Mne Dvadtsat Let (1965)

Weer een prachtige Russische new wave film! over een stuurloze na-oorlogse generatie met nieuwe vrijheden en oude schuldgevoelens. En natuurlijk gaat het ook weer over Moskou, een prachtige stad die er in diep-focus zwart-wit alleen maar aantrekkelijker uitziet. Let verder nog op een klein cameo rolletje van Andrei Tarkovsky in een feest-scene tegen het einde van de film. Grote aanrader!

Ik zie nog een beetje op tegen de lengte, dus koos vanavond voor een 'korte' Rus - maar het gaat er binnenkort van komen.

Film bestaat uit twee delen, het eerste deel (69 min) is die onbezorgde toon die we kennen uit 'de andere' Russische wave-films uit die tijd. Fantastisch, deze ademt zelfs nog meer zonnige losheid. Het langere tweede deel (95 min) heeft echter een zeer serieuze toon. Zoals in de synopsis staat sluipt er twijfel en desillusie in de personages en de film. De toon wordt eerst melancholisch en dan zwaarmoedig. Op zich een hele prestatie, en daarom wellicht de meest complete en meest perfecte 'dooi'film, maar ik werd er zelf ook een beetje somber van. Op zich ook weer een hele prestatie. Maar waar Y Tu Máma Tambien (tsja, dat is misschien iets compleet anders - maar dat is ook zo'n lichtvoetige film die veel zegt met een heel somber einde) een uniek melancholisch uniek gevoel wist te vangen kwam er hier een beetje een grauw dekentje over de film. Dus wel heel mooi, goed en compleet, maar de zon moet buiten wel schijnen als je de film kijkt.

Blijft wel hangen - en nu schijnt buiten de zon... toch dat halfje erbij. Dat treurig-nostalgische hangt ook wel samen met het gezicht van Valentin Popov. En dat is óók weer een verdienste. Moskou is inderdaad een bijzondere stad. Onvergelijkbaar met andere steden waar ik ooit was.

Ik was de 'dooi'wave films op een rijtje aan het zetten. Khutsiyev blijkt ook de man achter mijn favoriet "July Rain" te zijn. Niet verwonderlijk gezien het eerste deel. Hij heeft niet veel films gemaakt, omdat hij zowel op filmacademies als ook politiek toch wel een belangrijke figuur was. Hij won in 1992 in Berlijn nog een prijs met een latere film. Nog eens kijken of ik meer kan zien. Tweemaal 4.5* op twee films gezien is geen slecht gemiddelde.

Even een stapel Skriens van zolder gehaald (jaargangen eind jaren 80 / begin jaren 90) toen door de glasnost de 'Russen' alsnog het Westen overspoelden. Ook al waren ze oud. Staat een artikel in over Gennadi Shpalikov die voor Mne Dvadtsat Let het scenario schreef. Had ik kunnen weten toen ik de film keek. Hij regisseerde een klassieker en schreef er een aantal, waaronder ook Ik Wandel door Moskou.

Prachtig beeld van de jongeren anno 1962 in Moskou, waarbij de ietwat truttig geklede maar oh zo charmante jongedames mij het meest opvielen. Ook de beelden van het stadsleven in Moskou waren zeer mooi. De verjaardagparty met westerse muziek waarbij zelfs een Franse chanson deed mij onmiddellijk denken aan de Franse Nouvelle Vague films in de eerste helft van de jaren zestig. Hoewel het sfeertje vooral in het eerste gedeelte erg luchtig was veranderde dat enigszins in het tweede gedeelte. Ondanks dat er af en toe te veel geleuterd werd kende dat tweede gedeelte enkele ijzersterke scènes. Hoogtepunt vond ik die scène waarin je het Russische volkslied hoorde, de kalender 22 juni aangaf en vervolgens zag je een portret van Sergei’ s vader dat aan de muur hing. De betekenis hiervan is mij duidelijk. 22 juni staat voor de dag dat Nazi-Duitsland de Sovjet Unie binnenviel wat het begin was van de Grote Vaderlandse oorlog, de oorlog waarin Sergei’ s vader sneuvelde. Het liet ook duidelijk zien dat anno 1962 de wonden van die verwoestende oorlog die aan ongeveer 26 miljoen Sovjet burgers het leven kostte nog lang niet geheeld waren. Dat kwam ook nog eens duidelijk naar voren in de ijzersterke scène toen Sergei zijn vader in zijn fantasie ontmoette.
Uitstekende film dus dit “I am Twenty” waar ik tot voor kort nog nooit van gehoord had. Het moet trouwens gezegd worden dat mijn zoektocht naar minder bekende Russische films mij tot nu toe al heel wat positieve resultaten heeft opgeleverd.

4,5*