
Six Degrees of Separation (1993)
Verenigde Staten
Mystery / Komedie
112 minuten
geregisseerd door Fred Schepisi
met Will Smith, Donald Sutherland en Stockard Channing
Echtpaar Kittredge woont in een sjiek appartement aan Fifth Avenue en behoort daarmee tot de elite van New York. Als ze op een avond een Zuid-Afrikaanse miljonair te gast hebben, klopt een bloedende man op de deur, die beweert Paul, een studievriend van hun kinderen en de zoon van Sidney Poitier, te zijn. Het echtpaar en hun gast laten zich door Paul overtuigen en bieden hem zelfs een logeerbed aan. Paul vertelt fantastische verhalen en weet ze in de ban te houden. Maar wie is hij werkelijk?
Trailer
https://www.youtube.com/watch?v=6Pnm5VNCJqw
Wanneer je deze, als ook andere ingevoegde media op de site wilt zien, dan moet je hier even toestemming voor geven.
Met het tonen hiervan wordt er mogelijk door een andere partij cookies geplaatst en/of wordt je ip-adres geregistreerd, zonder dat MovieMeter hier invloed op heeft. Lees ons privacybeleid voor meer informatie over hoe MovieMeter met je privacy omgaat.
Links
Zoek naar deze film op dvd/blu-ray op AmazonIMDb (6,8 / 19639)trailer (YouTube)iTunes: € 9,99 / huur € 3,99neem een willekeurige film, en binnen 6 links (2 films met dezelfde acteur of regisseur oid) kom je op een Kevin Bacon film uit
maar dat even terzijde

naarmate je tegen het eind aankomt wordt ie steeds leuker
moest trouwens wel ff lachen toen Smith Lord of the Rings af begon te zeiken tegen McKellen

Uiteindelijk toch meer dan alleen een leuke film!
3,5 ster
Smith in die rol was gewoon een leidensweg om te aanschouwen.
1,0
3,5*


* * *
interessante film die stof geeft tot nadenken, zeer sterke cast
3

Had het woord 'oersaai' 1993 nog niet in het woordenboek vermeld geweest, dan had men het er na het zien van deze film zeker wel aan toegevoegd...
Bovendien: diegene die verantwoordelijk is voor het feit dat op de hoes vermeld staat 'hilarische komedie'... castreren, die kerel...!

Begon matig, en dan doel ik op dat filosofische raaskallen van Smith dat maar niet leek óp te houden. Nadat hij wordt betrapt tijdens z'n homoseksuele escapade wordt de film gelukkig een stuk interessanter en laten Smith en Channing zien dat ze oude rotten Sutherland en McKellen prima aankunnen, en er zelfs uit spelen.
Einde kwam helaas wat afgeraffeld op me over; had (hoewel ik daar normaal gesproken jeuk van krijg) allemaal een stuk sentimenteler gemogen, dat Channing doorging in haar emotionele betoog en niet dat o zo vervelende tevreden-naar-de-hemel-kijken gedoe; er was namelijk niets om tevreden over te zijn, imho.
3*/5
Sutherland doet niets anders in deze film dan in al zijn andere werk uit de late jaren tachtig en vroege jaren negentig, en dat is lichtelijk geniaal zijn........
De film zelf vind ik zeer goed en begrijpelijk opgebouwd (iets dat veel moeilijker is dan het lijkt) en vanwege de (in deze film wel) goed gebrachte flash backs kun je de karakters en hun leven bijna voelen.
Kortom, 4 dik verdiende sterren.
Komedie is mijn genre niet...
Matige verhaal, langdradige verhaal...
Redelijk acteerwerk...
Wel leuk jonge bekende acteurs Will Smith, Donald Sutherland,
Bruce Davison en Ian McKellen...
Oudewetse klassieke muziek (Dolby Digital)...
Geen breedbeeld, alleen 4:3 (geen HD aanwezig)...
Geen moeite waard...
Ingenieuze intrige, schitterende dialogen en acteurs (Naast Will Smith overtuigde Stockard Channing mij het meest), meesters in hun vak.
Bijzonder in zijn geheel, plezierig en spannend.
De vertellingen van Flan en Ouisa aan hun rijke vrienden vond ik het meest meevallen.
De rare gebeurtenissen en het duizelingwekkend, eindeloos gebrabbel van Paul was niet mijn ding.
Wat meer duidelijkheid op het einde had ook fijn geweest.
Zeer goed geacteerd, daar niet van, maar iets te toneelachtig allemaal... en ik heb een hekel aan toneel.
2,5 sterren
Het bleek een toneelbewerking te zijn, wat ik an sich niet erg vind, maar het had wel een hoog elitair gehalte vanwege het spelletje 'hoeveel verwijzingen naar andere cultuur kunnen we erin stoppen die het publiek herkent, en waardoor de schrijver én het publiek heel slim (b)lijken te zijn'. Harry Mulisch heeft daar ook een handje van. Als toneelstuk zelf zaten er nu niet echte plottwisten in die de hele boel op zijn kop zetten, het kabbelde allemaal wat en nodigde niet echt uit om op het puntje van mijn stoel te gaan zitten.
Het doet ook allemaal wat gedateerd aan, deze redelijke klassieke opvattingen van kunst die begin jaren 90 nog gangbaar was, maar ook door het romantische idee van de geniale maar getroubleerde of waanzinnige held die een te mooie ziel heeft om het dagelijkse leven te hanteren.
De ideeën in deze film zijn uitgesplitst veel sterker in andere films: het als vreemde binnenkomen in een gezin alleen op referentie van derden is veel beklemmender geschetst in Funny Games (1997) - MovieMeter.nl, en het aanmeten van een andere persoonlijkheid om naadloos in de high society mee te draaien mooier gedaan in The Talented Mr. Ripley (1999) - MovieMeter.nl.
Ik snap overigens wel waarom voor Smith is gekozen (frisse jonge acteur om zo'n ouderwetse toneelvertolking een modern imago mee te geven) en ook waarom Smith voor deze film heeft gekozen (kijk, ik kan wel meer dan alleen Fresh Prince). En toegegeven, hij komt er redelijk mee weg... maar toch niet helemaal. Want ráken, binnenkomen, dat doet 'ie niet, en dat moet wel gezien zijn rol.
Toch is het allemaal best amusant hoor, maar het is meer Woody Allen-amusant.