- Home
- Films
- Il Gattopardo
- Filtered
Il Gattopardo (1963)
Genre: Drama / Historisch
Speelduur: 186 minuten / 205 minuten (première Italiaanse cut)
Alternatieve titels: The Leopard / De Tijgerkat
Oorsprong:
Italië / Frankrijk
Geregisseerd door: Luchino Visconti
Met onder meer: Burt Lancaster, Claudia Cardinale en Alain Delon
IMDb beoordeling: 7,9 (28.684)
Gesproken taal: Frans, Italiaans en Latijn
On Demand:
- Niet beschikbaar op Netflix
- Niet beschikbaar op Pathé Thuis
- Niet beschikbaar op Videoland
- Niet beschikbaar op Amazon Prime
- Niet beschikbaar op Disney+
- Niet beschikbaar op Google Play
- Niet beschikbaar op meJane
Plot Il Gattopardo
"Luchino Visconti's enduring romantic adventure"
Verhaal over Prins Fabrizio Salina en zijn familie tijdens de eenwording van Italië rond 1860. Fabrizio ziet de opkomst van het leger van Garibaldi in Sicilië, wat een bedreiging van de sociale status van zijn familie als aristocraten betekent. Zijn opportunistische neef echter besluit zich aan te sluiten bij het leger, zodat hij een oorlogsheld kan worden. Ook versiert zijn neef de mooie dochter van de nieuw aangestelde burgemeester en Fabrizio stemt in met het huwelijk om de banden met de nieuwe bourgeoisie te versterken.
Externe links
Acteurs en actrices
Prince Don Fabrizio Salina
Angelica Sedara / Bertiana
Tancredi Falconeri
Don Calogero Sedara
Princess Maria Stella Salina
Father Pirrone
Count Cavriaghi
Francesco Paolo
Concetta
Garibaldi's General
Video's en trailers
Reviews & comments
kos
-
- 46075 berichten
- 8459 stemmen
Prachtig gemaakt, erg veel oog voor detail. Wel een lange zit, maar de moeite waard.
Zulke films worden echt niet meer gemaakt, zoveel is zeker. Het verhaal was interessant, maar kende ook wat momenten dat het wat inzakte. Relationele bijplotjes waren daar een beetje de oorzaak van.
Wel mooi om te zien in wat voor eigen wereldje de rijke adel leefde in die tijd. Zelfs als het hele land in rep en roer is en overal revolutie uitbreekt, hebben ze nog zoiets van; 'ach, zal mijn tijd wel duren'
Verder natuurlijk een schitterende cast en dito muziek.
eRCee
-
- 13346 berichten
- 1923 stemmen
Na het overdonderende Rocco e i suoi Fratelli is dit toch een tegenvaller. De film weet niet genoeg te boeien, mede doordat de personages me niets deden. Pas het laatste uur wordt de hoofdpersoon wat interessanter omdat hij steeds meer de onontkoombaarheid begint in te zien van de omwenteling die plaatsvindt. Zijn beschrijving van de oude en de nieuwe macht, die niet wordt verstaan door de enige die hem lijkt te begrijpen, is wel een sterk moment.
Verder wordt deze film nooit echt bijzonder, niet in het verhaal maar ook cinematografisch is Il Gattopardo weinig interessant. De veel te aanwezige muziek is zelfs behoorlijk vervelend.
Claudia Cardinale, de Grande Dame van de italiaanse film, brengt wel wat leven in de brouwerij maar heeft ook een nietszeggende rol.
Helaas is Il Gattopardo dus gewoon drie uur middelmaat. 2,5*
Freud
-
- 10772 berichten
- 1153 stemmen
Na drie lange jaren opnieuw gekeken, en met open mond verbouwereerd gestaard naar zoveel magistraal vakmanschap. Geen gezeur meer, dit is voor mij Visconti's absolute meesterwerk. Drie uur puur genot. Vijf sterren, en de top tien in.
italian
-
- 1391 berichten
- 262 stemmen
Mijn eerste Visconti !
En ik kreeg onmiddellijk een wonderschone, langzame en hartverwarmende film met een fantastische internationale cast !
Een film met Burt Lacanster; Alain Delon en Claudia Cardinale kan per definitie niet misgaan. Lancaster speelt weer met verve een grootgrondbezitter die met de tijd probeert mee te gaan, later zou hij een soortgelijk rol in Novecento spelen. Uitstekende prestatie en waarschijnlijk de beste uit heel zijn carrière ! Van Delon hebt ik nog niet veel gezien maar met wat hij hier laat zien bewijst hij dat hij zeker bij de Franse en wereldtop hoort.
En ja, Cardinale is weer een lust voor het oog maar mag spijtig maar laat inde film tevoorschijn komen.
Maar har intrede is er wel een om nooit te vergeten ! En ze is niet alleen knap maar ze kan ook nog eens acteren !
(Zelf vind ik dat ze het beter doet dan in C'era una Volta il West )
De Italiaanse geschiedenis is al op zich boeind en met de hulp van Visconti wordt de film nooit saai. Historische gebeurtenissen wisselen elkaar goed af de andere familiegebeurtenissen. Waar het eerste deel van de film de historische gebeurtenissen boiender waren en familiedramaatjes minder, was het tweede deel net andersom. Lancaster die toch probeert om zich aan te passen ( het stemmen ! ) maar toch realiseert dat zijn periode gedaan en Cardinale en Delon die de nieuwe tijd symnoliseren is in het einde prachtig in beeld gebracht !
Het karakter van Lancaster is dus tot in de puntjes afgewerkt en Visconti laat eindelijk eens zien wat voor een impact die veranderingen op het leven van de adel was. Hij doet dat niet dmv zakelijke dingen ( à la geschiedenisboek-uitleg) maar dmv emoties. En als hij er dan ook nog eens in slaagt om meedeleven van het publiek op te wekken kan ik alleen maar zeggen wat een fantastische regeisseur hij wel is Natuurlijk was dit niet mogelijk als Lancaster de rol niet gehad zou hebben.
Bijna elke scene is een schilderijtje : warme, intense kleuren spatten van het scherm en ik had echt het gevoel dat de wind in mijn gezicht blies...zo heerlijk
Het camerawerk doet het prachtige Siciliaanse landschap nog beter tot zijn recht komen maar het zijn ook de mooie details die deze film zo bijzonder maken :de kostuums, interieurs... erg mooi en...zo echt !
De sfeer, het tempo en de bovengenoemde zaken gaven me echt het gevoel zelf in de film te zitten en één van de personages te zijn !
De muziek was op sommige momenten ook erg mooi.
4.5
FinkPloyd
-
- 632 berichten
- 1900 stemmen
Vooral visueel erg sterk kostuumdrama. De adelkaste wordt met een veel grandeur en flair in beeld gebracht, en het Siciliaanse landschap wordt gewoonweg prachtig gefilmd. Het camerawerk is sober, maar elk shot is nagenoeg perfect gecomposeerd.
Lancaster zet een erg sterke acteerprestatie neer en zet met veel verve de innerlijke strijd van zijn personage neer. Deze innerlijke strijd is mijn inziens ook de motor van het verhaal, en het meest interessante aan de film.
4,0*
Baggerman
-
- 10577 berichten
- 7977 stemmen
Mooie film! Deed me erg denken aan Novecento, mede natuurlijk door Burt Lancaster in een soortgelijke rol.
Wat is die Claudia Cardinale een lekker sensueel ding in deze film zeg! Ik zou haar zo bespringen !!!
Ook grappig om Terence Hill te zien in een bijrolletje!!!
Prachtige illustratief shot voor het thema van de film is die van de stoffige familie Salina in de kerk!
Co Jackso
-
- 21924 berichten
- 2764 stemmen
Il Gattopardo wist mij op een aantal gebieden zeer te verrassen. Allereerst de schoonheid van Claudia Cardinale. Hoewel ik wel weet hoe mooi zij is, wist zij mij ook in deze film te overdonderen. Wat dat betreft past zij mooi bij Alain Delon, die ook hier weet te overtuigen.
Maar de echt grote verrassing was Burt Lancaster. Ik moet toegeven dat ik nogal sceptisch was, en na de eerste scene was ik ook niet overtuigd. Maar langzaam werd de film, vooral dankzij Lancaster, steeds meeslepender. Het hoogtepunt uit zijn acteerleven bereikt Lancaster zonder twijfel in het laatste uur van deze film, prachtig en overtuigend. Hij geeft het karakter van de prins aanzien, klasse en stijl zoals zelden op het witte doek is gedaan.
De film als geheel weet ook te overtuigen. Onder andere mooie shots en prachtige muziek zorgen ervoor dat de film de volle drie uur weet te boeien. Het is jammer dat het politieke deel in de film mij minder kan boeien, maar een perfecte film ben ik dan ook nog niet tegengekomen.
JJ_D
-
- 3769 berichten
- 1304 stemmen
Mijn eerste Visconti na het schitterende 'Rocco e i suoi fratelli', en gezien de man bekend staat om zijn films "over de adel" verbaasden thema en sérieux me niet echt. Opvallend is het prachtige (maar inderdaad onopvallende) camerawerk en de sterk uitgewerkte karakters. Wie wordt niet overmand door het gevoel naar een typsiche acteursfilm te kijken, die Lancaster verdienstelijk haast in zijn eentje draagt? Maar er is gelukkig meer interessant materiaal voor handen. Het vertrekpunt was immers een aardige brok geschiedenis die de oorspronkelijke auteur in een nobele taal giet, en Visconti maakt daar dankbaar gebruik van. Bovendien leent Sicilië zich tot prachtig gecomponeerde beelden, al is onze Italiaanse meester er duidelijk één die liever de mens op de voorgrond zet dan het landschap. De combinatie van "zuiver ding" en diepmenselijke emotie is indringend, het mag gezegd zijn.
Het tempo speelt de film echter parten. Het bal had een kers op de taart moeten worden, maar wordt hopeloos lang gerokken en is in verscheidene opzichten (muzikaal, filmisch, ...) het meest saaie gedeelte van de film. Inhoudelijk komen de karakters volledig tot wasdom, maar er moet toch een meer gevarieerde manier geweest zijn om langzaam af te ronden?
Gedane zaken nemen evenwel geen keer, en al bij al mengt 'Il Gattopardo' het beste van twee werelden: een (helaas niet altijd even heldere) historische vertelling, doorspekt met de persoonlijke besognes van een man die worstelt met het ouder worden. En zo blijft Visconti toch prikkelen...
2,75*
Vinokourov
-
- 3143 berichten
- 2909 stemmen
Ik ben altijd huiverig voor 3 uur durende films. Vrijwel altijd kan een verhaal boeiender en compacter verteld worden dan daarvoor zo'n lange speelduur te gebruiken. Il Gattopardo is geen uitzondering op die regel vind ik. Wisselingen tussen saaie en interessantere passages kwamen dikwijls voor. Desondanks heeft deze film zijn momenten en uiteindelijk vond ik het geen straf om dit te zien, zeker niet wanneer Claudia Cardinale haar entree maakt . De cinematografie zag er ook picobello uit. Alle scenes hadden wel iets van een geeloranje-achtige gloed, dat wel aangenaam overkomt.
Spetie
-
- 38582 berichten
- 5499 stemmen
Ik wilde dit jaar toch ook graag eens een film van Visconti zien, en gisteravond was het dan eindelijk zover. Op zich een gewaagde keuze, omdat de film aan de lange kant is en daarnaast kostuumdrama's lang niet altijd aan mij besteed zijn. Hoewel deze film op zich zeker niet slecht is, kreeg het negatieve op het eind toch nipt de overhand.
De film is qua verhaal op zich best aardig, maar het potieke gebeuren en de soms wat veel ogende zijlijntjes zorgden ervoor dat de aandacht soms nogal eens verslapte. Daarnaast is de film traag van tempo en deze twee genoemde zaken zorgden er bij mij voor dat de film nogal langdradig aanvoelde.
Daarnaast zijn er ook positieve punten en dat zijn vooral de acteurs. Allereerst worden de karakters goed uitgediept en daarnaast spelen zowel Burt Lancaster alsmede Alain Delon erg goed. Daarnaast blijt Claudia Cardinale altijd een schitterende verschijning, zo ook hier.
Dat neemt echter niet weg, dat de film net wat teveel minpunten heeft om echt volledig te boeien. Daarnaast ligt zoals ik al eerder aangaf dit genre me ook niet echt. Daarom toch een nipte onvoldoende voor deze film.
2,5*
Metalfist
-
- 12407 berichten
- 3964 stemmen
Visconti's ultieme meesterwerk
Ik weet nog dat ik een aantal jaar geleden altijd naar deze film trok in de winkels om hem te kopen. De titel sprak me enorm aan en na een lange tijd twijfelen dan toch maar gekocht. Het was mijn eerste kennismaking met Visconti, met een Italiaanse regisseur over het algemeen, maar ik was op slag verkocht. De sierlijkheid van de adel, het meeslepende verhaal, de aankleding, ... Heel dit vorstenepos zat gewoon geniaal in elkaar en het enige nadeel was de lange speelduur. Dat is ook de reden dat ik hem een aantal jaar heb laten liggen want ik had gewoon geen tijd om dit terug opnieuw te kijken doordat ik zo'n enorme kijkachterstand heb. Maar in Cinema Zuid in Antwerpen gaven ze deze op het grote scherm naar aanleiding van de verjaardag van Nino Rota, de componist van de film. Ik daar gisteravond naartoe en gewoon weer compleet weggeblazen.
Waar moet je ook beginnen bij zo'n film als deze, een film waar echt alles tot in de puntjes is verzorgd? Ik denk het beste bij de visuele pracht die Visconti zich hier weer eigen maakt. Visconti zelf was geboren in een rijke adellijke familie, één van de rijkste uit het gebied, dus ik veronderstel dat hij maar al te goed wist hoe hij een adellijke familie moest portretteren. Er zit natuurlijk nog wel een verschil tussen het weten en het effectief doen en daar zit voor mij het verschil met andere films in zijn soort want de aankleding is werkelijk magistraal te noemen. Echt alles is tot in de puntjes verzorgd en we krijgen hiermee een blik in een zeldzame wereld. De setting van het kasteel ziet er verbluffend uit maar het zijn vooral de vele kostuums, jurken en galabals die dit echt tot een mooi geheel maken. Il Gattopardo gaat voornamelijk over een periode in het leven van de adel maar de manier waarop het allemaal wordt weergegeven is subliem. De film zit dan ook bomvol memorabele scènes waarvan de dans tussen Fabrizio en Angelica simpelweg het hoogtepunt is. Een scène waar zoveel symboliek uitstraalt dat het bijna gewoon niet te bevatten is. Fabrizio die overduidelijk helemaal opleeft wanneer hij danst maar daarna bijna direct terug in de vergetelheid terecht komt. Visconti weet hiermee perfect het einde van een periode weer te geven. Het laatste shot waar we Fabrizio gewoon zien weglopen, iedereen achterlatend maar wetende dat het allemaal in goede handen terecht is gekomen, is gewoon perfectie in al zijn eenvoud.
Ik weet dat ik vroeger (ondertussen al weer 2.5 jaar geleden!) de film nogal moeilijk te vatten vond. Ik had last met de verschillende personen en het begin vond ik maar traag op gang komen. Heel de balscène duurde me ook iets te lang maar daaruit blijkt hoe hard je soms van mening kunt veranderen want nu was er geen sprake van verveling. Vanaf de eerste momenten dat de film op gang komt, zit je meteen in de film om nooit meer losgelaten te worden. Visconti kiest ervoor om historische gebeurtenissen af te wisselen met de dramatiek van het leven van de adel en dit zorgt voor genoeg variatie in het verhaal. De dikke 3 uur vliegen voorbij en voor je het weet zit je aan de aftitieling. Jammer want dit had voor mijn part nog wel wat langer mogen doorgaan. In ieder geval, hoeveel symboliek er ook in de beelden zit, er zit sowieso even veel in de verhaallijn. Het is moeilijk uit te leggen maar elke dialoog lijkt precies perfect geschreven om een bepaalde scène te rechtvaardigen. Ik heb het boek nooit gelezen maar misschien moet ik er wel eens achter gaan. De film zit dan ook bomvol met quotes die zelfs vandaag de dag nog perfect zin zouden maken. Het is ook de eerste keer dat het me opvalt dat er zoveel humor in de film verweven zit. Natuurlijk geen schaterlach humor maar, wederom, in de dialogen zitten er een aantal leuke vondsten. Vooral in de vorm van de gesprekken tussen Fabrizio en de pater zitten wel een paar grinnikmomenten. Ik ben eigenlijk benieuwd geworden naar de, bijna legendarische genoemde, versie van 205 minuten die zogezegd in Italië op video zou zijn verschenen. Visconti zelf prefereerde de versie van 187 maar toch, ik ben benieuwd.
Visueel verbluffend mooi, verhaaltechnisch enorm sterk en dan schiet er nog een enorm sterke cast over. Ik ken Burt Lancaster alleen maar van zijn rol in Vera Cruz, waar hij de meest onnatuurlijke witte tanden ooit heeft maar dat valt hier gelukkig niet zo hard op. Soit, er zit 9 jaar tussen de twee films maar je zou bijna niet zeggen dat het hier om dezelfde acteur gaat. Lancaster is gewoon zo geniaal in de rol van Fabrizio dat je je niet kunt voorstellen dat hij de rol bijna niet had gehad. De eerste keus ging naar Nikolai Cherkasov maar die werd te oud voor de rol gevonden. Daarna ging de rol naar Laurence Olivier maar de producers wilden een acteur met een box-office op het moment dus Olivier werd ook niet gekozen. Uiteindelijk moest de Visconti kiezen tussen Anthony Quinn, Spencer Tracy en Lancaster en doordat die laatste de regisseur had geïmponeerd door zijn rol in Judgement at Nuremberg, werd Lancaster gekozen. Een keuze die perfect werkte want Lancaster is simpelweg geniaal als de hoogste van de adellijke familie, de prins. Hij overtreft zich vele malen ten opzichte van Vera Cruz, Visconti wou zelfs Lancaster eerst compleet afschrijven doordat hij geen cowboy in zijn film wou. Het ironische is dan weer dat hij een bijrol aan Mario Girotti had gegeven die later bekend zou worden als Terence Hill. Deze zou 4 jaar later kennis maken met Bud Spencer in de western God Forgives ... I Don't! en zou een deel worden van een historisch duo. Enorm leuk trouwens om Hill hierin te zien verschijnen en hij acteert ook op een hoog niveau. Hij is er lastig uit te halen maar de felblauwe ogen doen toch enorm veel. Met Lancaster heeft Il Gattopardo al een uitstekende acteur maar ook bij de vrouwen moet daar niet voor worden ondergedaan, daar zorgde Claudia Cardinale wel voor. De bloedmooie actrice wordt weliswaar gedubt, al is in sommige scènes haar echte stem te horen en dit tezamen met die heerlijk bulderende lach van haar, maar ze is hier misschien nog net iets beter dan in die andere klassieker waarin ze in meespeelt, C'era Una Volta il West. De piepjonge Alain Delon is trouwens ook wel enorm de moeite waard, vooral in samenspel met de twee bovenstaande. Mijn vader was altijd enorme fan van hem en ik kan niets anders dan dit beamen. Ik heb hem tot nu toe in 2 rollen gezien, deze en dat andere Visconti meesterwerk (Rocco e i Suoi Fratelli) en in beide rollen is hij gewoon uitstekend. Il Gattopardo steunt voornamelijk op deze driepoot qua verhaal maar dat neemt niet weg dat er in de bijrollen ook niets is te beleven. Verre van want de vele figuranten weten perfect wat ze moeten doen. Voornamelijk te zien in de vele massascènes tijdens het bal en dergelijke. Niemand staat daar gewoon te staan maar iedereen is in beweging en dit zorgt voor perfecte beelden.
Il Gattopardo is in één woord een meesterwerk. Visueel is het een verbluffend magistraal spektakel, qua verhaal is het geweldig meeslepend en de cast acteert op zo'n ontzettend hoog niveau dat je zelfs begint te twijfelen of het wel degelijk acteurs zijn. De uitstekende muziek van Nino Rota is tenslotte nog de kers op de taart. De genialiteit spat van het scherm af en na zo'n 9 films van Visconti te hebben gezien betwijfel ik of hij dit niveau ooit nog heeft gehaald. Hij komt vaak genoeg enorm dik in de buurt (Rocco en Le Notti Biance onder andere) maar nergens wordt het zo'n heerlijk meeslepend geheel. Il Gattopardo is een meesterlijke film, het is niet anders te omschrijven.
5*
wibro
-
- 11590 berichten
- 4098 stemmen
Deze film had ik al een tijdje in mijn kast staan en omdat het vanwege het mistige weer echt een dag was om binnen te blijven heb ik de dvd van deze overbekende en alom gelouwerde film van Visconti maar weer eens in mijn dvd speler gelegd.
Over de film verder; de enthousisaste reakties van de users op dit topic deel ik helaas niet en dat ligt vooral aan het laatste uur dat ik ontzettend saai vond wat helemaal lag aan het overbodige zeer lang uitgetrokken bal. Tien minuten voor dit kitscherige bal was meer dan genoeg geweest in deze film die maar liefst drie uur duurde. Op een gegeven moment kon ik mijn aandacht er ook niet meer bij houden. Heel jammer want de film begon juist heel goed. Hoogtepunt in het eerste uitstekende uur waren voor mij de scènes van de straatgevechten in Palermo tussen de roodhemden van Garibaldi en de keizerlijke troepen van het Koninkrijk Napels. Een mooi stukje geschiedenis wat bovendien grotendeels nog klopte ook. Verder waren uiteraard zeer mooi de scènes van Alain Delon met de beeldschone Claudia Cardinale. Ook de landschappen van Sicilië - ik ben er zelf een keer geweest - oogden schitterend.
Kort samengevat;
Deze film heb ik ervaren als een film die voor mijn gevoel - ondanks de door mij genoemde positieve punten - veel te lang duurde wat voor een groot deel lag aan nogal wat overbodige scènes die veel te lang uitgesponnen werden. Twee uur was meer dan genoeg geweest voor dit kostuumdrama. Dat deze film van mij toch nog een ruime voldoende krijgt is vanwege het uitstekende eerste uur én nogmaals de beeldschone Claudia Cardinale, misschien wel de mooiste actrice uit de geschiedenis van de Italiaanse cinema.
3,5* na herziening.
The One Ring
-
- 29974 berichten
- 4109 stemmen
Il Gattopardo stond bij mij op drie sterren, maar is me in de twee jaar sinds die kijkbeurt flink bijgebleven. Het is toch wel een bijzonder portret van een man die weet dat de tijd waarin hij heel wat voorstelde aan het wegtrekken is. Burt Lancaster brengt veel naar deze rol, zelfs al lijkt zijn casting vooraf belachelijk (iets wat hij zelf ook dacht overigens).
Een herziening wijst uit dat die schamele drie sterren inderdaad misplaatst zijn. Niet alle kritiek verdwijnt, want het blijft een vaak wat al te trage film doordat Visconti zich iets teveel verliest in eindeloze scènes waarin mannen statig door luxe hallen lopen, om nog maar te zwijgen van die balscène die enerzijds enkele van de sterkste momenten oplevert, maar anderzijds maar niet lijkt te eindigen doordat er veel lange shots tussen zitten van anonieme mensen die dansen. Visconti's liefde voor deze periode en dit mileu is bewonderenswaardig en soms zelfs aanstekelijk, maar af en toe had ik het gevoel dat hij er iets té graag bij had willen zijn. Er is een nauwelijks onderdrukte neiging om iedere stap die de personages zetten te volgen.
Maar goed, je kunt zo moeilijk zeggen dat Visconti's hart niet in deze film zat. Hij weet van een onderwerp dat me op papier niet bijzonder aanspreekt een ontroerend portret te maken. Ik las nog eens de berichten door hier en serieus: de mensen die zeggen dat dit niet bijzonder gefilmd is moeten zich schamen. Let alleen al op hoeveel Visconti vaak in één shot weet te vangen en hoe hij de diepte van een shot vaak ten volste weet uit te buiten. Enorm knap en eigenlijk gewoon virtuoos. En dan ook nog altijd in dienst van de inhoud. Ook de elegantie van de film is zelden geëvenaard.
Het boeiendste blijven echter de personages en hun rol in het veranderende Sicilië. Ditmaal viel me vooral die scène op waarin Fabrizio spreekt met die afgezant van de centrale regering. Dat is echt een prachtige dialoog, in een film waarin de gesprekken sowieso altijd van een hoog niveau zijn. En werkelijk, wie kan er niet ontroerd raken door die scène waarin Fabrizio nog eenmaal een wals doet met een jonge vrouw? Simpel, maar helemaal raak.
Een film die herziening ook echt de moeite waard maakt, vooral omdat het geheel rijk is aan details en er ontzettend veel te zien is, maar ook omdat het vol zit met kleine nuances die het doorleefde gevoel versterken. Er is geen reden waarom het mij een zak zou moeten kunnen schelen dat de Siciliaanse aristocratie plaats moest maken voor een meer democratische maatschappij onder een verenigd Italië, maar zoals zoveel goede films laat het me voor even het compleet aan het hart gaan, alsof het 't meest belangrijke onderwerp van mijn leven is. Vind het toch wel duidelijk de beste Visconti die ik tot nu toe zag. Als ik me ooit nog door de traagheid van zoveel scènes heen kon zetten zou ik hem de meesterwerkstatus waarschijnlijk wel erkennen. Echt, een versie van twee-en-een-half uur zou dit veel puntiger gemaakt hebben. De extra lange uitgave van 205 minuten hoef ik dan eerlijk gezegd ook nooit te zien.
Verhoging naar vier sterren.
wwelover
-
- 2553 berichten
- 3491 stemmen
Indrukwekkende film over een thema waar ik vrij weinig van af wist. Visueel echt schitterend, zeker voor die tijd. Een geweldige cast natuurlijk ook. Ben een liefhebber van Alain Delon en Lancaster is ook briljant. Claudia Cardinal is ook echt beeldschoon in deze film. Het verhaal zelf weet ook gewoon drie uur lang te boeien. Meer dan ik had verwacht zelfs, had hem saaier verwacht.
4*
Film Pegasus (moderator films)
-
- 30449 berichten
- 5199 stemmen
Heeft wat weg van Novecento. En die lag mij ook niet. Een film met een verhaal dat me te kitscherig is en eerder aandoet als een doktersroman. En dat zeg ik gerust met 'Gone with the wind' in mijn top 10. Wat trouwens een dik boek is origineel en qua film mijlen ver boven deze Il Gattopardo staat. Het verhaal kabbelt maar wat verder en heeft nergens momenten die er uitschieten. Maar veel wordt goedgemaakt door de schoonheid van de film. Misschien niet op het einde met het bal, maar verder wel een streling voor het oog met veel pastelkleuren en oog voor knappe decors. Het maakt in elk geval veel goed en doet de film toch nog kijken. Niet echt mijn ding dus, maar wel knap gemaakt.
John Milton
-
- 21559 berichten
- 11722 stemmen
Ik weet dat ook ik met het manco kamp, dat een enkeling hier lijkt te plagen: een desinteresse in aristocratie, weelde en deze periode van de Italiaanse geschiedenis. Ik ben in ieder geval mijn studie doorgekomen zonder me er ooit in verdiept te hebben, of daar de behoefte toe te hebben gehad. Uiteraard zijn emoties vaak universeel, maar Visconti dompelt zijn statig kabbelende film er dermate in onder, dat de speelduur wel erg lang wordt wanneer je je niet echt vergapen kunt aan al dat overvloedige detail en de visuele franje. Visueel is het inderdaad een plaatje. Maar niet persé het plaatje waar ik het liefst naar kijk. Tenzij Claudia in beeld is natuurlijk.
Het is mijn tweede Visconti, na Rocco e i suoi fratelli die ik drie jaar geleden zag, en dan zou ik persoonlijk toch die verkiezen boven de statigheid van Il Gattopardo. Toch is het een grote prestatie op filmgebied, maar een die ik meer erken dan voel. Het ziet er prachtig uit, is zeer sterk geacteerd, maar qua materie én uitvoering simpelweg niet geheel mijn persoonlijke smaak.
Flavio
-
- 4477 berichten
- 4739 stemmen
Weelderig is het eerste woord wat in me opkomt- en dan doel ik niet (alleen) op de wonderschone Claudia Cardinale. De film ziet er zo mooi uit, vaak leek het wel een bewegend schilderij. Zowel de scenes in de paleizen maar ook de oorlogscenes zagen er zo mooi uit dat ik af en toe de film even stop moest zetten om alle details in me op te nemen.
Visueel zonder meer een meesterwerk, en ook het acteerwerk was prima. Alleen vond ik het jammer dat Lancaster gedubt werd met een niet helemaal passende stem, die bovendien leek op die van andere personages, zodat ik, als de spreker buiten beeld was, niet altijd wist wie aan het woord was. Lancaster is verder imposant in zijn rol van aristocraat. De al eerder genoemde Cardinale als Angelica is als altijd wonderschoon, sowieso de mooiste actrice uit haar tijd. Mooi hoe ze ten tonele verschijnt en Concetta meteen weet dat haar kansen met Tancredi verkeken zijn. En de tevreden blik van de vader van Angelica die weet dat zijn opzet geslaagd is.
De film gaat over de overgang naar de moderne tijd- de aristocratie is op zijn retour, belichaamd door de prins op leeftijd, en de bourgeoisie is in aantocht: de burgemeester, maar meer nog zijn dochter, Angelica. Ze dansen samen, oud en nieuw , maar zullen elkaar nooit hebben. Een rijke film, waarin zoveel nuances en details verwerkt zitten dat het onmogelijk is alles in een kijkbeurt mee te krijgen.
joolstein
-
- 9156 berichten
- 7609 stemmen
oef, wat een verschrikking. 187 minuten lang het wel en wee moeten aankijken van de Italiaanse aristocratie was geen pretje. Aan het begin toen de opstand in beeld werd gebracht had ik nog hoop dat het een mooi kostuumdrama werd met op de achtergrond wat gevechten. Helaas niets van dit. Wat we wel zien is veel zeer oninteressant gedoe over oude aristocratie en de nieuwe bourgeoisie. Burt Lancaster speelt een oude aristocraat met als motto vroeger was alles beter. Het was vooral geneuzel over mensen die totaal niet interessant zijn, waren of het ook ooit worden. Geen intrige op zowel het politiek of persoonlijke vlak, dus geen spanning daaruit. Geen hete stomende liefdes verhoudingen, het ontbrak aan alles. Totaal niets maar wel Terence Hill en ... Claudia Cardinale. Nee, helaas met deze film kon ik helemaal niets.
Movsin
-
- 7701 berichten
- 8096 stemmen
Visueel zeker een pareltje maar 3 uur en een balscène waaraan geen einde scheen te komen viel toch heel lang uit, deze romantische kostuumfilm die ons ook een beeld schetst van de teleurgang van een aristocratie.
Delon, Cardinale en Lancaster, het is niet niets, zodat mag gezegd dat ook het acteren de film een stuk hoger tilt en ook de muziek doet dat.
Sir Djuke
-
- 337 berichten
- 947 stemmen
Luchino Visconti maakte flink werk van zijn verfilming van Lampedusa's boek 'Il Gattopardo'. Een sterrencast met Burt Lancaster, Claudia Cardinale, Alain Delon en Serge Reggiani, muziek van Nino Rotta, weidse landschappen, vele figuranten, rondtollende camera's en prachtige kleuren. Met dik drie uur neemt hij terecht de tijd om dit verhaal van de aftakelende invloed van de adel in een veranderend Italie tijdens de tweede helft van de negentiende eeuw te vertellen. Wie hierna nog '1900' van Bertolucci, Rocco e i soui Fratelli (Visconti) en 'Lo Meglio Gioventu' van Giordana bekijkt weet aardig wat over de Italiaanse geschiedenis.
Alathir
-
- 2067 berichten
- 1589 stemmen
oef, wat een verschrikking. 187 minuten lang het wel en wee moeten aankijken van de Italiaanse aristocratie was geen pretje. Aan het begin toen de opstand in beeld werd gebracht had ik nog hoop dat het een mooi kostuumdrama werd met op de achtergrond wat gevechten. Helaas niets van dit. Wat we wel zien is veel zeer oninteressant gedoe over oude aristocratie en de nieuwe bourgeoisie. Burt Lancaster speelt een oude aristocraat met als motto vroeger was alles beter. Het was vooral geneuzel over mensen die totaal niet interessant zijn, waren of het ook ooit worden. Geen intrige op zowel het politiek of persoonlijke vlak, dus geen spanning daaruit. Geen hete stomende liefdes verhoudingen, het ontbrak aan alles. Totaal niets maar wel Terence Hill en ... Claudia Cardinale. Nee, helaas met deze film kon ik helemaal niets.
Hier kan ik me prima in vinden. Geen interessante personages, een oeverloos geneuzel over politiek en Italiaanse tradities en geschiedenis waar ik niet in thuis ben. Er zitten zo ontzettend veel langgerekte scènes in. Traagheid mag maar dit leidt enkel maar tot saaiheid. Hoe mooi geschoten het ook is. Oh en ik vind Claudia Cardinale nogal overgewaardeerd qua schoonheid. Eenmaal 45 jaar was het beste er ook wel af en ik vond ze nu niet bepaald wauw in haar twintiger jaren.
AGE-411
-
- 10236 berichten
- 723 stemmen
Italië stapt de nieuwste tijd in. De teloorgang van het ancien régime en de opkomst van het moderne Italië onder invloed van het nationalisme en andere verlichte ideeën. Deze film licht een interessante periode in de Italiaans geschiedenis toe en wordt daarbij ondersteunt door sterke dialogen en sterkte acteerprestaties. (Hoewel een deel natuurlijk verloren gaat door de nasynchronisatie).
Dit is geen oorlogsfilm, maar sociologisch epos dat toont hoe vooraanstaande figuren ondanks de revolutionaire sfeer toch zoveel mogelijk continuïteit in hun leven proberen te houden. Met kleine aanpassingen aan hun gewoontes weten ze hun levensstandaard te behouden.
Maar het grootste minpunt - u kan het al raden - is dat de film veel te lang duurt. Dat laatste half uur - met name het bal - is er echt te veel aan.
mjk87 (moderator films)
-
- 13290 berichten
- 3906 stemmen
Groots maar niet meeslepend. Het verhaal is er er ook naar, zo'n verhaal moet je eigenlijk wel als epos brengen. Visueel is dit verrukkelijk, zowel met de kleuren (tijdens die balscène) als de mooie natuurbeelden als soms een fijn glijdende camera (in die kerk). Maar dit ding duurt ruim 3 uur, en eigenlijk wordt er niet eens heel veel verteld in de scènes die we zien. Vooral sommige scènes worden enorm gerekt. En het acteerwerk is wat afstandelijk waardoor ik als kijker weinig wist mee te leven, en dan gaat lengte echt wel tegenwerken. Ondanks alle goede punten is de film simpelweg wat saai vaker wel dan niet. 3,0*.
Fisico (moderator films)
-
- 8353 berichten
- 4695 stemmen
interessante belichting van een stukje Italiaanse geschiedenis, maar voor mij jammer genoeg weinig meeslepend om echt aan te slaan. Mogelijk ook omdat één en ander me niet duidelijk is. Politiek en andere thema's zijn nauw en complex met elkaar verweven zodat ik de finesses ervan moeilijk kan ontwarren binnen de Italiaanse eenwording rond 1860. De film bevat vermoedelijk ook veel symboliek. In die balscène, die overigens erg uitgesponnen is, wordt duidelijk dat de aristocratie van blauw bloed plaats zal moeten maken voor de republiek.
Il Gattopardo wordt grotendeels gedragen door de knappe rol van Burt Lancaster. Visconti heeft erg veel oog voor detail en de periode van twee breuklijnen tussen politieke veranderingen en tradities. De sociale en maatschappelijke tegenstellingen komen goed naar voren al is het wegens een gebrek aan kennis niet altijd even makkelijk te volgen.
Drie uren is daarentegen een grote opgave, maar de liefde die Visconti erin heeft gestoken, is zeer duidelijk merkbaar.
Filmkriebel
-
- 8946 berichten
- 4129 stemmen
Mooie cinema van Visconti over de neergang van de oude adel tijdens de aanloop naar de éénmaking van Italië (de Risorgimento). Vooral visueel is dit een waar voorbeeld van authentieke cinema, waarin de echo van vergane glorie weerklinkt via aftands wordende palazzo's. Als ik zo'n film als Il Gattopardo zie, dan vind ik de huidige cinema plots van minderwaardige kwaliteit. De camera wandelt strelend over de landschappen, neemt tijd om huiselijke tafereeltjes en dorpsscènes te tonen en de emoties op de gezichten weer te geven. En dan die massascènes met een ongelooflijk oog voor detail... wie kan dat nog? Visconti doet dat met een meesterlijk gemak. Lancaster vind ik een vreemde castingkeuze.. waarom geen echte Italiaan in de hoofdrol? Delon is hier dan wel meer op zijn plaats als hartendief.
De lange balscène op het einde maakte de film wat buitenproportioneel, en het plot bestaat niet uit wendingen of sterke verhalen maar uit een trage bewustwording van een man die geconfronteerd wordt met veranderende sociale verhoudingen rondom hem. Dat maakt de film wat loom en slepend, maar ook vrij complex om te vatten. Daarom geen superhoog cijfer maar het is wel een film die het bekijken waard is als period drama
Het laatste nieuws
Austin Butler speelt alcoholverslaafde oud-honkballer in nieuwe misdaadfilm 'Caught Stealing'
Rebel Wilson doet boekje open over wangedrag 'Borat'-acteur Sacha Baron Cohen, acteur ontkent
'Pirates of the Caribbean'-vervolg definitief van tafel, Jeremy Allen White speelt muzieklegende in aankomende biopic | MovieMeter Recap
'The Bear'-acteur Jeremy Allen White speelt muzieklegende in aankomende biopic
Bekijk ook
La Meglio Gioventù
Drama, 2003
979 reacties
Soy Cuba
Drama, 1964
131 reacties
Bara no Sôretsu
Drama, 1969
35 reacties
Novecento
Drama / Historisch, 1976
376 reacties
Le Notti Bianche
Drama, 1957
52 reacties
Rocco e i Suoi Fratelli
Misdaad / Drama, 1960
175 reacties
Gerelateerde tags
burgeroorlogsicily, italypastorcountry estatemonarchygearrangeerd huwelijkpowerambitionofficerpower takeover political instabilitypalermo, sicilybourbon naples, italyopportunist planpraiseoorlogdecadence
Nieuwsbrief MovieMeter
Het laatste film- en serienieuws per e-mail ontvangen?
Populaire toplijsten
- Top 250 beste films aller tijden
- Top 250 beste sciencefiction films aller tijden
- Top 250 beste thriller films aller tijden
- Top 250 beste familie films aller tijden
- Top 250 beste actie films aller tijden
- Top 100 beste films van de laatste jaren
- Top 100 beste films op Netflix
- Top 100 beste films op Disney+
- Top 100 beste films op Pathé Thuis
- Top 50 beste films uit 2020
- Top 50 beste films uit 2018
- Top 50 beste films uit 2019
- Top 25 beste films in het Nederlands
Corporate & Media
Realtimes | Publishing Network
Innovatieweg 20C
7007 CD, Doetinchem, Netherlands
+31(315)-764002
Over MovieMeter
MovieMeter is hét platform voor liefhebbers van films en series. Met tienduizenden titels, die dagelijkse worden aangevuld door onze community, vind je bij ons altijd de film, serie of documentaire die je zoekt. Of je jouw content nou graag op televisie, in de bioscoop of via een streamingsdienst bekijkt, bij MovieMeter navigeer je in enkele klikken naar hetgeen dat voldoet aan jouw wensen.
MovieMeter is echter meer dan een databank voor films en series. Je bent bij ons tevens aan het juiste adres voor het laatste filmnieuws, recensies en informatie over jouw favoriete acteur. Daarnaast vind je bij ons de meest recente toplijsten, zodat je altijd weet wat er populair is op Netflix, in de bioscoop of op televisie. Zelf je steentje bijdragen aan het unieke platform van MovieMeter? Sluit je dan vrijblijvend aan bij onze community.
Social media
Realtimes | Publishing Network
- Registreer |
- Contact ons |
- Over ons |
- Adverteren |
- MovieMeter Films Wiki |
- Series Wiki |
- Algemene voorwaarden en privacybeleid |
- Consent wijzigen |
- RSS Feeds |
- API
© 2024 MovieMeter B.V.