Fantasia/2000 (1999)

Ik ben geen Disney-fan en zal het ook nooit worden, maar deze verzameling korte animatiefilmpjes is best oké. Ik ken het origineel niet dus heb geen vergelijkingsmateriaal, maar de meeste segmenten zijn leuk en vooral mooi genoeg om hier een pijnloze kijkervaring van te maken. Jammer dat de filmpjes zo nodig geïntroduceerd moeten worden door een keur aan bekende gezichten, iets dat niets toevoegt en je uit de beleving haalt. Afgezien daarvan aangenaam genoeg.

Goed, maar haalt wat mij betreft niet het niveau van het originele omwille van enkele redenen. Ten eerste heeft het niet de magie van het origineel, ten tweede vind ik dat er deze keer iets te weinig variatie is qua animatie en de muziek en ten derde is vind ik dat er wat abstractie en synchronisatie tussen muziek en animatie verloren is gegaan in vergelijking met het origineel waardoor je soms het gevoel hebt gewoon naar een moderne versie van een geanimeerde korte zwijgende film te kijken. Het helpt ook niet dat één van de stukken letterlijk hetzelfde is als het eerste deel. Wel heeft het deze keer opnieuw een fantastisch einde en start het ook zeer goed. Segment 2, 3 en 5 waren ook goed. 7 (herhaling van zetten) en 8 (Donald Duck met de ark) toch beduidend minder.

Eigenlijk quasi volledig eens met je review, op het feit na dat ik misschien wat positiever ben.

Ik ben het er wel mee eens dat zoiets als Fantasia maar dan met een ander muziekgenre ook wel interessant zou moeten kunnen zijn. Nu denk ik wel dat klassiek toch zeker tot dit toe leent, maar bijvoorbeeld veel elektronische stijlen van vandaag zouden ook wel moeten passen (niet per se de EDM, maar om een voorbeeld te noemen, iets als Dead Leaves bijvoorbeeld komt al in de buurt van wat het zou kunnen zijn). Iets miniemer plot en meer rust- en opbouwmomenten dan wel dan in die film. Ik denk vooral dat het dan wel instrumentele muziek moet zijn, geen muziek die op spraak steunt (tenzij spraak het instrument wordt).

Firebird inderdaad beste stukje. Eerste Fantasia had ook al een geweldig einde.

Ik wou dat er wat meer specifiekere / experimentele animatiestijlen ook aan bod kwamen in andere films. Dat zie ik toch te weinig, al zijn ze er wel natuurlijk. Maar je kan echt zoveel met animatie doen. Ik vond "Rhapsody in Blue" (segment 3) misschien niet zo perfect passen in deze film, omdat het wat lang is en toch een soort van plot heeft, maar als je die animatiestijl met dat kleurenpalet voor een volledige narratieve film aanhoudt heb je volgens mij toch ook al een boeiende film. Ik vond het iets minder passen in deze film misschien omdat het niet abstract genoeg is, en ik te veel "dagelijks leven in een stad" vibes krijg. Al was het nog altijd goed, en gewoon dat kleurenpalet alleen al zorgt ervoor dat het boven veel doodgewone animatie al uitstijgt. Ik vind dat er heel veel onbenut potentieel is in animatie als medium, waarbij studio's bezig zijn om stijlen te perfectioneren en die dan over meerdere films aan te houden, maar te weinig bezighouden met wat je met animatie in het geheel kan doen.

Dit was een van drie Disney classics die ik nog nooit gezien (de andere zijn Wish en Make Mine Musical). Ook allemaal op dvd, terwijl ik ook Disney plus heb. Maar soit.

Ik vind deze samen met Home On the Range veruit e slechtste. De eerste 4 of 5 filmpjes zijn lelijk geanimeerd, inhoudelijk matig en als dit het resultaat is wat er uit Disney’s fantasie ontspruit bij het horen van bepaalde muziek, is het treurig gesteld met de studio. Ook de acteurs die de boel aan elkaar praten zijn nogal vervelend en houden de boel op. Iets over de helft komt doodleuk the Sorcerer's Apprentice weer voorbij. Ook Noah’s ark vond ik matig en lelijk geanimeerd. Het laatste filmpje houdt hem van een 0,5 of 1 af. Die was wel aardig.

Opvallend dat de kwaliteit bij die Disney classics altijd in vlagen (de bekende tijdperken) van een film of 5-10 omhoog en weer omlaag gaan. Dit was duidelijk een heel matige periode.