ik toch een verkeerde versie gekeken hebben, stel ik graag mijn mening bij. Tot die tijd 2*.
Overigens, misschien een beetje raar, maar ik vond Rosamund Kwan ergens een beetje lijken op een Chinese versie van Audrey Tautou.
Opvallend toch dat het thema (de opkomst van buitenlandse naties in China) best nog uitgewerkt wordt. Meestal draaien dit soort films toch volledig rond de actie en is het plot compleet onbelangrijk. Hier spendeert Hark toch wat tijd aan het thema, al is de uitwerking niet meteen erg diep of genuanceerd.
Maar uiteindelijk is het toch de actie die overtuigt. Li blijft geweldig, sommige scenes blijven ook toppers in het genre, zeker het eindgevecht in de schuur. Prachtige choreografie, meer dan naar behoren uitgevoerd. Het is zeker niet voor niks dat deze film een klassieker geworden is.
De afwerking is een beetje ruw en het acteerwerk is een acquired taste, maar da's normaal voor dit soort Hong Kong filmpjes. In ieder geval blijft het een aanrader voor liefhebbers van het martial arts genre, zeker wie een zwak heeft voor die 90s films.
4.0* en een uitgebreide review
Krappe 4 voor het stuntwerk en fotografie. Mag ook wel een half uur korter voor mij.
4* en op naar deel 2.