
The Pact (2012)
Verenigde Staten
Mystery / Thriller
91 minuten
geregisseerd door Nicholas McCarthy
met Caity Lotz, Casper Van Dien en Agnes Bruckner
Annie keert terug naar huis om de begrafenis van haar alom verachte moeder bij te wonen als gunst aan haar oudere zus. Wanneer ze overnacht in haar oude slaapkamer voelt ze iets onbekends in het huis. Ze roept de hulp in van een lokale agent en een helderziende om een aantal vragen beantwoord te krijgen rondom haar moeders dood. Wanneer lang onderdrukte nachtmerries opnieuw op beginnen te spelen, komt er een verontrustende aanwezigheid in haar ouderlijk huis naar boven.
Trailer
https://www.youtube.com/watch?v=hTkcqutbS7E
Wanneer je deze, als ook andere ingevoegde media op de site wilt zien, dan moet je hier even toestemming voor geven.
Met het tonen hiervan wordt er mogelijk door een andere partij cookies geplaatst en/of wordt je ip-adres geregistreerd, zonder dat MovieMeter hier invloed op heeft. Lees ons privacybeleid voor meer informatie over hoe MovieMeter met je privacy omgaat.
Links
Zoek naar deze film op dvd/blu-ray op AmazonIMDb (5,8 / 23218)trailer (YouTube)iTunes: € 7,99 / huur € 3,99Pathé Thuis: vanaf € 5,99 / huur € 2,997,5/10
2*
4/10 (IMDB)
Nu zullen smaken verschillen maar er staan hier comments tussen van mensen die echt geen verstand hebben van cinema. Misschien dat ze de film op een second screen hebben zitten kijken terwijl ze aan het whats-appen waren. Mensen die in een gerecht alleen nog maar friet of een hamburger kunnen herkennen. Het zou goed zijn wanneer je op comments zou kunnen stemmen want die onzin haalt zowel deze site als de film onterecht naar beneden.
Hoewel deze spookhuis-thriller alleraardigst begint, zakt het niveau al heel snel naar een bedenkelijker level. Dat is jammer want alle griezelige ingrediënten zijn wel aanwezig. Na een half uur is zo'n beetje alle spanning verdwenen omdat het verloop zwaktebod na zwaktebod biedt.
Doorsnee.
Caity Lotz was perfect gecast als haar zus, en sowieso wel voor de rol.
Het verhaal kennen we natuurlijk al van honderd keer eerder.
3,5*

Al is dat vrouwke ook wel weer echt een fruitsnoepje hier.
Echter als dat meer boeit dan de daadwerkelijke inhoud is er toch iets niet goed.
Lijkt mij.
Denk deels ook wel een beetje genre overkill. Nu wel even klaar met de schrik effecten en vage verschijning momenten.
Even tijd voor iets anders.
Zoals een lekker verfrissend fruitsnoepje bijvoorbeeld.
De link die dutchtuga met Ti West maakt zie ik niet helemaal, hoewel het net die stelling was die me ertoe heeft aangezet deze prent te zien. Het grote verschil is dat West veel suggestiever te werk gaat, terwijl hier geen ruimte tot interpretatie wordt gelaten. Zijn op audiovisueel vlak neo-klassieke stijl verschilt ook duidelijk met de cinematografie in The Pact. Maar het zijn beide wel films die op hun eigen eigenzinnige manier het genre van de spookhuisfilm doen heropleven.
Krappe gangetjes met behang dat je bijna de kriebels geeft en een camera die de muren bijna op je af doet komen. De stemming is wederom bedeesd, maar met deze opening ook meteen ongemakkelijk en dat weet McCarthy binnenshuis met een aantal verspreide plaagstootjes wel vast te houden.
Buiten is er een misdaadplotje om het geheel aan de praat te houden. Best effectief allemaal en handig geschreven, al is het vreemde meisje misschien een wat slappe tussenkomst, maar ach. Dat de climax wat meer peper had mogen hebben, is erger. Desalniettemin een verdienstelijk spookfilmpje.

Ik denk dat het erg moeilijk is of bijna onmogelijk om een horror film te maken zonder clichés.
Ligt eraan hoe je clichés in beeld brengt en de kijker er iedere keer toch maar weer mee verrast.
Deze film deed me in het begin een beetje denken aan "The Ring" (Amerikaanse versie).
De opbouw vond ik goed, spannend en eenvoudig qua opzet.
Als ik deze film vergelijk met but films als "The Grudge" of "Paranormal activity" vind ik deze toch wel de moeite waard en erg veel beter gemaakt met een klein budget.
Het spel van Caity Lotz (onbekende voor mij tot nu toe) vind ik overtuigend zonder overdreven gedoe of gegil. Mark Steger heeft een zombie achtig personage weten neer te zetten.
Casper Van Dien speelt de rol van detective maar zie ik meer als een oudere "chippendale" die niet echt overtuigend overkomt.
Al met al, een redelijke eenvoudig gemaakte doch spannende spook film.
Wat mij betreft had de film hoger kunnen scoren als de regisseur de plotholes beter had ingevuld. Nu bleven er toch een paar storende vragen over.
3*
En met Casper van Dien. De laatste keer dat ik die zag was met Starship Troopers.
Dit is allemaal net even anders.
Ja, er komt een ouija bord in voor,en er is iemand die gevoelig is voor het paranormale.
Maar niks voelt als stoffig aan,,( op het huis letterlijk zelf na

De music score is net als de film subtiel,en treffend.
En het is best spannend ,,zou hier graag een dikke voldoende willen geven om het gemiddelde wat op te heffen.Das niet de bedoeling,,bovendien ben je het snel weer vergeten .Vermoed ik .
Maar neem gewoon van mij aan,als je een bovennatuurlijke film zoekt,die erg fris geregisseerd is met prima spel.
En een goed slot.
Zit je hier goed .
In deze film stikt het van de clichés. Voorspelbare jumpscares. Een huis met een verleden. Een sudderend familiedrama. Een spook. Elk cliché is aanwezig. Heerlijk.
De film begint kalm. Rustig ontwikkelen zich de situaties die het verhaal kleur geven. Schijnbaar gebeurt er niet veel. De camera is heel indringend aanwezig en speelt een suggestieve rol. Registreert kleine dingetjes. Een schaduwtje. Een schrikje. Een gespannen gelaatsuitdrukking. Met name dat laatste doet de camera heel gretig. Het is een camera die een voorliefde heeft voor het benadrukken van ongewone en duistere elementen in het huis. Een duisternis waaruit het gevaar elk moment kan opspringen. Soms suggestief. Soms niet.
Een heftig bombardement van dergelijke details maken de film tot een indringende belevenis. Vooral als de film ook blijkt te gaan over een familiedrama dat onderhuids eigenlijk het belangrijkste element van de film is.
Dicht op de huid gezeten, maken we kennis met een angstig en nerveus hoofdpersonage dat met haar geladen aanwezigheid voor een stoot onrust zorgt. Het drama en de zichtbare en onzichtbare horror die haar aanwezigheid genereert zijn heerlijk intens en brengen de sluimerende spanning in de film in een hogere versnelling.
Met goed gelukte schrikmomenten, een goed verhaal, een sinistere sfeer en een alleraardigst hoofdpersonage levert de film prettig vermaak af. En als een film prettig vermaak levert, zie ik onwaarschijnlijkheden, nietszeggende bijpersonages en de vele clichés graag door de vingers.